بهداشت روانی
زمانیکه اعتماد به نفس کافی ندارید، قابلیتهای خود را نادیده میگیرید و یا اینکه هدف خاصی در زندگی دنبال نمی‌کنید و به نقاط ضعف خودتان و نقاط قوت دیگران نگاه کنید، ممکن است در گرداب مقایسه کردن قرار گیرید. خانواده و آشنایان فلان ماشین را دارند، من ندارم! دوستم در این زمینه تحصیل کرده است من نکرده ام! خاله ام به اروپا سفر کرده است چرا من سفری نداشته باشم!.... نتیجه چنین مقایسه ها می شود حسرت، حسادت، غبطه خوردن...
انسانها از روشهای مختلفی یاد می‌گیرند یکی از روشهای یادگیری، یادگیری مشاهده ای است یعنی از طریق مشاهده یکدیگر رفتارها و تفکرات متفاوتی را یاد می‌گیرند، متاسفانه مشاهده صرف و بکار نبردن تفکر و قرار ندادن مرز مشخص میتواند صدماتی در پی داشته باشد. بعنوان مثال انواع مقایسه‌ها، که در ابعاد مختلف فردی- اجتماعی، رفتاری، عاطفی و هیجانی اتفاق می‌افتد مشکلات متعددی برای فرد بوجود می‌آورد. بنابراین نه تنها لازم است درباره مشاهدات فکر کنید، بلکه ضروریست مرزی برای خود داشته باشید. مرزها در شکلهای مختلفی معنا پیدا میکند؛ مرز مشاهده کردن، مرز صمیمت، مرز رفتار، مرز کلام، مرز تماس فیزیکی. مرز داشتن و تفکر کردن به شما کمک میکند تا تعادل و اعتدال را در رفتار خود حفظ کنید و از مشکلات متعدد آن در امان باشید.
گرداب مقایسه
مقایسه کردن مشکلات متعددی برای فرد دارد. زیرا افراد معمولا بدترین چیزهای خود را با بهترین چیزهای دیگران مقایسه میکنند در نتیجه حس حقارت و ناتوانی نسبت به دیگران در فرد ایجاد میشود، از سوی دیگر مقایسه خود با دیگران پایان و مرزی ندارد بدلیل اینکه امکانات، تواناییها و شایستگی های افراد بسیار متنوع و گسترده است. بنابراین رضایت و لذت بردن از زندگی را از بین می‌برد در حالیکه زندگی جاده زیباییست که افراد با منحصر و بی همتا بودن خود، با تلاش و تفکر مناسب با نگرش و باورهای سالم می توانند زندگی خود را رقم زنند.
انواع مقایسه کردن
- مقایسه در ابزار و وسایل: برخی افراد در خرید وسایل و داشتن آن مداوم در حال مقایسه کردن خود با دیگران هستند و صدمات اقتصادی و فشار مضاعف بر خانواده وارد میکنند و روحیه خود را شکننده تر می سازند.
- مقایسه در آموخته‌های جنسی: عمده یادگیری آموخته‌های جنسی افراد از طریق کانالها، فیلمهای جنسی و از طریق گفتگو با دیگران است که گاه آموخته های نادرستی را برای افراد ایجاد میکند. مانند؛ فیلمهای پورنوگرافی که فرد یک سری انتظارات غیرواقع بینانه از همسر دارد که موجبات رنجش و دوری عاطفی زوجین را بهمراه می‌آورد.
- مقایسه اندامها: سبقت کردن در زیبایی اندام ها معضلات خاص خود را دارد. مسلما در این زمینه مرز تعریف شده‌ی وجود ندارد و زیبای مرزی ندارد و چیزی مطلقی نیست. بنابراین وقتی در گرداب مقایسه های اینچنینی قرار میگیرید نتیجه آن عمل جراحی در قسمتهای مختلفی از بدن میشود.
- مقایسه ظاهر: " مثل فلانی لباس بپوش" یا " برو از فلانی یاد بگیر" چنین مقایسه های بدون توجه به احساسات و عواطف همسر باعث آزردگی، لجاجت، سوءظن و تحقیر طرف مقابل خواهد شد.
می خواهم خودم باشم
یاد گرفتن از دیگران محاسن بسیار زیادی دارد از جمله اینکه زمان زیادی را صرف یکسری یادگیریهای تکراری نمی‌کنید و از این طریق آموزشهای مناسبی می‌بینید و در معرض ایده‌ها و پیشرفتهای بیشتری قرار میگیرید. اما جنبه‌های منفی آن زمانی است که به مقایسه کردن ناسودمند گرفتار می‌شوید در حالیکه توجه به تواناییها و قابلیتها در جهت توانمندتر شدن و برطرف نکات ضعف میتواند شما در بهره گیری از آموخته های درست یاری رساند.
هدف در زندگی : هدف مسیر زندگی را روشن می کند تا از پیشرفتهای خود خشنود باشید و رضایت خاطر شما بدست آید و می دانید از دیگران چه چیزهای بیاموزید تا کمک کننده باشد نه صدمه زننده.
برنامه ریزی: داشتن برنامه‌ی منظم برای رسیدن به هدف فرد را امیدوارتر میکند و او را از مقایسه های نادرست دور میکند. در یادگیریها ضروری است تفکر کردن را سرلوحه خود قرار دهید تا از مشکلات و مصیبتهای آن دور بمانید و همیشه به این مسئله توجه داشته باشید انسان موجودی منحصر به فردیست.
مقایسه توانایی و شایستگی خود با گذشته خود و توجه به پیشرفت و موفقیت تدریجی کمک میکند تا اعتماد به نفس بالاتری برخوردار شوید. قدردان و سپاسگذار داشته های خود باشید تا رضایت خاطر و آرامش بیشتری بدست آورید و به نقاط ضعف خود نیز توجه کنید تا برای بهتر شدن آنها تلاش کنید و در عین حال بدانید هیچ کسی بی عیب و نقض نیست.
چهارشنبه 20/2/1396 - 12:23
بهداشت روانی
شیوۀ راه‌رفتن آدم‌ها، مثل چهره یا لباس‌هایشان برای ما معنادار است. ما از روی راه‌رفتن دیگران دربارۀ شخصیت و احساساتشان قضاوت می‌کنیم. اینکه مصمم و جدی هستند، یا بیخیال و سربه‌هوا، اینکه شاد و خوشحالند یا غمگین و عصبانی.
