• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 3568
تعداد نظرات : 224
زمان آخرین مطلب : 2251روز قبل
اهل بیت
از جمله دعاهای حضرت فاطمه (علیها السّلام):
اَللّهُمَّ إنی اَسئلکَ کَلِمَةَ الإخلاصِ وَ خَشیَتَکَ فِی الرِّضا وَالغَضَبِ وَالقَصدَ فِی الغِنی وَالفقرِ؛

خداوندا! از تو اعتقاد خالص و توحید را می خواهم، و این که در حالتِ خشم و رضا از تو بترسم و در حالت فقر و غنا اعتدال را رعایت کنم.
بحارالانوار، ج 94، ص 225
شرح حدیث:
خواسته های حضرت فاطمه (علیها السّلام) در این دعا یکی اعتقادی است، یکی قلبی و یکی هم اخلاقی و رفتاری. 
«کلمه ی اخلاص» و عقیده به توحید نخستین خواسته است. اگر توجه به معبود یکتا نباشد، عمل تباه و اندیشه منحرف می گردد. 
خواسته ی دوم خداترسی در حال غضب و رضاست. بعضی وقتی عصبانی می شوند، از مرز حق می گذرند و قضاوت نادرست و تصمیم نابجا می گیرند. رعایت حکم خدا وحق و عدل در همه حال معیار سلامت اخلاقی و ایمانی انسان است. 
خواسته ی سوم میانه روی در حال ثروتمندی و تنگدستی است. 
برخی وقتی فقیرند، هم ناشکری می کنند، هم بخل می ورزند. برخی هم وقتی ثروت و مال دارند، به افراط و زیاده روی و ریخت و پاش و اسراف روی می آورند. 
حرکت در راه «اعتدال» مطلوب شرع و عقل است. میانه روی هم در دوران فقر و تنگدستی هم در دوره ی توانگری و برخورداری فضیلتی اخلاقی است. 
افراط و تفریط در هر مسأله ای ناپسند است، حتی در بذل و بخشش مالی. 

منبع: حکمت های فاطمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از حضرت فاطمه علیها السّلام) ، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم (1390)

جمعه 11/4/1395 - 11:3
اهل بیت
حضرت زهرا (علیها السّلام) درباره ی کتاب خدا فرمود:
قائِداً اِلَی الرِّضوانِ اتّباعُهُ، مُؤَدٍّ إلَی النَّجاةِ إستماعُهُ؛

(خداوند، قرآنی را نازل فرمود که) پیروی از آن، به رضای الهی می رساند و گوش سپردن به آن، نجات می بخشد.
الاحتجاج طبرسی، ج 1، ص 134
شرح حدیث:
گاهی راه هست، ولی رونده نیست. 
گاهی راهنما هست، ولی رهپو نیست. 
گاهی درمان وجود دارد، اما بیمار در پی درمان بر نمی آید!
از اوصاف قرآن کریم که در آیات شریفه آمده، «نور»، «ذکر»، «هُدی»، «بیان» و... است. خاصیت کلام الهی، روشنگری و راهنمایی است. اما کسانی هدایت می شوند که آن را به عنوان «هادی» بپذیرند و به عنوان «امام» و «قائد» بشناسند و تبعیّت کنند. 
کامل ترین نسخه ی طبیب ماهر، اگر مورد عمل قرار نگیرد، بیماری از بین نمی رود و بهترین قانون و برنامه اگر عملی و اجرایی نشود، ثمری ندارد. 
قرآن کریم، هم برنامه و قانون است، هم شفا و درمان است، هم یادآور و هدایتگر است، هم پیشوا و راهنماست. 
ولی تا به آن عمل نشود، انسان را به به بهشت نمی رساند و تا مورد تبعیّت قرار نگیرد، رضوان را برای بشر فراهم نمی کند و تا به این سروش آسمانی گوش جان سپرده نشود، «نجات» نمی دهد. 
قرآن را هم باید خواند، هم باید فهمید، هم باید عمل کرد. 
در کلام حضرت فاطمه (علیها السّلام ) روی دو عنصر «استماع» و «اتّباع» تأکید شده است، هم گوش دادن به سخن حق تعالی، هم پیروی کردن از آن. 

