(قسمت هشتم) درقسمت های پیش بازندگی شیخ-خصوصیات اخلاقی-اعتقادات -حوادث ومسائلی ازاین دست به طور مختصر آشنا شدیم.ازاین قسمت به بعد فضای نوشته ها اندکی تغئیر می کنه وبه سمتی می ره که خواننده رو به طرز مرموزی به سوی خود جلب وجذب می کنه.حقیقت اینه که تادیروز (یعنی تاقسمت هفتم) جهت آشنائی شما خوبان باجناب شیخ مجبورشدم مطالبی رو بنویسم که شایدازنظرشماعزیزان معمولی وپیش پاافتاده بود وشایدم حوصله خیلی هاتونو سربرد!اما ازامروزمی خوام مطالبی رو دنبال کنم که می دونم -ان شاءالله-همتونو راضی می کنه وخستگی های تحمل کردن هفت روز پرگوئی و-به عبارت صحیح تر-پرنویسی! بنده رو از تنتون بیرون... و اماقسمت های خواندنی : (کرامات شیخ وراهیابی ایشان به تمام عوالم) یکی ازارادتمندان شیخ که سالهای طولانی درخلوت وجلوت بااو بوده درباره کمالات معنوی شیخ چنین می گوید: "درنتیجه شدت محبت به خداوندمتعال واهل بیت-علیهم السلام-حجابی میان او وخدانبود. به تمام عوالم راه داشت.باارواحی که دربرزخ هستند ازآغازخلقت تاکنون صحبت می کرد. آن چه راهرکس دردوران عمر خود طی کرده به محض اراده می دید ونشانه هایآن را می گفت!..." دکتر محققی (یکی ازشاگردان شیخ که معلم بود)نیزمی گوید: "اولین باری که خدمتشان رسیدم پس ازاحوال پرسی ازشغلم سوال کردند.گفتم: معلم هستم. فرمودند:"غیر از معلمی؟"گفتم:استاد دانشگاه هستم ودرس می دهم.فرمودند:"نه!من می بینم که شمابایک شیءکروی سروکاردارید"من ازتعجب خشکم زد.گفتم:بله من سال هاست که برای امرارمعاش "کره جغرافیائی" می سازم وکسی خبرندارد! (زود از میدان در می روی!) دکتر فرزام می گوید:بنده صبح یکی از روزهای پنجشنبه باحالت قهر ازمنزل بیرون رفتم.شب که برای نمازخدمت جناب شیخ رسیدم رفقاجمع بودند هنوزمغرب نشده بود وجناب شیخ هم گوشه اتاق نشسته بود. یک دفعه چشمشان به من افتاد ورو به من نموده وفرمودند:"زود ازمیدان درمی روی!" وسرشان رابه نشانه تعجب کمی تکان دادند... (می بینم موی سروصورت او سفیدشده است) ایشان همچنین می گویند: قریب چهل سال پیش قلبم ناراحت شده بود وکمی احساس خطرمی کردم وبه آقای دکترگویا گفتم:وضعم خوب نیست وامکان داردکه...گوئی ایشان درغیاب من به اطلاع جناب شیخ رساندند.ایشان فرموده بودند :"ناراحت نباشند می بینم موی سروصورت اوسفید می شود" وظاهرا گفته بودند:"به سن هفتاد-هشتاد هم می رسد" واکنون به فضل خدا بنده متجاوز ازهفتاد دارم!(لازم به ذکر است دکتر فرزام 20/خرداد امسال دارفانی راوداع گفتند-روحشان شاد-) (سخن گفتن باگیاهان) یکی از شاگردان شیخ می گوید:ایشان می فرمود: "گیاهان هم زنده هستند وحرف می زنند ومن باآن هاصحبت می کنم وآن ها خواص خودرابای من می کویند!" (پاداش مخترع پنکه) یکی ازشاگردان شیخ نقل کرد که ایشان فرمود:"روزی پنکه کوچکی برایم هدیه آوردند دیدم در برزخ پنکه ای جلوی مخترع آن گذاشتند!" منبع:کیمیای محبت/محمدی ری شهری/با تصرف وتلخیص ادامه دارد...