البته تحقیقات متعدد روان‌شناختی نشان می‌دهند قضاوتِ اکثرِ آدم‌ها دربارۀ شخصیتِ دیگران از روی شیوۀ راه رفتنشان غلط است، اما یک گروه از انسانها به شکلِ عجیبی در این قضاوت‌ها ماهرند: قاتلانی که بیماری‌های روانی دارند.
اگر مردی را ببینید که با تبختری شبیهِ جان وین۱ وارد بار میشود، ممکن است فکر کنید که پسری سرسخت و معتمد به نفس است. یا شاید فکرهایی بکنید که کمی بی‌ادبانه باشد. در هر صورت، احتمالاً نمی‌توانید مانع نتیجه‌گیری درباره شخصیت او بر اساس گام برداشتنش بشوید.
روانشناسان بیش از سه چهارم قرن است که مشغول مطالعۀ این فرضیات هستند و یافته‌هایشان نشان میدهد که بیشترِ ما گرایش داریم که براساس سبک راه رفتنِ آدم‌ها، تفاسیر بسیار مشابهی از شخصیتشان داشته باشیم. بعد از مشاهدۀ ورود کسی به بار که ادای کابوی‌ها را درمی‌آورد، احتمالاً من و شما دربارۀ نوع شخصیتی که دارد اتفاق نظر داریم.
اما این فرضیات چقدر دقیق هستند؟ و چه ویژگی‌های دیگری را می‌توانیم از روی راه‌رفتن اشخاص بفهمیم؟ به‌طرز عجیبی، بهترین کسی که می‌توانیم این سؤالات را از او بپرسیم، یک بیمار روانی است.
اجازه دهید ابتدا به پژوهش‌هایی که دربارۀ راه‌رفتن و شخصیت انجام شده‌است نگاهی بیندازیم. یکی از اولین تحقیقات را روان‌شناس آلمانی، ورنر وُلف، در سال ۱۹۳۵ منتشر کرد. او از پنج مرد و سه زن که لباس کار پوشیده بودند (تا دیگر خصوصیات شخصیتشان پنهان بماند) بدون اطلاع خودشان، وقتی داشتند تمرین پرتاب حلقه میکردند، فیلمبرداری کرد. سپس شرکت‌کنندگان آن فیلم‌ها را بازبینی کردند، در حالی که سرهایشان از فیلم حذف شده بود. آنها تفاسیری از شخصیت‌های یگدیگر صرفاً بر اساس گام برداشتنشان ارائه دادند.
این مطالعه جزئیات جالبی را در نظر گرفته بود: برای مثال، صدای حلقه در فیلم می‌بایست با صدای تیک تاک میزانه‌شمار استتار می‌شد. مهم‌تر آن‌که وُلف پی برد که مشارکت‌کنندگانش صرفاً بر اساس شیوۀ راه رفتنشان برداشت‌هایی از یکدیگر داشتند و اتفاق نظر زیادی در قضاوت‌هایشان بود. برای مثال، توصیفاتی که به طور مستقل توسط مشارکت‌کنندگان برای «سوژۀ شماره ۴۵» داده شد را در نظر بگیرید:
«خودنما، ولی بی‌مایه»
«کسی که می‌خواهد به هر قیمتی جلب توجه کند»
«غرور آگاهانه و عمدی، تحسین‌طلب»
«در درون نامطمئن، در تلاش برای مطمئن به نظر رسیدن برای دیگران»
« کسل‌کننده، تا حدودی تابع، نامطمئن»
شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد که شرکت‌کنندگان چنین برداشت‌های مشابهی از این سوژه و دیگر سوژه‌ها داشتند. البته با چنین نمونۀ کوچکی و احتمال اینکه شرکت‌کننده‌ها بر اساس سرنخ دیگری به جز نحوه راه‌رفتن پاسخ داده باشند، تحقیق اخیر، مشکلاتی دارد. ( به علاوه شرکت کنندگان یکدیگر را می‌شناختند، اگر چه در تشخیص این که کی کدام است از روی فیلم ضعیف بودند)
آزمایش‌های مدرن پیچیده‌تر هستند. مخصوصاً به خاطر فناوری‌های دیجیتال که میتواند راه‌رفتن فردی را به نمایش نقطه‌روشن‌های ساده در پس‌زمینۀ سیاه تبدیل کند. نقطه‌های سفید نشان‌دهندۀ حرکت هر یک از مفاصل کلیدی است. این کار هر نشانۀ دیگری به جز حرکتِ راه‌رفتن آنها را حذف میکند.
تاب خوردن یا نوسان داشتن
با استفاده ازاین رویکرد، روانشناسان آمریکایی در اواخر ۱۹۸۰ فهمیدند که به طور عمده دو نوع راه رفتن وجود دارد که میتواند با سبک حرکت جوانانه و بزرگسالانه توصیف شود. سبک جوانانه ریتم فنری بیشتری دارد، در آن فرد پشتش را بیشتر تاب میدهد، نوسانات بازو بیشتر است و قدم‌ها سریع‌تر.
درحالی که سبک بزرگسالانه سخت‌تر و کندتر و با خم‌شدنِ بیشتر به سمت جلو است. مهم‌تر از همه این که، راه رفتن لزوماً با سن راه‌رونده هم‌خوانی ندارد: شما ممکن است جوانی با راه‌رفتنی بزرگسالانه باشید یا برعکس. به‌علاوه، مشاهده‌کنندگان تصور میکردند افرادی که با سبکی جوانانه راه میروند شادتر و قدرتمندتر هستند. این تصور حتی زمانی که سن واقعی راه‌روندگان با آشکار شدن چهره‌ها و بدن‌هایشان مشخص می‌شد، به همین حالت باقی می‌ماند.
