تبیان، دستیار زندگی

با این حال آداب معاشرت اصول مشتركی داردكه با زندگی امروزی هماهنگ شده است و می‌توان آنها را پایه ادب اجتماعی در بیشتر جوامع دانست. اهمیت آگاهی از آداب معاشرت و رعایت اصول آن نیز بر كسی پوشیده نیست. كسانی كه در معاشرت با دیگران و رفتارهای اجتماعی بهتر عمل ‌می‌كنند قضاوت‌های بهتری درباره خود برمی‌انگیزند، دوستان و ارتباطات بیشتری دارند و از این طریق فرصت‌های اجتماعی و شغلی بهتری به دست می‌آورند.

در مجموع می‌توان گفت در دنیای امروزی افرادی كه آداب معاشرت را بلدند و تصویر خوبی از خود نزد دیگران ارائه می‌دهند در زندگی كاری و اجتماعی موفق‌ترند. بی‌دلیل نیست كه ادب اجتماعی و روابط مناسب و اصولی با دیگران بخشی از مهارت‌های مدیریتی محسوب می‌شود و یك توانایی درونی معرفی می‌گردد. آداب معاشرت بسیارند ولی با آموختن و رعایت بخش مهم آنها می‌توان در نظر دیگران فردی بهتر و تواناتر شد و از مزیت‌های روابط مناسب با دیگران سود برد.

برای مهمانی‌ها لباس مناسب بپوشید. اگر لازم است لباسی مخصوص مهمانی داشته باشید و هرگز با لباسی كه با‌آن سركار می‌روید قدم به مهمانی‌های فامیلی و عروسی‌ها نگذارید. لباس شخصیت نمی‌آورد ولی پوشیدن لباس آراسته و مناسب شئون فرهنگی احترام به میزبان و سایر حضار محسوب می‌شود. پوشیدن جوراب پاره و در مجموع لباسی كه پارگی داشته باشد دور از نزاكت است. خانم‌ها باید لباسی مناسب شئون فرهنگی و شرعی مهمانان و میزبان بپوشند وگرنه نوعی بی‌احترامی محسوب می‌شود. مواظب نحوه غذا خوردنتان باشید. به آرامی غذا بخورید و اگر غذایی برای میزبان مهم است برای مثال اصرار دارد كه حتما از آن بچشید و بخورید از این كار امتناع نكنید. هرگز در جمع با دست غذا نخورید و قاشق خود را در ظروف عمومی مانند ظرف ماست یا سالاد فرو نكنید. از غذا ایراد نگیرید و حتی‌الامكان سرمیز غذا صحبت نكنید.

در مهمانی‌ها درباره عادات یا صفات زشت دیگران سخن نگویید و احترام جمع را نگه دارید. اگر با كسی مشكلی دارید این موضوع را حداقل در ساعات مهمانی فراموش كنید.

مرافعه با دیگران در مهمانی‌ها بی‌احترامی به میزبان و سایر مهمانان است. احترام ویژه‌ای برای سالمندان و كودكان قائل باشید و از این طریق سلامت شخصیت و تربیت بالای خود را آشكار كنید. خوش‌صحبت و بذله‌گو باشید ولی در تعریف لطیفه و جوك افراط نكنید. هیچ‌كاری را از حد نگذرانید و معتدل باشید. اگر چیزی تعریف می‌كنید مطمئن باشید برای دیگران هم جذاب است و نه فقط خودتان. اگر با ایهام و كنایه صحبت كنید همه حاضران را نسبت به خود بدبین می‌سازید. خوشبو باشید.

یكی از این طرف پشت بام می‌افتد و یكی از طرف دیگرش، یكی انگار كف دستش سوراخ است و هر چه پول دارد به باد می‌دهد و یكی مثل این‌كه كف دستش چسب دارد، همه پول‌ها را جمع می‌كند و روی قلبش می‌گذارد. یكی ولخرج است و دیگران را آزار می‌دهد و یكی خسیس است و جان دیگران را به لب می‌رساند، ولی چه باید كرد كه هیچ‌كدام از اینها عوض شدنی نیستند.

به افراد خسیس می‌گویند گدا صفت، چون اگر همه پول‌های دنیا مال آنها باشد می‌خواهند پول‌های مخفی شده در كهكشان‌ها را هم داشته باشند و آنها را در گنجینه‌هایی كه فقط خودشان می‌دانند كجاست، پنهان كنند. اینها قبول ندارند كه خسیس‌اند، چون مرتب خودشان را به خاطر آینده‌نگری‌شان تحسین می‌كنند. خسیس‌ها روز «مبادا» را خیلی دوست دارند و می‌گویند پول‌ها را برای آن روز نگه داشته‌اند، ولی افسوس كه روز مبادای آنها هیچ‌وقت نمی‌رسد.

