تبیان، دستیار زندگی

امام رضا (ع) : حضرت رضا ( ع ) هميشه به اصحاب خود مي فرمود : بر شما باد به اسلحه پيامبران ، گفته شد : اسلحه پيامبران چيست ؟ فرمود : دعا

عن الرضا ( ع ) أنه كان يقول لأصحابه : عليكم بسلاح الأنبياء ، فقيل : و ما سلاح الأنبياء ؟ قال : الدعاء

امام کاظم (ع) : بپرهيز از معاشرت با مردم و انس با آنان ، مگر اين كه خردمند و امانت داري در ميان آنها بيايي كه ( در اين صورت ) با او انس گير و از ديگران بگريز ، به مانند گريز تو از درنده هاي شكاري .

اياك و مخالطه الناس و الانس بهم الا ان تجد منهم عاقلا و مامونا فانس به و اهرب من سايرهم كهربك من السباع الضاريه

امام صادق (ع) : چون مؤمني كه عالم به دين است بميرد ، رخنه اي در اسلام افتد كه هيچ چيز جاي آن را پر نمي كند .

اذا مات المؤمن الفقيه ثلم في الاسلام ثلمة لايسدها شيء .

امام باقر (ع) : بهترين چيزي را كه دوست داريد درباره شما بگويند ، درباره مردم بگوييد .

قولوا للناس احسن ما تحبون ان يقال لكم

امام حسین (ع) : اگر دنيا باارزش شمرده شود، منزل آخرت و دار ثواب الهي باارزشتر و والاتر است . و اگر بدن و جسم انسانها براي مرگ آفريده شده ، به خدا سوگند كشته شدن انسان با شمشير (شهادت ) بهتر است . و اگر رزق و روزي موجودات تقسيم شده و مقدر گرديده ، زيباتر و نيكوتر آن است كه انسان در طلب رزق و روزي كمتر حرص داشته باشد. اگر جمع كردن اموال براي ترك كردن آن است ، چرا انسان آزاده نسبت به اين چيزي كه ترك كردني است بخل بورزد.

فإن تكن الدنيا تعد نفيسة فدار ثواب الله أعلي و أنبل و إن تكن الأبدان للموت أنشئت فقتل امرئ بالسيف في الله أفضل و إن تكن الأرزاق قسما مقدرا فقلة حرص المرء في الرزق أجمل و إن تكن الأموال للترك جمعها فما بال متروك به الحر يبخل

امام علی (ع) : [1] کسیکه نزديکانش او را رها سازند آنها که دورند او را مي برند;

14- و قال [ع ] : من ضيعه الاقرب اتيح له الابعد

امام جواد (ع) : عالمان ، به سبب زيادي جاهلان ، غريب اند .

العلماء غرباء لكثرة الجهال

امام حسن (ع) : هيچ مردمي با هم مشورت نكند مگر اينكه به درستي هدايت شوند .

ما تشاور قوم الا هدوا الي رشدهم .

حضرت فاطمه (س) : مردي نابينا از حضرت فاطمه ( عليها السلام ) اذن خواست كه داخل خانه شود . فاطمه ( عليها السلام ) خود را از او مستور كرد . پيغمبر خدا ( صلي الله عليه و آله ) به فاطمه فرمود : به چه سبب خود را مستور كردي و حال اين كه اين مرد نابينا تو را نمي بيند . حضرت زهرا ( عليها السلام ) پاسخ داد ، " اگر او مرا نمي بيند ، من او را مي نگرم ، و اگرچه او نمي بيند اما بوي زن را استشمام مي كند " . رسول خدا پس از شنيدن سخنان دخترش فرمود : " شهادت مي دهم كه تو پاره تن مني " .

استأذن أعمي علي فاطمة ( عليها السلام ) فحجبته ، فقال رسول الله ( صلي الله عليه و آله ) لها : لم حجبتيه و هو لا يراك ؟ فقالت ( عليها السلام ) : " إن لم يكن يراني فاني أراه و هو يشم الريح " . فقال رسول الله ( صلي الله عليه و آله ) : " أشهد أنك بضعة مني " .

امام سجاد (ع) : سپاسي كه چشمهاي ما به آن روشن گردد آن هنگام كه ديده ها ( ي مردم ) خيره و دوخته شود ( به طوري كه از سختي عذاب بر هم نتوانند زد ) و چهره هاي ما به آن سفيد گردد آن هنگام كه روها ( يا پوست اندام ) سياه شود ( اين جمله اشاره است به فرمايش خداي تعالي " سوره 3 ، آيه 106 " يوم تبيض وجوه و تسود وجوه يعني روزي كه چهره ها " ي مؤمنين " سفيد و روها " ي كافرين و منافقين " سياه گردد ، و سفيد و سياه بودن روها در آن روز " چنان كه سيد نعمت الله جزائري - عليه الرحمه - در شرح صحيفه خود مسمي به نور الأنوار فرموده : " يا آن است كه حقيقتا روها سفيد و سياه مي شود و يا آن كه سفيد و سياهي آنها كنايه از نيكي و زشتي كردار است )

حمدا تقربه عيوننا إذا برقت الابصار ، و تبيض به وجوهنا إذا اسودت الابشار .