تبیان، دستیار زندگی

ب) حلم در برابر جاهلان:

طلبه بايد حليم باشد نه اينكه تا كسى جسارتى كرد، او هم مقابله كند.

شخصى به مرحوم آية الله سيد احمد خوانسارى(قدس سره) جسارت كرد و لحظاتى به فحش و ناسزا ادامه داد تا موقع اذان نماز رسيد. ايشان فرمودند: «ببخشيد آقا، وقت نماز است اجازه مى فرماييد به نماز بروم». آن شخص با ديدن اين همه حلم و گذشت از كرده خود پشيمان شد و از ايشان عذر خواهى كرد.

روزى دوچرخه سوارى، به علامه طباطبايى(قدس سره) زد و ايشان و دوچرخه سوار به زمين خوردند. علامه بلند شد و با كمال حلم به جاى برخورد با او، لباس وى را تكاند و فرمود: «دست و پايت كه آسيب نديد!»

ج) تواضع

: پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: «... إنّ التَواضُعَ يزيد صاحبه رفعة فتواضعوا يرفعكم الله ...».⁽¹⁾ نيز اميرالمؤمنين على(عليه السلام)فرمود: «خفض الْجَناح زينة العلم».⁽²⁾

آية الله حاج شيخ حسين كبير قمى(قدس سره) بسيار متواضع بود. خودش در صف نان مى ايستاد و زودتر از نوبت به هيچ عنوان نان نمى گرفت. و به قصاب مى گفت: «از همان گوشتى كه به ساير مردم مى دهى به من هم بده».

د) وقار و سنگينى

: طلبه ـ خصوصاً ملبس ـ بايد باوقار بوده، مراقب خود باشد كه زياد مزاح نكند، زياد نخندد، يا كارى نكند كه در چشم مردم حقير جلوه كند. امام صادق(عليه السلام) فرمود: «اطلبوا العلم و تزَيَّنوا مَعَه بالحلم و الوقار».⁽³⁾

هـ ) تناسب ظاهر

: از جمله وظايف طلبه اين است كه بايد ظاهر طلبگى هم داشته باشد. على(عليه السلام)فرمود: «صلاح الظواهر عنوان صحّة الضمائر».⁽⁴⁾

نيز امام صادق(عليه السلام) فرمود: «فَساد الظّاهر من فساد الباطن».⁽⁵⁾

1 . كافىج 2، ص121، باب التواضع ح 1.

2 . بحار الأنوارج 78، ص 80 ، باب 16، ح 65 .

3 . بحار الأنوارج 2، ص 41، باب 10، ح 2.

4 . شرح غرر الحكمج 4، ص 196.

5 . بحار الأنوارج 73، ص 395، باب 144، ح 1.