خسیس‌های عهد قدیم ـ از زبان مادربزرگم شنیده‌ام كه 120 سال پیش زنی در روستایی زندگی می‌كرد كه به خاطر خساست، شهره عام و خاص بود. از قضا این زن صاحب یك پسر و عروس هم بود. در روزگاری كه مردها در خانه سالاری می‌كردند در خانه آنها او بود كه سالار بود. این زن، حساب همه خوراكی‌های خانه را داشت حتی اندازه قالب پنیر و تعداد قند و پیمانه شكر هم دستش بود. این را هم می‌دانست كه اندازه روغن داخل دبه چقدر است و در كیسه چقدر ماست دارند. صبح‌ها كه پسرش برای كار می‌رفت خودش برای عروس یك استكان چای می‌آورد و 2 حبه قند هم می‌داد و در گنجه را می‌بست و تا ظهر دیگر خبری از خوراكی نبود و عروس گرسنه هر چقدر اصرار می‌كرد، دل مادر شوهر به رحم نمی‌آمد. چند ماهی گذشت، اما عروسی كه از بی‌غذایی مثل پوست و استخوان شده بود تصمیم گرفت شبانه به گنجه دستبرد بزند و برای فردایش خوراكی تهیه كند. عروس بالاخره موفق شد، اما وقتی مادر شوهر قضیه را فهمید سختگیری‌هایش را بیشتر كرد، چون عروس زیر بار این دزدی نرفته بود، او یك راه حل خوب پیدا كرد. او با خودش گفت، اگر مسیر در ورودی تا گنجه را آرد بپاشد وقتی عروس برای برداشتن غذا می‌آید رد پایش می‌افتد و دیگر نمی‌تواند كتمان كند. پیرزن این كار را كرد و چند روزی هم موفق شد مانع دستبرد شود، اما عروس یك فكر بكر كرد. او یك شب سوار الاغ شد و در حالی كه روی دوش او نشسته بود به سراغ گنجه رفت و هر چه دلش خواست برداشت و فردا مقابل مادرشوهر عصبانی ایستاد و گفت مگر نمی‌بینی الاغمان دزدی كرده؟ مادربزرگم می‌گفت وقتی این پیرزن مرد، شادی پسر و عروسش وصف‌نشدنی بود.

خسیس‌های عهد جدید ‌‌ـ‌ نفر اول: همه گرسنه و منتظر نشسته‌اند تا او از خانه فامیلی كه آش نذری می‌پزد برای اهل خانه غذا بیاورد. نزدیك 3 ساعت است كه رفته و تلفن همراهش را هم جواب نمی‌دهد. نگرانی، گرسنگی اهل خانه را تشدید می‌كند، اما بالاخره او زنگ خانه را می‌زند‌؛ او با یك دبه پر از آش از راه می‌رسد. علت تاخیر را كه از او می‌پرسند با آرامش می‌گوید هوا خوب بود قدم‌زنان رفتم و آمدم. چرا سوار ماشین نشدی؟ حیف پول نیست كه به تاكسی بدهی؟ همه دهانشان از تعجب باز می‌ماند.

نفر دوم: لباس‌هایی را كه تا به حال با پول خودش خریده به تعداد انگشتان یك دست نیست. نه این‌كه پول نداشته باشد و در مضیقه باشد نه، او دوست ندارد پولی را كه به قول خودش به زحمت درمی‌آورد خرج لباس كند. از نظر او همین كه تن‌پوشی داشته باشد و لخت نماند كافی است، اما خانواده‌اش از این‌كه او همیشه لباس‌های دست چندم دیگران را می‌پوشد، خجالت می‌كشند. برای همین به بهانه‌های مختلف برایش بلوز، پیراهن، شلوار و جوراب می‌خرند تا او دیگر لباس از غریبه‌ها گدایی نكند. جالب اینكه وقتی او لباسی را هدیه می‌گیرد سریع می‌پوشد و دیگر نمی‌گوید خرید لباس یعنی پول دور ریختن؟