جمعه 11/4/1395 - 11:3
اهل بیت
حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:
إحمدُوا اللهَ الذی لِعَظَمِتِه و نُورِهِ یَبتَغی مَن فِی السمواتِ وَالأرضِ إلیه الوَسیلةَ؛

خداوندی را سپاس و ثنا گویید که هر که در آسمانها و زمین است، در پی وسیله ای برای درک و شناخت عظمت او و فروغ ذاتش است.
شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 16، ص 211
شرح حدیث:
آنچه زبان ما را به حمد و ثنا می گشاید، «معرفت» است. 
هر چه شناخت انسان از صاحب اصلی جهان و سررشته دار امور و مدبّر عالم بیشتر باشد، در پیشگاه او بیشتر خضوع می کند و خود را بنده و او را ربّ می یابد. 
کیست که نخواهد در آغوش عنایت پروردگار قرار گیرد؟
کیست که در پی وسیله ای برای رسیدن به قرب او نیست؟
ولی... چگونه می توان به او رسید؟ وسیله ی تقرّب به او چیست؟ کدام عمل و چه معرفتی ما را در آستان او خاضع و خاکسار می کند و دست نیازمان را به درگاهش بالا می برد؟
خداوند نور آسمانها و زمین است. 
هر چه فروغ هدایت و نور حقیقت است از اوست. 
پس چنین خدایی را باید حمد کرد و خاضعانه به ستایش او پرداخت، که این حمد و ثنا گواه معرفت و بصیرت بنده نسبت به جلال و عظمت و نور و هدایت پروردگار است. 
چه ملکوتیان که پیرامون عرش الهی اند، چه زمینیان که در سایه ی هدایت انبیا خدا را شناخته اند، همه و همه در پی یافتن «وسیله» برای رسیدن به قرت و رضای خداوندند و همه ذرّات عالم در پی آن ذات بی مانندند، همچون کهربا که جاذبه اش ذرات را به سوی خود می کشد. 

جمعه 11/4/1395 - 11:3
اهل بیت
حضرت زهرا (علیها السّلام) به یکی از بانوان فرمود:
اَرضی اَبَوَی دینکِ محمداً و علیّاً بِسَخَطِ اَبَوَی نَسَبِکِ ولا تُرضی اَبَوَی نَسَبِکِ بِسَخَطِ اَبَوَی دینکِ؛

پدران دینی ات، یعنی محمّد و علی علیه السّلام را راضی ساز، هر چند با ناراحتی پدر و مادر نسبی ات باشد، و پدر و مادر نسبی خود ر با خشم و نارضایتی پدران معنوی و دینی ات راضی نساز.
تفسیر امام حسن عسکری علیه السّلام ص 334
شرح حدیث:
حضرت محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم و حضرت علی علیه السّلام پدر معنوی مایند. حق تربیت و هدایت و پیشوایی بر گردن ما دارند و ما اگر امت شایسته ای باشیم، فرزندان روحی و معنوی آنان خواهیم بود. 
اطاعت پدر و مادر لازم است، اطاعت پیامبر و امام هم واجب. 
رنجاندن والدین گناه است، ناراضی ساختن امام و پیامبر هم حرام. 
اما... هنگام تعارض چه باید کرد؟
یعنی اگر بخواهیم رضایت خدا و پیامبر و امام را جلب کنیم و به دستورهای دین عمل کنیم، پدر و مادر ناراحت می شوند. و اگر بخواهیم دل پدر و مادر را به دست آوریم و آنان از ما راضی باشند، گاهی این رضایت به قیمت گناه و ترک وظیفه ی دینی به دست می آید. 
در این گونه موارد، رضای پیامبر و امام مهم تر است. 
کاری کنیم که خدا و رسول از ما راضی باشند و کارمان بر طبق دین و قرآن و خواسته ی امام باشد، هر چند پدر و مادر از دست ما ناراحت و ناراضی شوند. 
برای یک مسلمان مکتبی مهم تر از هر چیز اطاعت اولیای خدا و کسب رضای آنان به وسیله ی عمل به فرمان پروردگار است. 
هرگز مباد که به خاطر دلخوشی پدر و مادر و فامیل و دوستان کاری کنیم که خدا و رسول و امام نمی پسندند و از آن نهی کرده اند. 

