عالم بى عمل گرسنه اى است كه روى گنج خوابيده باشد.
عالم بى عمل تشنه اى است در كنار دريا.
عالم بى عمل كسى است كه كارت ورود دارد ولى پاى ورود ندارد.
12 . طلبه بايد اوقات و فرصتهاى شبانه روزى خود را طبق برنامه تحصيلى خود تقسيم كند; زيرا برنامه روزانه داشتن و تقسيم اوقات، موجب بركت و ازدياد عمر علمى و فرصتهاى تحصيلى مى شود.
طالب علم بايد با بهره گيرى درست و بجا لحظه هاى خود را پربار سازد. كسانى كه امام خمينى(قدس سره) را از جوانى تا آخرين روزهاى حيات پربركتشان درك كرده اند حتى يك ساعت بيكارى يا وقت كشى در زندگى ايشان سراغ ندارند. ايشان براى هر ساعتى برنامه اى داشتند، حتى فرصتهاى كوتاه، مثلا در فاصله بعد از نماز ظهر و عصر تا صرف ناهار قرآن مى خواندند.
علم نافع
حضرت علي (ع) در سفارش به امام حسن (ع) فرمود :
«و اعلم انه لاخير في علم لاينفع ، و لاينتفع بعلم لا يحق تعلمه».(1) و پيامبر (ص) در دعاهايش از علم غير نافع به خدا پناه مي برد:
«اللهمّ إنّي أعوذ بك من علم لا ينفع».(2) ما دو گونه علم داريم: علم نافع و علم زيان آور. چنين نيست كه مطلق علم آموختن يا مطلق عالم شدن مطلوب و ممدوح باشد. آموختن علم نافع ممدوح است و آموختن علم غير نافع مذموم. يكى از مصاديق مهم علم غيرنافف علمى است كه آدمى به آن عمل نكند، حتى اگر ظاهر آن علم شريف و محترم باشد. علمى، كه در كتابها نوشته شده يا در اذهان است، چندان مورد توجه نيست مهم احوال شخص عالم است. عالمى كه عامل به علم خود نيست، موجود خيرى نيست، از سوى ديگر شخصى كه علم اندكى دارد اما به همان اندك عمل مى كند موجود خيرى است. علمى كه به آن عمل نشود بيش از هر چيز منجر به خودبينى مى شود. چنين علمى به جاى اينكه شخص را سبك كند، سنگين خواهد كرد و به جاى اينكه او را آماده پرواز كند بيشتر به زمين مى چسباند.