چنین تحقیقاتی مجدداً نشان میدهد که مردم به راحتی و به طور مداوم در مورد دیگران بر اساس دیدن روش راه رفتنشان قضاوت میکنند. اما این مطالعه به این پرسش نمی‌پردازد که آیا چنین مفروضاتی دقیق هستند یا نه. برای این کار، باید به مطالعه‌ای در انگلستان و سوئیس مراجعه کنیم که همین چندسال پیش منتشر شده است. این مطالعه رتبه‌بندی مردم از شخصیتِ خودشان را، با فرضیاتی مقایسه میکند که دیگران بر اساس نمایش‌های «نقطه روشن» از راه رفتن آنها دارند.
نتایج آنها نیز نشان داد که دو سبک عمده در راه‌رفتن وجود دارد، گرچه این تحقیق آن دو سبک را با اصطلاحاتی توصیف میکند که کمی متفاوت است: به اولی، سبک آزاد و آسوده گفته میشود که ناظران آن را به‌عنوان علامتی برای ماجراجویی، برون‌گرایی، قابل‌اعتمادبودن و صمیمیت می‌دیدند؛ دیگری سبکِ آهسته و آرام است که ناظران آن را نشانه‌ای از ثبات عاطفی تفسیر میکردند. اما مهم‌تر از همه اینکه، قضاوت‌های ناظران اشتباه بود: این دو سبکِ متفاوتِ راه‌رفتن در واقع با این صفات همبستگی نداشت؛ یا حداقل بر اساس رتبه‌بندی راه‌روندگان از شخصیت خود، این‌گونه نبود.
تصور غلط
پیام این تحقیقات آن است که ما راه‌رفتن افراد را مثلِ چهره، پوشش یا لهجۀ آنها به‌مثابه منبعی از اطلاعات تلقی می‌کنیم که مرتبط است به اینکه آنها چه نوع شخصیتی دارند. همین و بس؛ درحالی که شواهد نشان میدهد با اینکه ارزیابی‌های ما از چهره نسبتاً خوب است، معمولاً فرضیات غلطی بر اساس راه‌رفتن می‌سازیم.
حداقل، این وضعیتِ بیشتر قضاوت‌هایی است که داریم. اما نکتۀ شرورانۀ دیگری دربارۀ قضاوت‌های ما درمورد همدیگر بر اساس شیوۀ راه رفتنمان وجود دارد، نکته‌ای که به آسیب‌پذیری ما مربوط میشود.
برخی از قدیمی‌ترین یافته‌ها نشان داده که مردان و زنانی که گام‌هایی کوتاه‌تر، تاب بازوی کمتر و راه رفتن آهسته‌تری دارند احتمال می‌رود آسیب پذیرتر به نظر می‌رسند. (به شباهت این سبک راه‌رفتن با شیوۀ راه‌رفتن سالخوردگان در تحقیقات شخصیت توجه کنید.) مطالعه‌ای نسبتاً ناخوشایند در ژاپن که در ۲۰۰۶ منتشر شد، سؤالی از مردان پرسید تا دامنۀ بحث را گسترش دهد. این مطالعه از مردان ژاپنی خواست بگویند که چقدر احتمال دارد با دانش‌آموزان دختر مختلفی که در نمایش «نقطه روشن» یه تصویر کشیده شده‌اند، سر صحبت را باز کنند یا به بدنشان دست بزنند. صرفاً بر اساس راه رفتن زن‌ها، مردها گرایش داشتند که بگویند احتمالاً بیشترِ آنها ناخوانده سراغ زنانی خواهند رفت که ویژگی‌های شخصیتی آسیب‌پذیرتر دارند، مثلاً بیشتر درون‌گرا هستند یا از نظر احساسی متزلزل به نظر می‌رسند.
نگران‌کننده‌تر این که، تحقیقات نشان داده است که زندانیان دربندکشیده‌شده که درجۀ اختلالات روانی بالاتری دارند، به‌طور خاص در شناسایی افرادی که در گذشته مورد حمله قرار گرفته‌اند دقیق‌تر هستند؛ آن هم تنها با دیدن کلیپ‌های تصویری قدم‌زدنِ آدم‌ها در سالن.
به نظر می‌رسد که برخی از زندانیان از این توانایی به طور کامل آگاه بودند: آن‌هایی که در اختلالات روانی درجه بیشتری داشتند، به طور خاص بیان کردند که هنگام قضاوت‌کردن دربارۀ آدم‌ها، به راه رفتن آنها توجه میکنند. این موارد با شواهد نقل‌شده تطبیق دارد. برای مثال مشهور است که قاتلی زنجیره‌ای به نام تد باندی، گفته بود میتواند «یک قربانی (زن) را از روی راه‌رفتنش در خیابان تشخیص دهد.»
تمام این حوزۀ پژوهشی این سؤال را به‌وجود می‌آورد که آیا می‌توانید سبک راه رفتنتان را طوری تعدیل کنید تا تأثیراتی که می‌گذارید را تغییر دهید؟ برخی تحقیقات نشان می‌دهند شما می‌توانید یاد بگیرید طوری راه بروید که پیامِ آسیب‌ناپذیری ارسال کنید (تندتر با گام‌های بلندتر یا حرکات بازوی جسورانه‌تر) و اینکه زنان به طور غریزی نشانه‌های این سبک را زمانی که در محیط ناامن‌تری هستند، اتخاذ میکنند. اما روان‌شناسانی که نمایه‌های شخصیتی مرتبط با آن سبک‌های راه‌رفتنِ تند یا آرام و با آرامش را بررسی کرده‌اند، می‌گویند به هیچ وجه مشخص نیست که آیا این مدلِ خاصِ راه‌رفتن را میتوان یاد گرفت یا نه.
پس احتمالا تلاش بسیار زیاد برای تاثیرگذاری را نباید توصیه کرد. در غیر این صورت ممکن است فقط به‌عنوان تلاشی ناموفق از شجاعتِ ظاهریِ «آزمودنی ۴۵» در نظر گرفته شود، یا کاری شبیهِ آن کابوی متظاهر به غرور.
چهارشنبه 20/2/1396 - 12:19
بهداشت روانی
در جهان صنعتی امروز، تقریباً هیچ فعالیت و حرفه‌ای یافت نمی‌شود که به درک و اندیشهٔ انسانی وابسته نباشد؛ در نتیجه روانشناسی با زندگی انسان مدرن پیوندی نا گسستنی ایجاد کرده‌است. و کسب اطلاعات هرچه بیشتر راجع به مسائل در این زمینه میتواند بسیار مفید واقع شود.
