نصیحت مانند داوست هرچقدر بهتر باشد بد مزه تر است

توعزیز ترین مهربانترین باشخصیت ترین نازنین ترین باوفاترین دوستی كه داری منم خوش بحالت!!!!!!!!!!!!!

آنقدر عاشق معشوقش شده بود که هر چه داشت خرج او کرده بود.دیگر چیزی برایش باقی نمانده بود.فقیر فقیر شده بود.نمی دانست چه کند .ناگهان صدایی شنید.یادش آمد هنوزچیزی برای فدا کردن دارد.به خیمه رفت تاعلی اصغررا هم بیاورد.

نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل زهجرانت

که جانم در جوانی نیست ای جانم به قربانت

تحمل گفتی ومن هم که کردم سال ها اما

چقدر آخر تحمل بلکه یادت رفته پیمانت

چوبلبل نغمه خوانم تا توچون گل پاک دامانم

حذر از خار دامنگیر کن دستم به دامانت

تمنای وصالم نیست عشق من بگیر از من

به دردت خو گرفتم نیستم در فکر درمانت

دل تنگم حریف درد اندوه فراوان نیست

امان ای سنگدل از دردو اندوه فراوانت

میخواستم شمع باشم وتا آخرعمر به پات بسوزم ولی ادیسون بی معرفتی کرد وبرق را اختراع کرد.       

وقتی که گریم میگیره تورادرمیان اشکهایم میبینم ولی اشکهایم را پاک میکنم تاکسی تورانبیند.

پنجره زیباست اگر بگذارند.چشم مخصوص تماشاست اگر بگذارند.من از اظهارنظرهای دلم فهمیدم عشق هم صاحب فتواست اگر بگذارند.

پروانه را دوست دارم بدون قفس .عشق را دوست دارم بدون هوس.تورا دوست دارم تا آخرین نفس.         

شبی پرسیدمش از بیقراری که غیر از من کسی را دوست داری؟دو چشمش از خجالت بر هم افتاد میان اشکهایش گفت آری !

میدونی چرا معرفت تودنیاکم شده ؟چون همش جا گرفته تو وجود تو!