جمعه 11/4/1395 - 11:3
اهل بیت
حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:
خَیرٌِّ للنِّساء اَن لایَرینَ الرِّجالَ وَ لا یَراهُنَّ الرِّجالُ؛

برای زنان بهتر آن است که نه مردان (نامحرم) را ببینند نه مردان آنان را.
العوالم، ج 11، ص 179
شرح حدیث:
رابطه ی زن و مرد در جامعه اگر با رعایت حدود شرعی و دینی باشد، هم جامعه سالم تر خواهد بود، هم گناه کمتری انجام خواهد گرفت. 
بسیاری از اوقات «نگاه» زمینه ساز «گناه» می شود و میان نگاه و گناه رابطه است و اگر مسلمان به توصیه ی قرآن عمل کند و زن و مرد نامحرم هنگام رویارو شدن چشم خود را فرو بندند، این به عفاف و سلامت روانی آنان بیشتر کمک می کند. 
روزی پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم با جمعی نشسته بودند. آن حضرت پرسید: به من بگویید چه چیزی برای زنان بهتر است؟ سخنانی گفته شد، ولی گویا هیچ کدام برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم پذیرفته نبود. 
علی علیه السّلام می فرماید: من نزد حضرت فاطمه (علیها السّلام) برگشتم و سؤال پیامبر را با او در میان گذاشتم. فرمود: برای زنان این بهتر است که مردان را نبینند و مردان هم آنان را نبینند (یعنی حفظ حجاب و عفاف و کنترل نگاه از حرام...) . 
علی علیه السّلام این جواب را به پیامبر خدا گفت. حضرت پرسید: پیش من که بودی چنین چیزی نگفتی، چه کسی این را به تو خبر داد؟ گفت: فاطمه. رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم آن حرف را پسندید و خوشحال شد و فرمود: فاطمه پاره ی تن من است. 
آنان که خود را پیرو حضرت زهرا (علیها السّلام) می دانند، توجه دارند که نظر او بر اختلاط کمتر زن و مرد نامحرم و پرهیز از برخورد نگاههاست. 

جمعه 11/4/1395 - 11:3
اهل بیت
حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:
ما جَعَلَ اللهُ لأحَدٍ بَعدَ غدیرِ خُمٍّ مِن حُجَّةٍ وَ لاعُذرٍ؛

خداوند پس از «غدیر خم» برای هیچ کس حجّت و عذر و بهانه ای قرار نداده است. (و غدیر خم روز اتمام حجت خدا بر همگان است).
نهج الحیاة، ص 42
شرح حدیث:
نظام اسلامی و رهبری دینی بر مبنای «شایسته سالاری» است. 
امامت امیرالمؤمنین علیه السّلام که از سوی خداوند قرار داده شده است، به خاطر فضایل و کمالات و علم و ایمان و لیاقتهای آن حضرت برای جانشینی پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم بود. 
پیامبر در طول بیست و سه سال دعوت بارها شایستگی علی علیه السّلام را برای امامت بیان کرده بود، آن هم با تعبیرهای مختلف. او را «امام»، «خلیفه»، «وصیّ»، «هادی»، «امین»، «ولیّ»، «مولا» و «سرور هر زن و مرد مسلمان» معرفی کرده بود. 
امّا... حادثه ی غدیر، روشن ترین شیوه و مؤثرترین اعلان عمومی بود که آن حضرت در جمع بیش از صد هزار مسلمان که از حج بر می گشتند، در منطقه ی «غدیر خم» به فرمان خداوند علی علیه السّلام را به جانشینی خود و به پیشوایی مردم معرفی و تعیین کرد. 
این کار به فرمان خدا صورت گرفت. 
آیه ی قرآن نازل شد و آن روز را روز اکمال دین و اتمام نعمت نام نهاد. 
همه سخنان پیامبر را که فرمود: «مَن کُنتُ مَولاه فَهذا علیٌّ مَولاه» به روشنی شنیدند، به فرمان پیامبر، به خیمه ی علی علیه السّلام آمدند، به او به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام دادند و تبریک و تهنیت گفتند. 

جمعه 11/4/1395 - 11:3
اهل بیت
حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:
فَبِعَینِ اللهِ ما تَفعَلونَ، و سَیَعلَمُ الذین ظَلَمُوا اَیَّ مُنقَلبٍ یَنقَلِبونَ، وَ أنا اِبنَةُ نَذیرٍ لَکُم بَینَ یَدَی عَذابٍ شَدیدٍ؛

آنچه انجام می دهید در برابر چشم خداست. ستمگران به زودی خواهند دانست که به سرانجامی می رسند، و من دختر کسی ام که شما را از عذاب سخت خداوند بیم می داد.
الاحتجاج طبرسی، ج1، ص 141
شرح حدیث:
این کلمات تهدید آمیز و انتقادی به زمانی برمی گردد که فاطمه ی زهرا (علیها السّلام) پس از وفات پیامبر و بد عهدی مردم و سستی آنان در حمایت از حق و پشتیبانی از اهل بیت عصمت علیهم السّلام به مسجد مدینه رفت و آن خطبه ی معروف را پس از غصب فدک و خانه نشین ساختن امیرالمؤمنین و جفا بر اهل بیت علیه السّلام ایراد کرد. 
انتظار آن بود که به وصایای پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم، چه درباره ی امامت حضرت علی علیه السّلام چه نسبت به مودّت ذی القربی و حفظ حرمت آن حضرت و چه پیروی از عترت حضرت رسول توجه شود، ولی دنیاخواهی وجاه طلبی، چشمهای عده ای را بست و کارهایی کردند که مایه ی رنجش دختر رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم شد. 
حضرت فاطمه (علیها السّلام ) هم خدا را به یاد آنان می آورد که بدانند کارهایشان زیر نظر خداوند است و روزی باید پاسخگو باشند، هم فرجام تاریک و سرنوشت دردناکی را که خدا برای ستمکاران مقدّر کرده، به یادشان می آورد و هم یادآوری می کند که وی دختر آن پیامبر بزرگ است که مردم را از عذاب خدا بیم می داد. 
همه ی این تذکّرها و هشدارها برای بیدار کردن جامعه و متذکر ساختن آنان نسبت به مسؤولیتهای آنان است تا حجت بر آنان تمام شود و فردا نگویند که کاش کسی به ما می گفت و یادآوری می کرد. 

منبع: حکمت های فاطمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از حضرت فاطمه علیها السّلام ) ، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم (1390)

جمعه 11/4/1395 - 11:3
اهل بیت
حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:
حُبِّبَ اِلَیَّ مِن دُنیاکم ثَلاثُ: تِلاوَةُ کِتابِ اللهِ، وَ النَّظَرُ فی وَجهِ رَسُولِ اللهِ، وَالإنفاقُ فی سَبیلِ الله؛

از دنیای شما سه چیز در نظر من دوست داشتنی است: خواندن کتاب خدا، قرآن، نگاه به سیمای رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم، انفاق در راه خدا.
وقائع الایّام، حدیث 295
شرح حدیث:
از نگاه عارفان بصیر دنیا گذرگاهی به سوی آخرت جاوید است. 
پس نباید دل به آن بست و دنیا را دوست داشت. 
ولی همین دنیای نکوهیده و فریب دهنده و بی وفا می تواند وسیله ی آباد ساختن آخرت و تأمین سعادت گردد، به شرط آن که انسان فریفته ی آن نشود و دل به آن نبندد و آن را وسیله و پلی برای رسیدن به بهشت قرار دهد. 
این سه چیز که در نظر دختر پیامبر محبوب و دوست داشتنی است، جلوه هایی است که انسان را آخرتی و بهشتی می کند. 
تلاوت کتاب خدا روشنگر دل و دیده است. 
قرآن حیات روشن دلهاست
قرآن فروغ و شمع محفلهاست
عطر دل انگیزش صفا دارد
درسی ز اخلاص و وفا دارد
انس با این کتاب مقدس و خواندن آیات وحی رشته های وابستگی به دنیا را قطع می کند و مسلمانان را آخرتی می سازد. 
نگاه به چهره ی نورانی و الهی حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم نیز، وابستگیهای مادی را می کاهد و عشق به آخرت را در دل پدید می آورد. 

