• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
عضویت در خبرنامه
    جستجو :
    نام مرجع :
    تعداد در صفحه :
مسئله شماره:1707
اگر مرض انسان چند سال طول بكشد، بعد از آن كه خوب شد اگر تا رمضان آينده به مقدار قضا وقت داشته باشد، بايد قضاي رمضان آخر را بگيرد و براي هر روزاز سالهاي پيش يك مد كه تقريبا ده سير است ، طعام يعني گندم يا جو و ماننداينها به فقير بدهد.
مسئله شماره:1708
كسي كه بايد براي هر روز يك مد طعام به فقير بدهد، مي تواند كفاره چندروز را به يك فقير بدهد.
مسئله شماره:1709
اگر قضاي روزه رمضان را چند سال تأخير بيندازد، بايد قضا را بگيرد وبراي هر روز يك مد طعام به فقير بدهد.
مسئله شماره:1710
اگر روزه رمضان را عمدا نگيرد، بايد قضاي آن را به جا آورد و براي هرروز دو ماه روزه بگيرد، يا به شصت فقير طعام بدهد، يا يك بنده آزاد كند. وچنانچه تا رمضان آينده قضاي آن روزه را به جا نياورد، براي هر روز نيز دادن يك مد طعام آیت الله گلپایگانی: بنابر احتياط، لازم است . لازم است .
مسئله شماره:1711
اگر روزه رمضان را عمدا نگيرد و در روز كاري كه روزه را باطل مي كندانجام دهد، آیت الله گلپایگانی: يك كفاره كافي است . ولي اگر چند مرتبه جماع كند، بنابر احتياطواجب كفاره هم مكرر مي شود. مثلا چند مرتبه جماع كند، يك كفاره كافي است .
مسئله شماره:1712
بعد از مرگ پدر، پسر بزرگتر بايد قضاي نماز و روزه او را به تفصيلي كه در مسأله 1390 گفته شد بجا آورد، آیت الله گلپایگانی: و در مورد مادر نيز، احتياط واجب رعايت اين حكم است . ولي قضاي روزه مادر بر پسر واجب نيست .
مسئله شماره:1713
آیت الله گلپایگانی: اگر پدر و مادر غير از روزه رمضان ، روزه واجب ديگري را مانند روزه نذر نگرفته باشند، احتياط واجب آن است كه پسر بزرگتر قضا نمايد. اگر پدر غير از روزه رمضان ، روزه واجب ديگري را مانند روزه نذرنگرفته باشد، بايد پسر بزرگتر قضا نمايد.