نفر سوم: حالا دیگر همه می‌دانند كه او فقط دست بگیر دارد ولی چاره‌ای جز ماندن كنار او و تحمل كردنش را ندارند. با او مسافرت‌كردن مثل سر كشیدن جام زهر است چون از اول تا آخر سفر دستش را داخل جیبش می‌كند و منتظر می‌ماند تا دیگران خرج كنند. هر وقت می‌گویند برو چیزی بخر خودش را به بی‌اعتنایی می‌زند و می‌گوید خسته نشدید آنقدر خوردید؟ اما وقتی دیگران چیزی می‌خرند اولین كسی است كه سراغ خوراكی‌ها می‌رود و آخرین كسی است كه از خوردن دست می‌كشد. البته او مدتی است كمی پیشرفت كرده و دست از رفتارهای قبلی‌اش برداشته. حالا او وقتی با اعضای خانواده‌اش سوار تاكسی می‌شود كرایه خودش را حساب می‌كند و حساب دیگران را هم برای خودشان می‌گذارد. آخر از بس به او خرده گرفته‌اند تصمیم گرفته سربار دیگران نباشد.

نفر چهارم: مهمانداری را به خاطر هزینه‌هایش دوست ندارد البته نه این‌كه وقتی برایش مهمان می‌آید سور و سات به پا كند چون او اصلا اهل این حرف‌ها نیست، بلكه همین كه می‌خواهد یك چای و یك بشقاب میوه برای مهمان بیاورد معذب می‌شود. یكبار هم حسابی مهمان‌ها را رنجاند. او پرتقال‌هایی را برای پذیرایی آورده بود كه از شدت كهنگی، پوستشان مثل سنگ بود نه له می‌شد و نه بریده‌؛ مهمان‌ها مانده بودند كه چطور این پرتقال‌ها را نگه داشته كه پوستشان به این روز افتاده اما خراب نشده‌اند حتی به طعنه گفتند باید راز و رمز انبارداری را از فلانی بپرسیم.

نه آنهایی كه خسیس‌اند از زندگی لذت می‌برند و نه آنهایی كه با اینها زندگی می‌كنند. پول بین قلب این آدم‌ها فاصله انداخته، اسكناس طعم تلخ به زندگی‌شان داده و دودستی چسبیدن به دنیا، لذت‌ها را از آنها گرفته. شاید بهتر باشد خسیس‌ها را هم جزو معتادان دسته‌بندی كنیم، آن‌هم از نوع اعتیاد به جمع كردن پول، معتادانی كه لباس گداصفتی پوشیده‌اند و سوهان روح دیگران شده‌اند. البته شاید بتوان آنها را مریض هم دانست، بیمارانی كه ویروس بخل گرفته‌اند و ابزار آزار كسانی شده‌اند كه چاره‌ای جز تحمل‌كردن، ندارند. آدم‌های خسیس و ناخن‌خشك كه آب از دستشان نمی‌چكد جسم‌شان در زمان حال مانده، اما روحشان به آینده رفته، برای همین است كه در برابرانتقاد‌ها استدلال می‌‌آورند كه پول جمع می‌كنند و خرج نمی‌كنند چون نگران آینده هستند.

اما حقیقت، خلاف تصور و گفته اینهاست. آنها مریضند و نیاز به درمان دارند هر چند خودشان نمی‌دانند و مقاومت می‌كنند. فربد فدایی، روانپزشك در مصاحبه‌ای گفته بود كه 800 سال پیش حتی سعدی هم فهمیده بود كه این آدم‌ها ذاتشان خسیس است و این‌گونه متولد شده‌اند. فدایی می‌گوید: پژوهش‌های اخیر روانپزشكی شواهدی به دست آورده كه نشان می‌دهد خساست یك ویژگی ارثی است یعنی با آنها به دنیا می‌آید و با تار و پود وجودشان بافته می‌شود. به اعتقاد او بسیاری از آدم‌های ممسك در طبقه‌بندی تشخیصی روانپزشكی جزو مبتلایان به «اختلال شخصیت وسواسی ـ اجباری» قرار می‌گیرند و طیف آنان به حدی گسترده است كه از افراد محترمی كه در زمینه‌ای خاص اندكی بخل دارند تا كسانی كه بخل در همه رفتارهایشان دیده می‌شود را در برمی‌گیرد.

روان‌شناسان می‌گویند اشتهای سیری‌ناپذیر آدم‌های خسیس به جمع كردن پول و خرج نكردن یك نوع بیماری است یعنی یك نوع اختلال روانی كه باعث می‌شود این آدم‌ها در گفتن حرف‌های خوب و نشان دادن محبت به زن و فرزند هم امساك كنند و روابط عاطفی را هم به بن‌بست بكشانند. برای همین است كه كار خسیس‌ها از نصیحت و پند و اندرز گذشته و آنها باید هر چه زودتر درمان شوند.

امروزه بیماری‌های روانی، یكی از علل عمده ناتوانی شغلی، افت تحصیلی، درگیری‌های خانوادگی، اعتیاد و ارتباطات غلط بین فرد و اجتماع است. طبق آمار، به طور متوسط 10 تا 20 درصد جمعیت جوامع مختلف دچار نوعی اختلال روانپزشكی هستند و در كشور ما این رقم به حدود 7 تا 14 میلیون نفر می‌رسد.

بسیاری از بیماری‌های روانی علاوه بر فرد بیمار، اطرافیان و خانواده او را نیز دچار مشكلات فراوان می‌كند. این مشكل هنگامی ‌بیشتر بروز می‌كند كه شناخت و آگاهی بیمار و اطرافیان از بیماری و شیوه‌های درمان و مقابله با عوارض آن، ناكافی و بعضا غیرعلمی‌ باشد.

امروزه ثابت شده است اگر بیماران از بیماری خود و چگونگی درمان آن، اطلاعاتی داشته باشند، برنامه‌های درمانی بهتر پیش می‌رود.

خوب است بدانیم وسواس نیز از اختلالات روانی محسوب می‌شود و پس از اضطراب و افسردگی، شایع‌ترین اختلال روانپزشكی است و گفته می‌شود 2 تا 3 درصد مردم دنیا به آن مبتلا هستند. اما بیشتر مردم نمی‌دانند درمان‌های موثری برای این اختلال وجود دارد، به همین دلیل اغلب آنها كه به وسواس دچار هستند، گاهی علائم بیماری را از افراد نزدیك خانواده نیز مخفی نگه می‌دارند.

در گذشته، محققان وسواس را‌ نوعی بیماری نادر و نوعی عادت یا علامتی از كشمكش‌های روانی حل نشده دوران كودكی می‌دانستند كه درمان خاصی هم برای آن مطرح نبود. اما امروز آن را نوعی بیماری طبی ناشی از بی‌نظمی‌های شیمیایی مغز می‌دانند كه دارای شیوع فراوان است و درمان‌های دارویی و غیردارویی بسیار اختصاصی و موثری برای آن وجود دارد.

وسواس، بیماری ناتوان‌كننده‌ای است كه با افكار مزاحم، تكرار شونده و رفتارهای تكراری ناخواسته مشخص می‌شود. فرد دچار وسواس می‌داند كه تكرار رفتارش بیهوده است، ولی قادر به مقاومت در مقابل آن نیست. عجیب آن كه این رفتار و افكار لذت‌بخش هم نیستند، هر چند‌ باعث كاهش اضطراب فرد می‌شوند.

بر اساس آمار، این نوع اختلال در هر كسی می‌تواند ایجاد شود. مرد، زن، كودك و سالمند و از هر طبقه اجتماعی و نژادی می‌تواند یكی از مبتلایان به این اختلال باشد. در كشور ما آمار دقیقی در مورد بیماران وسواسی وجود ندارد، اما بر اساس مطالعات محدودی كه انجام شده، به نظر می‌رسد در ایران، از هر صد نفر 4 یا 5 نفر به این اختلال مبتلا هستند.

همین آمار نشان می‌دهد باید اطلاعاتی در مورد این بیماری به مردم داد تا آنها بیشتر با ابعاد مختلف آن آشنا شوند. محققان دانشگاه علوم پزشكی اصفهان، مطالب كتاب «وسواس و سلامت روان» را گردآوری كرده و نشر فرهنگ مردم اصفهان آن را با قیمت 1500 تومان در اختیار علاقه‌مندان به این بحث قرار داده است.

امیدواریم شما نیز از نكات آموزنده این كتاب استفاده ببرید.

اما اگر به توصیه پزشكان و حتی متخصصان تغذیه توجه كنید، حتی سرما نخوردن هم روش‌هایی دارد كه عمل كردن به آنها سبب می‌شود زمستان را بدون عطسه و گرفتگی صدا و همه دردسرهای سرماخوردگی طی كنید.

حتی كسانی كه واكسن آنفلوآنزا را به نیت سرمانخوردن زده‌اند باید بدانند واكسن آنفلوآنزا از سرماخوردگی پیشگیری نمی‌كند.