دانستنی های جالب روانشناسی
۱ـ اگر شما اهدافتان را برای دیگران بیان کنید احتمال کمتری وجود دارد که به آنها دست پیدا کنید چرا که با این کار انگیزه‌ی خود را از دست میدهید.
۲ـ تاکنون ۴۰۰ فوبیای مختلف توسط روانشناسان شناسایی شده است.
۳ـ وقتی یک آهنگ مورد علاقه ی شماست به این دلیل است که مرتبط با یک رویداد عاطفی در زندگی شما است.
۴ـ نوع موزیکی که گوش میدهید بر درک شما از دنیای اطراف تاثیر گذار است.
۵ـ بر اساس یک مطالعه پول خرج کردن برای دیگران باعث خوشحالی بیشتری در مقایسه با پول خرج کردن برای خودتان میشود.
۶ـ کلید شادی این است که پولتان را صرف تجربه کنید نه مال و اموال.
۷ـ بر طبق یک مطالعه ی صورت گرفته ی جدید، فوبیاها ممکن است از طریق DNA به نسل های بعد افراد منتقل شوند.
۸ـ ۲۷۰ دانشمند دوباره ۱۰۰ بررسی ای که در مجلات روانشناسی برتر ۲۰۰۸ انجام شده بود را انجام دادند و فقط نیمی از آنها نتایجی مشابه نتایج قبلی را نشان دادند.
۹ـ یک اختلال روانی نادر وجود دارد که در آن افراد فکر میکنند مرده اند یا وجود ندارند.
۱۰ـ محققان در حال بحث راجع به اضافه کردن اعتیاد به اینترنت به لیست اختلالات روانی هستند.( بعدم لابد هممون معتاد حساب میشیم!!)
۱۱ـ یک ژنی وجود دارد که میتواند باعث شود اکثر اوقات منفی گرا باشید.
۱۲ـ روانشناسان ترول ها را بررسی کردند و متوجه شدند که آنها خودشیفته، روانی و سادیسمی هستند!
۱۳ـ سندروم ترومن یک اختلال روانی است که در آن بیمار معتقد است که در یک برنامه ی تلویزیونی زندگی میکند.
۱۴ـ ۶۸٪ مردم مبتلا به سندروم ویبره ی فانتوم هستند، یعنی وقتی گوشی آنها روی ویبره نیست حس ویبره دارند.
۱۵ـ سندروم پاریس یک اختلال روانشناسی است که معمولا هم متوجه ژاپنی ها میشود وموقعی اتفاق میوفتد که به پاریس میروند و میبینند آن طوری که انتظار داشتند نیست.
۱۶ـ به طور میانگین دانش آموزان دبیرستانی همان میزان اضطرابی را تجربه میکنند که بیماران روانی در سال ۱۹۵۰۰ تجربه میکردند.
۱۷ـ اعمال مذهبی مثل دعا کردن باعث کمتر شدن سطح پریشانی روانی میشود.
۱۸ـ هیچ شخص نابینایی تابحال به اسکیزوفرنی مبتلا نشده است.
۱۹ـ Anorexia ( بی اشتهایی بر اثر اختلالات روانی) دارای بالاترین میزان مرگ ومیر نسبت به هرگونه اختلال روانی دیگر است. ۵ تا ۲۰۰ درصد مبتلایان به آن جان سالم به در نمیبرند.
۲۰ـ به نظر می آید که صئاهای توهمی توسط فرهنگ های محلی شکل میگیرد. مثلا این صداها در آمریکا بسیار خشن و تهدید آمیز هستند در حالیکه درهند و آفریقا صداها ملایم و لطیف هستند.
۲۱ـ تحقیقات بر روی کمدین ها و افراد بامزه نشان میدهد که آنها دارای میانگین سطح استرس بالاتری نسبت به دیگران هستند.
۲۲ـ افسردگی حاد با افزایش روند پیری سلول ها میتواند باعث پیری بیولوژیکی زودترس تر شود.
۲۳ـ گریه کردن باعث میشود احساس بهتری پیدا کنید، استرس را کاهش میدهد و به سلامت بدن کمک میکند.
۲۴ـ قدردانی میتواند باعث افزایش ترشح دوپامین و سروتونین شود، درست مثل داروهای ضد افسردگی.
۲۵ـ ۸۲٪ مردم اگر سگشان همراهشان باشد در هنگام نزدیک شدن به افراد جذاب احساس اعتماد بنفس بیشتری دارند.
۲۶ـ زندگی در کنار دریا یا رودخانه باعث میشود آرام تر، شادتر و خلاق تر بشوید.
۲۷ـ بیشتر از یک سوم اروپایی ها دارای یک اختلال سلامت روانی هستند.
۲۸ـ بیشتر راننده ها فکر میکنند که از بقیه ی راننده ها چیره دست تر هستند.
۲۹ـ افرادی که بیشتر قسم میخورند صادق ترند.
۳۰ـ تجربه ی چیزهای جدید حس درونی ما از گذر زمان را آهسته تر میکند یعنی در واقع زمان برایمان زودتر میگذرد.
چهارشنبه 20/2/1396 - 12:18
بهداشت روانی
آیا تا به حال دقت کرده اید که هنگام دست دادن معمولا چه کسی اول دستش را جلو می آورد؟ به نظر می رسد از آنجا که دست دادن به نشانه احترام و خوشامدگویی انجام می شود، بهتر است که اول میزبان برای انجام آن پیشقدم شود.
در اصولی که به فروشندگان کالا که به سراغ مشتری ها می روند آموزش می دهند، گفته می شود که چنانچه بدون دعوت قبلی و سرزده سراغ مشتری رفته اند، هرگز برای دست دادن پیشقدم نشوند چون مشتری ممکن است از آمدن آنها خوشحال نباشد و این دست دادن تحمیلی، آثار منفی بر این ملاقات خواهد گذاشت. در این شرایط بهتر است فروشنده منتظر شود تا شخص دیگر برای دست دادن پیشقدم شود و اگر به نظر می رسد که این اتفاق نخواهد افتاد، فقط از حرکت مختصر سر به عنوان ادای احترام استفاده کند. نکته جالبی که در مورد دست دادن وجود دارد، این است که شما از هر فرهنگی که باشید دست دادن تان ناخودآگاه 3 نوع تاثیر به طرف مقابل منتقل می کند، حتی اگر آگاهانه قصد القای آن را نداشته باشید:
تسلط
او به دنبال مسلط شدن بر من است، پس باید حواسم را جمع کنم.
فرمانبری
می توانم بر این فرد حکمرانی کنم و کاری کنم که او از من اطاعت کند.
مساوات
من با این شخص راحت هستم و هیچ کدام قصد مسلط شدن بر دیگری را نداریم. همانطور که گفته شد، ما توانایی تحریف این احساسات را نداریم چون خودان هم از وجودشان آگاه نیستیم و این احساسات با دست دادن بین ما رد و بدل می شود، بنابراین یک اثر آنی بر حسی که در آن لحظه نسبت به هم داریم می گذارد. حتی اگر زبان گفتارمان با آن در تعارض باشد و اتین اثر آنی به مراتب بیشتر از کلاممان بر سرانجام این ملاقات تاثیر خواهد گذاشت.
حالا ببینیم این 3 نوع احساس بر چه اساسی ایجاد می شوند. نکته های کلی که هنگام دست دادن باید متوجه آن باشیم، محکم و استوار یا نرم و شل دست دادن است.
افراد برونگرا و اجتماعی و کسانی که افکار نو و خلاقانه دارند، قرص و محکم دست می دهند در حالی که افراد خجالتی و عصبی برعکس عمل می کنند.
البته این نکته را نیز باید در نظر بگیرید که افرادی که حرفه آنها متکی به دست هایشان است، مانند جراحان و هنرمندان یا موسیقدانان، ممکن است نتوانند یا نخواهند محکم و استوار دست بدهند زیرا فقط می خواهند از دستان خود محافظت کنند.
اگر فردی که با شما دست می دهند، هنگام دست دادن جوری دست تان را بچرخاند که کف دستتان رو به بالا قرار گیرد، به طوری که دست او روی دست شما قرار گیرد، بدانید که دوست دارد بر شما مسلط شود. حتی لازم نیست کف دست شما کامل رو به بالا قرار گیرد، همین که دستش را بالای دست شما قرار می دهد، این پیغام را می فرستد که می خواهد در این قرار ملاقات مهار را در دست داشته باشد. البته قدرت و تسلط معمولا برای خانم ها نسبت به آقایان کم اهمیت تر است.
حالت مخالف دست دادن سلطه طلبانه این است که طرف مقابل تان چنان دست خود را در اختیار شما قرار دهد که دست شما بالاتر و مسلط بر دستش قرار گیرد، به طوری که دست شما به طور نمادین دستش را احاطه کند. این نوع دست دادن به شما احسال کنترل و مهار را القا می کند و شما به این نتیجه می رسید که اوضاع تحت نظر شماست. این نوع دست دادن مخصوصا هنگامی که کسی قصد عذرخواهی دارد، تاثیرگذار است و به طرف حس خوبی می دهد.
چگونه با دست دادن حس برابری ایجاد کنیم؟ وقتی 2 فرد قدرت طلب که هیچ کدام تمایل به پذیرفتن سلطه دیگری ندارد، با هم دست می دهند، چون هر دو سعی در حفظ مقام خود دارند، دست دادنی قفل مانند ایجاد می شود، به طوری که کف دو دست عمودی قرار می گیرند. در این حالت حس برابری و احترام متقابل ایجاد می شود. چگونه با دست دادن، فرد قدرت طلب را ناکام کنیم؟ وقتی کسی برای دست دادن پیشقدم می شود و با بازوی سفت شده و کف دست رو به پایینش شما را وادار می کند که در موضع تسلیم و سلطه پذیری قرار گیرید، به چند روش می توانید او را ناکام کنید: سعی کنید به فضای خصوصی او تهاجم کنید؛ به این صورت که ابتدا پای چپ خود را در همان حالی که دست تان را برای دست دادن دراز می کنید، جلو بگذارید. این کار به تمرین نیاز دارد زیرا اغلب افراد راست دست که با دست راست شان دست می دهند، اگر بخواهند هنگام دراز کردن دست، پایشان را جلو بگذارند با پای راست این کار را انجام خواهند داد. با این کار در فضای شخصی طرف مقابل جای می گیرید. حالا پای راست خود را نیز در کنار ای چپ قرار دهید و کف دست تان را عمودی نگه دارید. این گام برداشتن هنگام دست دادن، شما را در موضع قدرت نگه می دارد. دوم اینکه هنگامی که می خواهید با کسی دست دهید که اهل قدرت طلبی و رییس بازی است، به شکل دوبل دست دهید. یعنی دستان او را بین دست های تان به طور عمودی بگیرید. این فن قدرت را به شما منتقل می کند و ضمنا فن راحتی است. این نوع دست دادن میزان تماس را افزایش می دهد و کسی که در این کار پیشقدم شده، با محدود کردن حرکت دست طرف مقابل، مهار اوضاع را به دست می گیرد. در ضمن کسی که با 2 دست، دست می دهد؛ این را القا می کند که فردی قابل اعتماد و صادق است. بدترین انواع دست دادن 1- ماهی خیس بدترین نوع دست دادن، دست دادنی است که با دستان خیس و سرد و بی حال، مانند ماهی خیس، انجام شود. این شکل دست دادن در فرد مقابل حس بسیار بدی ایجاد می کند و شخصیت ضعیف و بی علاقگی را القا می کند و شگفت انگیز است که بسیاری از افرادی که دستان ماهی خیس دارند خودشان از این موضوع آگاه نیستند! 2- استخوان خردکن ترسناک ترین شیوه دست دادن است و خاطره بد فاموش نشدنی بر ذهن فرد می گذارد. این نوع دست دادن مشخصه شخصیت بیش از حد تهاجمی است که قصد در هم شکستن روحیه رقیب را دارد. بدبختانه هیچ راه موثری برای مقابله با این نوع دست دادن ها وجود ندارد. شاید تنها کاری که از دست قربانی برمی آید، این باشد که با صدای بلند بگوید: «آخ! دستم واقعا درد گرفت.» 3- گرفتن نوک انگشت شاید در نظر اول اینطور وانمود شود که گرفتن نوک انگشت طرف مقابل، نشانه علاقمندی است اما در واقع نشان از نداشتن اعتماد به نفس و بی اعتمادی دارد. وقتی نوک انگشتان طرف مقابل را می گیریم، انگار که می خواهیم او را در فاصله ای دورتر نگه داریم تا احساس آرامش کنیم. جمع بندی از آنجا که چند دقیقه اول یک دیدار، تعیین کننده عاقبت آن است و دست دادن در همین زمان رخ می دهد، ارزش این را دارد که مدتی وقت بگذاریم و انواع دست دادن های خود و اطرافیانمان را ارزیابی کنیم. در کل بهترین نوع دست دادن این است که کف دست را عمودی نگه دارید و درست به همان اندازه که طرف مقابل دست شما را می فشارد، دستش را فشار دهید.