الهی!اگر کودکان سرگرم بازی اند مگر کلانسالان درچه کارند؟! (الهی نامه/آیت الله حسن زاده آملی)
(قسمت هفتم:راز موفقیت شیخ) اصلی ترین سوال درزندگی این شخصیت بزرگ معنوی آن است که:اوچگونه به این جایگاه والای انسانی دست یافت؟وچگونه کسی که ازمعلومات رسمی حوزه ودانشگاه بی بهره بود به جایی رسیدکه نه تنها مردم کوچه وبازار بلکه تحصیل کردگان حوزه ودانشگاه ازبرکات هدایتش بهره مند می شدند؟ودریک جمله :رازموفقیت جناب شیخ چه بود؟... (مربیان شیخ) جناب شیخ هرچندازدانستنی های رسمی حوزه ودانشگاه بی بهره بود ولی محضر برخی بزرگان علم ومعرفت رادرک کرده بود0 کسانی همچون:آیت الله محمدعلی شاه آبادی-آیت الله میرزامحمدتقی بافقی-آیت الله میزاجمال اصفهانی(که شیخ درباره ایشان چنین فرمود:"منبرآقاجمال عاشق خدادرست می کند")سمت استادی وی راداشتند...ایشان درنتیجه همین تحصیلات غیررسمی باقرآن کریم واحادیث اسلامی کاملا آشناشده بود...ومعانی لطیفی ازآن هاارائه می نمودکه دیگران کمتر بدان توجه می کردند...بنابراین آشنائی ایشان با معارف اسلام مرهون بهره گیری ازمحضراین بزرگان وامثال آنان بوده است لیکن مبدا تحول معنوی وجهش شیخ را باید جای دیگری جستجوکرد که آن نقطه عطفی درزندگی پرماجرای شیخ است... (نقطه عطف) رازجهش ومبداتحول درزندگی شیخ ماجرائی است بسیار تکان دهنده وآموزنده:برای شیخ درآغازین روزهای جوانی(ظاهرا در23 سالگی)واقعه ای پیش می آید وازآن پس شیخ به جائی می رسد که باورش برای انسان های ظاهربین وسطحی نگر مشکل است اما مومنان وآنان که بامعارف قرآن آشنائی دارند پس ازخواندن این ماجرا اشکشان جاری شده وبراین واقعه مهر تایید می زنند... (همچو یوسف-علیه السلام-) آری خداوند دراواخرسوره مبارکه یوسف چنین می گوید:"هرکس تقوا پیشه کندو(درمقابل هوس)صبرومقاومت کندخداوند پاداش نیکوکاران راضایع نمی کند"(آیه 90) اتفاقی که برای جناب شیخ افتاد به ما می آموزد که:این آیه یک قانون کلی است واختصاص به حضرت یوسف-علیه السلام-ندارد وهمه به شرط داشتن تقوا وپرهیزکاری می توانند لایق دریافت اجرالهی شوند.واما آن اتفاق:درکتاب کیمیای محبت اززبان خود شیخ چنین نگاشته شده است:*درایام جوانی دختری رعناوزیبا ازبستگان دلباخته من شد وسرانجام درخانه ای خلوت مرابه دام انداخت باخودگفتم:رجبعلی!خدامی تواندتوراخیلی امتحان کند بیایک بار توخداراامتحان کن!وازاین حرام آماده ولذت بخش به خاطرخداصرف نظرکن.سپس به خداوندعرضه داشتم:خدایا!من این گناه رابرای توترک می کنم توهم مرابرای خودت تربیت کن*آنگاه دلیرانه همجویوسف-علیه السلام-دربرابرگناه مقاومت می کند وبه سرعت ازدام خطرمی گریزد.این کف نفس وپرهیزازگناه دیده برزخی اوراروشن می کند وآنچه راکه دیگران نمی دیدندونمی شنیدند اومی بیندومی شنود.به طوری که چون ازخانه خودبیرون می آید بعضی افرادرا به صورت دیگری می بیند...ازایشان نقل شده است که فرمود:"روزی ازچهارراه مولوی وازمسیرخیابان سیروس به چهارراه گلوبندک رفتم وبرگشتم فقط یک چهره آدم دیدم!" آری دعای جوانی به دام افتاده که:"خدایامرابرای خودت تربیت کن"درآن فضای هیجان انگیزمستجاب شد وجهشی درزندگی این جوان سعادتمند پدید آوردومصداق این شعرمشهورگشت که: نگارمن که به مکتب نرفت وخط ننوشت / به غمزه مسئله آموز صدمدرس شد... پایان قسمت هفتم منبع:کیمیای محبت/محمدی ری شهری/صفحات79-86/باتصرف وتلخیص ادامه دارد...
"...انی لم ار کالجنه نام طالبها لا کالنار نام هاربها..." "هرگزچیزی مانند بهشت ندیدم که خواستاران آن درخواب غفلت باشند ونه چیزی مانندآتش جهنم که فراریان آن چنین درخواب فرورفته باشند" (بخشی از خطبه 28)
چه بسااشخاصی که تنها به طنین کلنگ گورکن ازخواب بیدار می شوند! (ناپلئون)
الهی!اگرگویم سگ کوی توام ازروی سگ اصحاب کهف شرمنده ام! (الهی نامه/آیت الله حسن زاده آملی)
(قسمت ششم:شیخ و شعر) جناب شیخ به اشعارعرفانی و اخلاقی بسیارعلاقه مندبود0 بیشتروقت هامواعظ شیخ آمیخته بااشعارآموزنده بودودراین ارتباط به شعرهای حافظ ومثنوی طاقدیس(اثرملا احمد نراقی)خیلی اهمیت می دادوهنگامی که اشعارآنان خوانده می شد می گریست.به مثنوی طاقدیس خیلی علاقه داشت ومی فرمود:"اگردرهمه شهریک کتاب طاقدیس ملا احمدنراقی نبود هرچه داشتم می دادم وآن کتاب را می خریدم" .دکترابوالحسن شیخ که سالها ازنزدیک باجناب شیخ آشنائی داشته می گوید:شیخ حافظ شناس خوبی بودواشعارحافظ راخوب تفسیر می کرد.دکترحمید فرزام درباره دیدگاه جناب شیخ درباره شعروشعرا بخصوص حافظ چنین می گوید:ازسال1333که من به واسطه دکترگویا به محضر شیخ راه پیداکردم کمترجلسه ای بودکه اشعارنغزوخوب ومناسب وبجاازایشان نشنوم.ایشان واقعا شیفته وعاشق حافظ بودند وحتی من ازایشان پرسیدم که شماچرااین قدربه حافظ علاقه دارید؟فرمودند:"حافظ ازجنبه معنوی واقعا فروگذارنکرده وآن چه که لازمه بیان حقایق معنوی وذوقیات عرفانی بوده درشعراوهست"شیخ به حافظ بیش ازدیگرشاعران ارادت می ورزیدوحتی اگر می خواست کسی را تنبیه کندویاهشداردهد شعرحافظ می خواند.شیخ همیشه دنیارا بامثل"پیرزنه"نام می بردوگاهی درمجلس رو به مریدی می کردو می گفت:"باز می بینم که تو گرفتاراین پیرزنه شده ای"وبعد این شعرحافظ را می خواند: کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست دررهگذرکیست که این دام بلا نیست ... (خواندن اشعارباصدای خوش) دکترفرزام دراین باره می گوید:مرحوم جناب شیخ اشعاررا بالحن وآوازخوشی می خواندندمثلا گاهی اشعارمرحوم فیض کاشانی را می خواندند.مانند:"زهرچه غیریاراستغفرالله/ز بود مستعاراستغفرالله/دمی کان بگذرد بی یادرویش/ازان دم بی شمار استغفرالله"این اشعاررا می خواندندورفقارامنقلب می کردند.یک روزبعدازظهر درمنزل یکی ازمریدان شیخ درخدمتشان بودیم.منزل سالن بزرگی داشت شیخ دم درگاه نشستند وغزل معروف حافظ رابامطلع ذیل خواندند:"آن کیست کز روی کرم باما وفاداری کند برجای بدکاری چومن یک دم نکوکاری کند" چندبیت ازاین غزل راباصدای بسیارزیباوخوش خواندند وگریستندوهمه رامنقلب واشک همه راجاری نمودند وعجیب بود!من به آقای دکترگویا گفتم:جناب شیخ عجب صدای خوب ونفس گرمی دارند!آن مرحوم گفتند:حیف که شمادیر به خدمتشان آمدید.ایشان زمانی صدائی داشتندکه وقتی باحالات عرفانی این گونه اشعاررا می خواندندخداشاهداست که درودیواررابه لرزه می انداختند! (چند نکته) *جناب شیخ حافظ راازاولیای خدامی دانست وازجایگاه رفیع اودربرزخ خبرمی داد.ولی درباره مولوی حرف داشت ومی فرمود:"اودربرزخ گرفتاراست" *جناب شیخ دیوان حافظ-"طاقدیس"ملااحمدنراقی -"کیمیای سعادت"غزالی واشعارملامحسن فیض کاشانی رابرای خواندن توصیه می کرد. * ظاهرا شیخ خودنیز گاه اشعاری می سروده است... پایان قسمت ششم منبع:کیمیای محبت/محمدی ری شهری/صفحات65-70/باتصرف وتلخیص ادامه دارد...