به دلیل تعداد زیاد ویروس‌های سرماخوردگی تولید واكسن برای این بیماری میسر نیست و به اشتباه در جامعه واكسن آنفلوآنزا به روش جلوگیری از سرماخوردگی مشهور شده است.

در واقع تعداد ویروس‌هایی كه زمینه ابتلای فرد به بیماری آنفلوآنزا را ایجاد می‌كنند محدود است، اما بر خلاف آنفلوآنزا بیش از 200 نوع ویروس مختلف می‌توانند زمینه‌ساز بیماری سرماخوردگی شوند.

البته تفاوت‌هایی نیز بین آنفلوآنزا و سرماخوردگی وجود دارد. مثلا مدت بیماری سرماخوردگی كوتاه‌تر و تب در افراد مبتلا پایین است، اما علائم و مدت بیماری آنفلوآنزا شدیدتر از سرماخوردگی است.

سرماخوردگی یك عفونت ویروسی مسری است كه به سیستم ایمنی بدن حمله می‌كند و به اصطلاح بدن را ضعیف می‌كند. از طرفی این ویروس زمانی می‌تواند بدن را درگیر كند كه سیستم ایمنی بدن تحت عواملی مانند استرس، مصرف دخانیات، كم‌خوابی یا تغذیه نامناسب ضیف شده باشد. بنابراین اگر می‌خواهید سرما نخورید باید مقاومت بدنتان را افزایش دهید.

بر این اساس با پیروی از یك رژیم غذایی سالم و متنوع، حاوی مواد غذایی كامل و تازه،‌ خواب كافی، كنترل استرس‌ها و انجام برخی حركات ورزشی كه دستگاه گردش خون و غدد لنفاوی را تحریك می‌كنند، می‌توانید از سرماخوردگی پیشگیری كنید.

تغذیه سالم بهترین روش جلوگیری از ابتلا به سرماخوردگی در فصل زمستان است. سیستم ایمنی بدن برای این‌كه بتواند به بهترین نحو با ویروس‌های سرماخوردگی و آنفلوآنزا مبارزه كند باید مواد مغذی حیاتی دریافت كند.

لیلا آزادبخت در گفت‌وگو با ایرنا در این خصوص می‌گوید: مصرف پرتقال، انواع توت، فلفل دلمه‌ای، سیب زمینی و سبزیجات برگ سبز مانند انواع كلم و دریافت زیاد و منظم ویتامین C به كاهش بروز و طول مدت سرماخوردگی كمك می‌كند.

این متخصص تغذیه، مصرف سیر را كه حاوی آهن و روی است در تقویت سیستم ایمنی و كاهش خطر عفونت‌های ویروسی موثر می‌داند و ادامه می‌دهد: افرادی كه زیاد دچار سرماخوردگی می‌شوند، ماهی قباد، قزل‌آلا، ماهی‌های روغنی، دانه كدو حلوایی و روغن شاهدانه را كه غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند، مصرف كنند.

دانه كنجد و آفتابگردان، غنی از اسیدهای چرب امگا ۶ هستند. این اسیدهای چرب در مبارزه علیه عفونت‌های سرماخوردگی، به سلول‌های دستگاه تنفسی كمك می‌كنند.

در زمان سرماخوردگی باید از مصرف غذاهای آماده بسته‌بندی شده و كنسروها خودداری كرد، زیرا از لحاظ ویتامین و مواد معدنی فقیر هستند و به جای مصرف این نوع غذاها بهتر است از انواع میوه و سبزیجات تازه، گوشت، ماهی، غلات، مغزها و دانه‌ها استفاده شود.

به توصیه پزشكان شستن مرتب و بموقع دست‌ها بهترین و راحت‌ترین راه برای پیشگیری از سرماخوردگی است.

بعد از تماس دست با وسایلی مانند دستگیره‌های در، وسایل عمومی مثل حفاظ پلكان‌ها، نرده‌ها و آویز‌های ماشین و اتوبوس، بعد از تمیز كردن بینی، پس از حمل زباله‌ها، بعد از استفاده از گوشی تلفن و صفحه‌كلید یارانه بخصوص در محل كار باید دست‌ها را شستشو داد. اما در شستشوی دست‌ها باید توجه كنید كه دست‌های خود را به مدت حداقل 20 ثانیه به‌هم بمالید، همچنین هنگام شستشو توجه خاصی به بین انگشتان، پشت دست‌ها و زیر ناخن‌ها داشته باشید و بااستفاده از دستمال كاغذی یا حوله تمیز دست‌ها را خشك كنید.