جمعه 11/4/1395 - 11:3
اهل بیت
از دعاهای حضرت فاطمه (علیها السّلام) در روز پنج شنبه:
اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ الهُدی وَ التُّقی وَ العِفافَ وَ الغِنی والعَمَلَ بِما تُحِبُّ وَ تَرضی؛

خدایا! از تو می خواهم هدایت و تقوا را، عفاف و بی نیازی را، و عمل به آنچه را تو دوست داری و می پسندی.
بحارالانوار، ج 87، ص 339
شرح حدیث:
همه به «هدایت» خدا محتاجند. 
این که هر روز در نماز تا چندین بار از خدا می خواهیم تا ما را به «راه راست» هدایت کند، دلیل این نیاز است. 
هم به هدایت نیاز داریم، هم به تقوا که ذخیره ی دنیا برای آخرت و ره توشه ی سفر ابدی است. 
عفاف و پاکدامنی و غنا و بی نیازی خواسته ی دیگر حضرت زهرا (علیها السّلام) است. 
در عمل یک مسلمان آنچه ملاک است، «قبول» خداوند است. 
وقتی کار ارزش دارد که خدا دوست بدارد و بپسندد. 
خدا بندگان متّقی و فرمانبردار و شاکر و نیکوکار را دوست می دارد. 
از صالحانِ مخلص و انفاق کنندگان بخشنده و عابدان بی ریب و ریا راضی است. 
دانستن این که چه کاری محبوب یا منفور خداوند است، یک گام است و عمل بر طبق رضای او و پرهیز از آنچه در نظرش ناپسند است، گام دیگر. 
خدایا چنان کن سرانجام کار 
تو خشنود باشی و ما رستگار
توفیق چنین رفتاری را هم باید از خدا طلبید و هم هدایت به آنچه را که موجب رضای اوست. 

جمعه 11/4/1395 - 11:3
اهل بیت
وقتی پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم کارهای بیرون خانه را بر عهده ی علی علیه السّلام و درون خانه را بر عهده ی فاطمه (علیها السّلام) گذاشت، حضرت زهرا فرمود:
فلا یَعلَمُ ما دَخَلَنی مِنَ السُّرورِ اِلاّ اللهُ بِاِکفائی رَسُولُ الله صلّی الله علیه و آله و سلّم تَحَمُّلَ اَرقابِ الرَّجالِ؛

جز خدا کسی نمی داند چه قدر از این تقسیم کار و این که پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم مرا از شانه به شانه شدن با مردان (و کارهای بیرون از خانه) معاف کرد، خوشحال شدم.
وسائل الشیعه، ج 14، ص 123
شرح حدیث:
اگر ارزنده ترین گوهر زنان «حجاب و عفاف» است، باید از این گوهر حفاظت کرد. 
رعایت حدود شرعی روابط میان زنان و مردان و پرهیز از اختلاطهای مسأله ساز و همسخن شدنهای وسوسه انگیز و برخوردهای خارج از ضوابط و اصول اخلاقی برای یک مسلمان تکلیف است و هر چه این حدود شرعی بیشتر مراعات شود، به سود جامعه و بانوان و جوانان است. 
گرچه کار در بیرون از خانه و شرکت در فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی و تحصیلی و دانشگاه و... برای زنان و دختران حرام نیست، هنر اصلی زنان ایفای نقش مادری و تربیت فرزند و مدیریت امور خانه است. 
شرکت در فعالیتهای بیرونی، خواه و ناخواه، برخورد زن و مرد نامحرم و تلاقی نگاهها را در پی دارد و اگر بشود از آن کاست، بهتر است. 
پرهیز از معاشرت با نامحرمان از آن جهت مطلوب است که زمینه ی بهتری برای حفظ عفاف فراهم می آورد. 
حضرت زهرا (علیها السّلام ) خوشحال شد که امور بیرون از خانه بر دوش علی علیه السّلام قرار گرفت و کارهای داخل خانه بر عهده ی خودش تا نیاز به بیرون رفتن نباشد. 
این خطّ کلی راهی فاطمی است و رضای او را تأمین می کند. 

جمعه 11/4/1395 - 11:2
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته