• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 507
تعداد نظرات : 10
زمان آخرین مطلب : 4113روز قبل
تاریخ

سفره‌های نوروزی







پیش از تحویل سال نو باید سفره‌ نوروزی آماده شود. در زمان گذشته این سفره را زیر ویجو پهن و پس از آغاز سال نو آن را به روی ویجو منتقل می‌کردند.
سفره‌های نوروزی یکی از آیین‌های مشترک در مراسم نوروز در بین مردمی است که نوروز را جشن می‌گیرند. در بسیاری از نقاط ایران و برخی از نقاط افغانستان، سفره هفت سین پهن می‌شود. در این سفره هفت چیز قرار می‌گیرد که با حرف سین آغاز شده باشد مثل سرکه، سنجد، سمنو، سیب و ... تمامی هفت سینی که چیده می‌شود یک معنای خاص را نیز به همراه دارند به عنوان مثال سیب نماد زیبایی و تن درستی است، سنجد به روایتی نماد عشق و محبت است، سبزه سرسبزی زندگی، سمنو (سمنك) برکت،سکه رزق و روزی و سیر سمبل شفاء و سلامتی است.


سفره های نوروزی در كشورهای مختلف

در کابل و شهرهای شمالی افغانستان، سفره هفت میوه متداول است. در این سفره، هفت میوه مانند کشمش سبز و سرخ، چارمغز، بادام، پسته، زردآلو و سنجد قرار می گیرد. چیدن سفره‌ای مشابه با استفاده از میوه‌ خشک شده، در بین شیعیان پاکستان هم مرسوم است. علاوه بر این، سفره هفت شین در میان زرتشتیان، و سفره هفت میم در برخی نقاط واقع در استان فارس در ایران متداول است. در جمهوری آذربایجان نیز بدون توجه به عدد هفت، بر روی سفره‌های نوروزی خود، آجیل قرار می‌دهند.


غذاهای سفره های نوروزی

 غذاهای نوروزی یکی از متداول‌ترین غذاهایی که به مناسبت نوروز پخته می‌شود، سمنو (سمنک، سومنک، سوملک، سمنی، سمنه) است. این غذا با استفاده از جوانه گندم تهیه می‌شود ودر بیشتر کشورهایی که نوروز را جشن می‌گیرند، این غذا طبخ می‌شود. در برخی از کشورها، پختن این غذا با آیین‌های خاصی همراه است. زنان و دختران در مناطق مختلف ایران، افغانستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان سمنو را به ‌صورت دسته‌جمعی و گاه در طول شب می‌پزند و در هنگام پختن آن سرودهای مخصوصی می‌خوانند.
پختن غذاهای دیگر نیز در نوروز مرسوم است به‌ طورمثال در بخش‌هایی از ایران، سبزی پلو با ماهی، در ترکمنستان نوروزبامه، در قزاقستان اویقی آشار، در بخارا انواع سمبوسه پخته می‌شود. به‌ طور کلی پختن غذاهای نوروزی در هر منطقه‌ای که نوروز جشن گرفته می‌شود، مرسوم است و هر منطقه ای غذاها و شیرینی‌ های مخصوص به خود را دارد.

چهارشنبه 9/12/1391 - 10:24
شعر و قطعات ادبی

شاهنامه فردوسی



شاهنامه فردوسی
     
 

 

روایت شاهنامه فردوسی چون جمشید به آذربایجان رسید روزی بود که آفتاب به نقطه حمل آمده و بهار آغاز شده بود ،چون آفتاب طلوع کرد و پرتو آفتاب بر آن تاج و تخت افتاد ، شعاعی در نهایت روشنی پدید آمد و چون شعاع و انوار نور را شید می گویند ، این لفظ را بر جم افزودند و وی را جمشید گفتند و در آن روز جشنی عظیم برپا کردند و آن را روز را نوروز نام نهادند.

جهان انجمن شد بر تخت اوی
فرومانده از فره بخت اوی
به جمشید بر گوهر افشاندند
مر آن روز را روز نو خواندند


از آن پس ، چون جشن نوروز همزمان با نو شدن سال و تحول در طبیعت بوده است تقریبا همه سرایندگان و شاعران به این تغییر و دگرگونی توجه ویژه نموده اند و هر یک مطابق با زمینه فکری خود در وصف نوروز ، بهار ، چمن ، گلستان و شکوفه ، استادانه و با نازک خیالی ، شعر سروده اند . گویندگان توانای شعر فارسی  با زبردستی تمام دیبائی نگارین در کارگاه ذوق و اندیشه می بافند که تار و پود آن الفاظ منسجم ، روان و نقش و نگار دلفریب آن ، آفریده طبع لطیف و قدرت ابداع آنها در تصویر جمال هستی است .

