آیا روزه گرفتن واجب است؟
این همه گرسنگی و تشنگی کشیدن برای چیست؟ دلیل روزه گرفتن در ماه هائی غیر از ماه رمضان چیست؟
سوالات زیادی دارم، از که باید پرسید؟ جواب چه کسی صد در صد قابل اطمینان است؟
بیائید قرآن را باز کنیم و بسادگی و مستقیما از خداوند بزرگ و یکتا سوالاتمان را بپرسیم
خداوند در آیات 183 تا 188 سوره 2 (سوره بقره) میفرماید:
" ای افراد باایمان، روزه بر شما واجب شد؛ همانطور كه بر كسانی كه قبل از شما بودند واجب شده بود تا مسلط بر نفس شوید.روزه، روزهای معلومی است؛ كسی از شما كه مریض یا در حین سفر باشد بجای آن از روزهای دیگر روزه بگیرد،و بر كسانی كه توانایی دارند كفاره (جریمه) آن سیر كردن یك فقیر است.
كسی كه میل به نیكی داشت برای او خوب است و اگر توجه داشته باشید میدانید كه روزه گرفتن برای شما بهتر است.ماه رمضان ماهی است كه قرآن كه راهنمای مردم و دلایل روشنی از هدایت و جدا كننده حق و باطل است در آن نازل شده.
بنابراین هر كس از شما به این ماه رسید باید روزه بگیرد؛ و كسی كه مریض یا در حال سفر باشد در روزهای دیگر بجای آن روزه بگیرد.
خدا برای شما آسانی میخواهد و سختی نمیخواهد و برای اینكه عده روزهای روزه را كامل كنید و (فقط) خدا را بزرگ شمارید، چون اوست كه شما را هدایت كرده، تا از سپاسگزاران باشید.
وقتی بندگان من درباره من از تو سئوال میكنند، من به ایشان نزدیكم؛دعای دعا كننده را وقتی مرا به كمك بخواند اجابت میكنم؛ پس آنها باید دستورها و نظرهای مرا قبول كنند و به من ایمان بیاورند تا هدایت شوند.
شبهای ماه رمضان همخوابگی با زنانتان برای شما حلال شده، آنها لباس شما هستند و شما لباس آنها.خدا میدانست كه شما به خودتان خیانت میكنید بنابراین توبه شما را پذیرفت و از شما درگذشت.پس حالا با آنها همخوابگی كنید و دنبال آنچه خدا برای شما مقرر كرده بروید و بخورید و بنوشید.تا اینكه خط سفید از خط سیاه سپیده دم برای شما آشكار شود بعد روزه را ادامه داده و تا شب كامل كنید.اگر برای عبادت در مسجد بسر میبرید شبها هم با زنانتان همخوابگی نكنید.این حدود احكام خداوند است به آن نزدیك نشوید، خدا آیاتش را اینطور برای مردم بیان میكند شاید مسلط بر نفس خود شوند.مال همدیگر را بنا حق نخورید و مقداری از آنها را به قاضی ها ندهید تا قسمتی از مال مردم را بگناه بخورید در صورتیكه میدانید كه مال شما نیست."
در این آیات خداوند به ما میاموزد که روزه گرفتن واجب است و یکی از اثراتی که روزه گرفتن در بشر ایجاد میکند، مسلط شدن بر نفس است.
آموختیم که خداوند فرموده که ذات مقدسش به من و شما نزدیک است و دعای من و شما را وقتی او را به کمک بخوانیم اجابت میکند،لطفا توجه کنید که از هیچ گونه واسطه و وسیله ای، در هیچ آیه ای، برای نزدیک شدن به خدا، در کلام خداوند استفاده نشده و وجود ندارد،یعنی ما باید درخواست حاجت ها و اجابت دعاهایمان را، مستقیما از ذات مقدس خداوند بزرگ و یکتا درخواست کنیم.و آموختیم که ستایش و بزرگ داشت فقط اختصاص به خداوند بزرگ و یکتا دارد و بس.
دادن این صفت الهی، و یا هر صفت الهی دیگری را به افراد بشر (مرده و یا زنده، با هر مقام و رتبه ای) در هر زمانی و برای هر دلیلی،
اسمش به زبان فارسی سلیس شرک است.
خداوند در آیه 196 سوره 2 (سوره بقره) میفرماید:
"حج و عمره را برای خدا كامل كنید و اگر از حج كردن شما جلوگیری شد تا آنجا كه امكان دارد قربانی كنید،و سرتان را نتراشید تا وقتی قربانی به محل خودش برسد.
اگر كسی از شما مریض و یا سرش دچار ناراحتی بود، كفاره آن روزه یا صدقه یا قربانی است،و وقتی امنیت پیدا كردید، كسی كه از عمره به حج دست یافت تا آنجا كه میسر است قربانی كند.كسی كه قربانی نكرد سه روز در حج و هفت روز بعد از برگشت از حج روزه بگیرد؛ این ده روز كامل است.این برای كسی است كه خانواده‌اش اهل مسجدالحرام نباشند.از نافرمانی خدا بترسید و بدانید مجازاتی كه خدا میكند بسیار شدید است."
خداوند بزرگ و یکتا دستورات و راهنمائی هایش را به ما میفرماید - بارها و بارها در سراسر قرآن به ما میفرماید که ذات مقدسش شدیدا بخشنده و مهربان است،
در این آیات خداوند به ما یاد آور میشود که ما باید از نافرمانی او حذر کنیم و بترسیم - بترسیم و شک نداشته باشیم که مجازاتی که خداوند میکند بسیار شدید است.
برداشت من این است که خداوند، من و شما را از حقیقتی که اجتناب ناپذیر است مطلع میکند،حالا من که متوجه عاقبت کارم هستم، من که تا حدی مطلع هستم که تا چه حد مجازات خداوند شدید است،با اطلاع کامل و با چشم و گوش باز در مورد عملی که میخواهم انجام دهم تصمیم میگیرم؛در دوره حیاتم و در روز رستاخیز که شکی در آن نیست، زمانی که بخاطر نافرمانی از دستورات خداوند عذاب میشوم،من دیگر نمیتوانم ادعا کنم که از وجود و شدت عذاب خداوند بی خبر بودم.یادتان باشد که همیشه انتخاب با ماست.
خداوند در آیه 92 سوره 4 (سوره نساء) میفرماید:
"سزاوار هیچ مومنی نیست كه مومنی را بكشد مگر از روی اشتباه ( بغیر عمد ).
كسی كه مومنی را از روی اشتباه بكشد، باید بنده مومنی را آزاد كند و خون بهائی به خانواده مقتول بدهد، مگر اینكه خانواده مقتول آن را به او ببخشند.اگر مقتول، مؤمن و از خانوادهُ قومی بود كه دشمن شما هستند، قاتل فقط باید بنده مومنی را آزاد كند.و اگر از قومی بود كه بین شما و آنها پیمانی وجود داشت باید خون بها را به خانواده مقتول بدهد و بنده مومنی را آزاد كند.و اگر پیدا نكرد دو ماه پشت سر هم بعنوان توبه روزه بگیرد.خدا دانا و حكیم است."
در آیه ی 93 ( سوره نساء ) خداوند میفرماید:
" كسی كه مومنی را عمداً بكشد جزای او جهنم است و همیشه در آن خواهد بود و مورد غضب و لعنت خدا است،و خدا برای او عذاب بزرگی آماده كرده است."
لحظه ای فکر کنید:
اگر کسی مورد غضب و لعنت خداوند قرار بگیرد به چه سرنوشتی دچار شده است؟
ساکن جهنم بودن برای همیشه مفهومش چیست؟
خالق ما، خداوند بزرگ و یکتا به این فرد بشارت میدهد که عذاب بزرگی برایش آماده کرده است؛آیا شما سرنوشتی شوم تر از این را میتوانید تصور کنید؟
حالا عده ای که خود را شدیدا مسلمان میخوانند، گروهی بیگناه را بخاطر دلایل مختلفی بخاک و خون میکشند.این افراد، این جنایتکاران، این میکرب های اجتماع اگر فقط یک بار قرآن را میخواندند متوجه میشدند که بوئی از مسلمانی نبرده اند و جایشان کجاست.
اسلام دین محبت، احترام، معرفت، و عدالت است.
عدالت، مفهومی که آدمکش بی رحم و بی دینی که انسان بیگناهی را میکشد، بوئی از آن نبرده است.
خداوند در آیه 89 سوره 5 (سوره مائده) میفرماید:
"خدا شما را بعلت قسم‌های بیهوده مجازات نمیكند، ولی شما را بسبب قسم‌هائی كه با آن قراردادی بسته‌اید مؤاخذه میكند.كفاره این قسم‌ها سیر كردن ده نفر تهیدست از متوسط غذائی كه به خانواده خود میدهید میباشد، یا پوشاندن ده نفر، یا آزاد كردن یك بنده.كسی كه امكان آن را نداشت سه روز، روزه بگیرد.این كفاره قسم‌های شما است وقتی قسم خوردید.قسم‌های خود را حفظ كنید.خدا آیاتش را اینطور برای شما بیان میكند تا سپاسگزاری كنید."
خداوند در آیه 95 سوره 5 (سوره مائده) میفرماید:
"ای افراد باایمان، وقتی در حال حج هستید شكار را نكشید.
كسی كه عمداً آن را بكشد، جزای آن چهارپائی مثل آنچه كشته میباشد كه دو نفر از افراد عادل خودتان درباره آن حكم كنند، و بصورت قربانی به كعبه برسد,یا كفاره‌ای كه سیر كردن افراد تهیدست باشد، یا معادل آن روزه بگیرد تا كیفر كار خود را بچشد.خدا كارهائی را كه در گذشته انجام دادید عفو كرده؛ كسی كه دوباره اینكارها را بكند خدا از او انتقام میگیرد.خدا قدرتمند و انتقام گیر است."
در قرآن خداوند بارها و بارها به ما تذکر میدهد و ما را مطلع میکند که انتقام و عذاب او شدید است،
و به ما فرصت میدهد و راه برطرف کردن اشتباهات و گناهانمان را به ما نشان میدهد.
برداشت من این است که هدف این بخشنده مهربان این است که ما براه راست هدایت شویم، و به این وسیله آمرزیده، بخشیده، و راهی بهشت شویم.
خداوند در آیه 112 سوره 9 (سوره توبه) میفرماید:
"افراد باایمانی كه توبه میكنند، فقط بندگی خدا را میكنند ( بنده و مطیع محض و بی چون و چرای دستورهای هیچكس جز خدا نیستند)،
فقط خدا را بزرگ میشمارند، سیاحت كننده ( یا روزه دار) می باشند، ركوع و سجود میكنند،امر به معروف ( مردم را به كارهای خوب تشویق ) و نهی از منكر (از كارهای بد منع) میكنند؛ و حدود خدا را حفظ میكنند.به افراد باایمان بشارت بده. "
افراد با ایمان، به گفته هر دکاندار مذهبی گوش نمیکنند و فقط خداوند را بزرگ میشمارند و همیشه میدانند که بت های انسانی که این عده برای ما ساخته اند و میسازند، همگی بنده خدا هستند،
و همیشه بیاد آیه 107 سوره 10 (سوره یونس) هستند که خداوند میفرماید:
"اگر خدا ضرری بتو برساند، هیچكس جز او نمیتواند آنرا برطرف كند،و اگر خیری برایت بخواهد، هیچكس جلوی لطفش را نمیتواند بگیرد. لطفش را به هر یك از بندگانش كه بخواهد میكند. او آمرزنده مهربان است. "
بسیار واضح، بسیار روشن، و به راحتی قابل فهم برای هر فردی با هر درجه از ادراک.
خداوند در آیات 16 تا 26 سوره 19 (سوره مریم) میفرماید:
"در كتاب از مریم یاد كن وقتی كه در مكانی شرقی از خانواده‌اش به كناری رفت، و پرده‌ای بین خود و آنها قرارداد.ما روحمان ( جبرئیل) را پیش او فرستادیم.او برای مریم بشكل انسانی كامل درآمد.
مریم گفت: اگر آدم با تقوائی هستی من از تو به خدا پناه میبرم.
گفت: من فرستاده خداوند تو هستم تا پسر پاکی بتو ببخشم.
مریم گفت: چطور من میتوانم پسری داشته باشم در صورتیكه دست بشری بمن نرسیده و آدم بدكاری نبوده‌ام؟
گفت همینطور است، خداوند تو گفت اینكار برای من آسان است؛
برای اینكه او را آیتی ( نشانه‌ای ) برای مردم بسازیم و لطفی از ما باشد؛ این امری است قطعی و شدنی.پس مریم عیسی را حامله شد و به جای دوری رفت.درد زایمان او را پیش تنه درخت خرمائی برد، گفت كاش من قبلا مرده و فراموش شده بودم.
از زیرش صدائی به او گفت كه غصه نخور، خداوند تو زیر پایت چشمه‌ای قرار داده؛ تنه درخت را تكان بده تا خرمای تازه برای تو بریزد.
بخور و بنوش و چشمت را روشن ساز، اگر کسی را دیدی بگو من روزهای برای خدا نذر كرده‌ام. امروز هیچگاه با کسی حرف نمیزنم."
خداوند در آیه 35 سوره 33 (سوره احزاب) میفرماید:
"مردان و زنان مسلمان باایمان و مطیع خداوند و صادق و صبور و فروتن و زكات دهنده و روزه گیر،كه عفت خود را حفظ و خدا را بسیار یاد میكنند، خدا برای آنها آمرزش و پاداش بزرگی آماده كرده."
خداوند در آیات 2 تا 4 سوره 58 (سوره مجادله) میفرماید:
"اشخاصی كه به زنشان میگویند تو مثل مادر من هستی، حرف ناروا و دروغی میزنند.زنانشان مادر آنها نیستند؛ مادرشان زنانی هستند كه آنها را زائیده‌اند.خدا عفو كننده و آمرزنده است.كسانی كه چنین حرفی میزنند و بعد از گفته خود برمیگردند، قبل از اینكه با زنشان همخوابگی كنند، باید برده‌ای را آزاد كنند.این نصیحتی است كه بشما میشود، خدا از تمام كارهائی كه میكنید با خبر است.کسی كه برده‌ای برای آزاد كردن پیدا نكرد، قبل از اینكه همخوابگی كند دو ماه پشت سر هم روزه بگیرد.کسی كه توانائی آن را نداشت، شصت مسكین را سیر كند.اینكار برای این است كه به خدا و رسولش ایمان بیاورید.این حدود خدا است و منكران عذاب پردردی دارند. "
دین و حكم و نظر خدا چیزی است كه از آیات قرآن بدست می آید.فرمایشات خداوند (قرآن) که هدایت و رحمتی است برای مردمی كه به آن ایمان می آورند،در دست ماست چرا به نظریات و دستورات دیگران توجه میکنیم؟ بنظر شما اسم این چیست؟
قول خداوند به من و شما برای آمرزیده شدن، رهائی از آتش جهنم، و اقامت همیشگی در بهشت.یادتان باشد که خداوند بما قول داده که همه گناهان من و شما را میبخشد، اگر قبل از اینکه فرصت از دستمان برود،توبه کنیم و در راه اصلاح اشتباهات و گناهانمان تا آنجا که میتوانیم بکوشیم.
خداوند در آیات 53 و 54 ( سوره زمر) میفرماید :
"بگو ای بندگان من كه بضرر خودتان زیاده روی كرده‌اید، از رحمت خدا ناامید نشوید چون خدا همه گناهان را میبخشد.او آمرزنده مهربان است.
به اطاعت خدا برگردید (توبه كنید) و قبل از اینكه عذاب بر شما وارد شود و کسی نتواند شما را یاری كند، تسلیم حكم و نظر خدا باشید."
خداوند در آیه 82 ( سوره طه ) به من و شما میفرماید:
"من كسی را كه توبه كند و ایمان بیاورد و كار صحیح بكند و راه صحیح را بشناسد می آمرزم. "
خواندن و درک کردن قرآن، عمل کردن به دستورات خداوند بزرگ و یکتا در قرآن، بسادگی از یک آدم یک انسان میسازد.
لطفا بیاد داشته باشید که امروز، همین لحظه یک یک ما، با هر گذشته ای میتوانیم به عملی دست بزنیم که بدون هیچ گونه واسطه ای، و یا وسیله ای و یا ... , همانطور که خداوند فرموده بخشیده، آمرزیده و پاک شویم.