هنگام سرماخوردگی نیز برای حفظ سلامت دیگران، بعد از سرفه و عطسه یا استفاده از دستمال كاغذی، بعد از خوردن و نوشیدن مواد غذایی و پس از تماس دست‌ها با وسایل مختلف دست‌ها را با آب و صابون بشویید.

بدن قادر به تولید و ذخیره ویتامین C نیست، اما مصرف روزانه ویتامین C برای پیشگیری از سرماخوردگی بسیار توصیه می‌شود. بنابراین باید غذاها یا میوه‌هایی كه ویتامین C دارند در برنامه غذایی شما جای خاصی داشته باشند.

همان‌طور كه می‌دانید پرتقال، لیموترش، لیموشیرین، گریپ‌فروت، توت‌فرنگی،‌ گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی، طالبی، فلفل سبز و سبزیجات حاوی ویتامین C هستند.

بدن میزان ویتامین C مورد نیازش را جذب می‌كند و مقادیر اضافی نیز از طریق ادرار از بدن خارج می‌شود، به همین خاطر مسمومیت با این ویتامین نادر است با وجود این می‌توانید در خصوص مقدار مصرف، دفعات مصرف در روز و طول مدت مصرف ویتامین C با پزشك معالج یا پزشك داروساز مشورت كنید.

مریم روزبهانی

طرز تهیه: پیازها را بشویید، به صورت خلالی خرد كنید و در مقداری روغن سرخ كنید. سویا را حدود 30 دقیقه در آب ولرم قرار دهید. پس از گذشت این مدت، آب آن را خالی كرده و همراه گوشت چرخ كرده به پیازها اضافه كنید و تفت دهید. حالا گوجه‌فرنگی‌ها را خرد كنید، داخل مواد بریزید و خوب هم بزنید تا آب آن كاملا گرفته شود. رب گوجه‌فرنگی را هم به بقیه مواد اضافه كنید و تفت دهید. وقتی‌تمام مواد كاملا تفت داده شد، فلفل دلمه‌ای‌ و سیب‌زمینی‌ها را نگینی و قارچ‌ها را حلقه‌حلقه خرد كنید.

سپس این مواد را با نخودفرنگی پخته و لوبیا سبز خرد شده به همراه یك لیوان آب داخل مواد بریزید. در آخرین مرحله هم نمك، فلفل، زردچوبه و پودر كاری را به غذا اضافه كنید و بگذارید به آرامی ‌بپزد و كاملا جا بیفتد. این غذا نباید زیاد آب داشته باشد و می‌توانید آن را هم با نان و هم با برنج میل كنید.

هم موزه، هم باغ، هم هنر؛ این خلاصه تعریف باغ‌موزه هرندی است. باغش، پر شده است از درخت‌های كهنسال در باغچه‌هایی كه دورشان سنگچین شده است. موزه 2 بخش دارد؛ اولی بخش باستان‌شناسی است كه شمار زیادی از آثارش در جیرفت كشف شده‌اند و دومی موزه ساز است با سازهایی كه برخی از آنها همتای دیگری در جهان ندارند و هر كدام، تكه‌ای از تاریخ را با خود یدك می‌كشند و اگر راهنماها بخواهند داستان هركدام را با جزئیات تعریف كنند آن وقت زمان كم می‌آید و باید پای هر كدام از ساز‌ها چند ساعتی معطل شد. داستان اشیای تاریخی موزه باستان‌شناسی هم به همین اندازه مفصل است و جذاب و به همین خاطر است كه راهنماها به توضیح‌های كوتاه درباره هر كدام از اشیا بسنده می‌كنند.

تولد باغ‌موزه هرندی به دوره قاجار برمی‌گردد. بخش باستان‌شناسی معلق در هیاهوی جام‌های شیشه‌ای، درفش‌های فلزی، كوزه‌های سفالی و ریتون‌هایی با طرح‌هایی بسیار جذاب است كه قدمت برخی از آنها به بیش از 5000 سال پیش می‌رسد. گفتیم ریتون؟ لابد به این فكر می‌كنید كه ریتون‌ها دقیقا چه هستند؟ آنها ظرف‌هایی با شكل سر حیوانات یا انسان است كه اغلب به شكل منحنی هستند.

اما بخش سازهای سنتی كه از راه‌اندازی‌اش حدود 9 سال می‌گذرد، 250 ساز منحصر به فرد دارد كه برخی سازهای بومی سنتی ایران، برخی سازهای بزرگان و اساتید موسیقی و برخی نیز سازهایی از كشورهای همسایه هستند.

علی یوشی‌زاده  

در مقابل، بچه‌هایی كه اعتماد به نفس خوبی ندارند، مشكلات زندگی را به عنوان عاملی برای نگرانی و ایجاد اضطراب می‌بینند و به سختی می‌توانند راه‌حلی برای مسائلشان پیدا كنند. اولین پاسخ این بچه‌ها در مواجهه با چالشی جدید نیز جملاتی منفی مانند «من نمی‌توانم» است.

اما شما به عنوان پدر، مادر، مربی، پرستار یا هر كسی كه مراقب كودك است، باید كمك كنید اعتماد به نفس او پرورش یابد و روز به روز بیشتر و بهتر شود.

نكته مهم درباره پرورش اعتماد به نفس كودك، زمان و نحوه شكل‌گیری آن است؛ اعتماد به نفس از همان ماه‌های اول زندگی كودك ایجاد می‌شود و از همان دوران می‌توان آن را پرورش داد و تقویت كرد؛ مثلاً زمانی كه كودك تلاش می‌كند، شكست می‌خورد و دوباره تلاش می‌كند می‌آموزد كه در زندگی نباید ناامید شود.

میزان اعتماد به نفس در دوران كودكی دائم تغییر می‌كند و با توجه به تجربیات كودك و درك او از مفاهیم جدید، وارد مراحل متفاوتی می‌شود. بچه‌هایی كه اعتماد به نفس كمی دارند، ممكن است نخواهند موضوعات جدید را امتحان كنند و دائم درباره خودشان جملاتی منفی بگویند. در مقابل كودكانی كه اعتماد به نفس خوبی دارند، از تعامل با دیگران لذت می‌برند و به میل خودشان در فعالیت‌های گروهی متفاوتی شركت می‌كنند. زمانی كه مشكلات جدیدی برایشان ایجاد می‌شود نیز آماده‌اند راه حل مناسب را پیدا كنند.

• فراموش نكنید بچه‌ها خیلی حساس‌اند و به تك‌تك كلمات و جملات پدر و مادر فكر می‌كنند و واكنش نشان می‌دهند، بنابراین به خاطر داشته باشید فرزندتان را نه‌تنها برای موفقیت‌هایش بلكه برای تمام تلاش‌هایش تشویق كنید.

• شما باید الگوی خوبی برای فرزندتان باشید؛ اگر شما انسان بدبینی باشید و دائم خودتان را برای شكست‌هایتان سرزنش كنید، فرزندتان هم از شما می‌آموزد و همین روش را تكرار می‌كند.

• عاشق فرزندتان باشید و این عشق و علاقه را به او نشان دهید؛ او را در آغوش بگیرید و به او بگویید چقدر به وجودش افتخار می‌كنید و چه اندازه دوستش دارید.

• محیطی امن و خانه‌ای سرشار از مهر و محبت برای كودك به وجود بیاورید؛ چون بچه‌هایی كه در خانه آرامش ندارند و دائم با بحث و دعواهای پدر و مادر درگیر هستند، در آینده به افرادی منزوی و افسرده تبدیل می‌شوند.

نیازی به گفتن نیست؛ صبر ویژگی مثبتی است كه به راحتی به دست نمی‌آید و چنین به نظر می‌رسد كه در این دوران نیز رسیدن به آن بسیار سخت‌تر از گذشته شده است.

اما اگر می‌خواهید به هدف‌هایتان برسید، روابط خوب و موفقی داشته باشید و در آرامش به سر ببرید باید این عادت را در خودتان به وجود بیاورید.

یكی از ساده‌ترین و شاید مهم‌ترین فواید صبر، كاهش میزان استرس است. این خاصیت باعث می‌شود فرد شادتر باشد و بیشتر از زندگی لذت ببرد؛ به همین دلیل می‌توان گفت انسان‌های صبور عمر بیشتری دارند. همچنین مشخص است زمانی كه با صبر و حوصله درباره كاری فكر می‌كنید، بهتر می‌توانید موقعیت را ارزیابی كرده و بهترین تصمیم را بگیرید.

اما شاید تصور كنید صبور بودن ویژگی خاصی است كه از دوران كودكی ایجاد می‌شود و در بزرگسالی نمی‌توان كاری درباره آن انجام داد. در حالی كه متخصصان نظر دیگری دارند و می‌گویند در هر سنی می‌توان این اخلاق مثبت را تقویت كرد.

اگر شما هم می‌خواهید از امروز انسان صبوری باشید یا حداقل برای ایجاد این اخلاق تلاش می‌كنید، باید سعی كنید كارهای روزمره را كمی آرام‌تر از قبل انجام دهید و چندان عجله نكنید. وقتی می‌خواهید كاری را انجام دهید، درباره آن كامل فكر كنید و تمام جوانب مثبت و منفی را بسنجید؛ ممكن است گزینه بهتری وجود داشته باشد كه اصلاً به آن فكر نكرده‌اید. در ضمن، بهتر است قبل از صحبت كردن هم همین برخورد را داشته باشید و حتماً درباره آنچه می‌خواهید بگویید فكر كنید.

تحقیق جدیدی نشان می‌دهد كه اغلب مردان وقتی پدر می‌شوند، بسیاری از خلقیات و رفتارهای عجیب و غریب خود را كنار گذاشته و به شكلی دور از انتظار تغییر می‌كنند.

این تحقیق توسط دانشمندان دانشگاه‌های اورگون و كانزاس و با تحت نظر گرفتن 206 جوان 19 تا 31 ساله از جامعه شهری متوسط و در مناطق شمال‌غربی آمریكا صورت گرفت.

همه مردان حاضر در این تحقیق از محلات و جوامعی انتخاب شده بودند كه دوره نوجوانی كوتاه‌تری در قیاس با دیگران داشتند و بیشتر از دیگران در معرض استعمال دخانیات، نوشیدن مشروبات الكلی و بزهكاری بودند.

نیمی از این مردان جوان هنوز 12 سالگی را پشت سر نگذاشته بودند كه به مصرف مشروبات الكلی روی آوردند و 70 درصدشان حداقل یكبار در دوره تحقیق به دلیل تخطی از قانون بازداشت شدند.با بالا رفتن سن، میزان استعمال دخانیات و مصرف مشروبات الكلی در بین آنها كمتر شده، اما وقتی نوزادی پا به زندگی آنان گذاشت وضع‌شان متحول شد و تغییری عمیق را تجربه كردند.

دیوید كر، استاد روان‌شناسی دانشگاه ایالتی اورگون و نویسنده اصلی گزارش نهایی تحقیق در این باره می‌گوید: فاصله گرفتن زندگی بزهكارانه یا كارهایی مثل نوشیدن مشروبات الكلی و استعمال دخانیات كار آسانی نیست، اما تولد یك نوزاد تغییر را ساده می‌كند.پژوهش‌های پیشین نشان داده بودند كه ازدواج تاثیری آرام‌بخش دارد، اما این تحقیق نشان داد كه پدر شدن تاثیری به مراتب عمیق‌تر دارد. سن پدر‌ها هم در نتیجه‌ای كه به دست می‌آمد، تاثیرگذار بود و آنانی كه در سنین پایین فرزنددار شدند، به اندازه آنانی كه در سنین بالاتر آن را تجربه كردند، متحول نشدند.

وقتی مردان درمی‌یابند كه عملكرد و اقداماتشان نه فقط خود آنها بلكه‌ زندگی انسان دیگری كه كاملا متكی به‌ آنهاست را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، برخی قابلیت بیشتری برای تغییر از خود نشان می‌دهند.

بچه‌دار شدن باعث می‌شود نوعی احساس مسوولیت‌پذیری عمیق در افراد ایجاد شود و حتی بی‌مسوولیت‌ترین افراد هم دچار تغییر و تحول شوند. به عبارت دیگر تولد فرزند، بار مسوولیت سنگینی را بر دوش پدران می‌گذارد كه می‌تواند خاستگاه تغییر باشد.

هرچند این پیام امیدبخش است، اما یك حادثه تحول‌آفرین مثل این هم نمی‌تواند زندگی یك مرد را برای همیشه تغییر دهد و برخی مردان پس از مدتی به عادات گذشته خود روی می‌آورند.

اگر دوره زمانی تولد یك بچه به منزله پنجره‌ای بی‌بدیل و منحصر به‌فرد برای مردان دچار مشكلات شخصیتی است، احتمالا راهكاری برای كمك به تداوم این روند وجود دارد. همچنین اقداماتی مثل مشاركت در فعالیت‌های اجتماعی و استفاده از خدمات مشاوره‌ای می‌تواند به این مردان برای شناسایی شیوه‌های درست اصلاح رفتارهای غلط در جهت منافع خود و خانواده‌شان كمك كند.

رضا سادات