خواستگاری و نامزدی
همیشه بهترین راه را برای پیمودن می بینیم، اما فقط راهی را می پیماییم که به آن عادت کرده ایم!
پنج شنبه 7/9/1387 - 19:55
خواستگاری و نامزدی
بزرگترین گناه ممکن ،پشیمانی است!
پنج شنبه 7/9/1387 - 19:54
دانستنی های علمی
فرض کنیم که دو آتش نشان وارد جنگلی می شوند تا آتش کوچکی را خاموش کنند. آخر کار وقتی از جنگل بیرون می آیند و می روند کنار رودخانه ،صورت یکی شان کثیف و خاکستر آلود است و صورت آن یکی به شکل معصومانه ای تمیز:
سوال کدامشان صورتش را می شوید؟
آن که صورتش کثیف است،به آن یکی نگاه میکند و فکر می کند که صورتش هم همان طور است،اما آن که صورتش تمیز است،میبیند که سر تا پای رفیقش غبار گرفته است و به خودش می گوید:حتما من هم کثیفم باید خودم را تمیز کنم!!!!! دوشنبه 4/9/1387 - 19:14
ادبی هنری
شعر از پابلو نرودا شاعر شیلیایی با ترجمه‌ی احمد شاملو:
به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر سفر نكنی،
اگر كتابی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی،
اگر از خودت قدردانی نكنی.
به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
زمانی كه خودباوری را در خودت بكشی،
وقتی نگذاری دیگران به تو كمك كنند.
به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر برده عادات خود شوی،
اگر همیشه از یك راه تكراری بروی …
اگر روزمرّگی را تغییر ندهی
اگر رنگهای متفاوت به تن نكنی،
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نكنی.
تو به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر از شور و حرارت،
از احساسات سركش،
و از چیزهایی كه چشمانت را به درخشش وامی‌دارند
و ضربان قلبت را تندتر می‌كنند،
دوری كنی . . .،
تو به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر هنگامی كه با شغلت،
یا عشقت شاد نیستی،
آن را عوض نكنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نكنی
اگر ورای رویاها نروی،
اگر به خودت اجازه ندهی
كه حداقل یك بار در تمام زندگیت ورای مصلحت‌اندیشی بروی .
. .-امروز زندگی را آغاز كن!
امروز مخاطره كن!
امروز كاری كن!
نگذار كه به آرامی بمیری!
شادی را فراموش نكن!
دوشنبه 27/8/1387 - 12:31
دانستنی های علمی
بلند پروازی من آنست که در ده جمله چیزی را بگویم که کسی دیگر در یک کتاب می گوید
دوشنبه 20/8/1387 - 18:58
دانستنی های علمی
سیاستمدار انسان‌ها را به دو دسته تقسیم می‌كند: ابزار و دشمن. یعنی فقط یك طبقه را می‌شناسند و آن هم دشمن است.
.
دوشنبه 20/8/1387 - 18:57
خانواده
یا رضا تولدت مبارک!!!!
تولد امام رضا را به همه تبیانی ها تبریک می گم
يکشنبه 19/8/1387 - 14:0
خاطرات و روز نوشت
دلم می خواهد الان مشهد باشم!!!!
شنبه 18/8/1387 - 12:9
دانستنی های علمی
وصیت نامه کورش بزرگ «فرزندان من، دوستان من! من اكنون به پایان زندگی نزدیك گشته ام. من آن را با نشانه های آشكار دریافتهام.
وقتی درگذشتم مرا خوشبخت بپندارید و كام من این است كه این احساس در کردار و رفتار شما نمایانگر باشد، زیرا من به هنگام كودكی، جوانی و پیری بختیار بودهام. همیشه نیروی من افزون گشته است، آنچنانكه هم امروز نیز احساس نمیكنم كه از هنگام جوانی ناتوانترم.
من دوستان را به خاطر نیكویی های خود خوشبخت و دشمنانم را فرمانبردار خویش دیده ام.
زادگاه من بخش كوچكی از آسیا بود. من آنرا اكنون سربلند و بلندپایه باز میگذارم. در این هنگام كه به سرای دیگر میگذرم، شما و میهنم را خوشبخت میبینم و از این رو میخواهم كه آیندگان مرا مردی خوشبخت بدانند.
باید آشكارا جانشین خود را اعلام كنم تا پس از من پریشانی و نابسامانی روی ندهد.
من شما هر دو فرزندانم را یكسان دوست میدارم ولی فرزند بزرگترم كه آزموده تر است كشور را سامان خواهد داد.
فرزندانم! من شما را از كودكی چنان پرورده ام كه پیران را آزرم دارید و كوشش كنید تا جوانتران از شما آزرم بدارند.
تو كمبوجیه، مپندار كه عصای زرین پادشاهی، تخت و تاجت را نگاه خواهد داشت. دوستان یکرنگ برای پادشاه عصای مطمئن تری هستند.
هر كس باید برای خویشتن دوستان یكدل فراهم آورد و این دوستان را جز به نیكوكاری به دست نتوان آورد.
به نام خدا و نیاکان درگذشته ی ما، ای فرزندان اگر میخواهید مرا شاد كنید نسبت به یكدیگر آزرم بدارید.
پیكر بیجان مرا هنگامی كه دیگر در این گیتی نیستم در میان سیم و زر مگذارید و هر چه زودتر آن را به خاك باز دهید. چه بهتر از این كه انسان به خاك كه اینهمه چیزهای نغز و زیبا میپرورد آمیخته گردد.
من همواره مردم را دوست داشته ام و اكنون نیز شادمان خواهم بود كه با خاكی كه به مردمان نعمت میبخشد آمیخته گردم.
هماكنون درمی یابم که جان از پیكرم میگسلد ... اگر از میان شما كسی میخواهد دست مرا بگیرد یا به چشمانم بنگرد، تا هنوز جان دارم نزدیك شود و هنگامی كه روی خود را پوشاندم، از شما خواستارم كه پیكرم را كسی نبیند، حتی شما فرزندانم.
از همه پارسیان و همپیمانان بخواهید تا بر آرامگاه من حاضر گردند و مرا از اینكه دیگر از هیچگونه بدی رنج نخواهم برد شادباش گویند.
به واپسین پند من گوش فرا دارید. اگر میخواهید دشمنان خود را تنبیه كنید، به دوستان خود نیكی كنید.
خداحافظ پسران گرامی و دوستان من، خدانگهدار.»
پس از این گفتار، كورش بزرگ روی خود را پوشاند و درگذشت.
چهارشنبه 15/8/1387 - 20:6
دانستنی های علمی
آخرین نبردآرامگاه کوروش بزرگ کوروش در آخرین نبرد خود به قصد سرکوب قوم ایرانی‌تبار سکا که با حمله به نواحی مرزی ایران به قتل و غارت می‌پرداختند، به سمت شمال شرقی کشور حرکت کرد میان مرز ایران و سرزمین سکاها رودخانه‌ای بود که لشگریان کوروش باید از آن عبور می‌کردند.
کوروش در استوانه حقوق بشر می‌گوید:هر قومی که نخواهد
من پادشاهشان باشم من مبادرت به جنگ با آنها نمیکنم؛این به معنی دمکراسی و حق انتخاب است؛ پس نمی‌توان دلیل جنگ کوروش با سکاها را نوعی دلیل شخصی بین ملکه و کوروش دید چون این مخالف دمکراسی کوروش هست و اما جنگ با سکا به دلیل تعرض سکاها به ایران و غارت مال مردم بود. هنگامی که کورش به این رودخانه رسید، تهم‌رییش ملکه سکاها به او پیغام داد که برای جنگ دو راه پیش رو دارد. یا از رودخانه عبور کند و در سرزمین سکاها به نبرد بپردازند و یا اجازه دهند که لشگریان سکا از رود عبور کرده و در خاک ایران به جنگ بپردازند. کورش این دو پیشنهاد را با سرداران خود در میان گذاشت. بیشتر سرداران ایرانی او، جنگ در خاک ایران را برگزیدند، اما کرزوس امپراتور سابق لیدی که تا پایان عمر به عنوان یک مشاور به کورش وفادار ماند، جنگ در سرزمین سکاها را پیشنهاد کرد. استدلال او چنین بود که در صورت نبرد در خاک ایران، اگر لشگر کورش شکست بخورد تمامی سرزمین در خطر می‌افتد و اگر پیروز هم شود هیچ سرزمینی را فتح نکرد. در مقابل اگر در خاک سکاها به جنگ بپردازند، پیروزی ایرانیان با فتح این سرزمین همراه خواهد بود و شکست آنان نیز تنها یک شکست نظامی به شمار رفته و به سرزمین ایران آسیبی نمی‌رسد. کورش این استدلال را پذیرفت و از رودخانه عبور کرد. پیامد این نبرد کشته شدن کورش و شکست لشگریانش بود. تهم‌رییش سر بریده کوروش را در ظرفی پر از خون قرار داد و چنین گفت: "تو که با عمری خونخواری سیر نشده‌ای حالا آنقدر خون بنوش تا سیراب شوی"؛ پس از این شکست، لشگریان ایران با رهبری کمبوجیه، پسر ارشد کورش به ایران بازگشتند؛منشور حقوق بشر کوروش استوانه کوروش بزرگ، یک استوانهٔ سفالین پخته شده، به تاریخ ۱۸۷۸ میلادی در پی کاوش در محوطهٔ باستانی بابِل کشف شد؛ در آن کوروش بزرگ رفتار خود با اهالی بابِل را پس از پیروزی بر ایشان توسط ایرانیان شرح داده‌است.
این سند به عنوان " نخستین منشور حقوق بشر " شناخته شده، و به سال ۱۹۷۱ میلادی، سازمان ملل آنرا به تمامی زبانهای رسمی سازمان منتشر کرد؛ نمونهٔ بدلی این استوانه در مقر اصلی سازمان ملل در شهر نیویورک نگهداری می‌شود؛ منابع:
تاریخ ده هزار ساله ایران ، دکتر عبدالعظیم رضایی
كوروش كبیر، حقیقت تاریخ، مهندس فرشاد ابریشمی
چهارشنبه 8/8/1387 - 20:37
