تبیان، دستیار زندگی

با سلام به همه دوستان تبیانی این شعر سروده خودم هست امیدوارم ازش لذت ببرید 

در ان روزگاران                                               روزی در دشت وبیابان

بر روی شاخه نشسته                                          یک مرغک تنها وخسته    میگوید با پروردگار خویش                                     رازی درباره خویش      میگوید چه زیباست راز افرینش                      میگوید چه زیباست نظم افرینش بربالای سرش عقابی بر فراز است                مرغک غافل در حال راز ونیاز است

عقاب حمله ور میشود                                  مرغک روی دراز کش میشود 

پرنده فهمید در هر لحظه دشمن در کمین است           چه بسا حیف که الان دیر است 

سلام این شعر سروده خودم است امیدوارم لذت ببرید :

این قلم است قدرت من              این قلم است سلاح من

نوشته قلم از ظلم عالمیت          تا که شد ظلم اشکارا ای قلم من

یکی از شهروندان المانی 6سال است که خانه خود را در سراسر که خانه خود را درسراسر این کشور به دوش می کشد تا مکانی امن برای زندگی پیدا کند البته او نه از پلیس می گریزد ونه از قاتلان نه بیماری تنفسی دارد ونه حساسیت به وضعیت اب وهوایی خاص این شهروند از امواج تلفن همراه فراری است پزشکان می گویند که بدن این شهروند در برابر ریز موج ها بیش از حد حساس شده او در حوزه الترونیک کار می کرده وپزشکان در سال های نخست بروز اختلال ها سردرد مشکل بینایی حالت تهوع را ناشی از فشار روحی می دانستند اما زمانی که استراحت موثر نبود ازمایش های پزشکی دقیق تر از این حقیقت پرده برداشتند که دنیا یا جای اوست یا امواج تلفن همراه!!

گروهی از دانشمندان انگلیسی با انجام تحقیقی به این نتیجه رسیدندکه مصرف شیر عمر انسان را زیاد می کندو مصرف مظم ان خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی را کاهش میدهد. شیر با توجه به هورمون هاچربی ها وشکری که در خود دارد زیاد غذای مقبولی نیست وخطر سرطان ودیابت را افزایش می دهد با این حال تحقیقات نشان میدهد که مزایای مصرف شیر به مراتب از معایب ان بیشتر است

همه چیز شونده است هیچ چیز باشنده نیست <افلاطون>

دریای بزرگ دور یا گودال کوچک آب فرقی نمی کند آسمان در توست

خدایا مرا پارسا کن ولی نه حالا

ای گلشن وباغ منظر من ای درشبتار اختر من ای مونس ویارو یاور من ای همچو لباس در برمن ای دلبر ماه پیکر من ای عشق من ای سماور من ای جان به فدای ابجوشت ای دل به نشاط ازخروشت ای رفته گرو دویست وده بار هنگام نیاز پیش سماور ای روی سرتو برنشسته یک قوری کهنه وشکسته در عهد شباب وخردسالی بودی توسماور زغالی نفتی شده ای ولیک حالا شان تو زیاد رفته بالا غلغل بکن وترانه خوان شو خواننده ی خوب این زمان شو من بی تو ضعیف وناتوانم کن گریه درون استکانم از دوری چای کرده ام غش مانند تو سینه شد پر اتش گردد و زتو سوخت بنده تامین من تاکسی ام وتو پمپ بنزین * در غلغل توست لذت من از اتش توست قدرت من در سینه دو صد شراره داری بر عکس زمانه با بخاری روزی که روم به جانب باغ با خود ببرم سماوری داغ خواهیم زعیال خود شیفته یک چایی پاسبان ندیده ان چیز که مورد پسند است بیش از همه چای داغ قند است عهدمن وتوگستنی نیست چون قوری تو شکستنی نیست

از افلاطون پرسیدند: به چند طریق می توان از دشمن انتقام گرفت؟ گفت: به بذل و کرم