چهارشنبه 9/12/1391 - 10:23
شعر و قطعات ادبی


سعدی
     
 

به راستی که استاد سخن سعدی است . راز شورانگیزی سخن سعدی که با گذشتن بیش از هفتصد سال هنوز هم پایدار مانده است و کلام اثربخش وی نمودار کمال شیوایی و رسایی زبان فارسی شمرده می شود . طبع لطیف و ذوق بی مانند و استعداد شگرف سعدی که بخشش ایزدی است ، نیک پرورش یافت و به کمال نزدیک شد .

بی گمان آب و هوای فرح بخش شیراز و صحراهای سبز و خرم و دشتهای پرگل و لاله و مرغان خوش نوا نیز در الهام گرفتن وی از جمال طبیعت ، تاثیر فراوان داشته است .

درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند

جهان جوان شد و یاران بعیش بنشستند

بساط سبزه لگد کوب شد به پای نشاط

ز بس که عارف و عامی برقص برجستند

برآمد باد صبح و بوی نوروز

بکام دوستان و بخت پیروز

بهاری خرمست ای گل کجائی

که بینی بلبلان را ناله و سوز

بهار آمد که هر ساعت رود خاطر به بستانی

بغلغل در سماع آیند هر مرغی بدستانی

بوی گل و بانگ مرغ برخواست

هنگام نشاط و روز صحراست

فراش خزان ورق بیفشاند

نقاش صبا چمن بیاراست

وقتی دل سودائی میرفت ببستانها

بیخویشتنم کردی ، بوی گل و ریحانها

گه نعره زدی بلبل ، گه جامه دریدی گل

با یاد تو افتادم ، از یاد برفت آنها

چهارشنبه 9/12/1391 - 10:23
شعر و قطعات ادبی

مولوی



مولوی
     
 

 

مولوی معتقد است که غم و شادی دو پدیده طبیعی روح بشر است و هرگز نمیتوان آن را از قاموس زندگی بشر حذف کرد . غم وشادی  هر دو برای رشد و کمال شخصیت آدمی لازم است .

مولوی با الهام از وضعیت بهار و سرسبزی گلستان و روییدن گلها و برآمدن شکوفه ها ، به این نکته اشاره دارد:

آتش و آبی بباید میوه را

واجب آید ابر و برق این شیوه را

تا نباشد برق دل و ابر دو چشم

کی نشیند آتش تهدید و خشم ؟

کی بروید سبزه ذوق وصال

کی بجوشد چشمه ها زآب زلال؟

کی گلستان ، راز گوید با چمن

کی بنفشه عهد بندد با یاسمن

کی چناری کف گشاید در دعا

کی شکوفه سرفشاند در هوا ؟

کی شکوفه آستین پر نثار

برفشاند گردد ایام بهار ؟

کی ز درد لاله را رخ همچو خون

کی گل از کیسه برآرد زر برون

کی بیاید بلبل و گل بو کند

 کی چو طالب، فاخته کوکو کند ؟

چهارشنبه 9/12/1391 - 10:22
شعر و قطعات ادبی

بابا طاهر



بابا طاهر
     
 

بابا طاهر شاعرقرن پنجم و درهمدان می زیسته است. بابا طاهر از شعرای نامی وعارف بزرگ ، ساده و بی پیرایه است.
بابا طاهر دو بیتی هایش را به لهجه ای سروده که نشان دهنده زبان پهلوی است و بی گمان محبوبیت و شهرت باباطاهر مرهون توجهی است که به زبان و کشور خود داشته است و در نهایت سادگی با آهنگی دلنشین ، روح ایرانی را تسلی بخشیده است.
 دوبیتی ذیل از جمله دوبیتی های بهاریه بابا طاهراست:  

عزیزان موسم جوش بهاره
چمن پر سبزه و صحرا لاله زاره
دمی فرصت غنیمت دان در این فصل
که دنیای دنی بی اعتباره
بمو واجی چرا ته بی قراری
چو گل پرورده باد بهاری
چرا گردی بکوه و دشت و صحرا
بجان او ندارم اختیاری
گلان فصل بهاران هفتهٔ بی
زمان وصل یاران هفتهٔ بی
غنیمت دان وصال لاله رویان
که گل در لاله زاران هفتهٔ بی

چهارشنبه 9/12/1391 - 10:21
شعر و قطعات ادبی

حافظ شیرازی







حافظ شاعر عارف و رندی است که اشعارش در نهایت لطافت همراه با ایجاز و موسیقی کلام و فصاحت تمام است .
ازغزلیات شیوا ، بی زنگار و جان نواز حافظ خوش سخن در باره نسیم باد نوروزی ، گلزار و صحرا و چمن و غنچه و گل ، چند بیت در اینجا نقل می گردد :


ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
ز جام گل دگر بلبل چنان مست می لعلست
که زد بر چرخ فیروزه صفیر تخت فیروزی
بصحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
بگلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی
سخن در پرده می گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی
ساقیا سایه ابرست و بهار و لب جوی
من نگویم چه کن ار اهل دلی خود بگوی
دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
سخن اهل دلست این و بجان بنیوشیم
افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن
مقدمش یارب مبارک باد بر سرو چمن

