تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا

بازرگان موفقی بود که کالاها و وسایل تزئینی و گران بهای بسیاری داشت.یک روز که از مسافرت بازگشت متوجه شد خانه و مغازه اش در غیاب او آتش گرفته و سوخته است.در این حادثه تمامی دار و ندار مرد بازرگان سوخته و خاکستر شد و خسارت هنگفتی بر او وارد آمد فکر می کنید آن مرد چه کرد؟

خدا را مقصر شمرد و ملامت کرد یا اشک ریخت؟

او با لبخندی بر لبان و نوری در دیدگان سر به سوی آسمان بلند کرد و گفت:خدایا! می خواهی که اکنون چه کنم؟

مرد تاجر پس از نابودی کسب پر رونق خود تابلویی بر ویرانه خانه و مغازه اش آویخت:

مغازه ام سوخت!

خانه ام سوخت!

کالاهایم سوخت!

اما ایمانم نسوخته است!

فردا شروع به کار خواهم کرد!

به نام خدایی که سرچشمه ی حیاتم از اوست

مردی با خود زمزمه کرد:خدایا با من حرف بزن

یک سار شروع به خواندن کرد

اما مرد نشنید

فریاد برآورد:خدایا با من حرف بزن

آذرخش در آسمان غرید

اما مرد گوش نکرد

مرد به اطراف خود نگاه کرد و گفت:خدایا بگذار تو را ببینم

ستاره ای درخشید

اما مرد ندید

مرد فریاد کشید:یک معجزه به من نشان بده

نوزادی متولد شد

اما مرد توجهی نکرد

پس مرد در نهایت یأس فریاد زد:خدایا لمس کن و بگذار بدانم اینجا حضور داری

در همین زمان خداوند پایین آمد و مرد را لمس کرد

اما مرد پروانه را با دستش پراند و به راهش ادامه داد.

به نام خالق زیباییها

مؤمن باید از پنج چیز خالی نباشد:مسواک،شانه،جانماز،تسبیحی از تربت امام حسین(ع) که سی و چهار دانه است و انگشتر عقیق.

به نام خدا

رسول خدا(ص) فرمودند:هر کسی از برادران مؤمن تو،سه مرتبه با تو به غضب آید و در هیچ مرتبه حرف بدی در حق تو نگوید،او را به دوستی و یاری خود بگیر.

به نام خدا

روزی ملانصرالدین هر چه داشت فروخت و به یک تکه طلا تبدیل کرد.او طلا را در گودالی پنهان کرد و پیوسته به سراغش می رفت و آن را بررسی می کرد.این کار کنجکاوی یکی از دوستانش را برانگیخت،دوستش فهمید که چه گنجی در آن گودال پنهان است.هنگامی که ملانصرالدین از گودال دور شد،دوستش رفت و طلا را برداشت.زمانی که ملانصرالدین به سراغ گودال رفت آن را خالی یافت،پس شیون و زاری کرد و موهایش را می کشید.یکی از همسایگانش که از ماجرا مطلع شد به ملا گفت:چرا خودت را ناراحت می کنی،سنگی در گودال بگذار و فکر کن تکه ای طلاست.ملانصرالدین با عصبانیت گفت:این احمقانه است مگر می توانم این طور فکر کنم؟

همسایه اش با خونسردی گفت:ملای عزیز اگر قرار باشد استفاده ای از طلا نکنی،سنگ هم به اندازه ی تکه طلایت طلاست و طلایت هم فرقی با سنگ ندارد.

به نام هستی بخش زندگیم

مرگ از زندگی پرسید:این چه حکمتی است که باعث میشود تو شیرین و من تلخ جلوه کنم؟

زندگی لبخندی زد و گفت:دروغ هایی که در من نهفته است و حقایقی که تو در وجودت داری.

سلام دوستان یه سوال داشتم اگه بخواهیم در بخش ارسال مطالب عکس بذاریم چطوریه چون تازه کارم بلد نیستم پس تو رو خدا به من نخندید نگید یارو چیزی حالیش نیست ها چون من سر3  سوت میفهمم(لطفاً راهنمایی کنید) ممنون از راهنماییتون.

به نام خدایی که در این نزدیکیست

گربه ها:

گربه ها از چند روز قبل  طوفان را پیش بینی می کنند. و اگر طوفان سهمگینی در نقطه ای از دنیا بخواهد اتفاق بیفتد گربه ها از آن منطقه فرار میکنند علاوه بر این موهایشان و دمشان راست میگردد.

قبل از طوفان معمولاً یک باد شدید می وزد و در آسمان ایجاد برق میکند،موهای گربه به این الکتریسیته حساسیت زیادی دارد در نتیجه به واسطه وجود برق موهایش از هم فاصله میگیرند و این حالت را در او ایجاد میکنند.وجود الکتریسیته در موهای تن گربه او را ناراحت میکند و برای آنکه از دست آن راحت شود به طرف نقاطی که برق در آنها ایجاد نشده است می دود.

چلچله ها:

چلچله نیز دستگاه هواشناسی قابل اطمینانی است.برحسب اینکه در ارتفاع کم پرواز کنند یا  اوج بگیرند.

درباره این مسئله باید گفت که طعمه این پرندگان حشرات بخصوصی هستند و چلچله برای شکار این حشرات به آسمان میرود.وقتی که هوا خوب است این حشرات در ارتفاع 30 تا 500 متر پرواز میکنند ولی به محض اینکه هوا بارانی شود این حشرات از یک روز قبل در نزدیک زمین پرواز میکنند و چلچله ها نیز به زمین نزدیک میشوند و بدی هوا را خبر میدهند.

خفاش هواشناس:

خفاش وقتیکه هوا بارانی میشود از لانه اش تکان نمی خورد ولی همینکه باران بند آمد پرواز دیوانه وار خود را آغاز میکند.

حلزون و هوا:

حلزون در مواقعی که هوا خوب است و خورشید می درخشد در گل و لای مخفی میشود ولی وقتی احساس کرد باران خواهد بارید از مخفیگاه خود خارج میشود و از داخل صدفش بیرون می آید.

هواشناسی خروس:

قدیمیها از روی آواز خروس وضع هوا را پیش بینی میکردند.خروس وقتی که هوا رو بخوبی میرود آواز می خواند ولی قبل از اینکه باران بیاید بدی هوا را میفهمد و داخل لانه اش میرود.

ملخ یا هواشناس عجیب:

ملخ وقتی به نقاطی حمله میکند که در مدت سال در آنجا باران کم باشد.بنابراین هجوم ملخ به عنوان یک بلای آسمانی همیشه همراه با قحطی بوده است و ملخ آنقدر در این علم پیشرفت کرده است که تا مدت یکسال هوا را پیش بینی میکند.

هواشناسی کلاغ:

وقتی کلاغها در هوا با اجتماع حرکت کنند یا با هم درختهای بلند را اشغال نمایند باید حدس زد که بزودی هوا منقلب خواهد شد و اگر هم کلاغ در هوای صبحگاهی به پرواز درآید حتی با وجود ابر بودن دلیل بر این است که تمام روز هوا آفتابی و آرام است.

اسب و پیش بینی هوا:

اسبها وقتی که هوا خوب میشود شادی میکنند و برای بیرون آمدن از اصطبل بیقراری میکنند و موهایشان بلندتر میشود.

از بلند شدن مو برای ساختن هواسنج استفاده میکنند.موی اسب فوق العاده حساس است و با وجود کمترین بخار آب در هوا طول آن زیاد میشود و وقتی که رطوبت هوا از میان برود موهایش دوباره کوتاه میشود.

هواشناسی جیرجیرک:

جیرجیرکها گرماسنج های خوبی هستند.هر چه حرارت هوا بیشتر شود صدای این حشرات هم فزونی می یابد ولی وقتی حرارت هوا به درجه معینی رسید جیرجیرکها خاموش میشوند.همچنین در هوای سرد آواز نمیخوانند.

حشره شناسان به این نتیجه رسیده اند که اگر تعداد جیرجیرهای این حشره در مدت 15 ثانیه شماره شود و بر آن عدد 37 یا 40 افزوده گردد درجه حرارت هوا به فارنهایت بدست خواهد آمد.

یکی از باهوش ترین حیوانات روباه است.این قاعده طبیعی است که هر حیوانی که احساس خطر میکند فرار و خود را پنهان میکند.ولی روباه رویه مطمئن تری دارد،نه تنها فرار نمیکند یا در پنهان ساختن خویش عجله و شتاب بخرج نمیدهد بلکه سعی میکند بدون اینکه بفکر خود و جان خویش باشد هر چه بیشتر حال و وضع شکارچی را در نظر بگیرد.با گریزهای نابهنگام دشمن را بدنبال خویش می کشاند و آنقدر این وضع را ادامه میدهد تا عاقبت شکارچی را خسته کرده و به اصطلاح تشنه و مانده به دنبال کار خود فرستد.

:((عشقبازی روباه))

فصل عشقبازی برای روباه در ماههای دی و بهمن فرا می رسد روباه نر و ماده از فاصله چندین کیلومتر وجود یکدیگر را احساس می کنند.به این ترتیب که طبیعت در زیر دم آنها غده ای تعبیه کرده است که در ماههای مزبور بوی بسیار تندی از خود متصاعد میکند،این بو به مشام همه روباههای تنهای جنگل می رسد آنگاه جنب وجوش در لانه ها آغاز می شود.

روباه ماده برای اینکه نسل آینده قوی و فرزندانش قویتر بار بیایند بقصد انتخاب شوهر مسافرت درازی در اعماق جنگل آغاز میکند از هر چند قدم یک روباه نر بدنبال خانم روباه می افتد و به تدریج بر عده آنها افزوده می شود.ضمن راهپیمایی روباههای نر با هم کشتی میگیرند و زد و خورد میکنند و بالاخره در پایان این مسافرت دور و دراز روباه ماده با قویترین روباه نر ازدواج می کند.

دوران آبستنی روباه ماده دو ماه بیشتر طول نمیکشد و عاقبت در یک اطاق زیرزمینی که روباه نر و ماده برای بچه ها ساخته اند چند گلوله پشم آلود به دنیا می آید.

روباه در هر زایمان 4 تا 7 بچه میزاید و بعضی اوقات تعداد آنها به 12 هم میرسد.نوزادان تا 15 روز چشمهایشان بسته است.

اقتصاد روباه:

روباه اقتصاددان ماهری است و همیشه از شکار یومیه اش چیزی برای روز مبادا در انبار پس انداز میکند.

احتیاط شدید:

روباه در زندگی بیش از اندازه احتیاط میکند مثلاً تا ده بار دیواری را امتحان نکند از آن نمی پرد.روباه ماجراجو نیست اما انتقامجو است.

– عشق معطوف به غیر از خود است. در حالیکه محور هوس خود فرد و لذت اوست. جملات زیر را مقایسه کنید:

- ( من) دوستت دارم

- ( من) برات می میرم                                                                                      

- (برای من) هیچکس مثل تو نمیشه

- ( من ) همیشه به فکر توام

-( من) را فراموش نکن

- ( من ) از تو رنجیدم

در حالیکه در عشق، توجه به حالتها و لذتهای خود نیست. و خواست و شرایط معشوق جایگزین خودخواهی فرد می شود.

جمله معشوق است و عاشق پرده ای

زنده معشوق است و عاشق مرده ای

2 – هوس پاسخ به یک نیاز جسمانی و روانی است، مثل نیاز به آب، نیاز به اکسیژن ، نیاز به غذا. ولی عشق فراتر از یک چنین نیازی هست. عشق فراهم آورنده رشد و خودشکوفایی فرد است. لذا فردعاشق خود را خوار نمی کند، کوچک نمی کند. عشق عزت و احترام دارد و این احترام از روی بی نیازی و بزرگی عشق حاصل می شود. شاید در فیلم ها دیده و شنیده باشید که فردی می گوید« من عشق را گدایی نمی کنم».

هر چه جز عشقست، شد ماکولِ[1] عشق

دو جهان یک دانه پیش نَولِ[2] عشق

دانه یی مر مرغ را هرگز خورَد؟

کاهدان مر اسب را هرگز چَرَد[3]؟

3 – عشق محدود کننده و زندانی کننده معشوق نیست. عشق آزاد کننده است. اگر فردی را مجبور کنیم که همه علائق ، سلیقه ها و تفکراتش را فقط متوجه ما کند و فقط به ما بیندیشد، او را محدود به خودمان کرده ایم، نه اینکه عاشق خودکرده باشیم. در واقع این عشق نیست، این یک هوس است و ما را وابسته به شخص دیگری نموده است.

آنکه او بسته غم و خنده بود

او بدین دو عاریت زنده بود

باغ سبز عشق، کو بی منتهاست  

جز غم و شادی درو بس میوه هاست

عاشقی زین هر دو حالت، برترست

بی بهار و بی خزان ، سبز و ترست

در نگنجد عشق در گفت و شنید

عشق، دریایی ست قعرش ناپدید.

4 – عشق با بدبینی و سوء ظن همراه نیست. عشق یک اعتماد است. یک اطمینان است و پس از شناخت رفتار، گفتار و احساسات معشوق، و به جهت یک آگاهی عمیق به وجود می آید. لذا ابتدا اعتماد به وجود می آید و بعد عشق منعقد می شود.

بعضی ها می پرسند «باید اول عاشق شد بعد ازدواج کرد یا اول ازدواج کرد بعد عاشق شد؟!»

در جواب باید گفت: اگر بعد از ازدواج بخواهی عاشق بشوی که کار از کار گذشته است و آن فرد هر خصوصیت یا رفتار و یا افکار و احساسی که داشته باشد، باید تحمل کنید، نام این عشق نیست.

از طرف دیگر بدون بررسی ، شناخت ، تحقیق و ارتباط رسمی چگونه می توان عاشق فردی شد تا در پی آن ازدواج کرد؟ ( یعنی روش عاشق شدن قبل از ازدواج چگونه است)

خلاصه اینکه، طی یک فرایند رسمی که خانواده ها در جریان هستند، و ارتباطات شما آشکار و شفاف هست. با مشورت و بررسی شما و خانواده هایتان از فرد مقابل آگاهی به دست می آورید، تناسب رفتارها، نقاط ضعف ، احساسات و افکار یکدیگر را می سنجید و سایر معیارهای مطلوب را دقیقا ارزیابی می کنید. بدیهی است که اگر این موارد مثبت باشد خواه ناخواه شما عاشق فرد می شوید( نه هوس پیدا کنید).

اما هوس اینست که معمولا به صرف مجاورت ایجاد می شود. همکلاسی، هم محله ای، همکار، فامیل و ...، می بینید، خنده ها و عشوه هایش را حس می کنید، شیطنتها ، بازیگوشی ها، و کلاس گذاشتن هایش را نظاره می کنید، به دلتون می افتد که عاشقش هستید و با خیالات مستمر از او غولی می سازید که فقط بعد از ازدواج شکسته می شود و واقعیت آن روشن می شود. معمولا چنین دو نفری به جای شناخت یکدیگر، انرژی خود را صرف احساسات یکدیگر می کنند، دل میدهند و قلوه می گیرند، هر روز به تعداد زیادی برای یکدیگر می میرند، یا حداقل غش می کنند  و تعارفات کلاس بالا نصیب هم می کنند، از وجود یکدیگر ممنون می شوند، از هم زیاد تشکر می کنند، با مطالعاتی که در مورد مخ زنی دختر یا پسر در اینترنت یا ....آموخته اند سعی می کنند طرف مقابل را شیفته خود سازند ( به هر قیمتی)به هم زیاد کادو می دهند، متون ادبی جالب ، آهنگهای احساس نواز، و مبالغه های غیر عقلانی به یکدیگر پیشکش می کنند، کم کم نقش پدر، مادر، دوستان، همکاران و ... را حذف کرده و همه را یک جا به محبوب خود پیشکش می کنند، و وقت خود را یا با او پر می کنند یا با خیالات او سر می کنند و در خیالات خود او را تک ستاره ای می دانند که آسمان قلب آنها را نورانی می کند، بدون او زندگی معنی و مفهوم و شور خود را از دست می دهد. او یک انسان نیست، یک فرشته است، او هیچ عیبی ندارد، و فقط و فقط مهر و عشق و صفا و نقاط مثبت است. تصور از دست دادن او ، کابوسی وحشتناک هست. مفعول شعرهای تمام ترانه های شاد و غمناک به نوعی به محبوب آنها بر می گردد، واینگونه این احساسات غیر قابل کنترل می شود ، در حالیکه عشق همانطور که گفته شد، فرایند مشخصی از آگاهی می باشد. منظور این نیست که از احساس تهی باشد، نه ، اما احساس یکی از پارامتر های مهم در کنار پارامترهای آگاهی هست که نمی تواند جای خالی دیگر خصیصه ها را پر کند.

احساس انفجار آمیز در رابطه ها منجر به تحریف واقعیت ها شده و آنقدر آب را گل آلود می کند که خود فرد به هیچ وجه قادر به شناخت صحیح طرف مقابل خود نیست. و پس از فروکش کردن احساست، پس از ازدواج ، تفاوت میان خیالات خود و واقعیت ها را درک می کنند.

5 – عاشق، خود را ملزم می داند که حریم عشق و معشوق را رعایت کند و هنجارها را به نفع لذت خود نمی شکند. عاشق در پی کام گرفتن از معشوق، پیش از آنکه این حریم کامل و رسمی شود، نیست. باید کانون خانواده شکل گیرد و انعقاد پیمان زناشویی انجام پذیرد و طرفین مسئولیت زندگی و تعهد کامل را نسبت به هم بپذیرند. هر گونه خلوت، لمس و ارتباطی که جنبه لذت جویی داشته باشد (قبل از تعهد کامل زناشویی و در چارچوب قانون)، صرفا آسیب پذیری عشق را به همراه دارد و این آزمایش کردن عشق نیست، بلکه سیراب کردن هوس و عطش شهوانی است.

عشق هایی کز پیِ رنگی بُوَد

عشق نَبوَد ، عاقبت ننگی بود       

6 –  چنین مواردی از نشانه های هوس هستند: زودرنجی، قهر و آشتی ، دل خوری، نگرانی، تردید ، عجله در به نتیجه رسیدن، امروز و فردا کردن، زبان بازی کردن، با چند نفر ارتباط صمیمی وعمیق عاطفی گرفتن، رویاپردازی در مورد فرد، چشم پوشی از نقاط ضعف آن شخص و ... ، همه از نشانه های هوس است، در حالیکه عشق ، قامتی رعناتر، بزرگتر ، قوی تر و منحصر به فرد دارد و از همه مهمتر آرامش بخش است و نگرانی از درست رفتن، ندارد. عشق هایی که نگرانی آفرین، اضطراب آور و دمدمی مزاج و به ظواهر فرد بستگی دارد، همان هوسها هستند که « محور من» در آنها قوی است . یعنی فرد همه چیز را برای خودش می خواهد ، نه معشوق

هر که را جامه ز عشقی چاک شد

او ز حرص و جمله عیبی پاک شد

شاد باش ای عشقِ خوش سودای ما

ای طبیبِ جمله علت هایِ ما

ای دوایِ نخوت و ناموسِ ما

ای تو افلاطون و جالینوس ما

جسمِ خاک از عشق ، بر افلاک شد

کوه، در رقص آمد و چالاک شد

7 – عشق پیش نیاز لازم دارد.

یعنی فرد باید رشد کند و از مراحلی بگذرد تا نوبت به عاشق شدن برسد. کسی که هنور با والدینش درگیر است، سازگاری با همکاران ندارد، رابطه صمیمانه ای با دوستانش ندارد. افسرده و مضطراب است، تصمیم های مهمی در زندگی نگرفته یا به اجرا در نیاورده است، از این شاخه به آن شاخه می پرد، هدف زندگی خود را شفاف ترسیم نکرده است. و حتی در انتخاب هنجارها به انتخاب ثابتی برای وضع ظاهری ، پوشش و نحوه رفتارش نرسیده است و مردد بوده و روز به روز شکل به شکل می شود و هویت خود را نیافته است، مانند کودک پیش دبستانی است که برای اردو به دانشگاه رفته باشد، او هرگز نمی تواند در نقش دانشجو باشد. حتی اگر بر روی صندلی های دانشگاه بنشیند. لذا عشق پس از بلوغ عاطفی ، بلوغ اجتماعی، بلوغ فکری، بلوغ روانی و ...، پیدا می شود، در غیر این صورت فقط هوس خامی بیش نیست.

8 – عشق باید یک وحدت و یکپارچگی بین شما ، افراد و همه هستی ایجاد کند. اگر رابطه دختر و پسری، با پنهان کاری، تعارض ، درگیری با دیگران، احساس گناه، اضطراب، تردید، و قطع روابط اجتماعی با دیگران، مشکل در شغل ، تحصیل ، روابط خانوادگی و ...، همراه هست باید مطمئن شد که هوس، خود را به جای عشق به آنها معرفی کرده است. و چنین شروعی برای رابطه، پایان هایی به مراتب دردناکتر و فجیع تر به همراه دارد.

در نگنجد عشق در گفت و شنید

عشق، دریایی ست قعرش ناپدید