سه شنبه 19/2/1396 - 15:22
بهداشت روانی
حث و مشاجره یا قهر و آشتی های زن و شوهری، تصمیم گیری های مهم زندگی که بدون مشورت با شما انجام می شود و... گاهی مثل پتک بر سرتان فرود می آید که: «تا چه زمانی باید به این وضعیت ادامه دهم؟ یا ازدواجم هنوز ارزش سوختن و ساختن را دارد؟» هر وقت به اینجا رسیدید، یک نفس عمیق بکشید و به این 12 سوال با «بله» یا «نه» پاسخ دهید.
1- از کنار هم بودن لذت می برید؟
2- به او اعتماد دارید؟
3- با هم بازی و تفریح می کنید؛ به عبارت دیگر، سرگرمی مشترکی دارید؟
4- ارزش های اصلی و باورهایتان مشترک است؟
5- می توانید به صورتی دلپذیر و مطبوع مخالفت کنید؟
6- در زندگی مشترکتان می توانید «خودتان» باشید؟
7- احترام دوطرفه در رابطه تان وجود دارد؟
8- اگر رابطه تان عاشقانه است، همسرتان هنوز هم باعث تندشدن تب عشقتان می شود؟
9- آیا همسرتان از شما حمایت می کند؟
10- رابطه تان در مقابل تغییرات، شکننده است؟
11- آیا توقعات شما واقع بینانه است؟
12- هر دویتان می خواهید زندگی مشترکتان را حفظ کنید؟
با اینکه هیچ قانون مکتوبی وجود ندارد که نشان دهد زمان پایان یک رابطه فرا رسیده و دیگر ارزش ادامه دادن ندارد، اما اگر پاسخ شما به بیشتر سوال های بالا مثبت است، احتمالا هنوز چیزی در زندگی مشترکتان وجود دارد که ارزش تلاش کردن دارد. مسلما ایجاد تغییر در هر رابطه ای، سخت است اما اگر می خواهید رابطه تان سالم تر و قوی تر شود، رو به جلو حرکت کنید و این همان قیمتی است که باید بپردازید.
اگر در پاسخ دادن به این سوالات شک دارید، راهنمای پاسخ به آزمون را هم در پایین مطالعه کنید تا بتوانید با قاطعیت بیشتری جواب دهید و تصمیم نهایی تان را بگیرید!
راهنمای پاسخ به آزمون 1- اگر از وقت گذرانی با فردی لذت نبرید، خودش به تنهایی نشانه ای است که شاید مجبور شوید رابطه را کنار بگذارید. مگر یکی از علل اولیه ای که ما دیگری را شریک زندگی مان می کنیم، این نیست که کنارش (حداقل گاهی) به ما خوش می گذرد؟ 2- اعتماد، جزء کلیدی رابطه است. اگر 2 نفر به هم اعتماد داشته باشند و اگر بدانند همیشه و در هر مشکلی (مهم نیست چه مشکلی) پشت هم هستند، اساس این رابطه هم قابل اطمینان و ارزشمند است. 3- علایق، سرگرمی و فعالیت های (هر چند کم) مشترک 2 نفر، شاخصی قوی برای حفظ رابطه شان است، یعنی اگر سرگرمی شما و طرف مقابل برای هردویتان جالب باشد (یا حداقل خسته کننده نباشد) می توانید اوقات خوشی کنار هم داشته باشید. 4- هیچ زن و شوهری را پیدا نمی کنید که سر همه چیز با هم توافق داشته باشند اما اگر در دین، جناح سیاسی یا علاقه هایشان کمی با هم توافق داشته باشند، آن وقت می توانند براساس همان بنیان ارزشی، زندگی مشترکشان را بسازند. 5- در همه رابطه ها جر و بحث وجود دارد، اما در یک رابطه سالم، این جر و بحث ها و مخالفت ها باعث رشد رابطه است و فرصتی برای تمرین صبوری، همدردی و پیدا کردن راه های جدید تصمیم گیری و ارتباط. 6- مسلما همه روابط خوب روی اشتراک پایه گذاری می شوند اما صمیمیت و موافقت بیش از حد هم عادی نیست! در بهترین رابطه ها، هر 22 نفر هویت جداگانه خود را دارند و از «خود بودن» و مثل خودشان فکر کردن و رفتار کردن واهمه ندارند. 7- در روابط، سالم مهم نیست چه کسی نان آور است و چه کسی وظیفه خانه داری و بچه داری را بر عهده گرفته، بلکه هر 2 طرف به جایگاه دیگری احترام می گذارند و هیچ کدام احساس نمی کنند مورد سوءاستفاده قرار گرفته، طعمه شده یا استثمار شده است یا قدرش را نمی دانند و همیشه فضای لازم برای رشد وجود دارد. 8- اگر نمره جذابیت همسرتان از 1 تا 10، کمتر از 7 است، بنابراین دیگر رابطه عاشقانه ای برای شما وجود ندارد. البته یادتان باشد این امتیازدهی برای شماست؛ نه بقیه مردم و نه مادرتان و دوست صمیمی تان! به ارتقا رابطه فکر کنید. 9- باید برای پیروزی ها، تصمیم گیری ها، هدف ها، باورها و... خود حامی داشته باشید. اگر کسی منتظر است تا موفقیت شما را جشن بگیرد، احتمالا رابطه تان ارزش کمی تلاش را دارد. 10- هر دوی شما باید بدانید زندگی پویاست و در جریان؛ یعنی همه چیز در حال رشد و تغییر است. پس هر قدر در مقابل تغییرات سختگیرتر باشید، سخت تر می توانید یک رابطه سالم داشته باشید و از آن لذت ببرید. 11- هیچ کس نمی تواند تا آخر عمرش با فانتزی «کمال گرایی» همسرش بسازد! خود را اصلاح کنید. 12- اگر شما می خواهید رابطه تان را حفظ کنید اما طرف مقابل این را نمی خواهد، کار زیادی از دست شما ساخته نخواهد بود!
سه شنبه 19/2/1396 - 15:19
ایرانگردی
دریاچه چیتگر یا دریاچه شهدای خلیج‌فارس دریاچه‌ای مصنوعی است که در شمال غرب و منطقه22تهران واقع شده است. این دریاچه مصنوعی در شمال پارک جنگلی چیتگر قرار گرفته و جنوب آن به آزاد راه تهران-کرج، شمالش به بزرگراه همت، شرق آن به بزرگراه آزادگان می‌رسد و از غرب به بافت مسکونی منطقه ۲۲ شهرداری تهران محدود می‌باشد.حدود ۸۰ درصد از آب این دریاچه از محل آب رودخانه کن و مابقی از روان‌آب‌های حوزه میانی و سطحی منطقه تأمین میشود.
دریاچه چیتگر و پارک جنگلی چیتگر به دلیل قرارگرفتن در مسیر بادهای غربی- شرقی تهران می‌توانند علاوه بر تلطیف هوا و بالا بردن رطوبت در سطح شهر تهران با استقرار کاربری‌های تفریحی - گردشگری مناسب سهم به سزایی در جذب گردشگران داخلی و خارجی داشته باشد. این دریاچه همچنین علاوه بر ایجاد چشم اندازهای زیبا و منحصربه‌فرد میتواند سبب کاهش خطرات ناشی از سیلاب‌های فصلی و همچنین تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی گردد
سه شنبه 19/2/1396 - 15:17
ایرانگردی
طبیعت زیبای غرب کشور در شهرستان مریوان به خوبی مشهود است و گزینه مناسبی برای سفر به شمار می رود.
شهرستان مریوان در غرب ایران در استان کردستان و در 125 کیلومتری سنندج واقع شده است. این شهرستان از شمال به سقز، از شرق و جنوب شرقی به سنندج و از جنوب به پاوه و از غرب به عراق منتهی می شود. طبیعت زیبای غرب کشور در این شهرستان به خوبی مشهود است و گزینه مناسبی برای سفر به شمار می رود. در این گزارش به تعدادی از جاذبه های این شهرستان اشاره می شود.
غار «کونا شم شم»
کونا شم شم در زبان کردی به معنی سوراخ و حفره ای است که در آن خفاش وجود دارد.
غار «کونا شم شم» نزدیک روستای تراق تپه و در منطقه کوه چهل چشمه قرار گرفته است. غار از سنگ های آهکی کوه های منطقه تشکیل شده و دارای سه دهانه ورودی که یکی از آنها به دلیل ریزش مسدود شده است. سفال های به دست آمده از این غار که از دوره دالمایی است نشان می دهد که مردمان آن دوره از غارها استفاده می کردند.
دریاچه زریوار (زریبار) دریاچه زریوار در ارتفاع یک هزار و 285 متری از سطح دریا قرار گرفته است. منظره زیبای این دریاچه همواره مورد توجه گردشگران بوده است. زریوار حتی در فصول سرد سال نیز بازدید کنندگانی دارد چرا که در فصل های سرد سطح دریاچه یخ می زند و جاذبه گردشگری زیبایی می‌سازد. اطراف دریاچه زریوار را نیزارهای صاف و تپه ای بلند پوشانده است.
قمچیان
حواشی جاده مریوان ـ سقز، منطقه تفریحی قمچیان قرار دارد. در كنار جاده جویبارها ، كوههای سر به فلک کشیده ، درختان و طبیعت زیبا دیده میشود كه جلوه‌ای خاص به این محل بخشیده است. قارچ، پیچك و ریواس از خوراکی های موجود در این منطقه است. در کوه ها و دره های اطراف این منطقه حیوانات وحشی مانند خرس، روباه، خرگوش، گرگ دیده می شود.
ملاقوبی
این منطقه در شمال اراضی روستاهای هجرت و جنوب شرقی روستای برقلعه قرار گرفته است. این محل به واسطه وجود زیارتگاه شخصی به نام ملاقوبی به این اسم نامگذاری شده است. چشمه های آب، طبیعت زیبا و سرسبز و درختان جنگلی این منطقه را نیز جزو مناطق دیدنی مریوان کرده است. سه شنبه 19/2/1396 - 15:15
ایرانگردی
تاریخانه مربوط به دوره ساسانیان و همچنین سده‌های ۲ و ۳ و ۵ ه. ق است که در شهر دامغان، خیابان ایستگاه راه آهن، جای گرفته است. این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۸۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد تاریخانه نمونهٔ بسیار زیبا و کاملی از مساجد سده‌های آغازین اسلام به شمار می‌رود. شیوهٔ معماری مسجد برگرفته از معماری ساسانی است. ساختمان مسجد تاریخانه دربردارنده یک صحن یا حیاط مرکزی است که پیرامون آن را رواق‌های سرپوشیده در بر گرفته است. شبستان مسجد بر روی هجده ستون مدور (سه ردیف شش تایی) استوار شده است. این ستون‌ها یک متر و نیم قطر دارند و از نظر ویژگی‌های معماری همانند ستون‌های کاخ‌های ساسانی هستند. طاق‌های مسجد از آجر است و به طاق‌های دورهٔ پیش از اسلام، یعنی عهد ساسانی همانندی و همسانی بسیار دارد.
ستون تاریخانه
در مسجد تاریخانه ستون‌هایی مدور قرار دارد که با آجرهایی به طول ۳۵ و به عرض ۳۴ و ۷ سانتی‌متر ساخته شده و به نام «چهل ستون» معروف است. تعداد ستون‌ها ۲۶ عدد می‌باشد که ۱۸ ستون آن در یک طرف و ۵ ستون در سمت دیگر و ۳ ستون در مقابل قرار گرفته است. محیط هر ستون در حدود ۵ متر و بلندای آن از سطح زمین تا محلی که طاق‌ها برآن استوار شده است ۲/۸۴ متر و تا پشت بام ۶ متر می‌باشد. طاق‌های این ساختمان با گذشت زمان فرو ریخته بوده که از محل وجوه جمع‌آوری شده از مردم شهر با خشت خام بر طاق‌های مزبور سقف زده‌اند.
مناره تاریخانه
در پی سده‌ها، تاریخانهٔ دامغان بارها مرمت و بازسازی شده است. مناره‌ای آجری در دوره سلجوقیان به این مجموعه افزوده شده است که اکنون ۲۵ متر بلندا دارد و بدنهٔ آن با آجرکاری تزیین شده است. طبق کتیبهٔ کوفی مسجد، مناره به همت بختیاربن محمد، در قرن پنجم هجری احداث و به مجموعهٔ تاریخانه پیوند خورده است. در جنب مسجد تاریخانه سمت شمال مناری وجود دارد که با آجر ساخته شده. ارتفاع این منار ۲۶ متر است و ۸۶ پله از داخل دارد، محیط آن در پایین در حدود ۱۳ متر می‌باشد و به نسبت ارتفاع منار از سطح زمین از محیط آن کاسته میشود به طوریکه دور منار در بالا ۸/۶ متر است، این منار سکو ندارد و از روی زمین مدور ساخته شده. نقوشی از آجر در روی منار هست که به منزلهٔ نما و تزیین آن محسوب میشود، در ارتفاع ۵/۱۰ متری کتیبه‌ای از آجر به خط کوفی است به عرض ۳۰/۱ متر که فقط «الامیر السید الاجل» از آن خوانده میشود. آجرهایی که در ساختمان داخلی به کار رفته به قطر ۴ تا ۵/۴ سانتی‌متر و به طول و عرض ۲۲ سانتی‌متر و آجرهایی که در تزیینات خارجی مصرف شده به طول ۵/۱۷ و به عرض ۱۷ و به قطر ۵/۳ سانتی‌متر می‌باشد. بلندای این منار در قدیم بیشتر بوده و گویا در اثر زلزله قسمتی از بالا و کلاهک آن فروریخته است، بانی این منار بختیار بن محمد حاکم ایالت قومس و ممدوح منوچهری دامغانی است که منار مسجد جامع سمنان نیز از بناهای وی به شمار می‌رود.
محراب تاریخانه در سمت مغرب مسجد بین ۶ دهانه و طاق، یک دهانه و طاق بزرگ‌تری به طول ۱۲/۱۴ متر و عرض ۰۳/۵ متر وجود دارد، که آثار محراب و منبر مسجد در این دهانه دیده میشود عرض هر یک از شش دهانه یا ایوان که در طرفین دهانه وسطی واقع شده‌اند ۳۶/۶ متر است. صحن مسجد تقریباً مربع شکل و به طول ۲۷ و عرض ۲۶ متر می‌باشد.
سه شنبه 19/2/1396 - 15:11
ایرانگردی
"سافاری پارک وحشت" شامل فضایی ماژولار است که در هر کریدور از تعدادی ژانرهای وحشت انگیز برخوردار است و مراجعه‌کنندگان در مسیری که طی میکنند چندین صحنه وحشتناک را تجربه میکنند .
تونل متحرک، اتاق سوسکی و حشرات موزی ، شکنجه‌گاه بدکاران، سرزمین مردگان ، گذرگاه جهنم، اتاق گاز و... از جمله فضاهایی است که بازدیدکنندگان را متحیر و ترسان خواهند ساخت.
سه شنبه 19/2/1396 - 15:8
ایرانگردی
شورمست، دریاچه ای شیدا
دریاچه ای که وجه تسمیه ای مناسب دارد ، شوریدگی و سرمستی، درختان بید و آلوجنگلی و طبیعتی بی نظیر با کوه های پوشیده از درخت در اطرافش به شکل بی نظیری حال هوایتان را عوض میکند.
شورمست علی رغم ظاهری کوچک زیبایی بینظیری دارد و از دلایل اصلی نقض این موضوع است که مسیر فیروز کوه زیبایی خاصی ندارد.
به دلیل موقعیت جغرافیایی منطقه که در واقع محل تلاقی دو نوع آب و هوای خشک و بیابانی ( فیروزکوه ) و آب و هوای معتدل و مرطوب ( مازندران ) نوع خاصی از آب و هوا بوجود آمده که هم جنگلی بوده و هم کوهستانی و در واقع در یک فصل میتوان هر چهار فصل را در یک جا دید زیرا گرمای تابستان را با خنک‌های زمستان و جنگل سبز را در کنار کوههای سنگی پوشیده از برف را میتوان در یک زمان و در یک جا دید.چنین آب و هوایی واقعا استثنایی است.
دریاچه شورمست دریاچه ای است طبیعی که در نزدیکی شهر "پل سفید" از توابع شهرستان سوادکوه مازندران قرار گرفته است.انعکاس تصویر کوههای پوشیده از درخت اطراف در این دریاچه منظره چشم نوازی را خلق میکند. فاصله این دریاچه از فیروزکوه 75 کیلومتر و از تهران حدود 200 کیلومتر است .
اطراف دریاچه پوشیده از درختان تنومندی است که در بعضی جاها سر خود را در آب فرو کرده اند و ریشه در آب دارند.دور تا دور دریاچه را راه خاکی ماشین رو احاطه کرده که در بعضی جاها هم امکان پارک وسیله نقلیه وجود دارد.منطقه کنار دریاچه عمدتا از مناطق جنگلی پوشیده شده و در غرب دریاچه نیز محل زیبایی در کنار درختان سر به فلک کشیده وجود دارد.
دریاچه زیستگاه جانوارانی نظیر مارآبی،قورباغه،انواع ماهی،ملخ و سایر جانوران است.طبیعت این منطقه بسیار زیباست،آب و هوای این منطقه ترکیبی از آب و هوای سرد و کوهستانی فیروزکوه و معتدل قائمشهر است.
يکشنبه 17/2/1396 - 13:59