چهارشنبه 9/12/1391 - 10:21
شعر و قطعات ادبی

حکیم عمر خیام نیشابوری



حکیم عمر خیام نیشابوری
     
 

حکیم عمر خیام در قرن پنجم می زیسته و یکی از آثار مهم وی رباعیات است که شهرت عالمگیر دارد .
كلام حکیم خیام مملو از استدلال و آگاهی دادن است و هر خواننده ای را وادار به تفکر می کند.
رباعی ذیل درباره نوروز ، گل ، طربناکی ،بلبل و ناپایداری گل و سبزه است:

برچهره گل شبنم نوروز خوش است
در صحن چمن روی دل افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است
چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخیز و بجام باده کن عزم درست
کاین سبزه که امروز تماشاگه تست
فردا همه از خاک تو برخواهد رست
بنگر ز صبا دامن گل چاک شده
بلبل ز جمال گل طربناک شده
در سایه گل نشین که بسیار این گل
از خاک برآمده است و در خاک شده

چهارشنبه 9/12/1391 - 10:21
شعر و قطعات ادبی

عطار نیشابوری



عطار نیشابوری
     
 

عطار شاعروعارف  نامداری است که در قرن ششم در نیشابور می زیسته و بیشتر اشعارش حال و هوای عرفانی دارد و شاعران عارف بعد از وی از اشعار عطار الهام گرفته اند .

جهان از باد نوروزی جوان شد
زهی زیبا که این ساعت جهان شد
شمال صبحدم مشکین نفس گشت
صبای گرم رو عنبر فشان شد
تو گویی آب خضر و آب کوثر
ز هر سوی چمن جویی روان شد

چهارشنبه 9/12/1391 - 10:20
شعر و قطعات ادبی

منوچهری







منوچهری دامغانی از جمله شعرای طراز اول ایران در نیمه اول قرن پنجم هجری است . در شعر او نوعی موسیقی و آهنگی خاص وجود دارد چنانکه با خواندن اشعار  گویی خواننده با آهنگی سرگرم است .

این موسیقی خوشایند از ویژگی هایی مانند روانی ، سادگی فکر ، صراحت وشادابی برخوردار است واشعار او  بی اندازه طربناک و دل انگیز است.

بر لشکر زمستان نوروز نامدار
کردست رای تاختن و قصد کار زار
وینک بیامدست پنجاه روز پیش
جشن سده طلایه نوروز نامدار
آری هر آنگهی که سپاهی شود برزم
ز اول بچند روز بیاید طلایه دار
این باغ و راغ ملکت نوروز ماه بود
این کو و کوهپایه و این جوی و جویبار
جویش پر از صنوبر و کوهش پر از سمن
راغش پر از بنفشه و باغش پر از بهار
بر سبزه بهار نشینی و مطربت
بر سبزه بهار زند سبزه بهار
( سبزه بهار نام آهنگ است )
آمد نوروز و هم از بامداد
آمدنش فرخ و فرخنده باد
باز جهان خرم و خوب ایستاد
مرد زمستان و بهاران بزاد
روی گل سرخ بیاراستند
زلفک شمشاد بپیراستند
کبکان برکوه بتک خاستند
بلبلکان زیر و ستا خواستند
آمدت نوروز و آمد جشن نوروزی فراز
کامگارا گیتی ، تازه از سر گیر باز

 همچنین منوچهری مسمطی درباره  نوروز ساخته که بند اول آن این است:

 آمد نوروز هم از بامداد

آمدنش فرخ و فرخنده باد

باز جهان خرم و خوب ایستاد

مرز زمستان و بهاران بزاد

چهارشنبه 9/12/1391 - 10:20
شعر و قطعات ادبی

فرخی سیستانی



     
 

 

فرخی سیستانی شاعر بزرگ اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم و از جمله سرآمدان سخن در عهد خویش و در همه ادوار تاریخ ادبی ایران است .

این شاعر یک ترجیع بند بلند در باره نوروز دارد که بخش اول آن آورده می شود :

ز باغ ای باغبان ما را همی بوی بهار آید

کلید باغ ما را ده که فردامان بکار آید

کلید باغ را فردا هزاران خواستار آید

تو لختی صبر کن چندانکه قمری بر چنار آید

چو اندر باغ تو بلبل بدیدار بهار آید

ترا مهمان ناخوانده بروزی صد هزار آید

کنون گر گلبنی را پنج شش گل در شمار آید

چنان دانی که هر کس را همی زو بوی یار آید

بهر امسال پنداری همی خوشتر ز یار آید

از این خوشتر شود فردا که خسرو از شکار آید

بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی

ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی

چهارشنبه 9/12/1391 - 10:20
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته