یک دکترای شیمیِ مواد غذایی در دانشکده داروسازی زنجان با بیان اینکه قند بالای نوشابه‌ها موجب سیری زودهنگام در موقع غذا خوردن می‌شود، دوغ را بهترین جایگزین مصرف نوشابه و سالم‌ترین نوشیدنی بعد از آب عنوان کرد.

دکتر مهران محسنی در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: میزان بالای قند نوشابه‌ها همچنین موجب تغییر رژیم غذایی به سمت مصرف بیشتر مواد قندی می‌شود.

وی ترکیبات فسفات موجود در نوشابه‌ها را بزرگترین آسیب این نوشیدنی پرطرفدار دانست و افزود: مصرف نوشابه به همراه غذا، موجب دفع کلسیم می‌شود که در بلند مدت به بافت استخوانی آسیب می‌زند.

وی دوغ را بهترین جایگزین مصرف نوشابه و سالم‌ترین نوشیدنی بعد از آب عنوان کرد و اظهار داشت: این نوشیدنی مغذی و پرفایده، دارای مقادیر بالایی از کلسیم است.

این عضو هیات علمی گروه کنترل غذا و داروی دانشکده داروسازی کاهش هیجان و آرامش را از حالت‌های مفید بعد از مصرف دوغ نام برد و تصریح کرد: نوشیدن دوغ موجب ورود آب فراوان و همچنین انتقال املاح و ویتامین‌های شیر به بدن می‌شود.

محسنی، ماء الشعیرها و دلسترها را به عنوان نوشیدنی‌های مفید عنوان کرد و افزود: این نوشیدنی‌ها حاوی مقادیر زیادی ویتامین و املاح هستند.

وی نوشیدن ماء الشعیر و دلستر را برای افراد مبتلا به انواع سنگ‌های کلیه توصیه و اظهار کرد: نوشیدن این مایعات موجب دفع مکرر مایعات از کلیه شده و این امر به خودی خود مانع از تشکیل سنگ کلیه می‌شود.

دادنا: «همه ما روزی از این دنیا می‌رویم.» این جمله‌ای است که تا به حال بارها و بارها شنیده‌ایم اما بعضی مرگ‌هایی که در طول تاریخ جهان اتفاق افتاده است، آن‌قدر عجیب و منحصر به فرد هستند که این افراد را در تاریخ به شهرت رسانده‌اند.

بوسه بر ماه

لی پو یکی از دو شاعر بسیار بزرگ قدیمی چین بود. او شاعری رمانتیک و خیالباف بود. ژاپنی‌ها می‌گویند او عادت داشت تا هر شب در خیابان‌ها و در کنار رود یانگ تسه قدم بزند. یک شب که آسمان صاف و مهتابی بود، لی پو تصمیم گرفت با قایقی از رود یانگ تسه عبور کند تا شاید ایده‌ای جدید برای شعرهایش به ذهنش برسد که ناگهان عکس ماه را در میان آب‌های رودخانه دید. او آن‌قدر شیفته زیبایی و نور ماه شدکه خواست آن را در آغوش گرفته و ببوسد. تا لی پو به سمت آب خم شد به داخل آب سقوط کرده و چون شناگر ماهری در آن موقع شب آنجا نبود که او را نجات دهد او در آب خفه شد.

مرد پرنده

در سال ۱۹۱۱ فرانس لیچت- خیاط فرانسوی‌ای که در آرزوی پرواز هر روز وسیله جدیدی را اختراع می‌کرد و هر بار با شکست مواجه می‌شد- به فکر دوخت پالتویی به سبک بال پرندگان افتاد تا با آن پرواز کند.

او پالتو را دوخت و برای آزمایش آن به بالای برج ایفل رفت تا پرواز خود را از آنجا آغاز کند. ابتدا قرار بود او یک آدمک را با این پالتو پرواز دهد اما در لحظه آخر تصمیمش عوض شده و خودش پرواز کرد و به جای آسمان مستقیم به سمت زمین سقوط کرده و در دم جان سپرد.

مرگ با پوست پرتقال

بابی لیچ در سال ۱۹۱۱ دومین نفری بود که توانست توسط قایقی شبیه بشکه به سلامت از آبشار نیاگارا عبور کند و به همین دلیل به شهرت رسید. این کار او درست در زمانی بود که بسیاری از کسانی که برای عبور از نیاگارا تلاش کرده بودند هرگز بازنگشتند و به همین خاطر لقب «بابی جسور» به او داده شده بود. اما همین بابی جسور و البته خوش‌شانس که توانسته بود از پرخطر‌ترین آبشار دنیا به سلامت بگذرد، روزی هنگام عبور از یک خیابان در نیوزلند، ناگهان پایش را روی یک پوست پرتقال گذاشته و لیز خورد. پای بابی آن‌قدر بد شکست که پزشکان مجبور شدند آن را قطع کنند اما این پایان بدشانسی بابی نبود. او چند روز بعد در اثر قانقاریایی که به خاطر زخم پایش ایجاد شده بود درگذشت.

ریش پر دردسر

هانس استینگر استرالیایی به خاطر داشتن ریش بلند ۵/۱ متری و مرگ به خاطر آن شهرت جهانی دارد.

در سال ۱۵۶۷ آتش بزرگی در شهری که او در آن زندگی می‌کرد شروع شد. هانس فراموش کرد تا قبل از آنکه برای خاموش کردن آتش، به کمک مردم برود، ریش‌هایش را جمع کند برای همین در جریان کمک کردن به افرادی که گرفتار آتش شده بودند، ناگهان ریش‌های هانس زیر پایش‌گیر کرد و باعث شد تا تعادلش بر هم خورده و به شدت با زمین برخورد کند وگردنش بشکند. بله او به همین سادگی جانش را از دست داد

کشتن کاکتوس‌ها

تیر‌اندازی به کاکتوس‌ها یکی از سرگرمی‌های دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی در آمریکا بود. در سال ۱۹۸۲ دیوید گراندمن ۲۷ ساله اهل آریزونا، با تیراندازی به درختان کاکتوس توسط یکی از آنها کشته شد.
ماجرا از آنجا شروع شد که دیوید همراه دوستش مشغول هدف‌گیری درختان کاکتوس بودند. او چندین بار به طور متوالی به درخت شلیک کرد که ناگهان یکی از شاخه‌های دو متری کاکتوس که تحمل کمتری داشت از انتها کنده شده و روی سر دیوید افتاد.

به خاطر جراحات شدید تیغ‌ها و همچنین ضربه‌ای که بر اثر افتادن این شاخه دو متری بر سر و گردن دیوید وارد شد، او در دم جان سپرد.

روبات قاتل

رابرت ویلیام اولین شخصی بود که توسط روباتی که به دست خودش ساخته بود کشته شد. در ۲۵ ژانویه ۱۹۷۹ ویلیام با کمک گروه فورد، موتور روباتی ساخت. یک روز که او به تنهایی مشغول کار روی آن بود ناگهان روبات روشن شده و به خاطر نقصی که در سیستم هوشمندش به وجود آمده بود، ناگهان به صورت عجیبی شروع به حرکت کرد. ویلیام به این سو و آن سو می‌دوید تا از دست روبات فرار کرده یا آن را خاموش کند اما روبات ضربه‌ای را به دست ویلیام وارد کرد و باعث خونریزی شدید در دست او شد. ویلیام همچنان درد می‌کشید و به دنبال راهی برای غیرفعال کردن روبات بود که با وارد شدن ضربه محکم بعدی به سرش، جان خود را از دست داد.

مرگ به خاطر پرخوری

آدولف فردریک، پادشاه خونخوار و مقتدر سوئدی که علاقه بسیار زیادی به خوردن و آشامیدن داشت، در یکی از شب‌های سال ۱۷۷۱، برای شام به آشپز خود خاویار، خرچنگ، سالاد کلم و شاه ماهی دودی سفارش داد که همه آنها را همراه نوشیدنی فراوان نوش جان کرد اما هرگز فکر نمی‌کرد که پرخوری تا چه حد ممکن است خطرناک باشد. بعد از خوردن آن همه غذا، او تقاضای سلما – دسر مورد علاقه‌اش- را کرد که بعد از خوردن آن ناگهان احساس خفگی و شکم درد شدیدی کرده و قبل از آنکه پزشک دربار بتواند کاری بکند جان باخت. امروزه داستان پادشاه خونخوار در کتاب‌های مدرسه‌ای سوئد به عنوان پادشاهی که از خوردن زیاد مرد نقل می‌شود.

مرگ در میان زباله‌ها

جمع‌آوری وسایل کهنه و شکسته از خیابان‌ها، تنها سرگرمی برادران کولیر- لانگلی و هومر – بود. اما همیشه سارقان که فکر می کردند آنها عتیقه بسیاری در خانه دارند به آنها دستبرد می زدند و به همین دلیل برادران کولیر دورتا دور خانه تله کار گذاشتند. در سال ۱۹۷۳ هومر بینایی خود را از دست داد. در سال ۱۹۷۴ پلیس به دلیل شکایت مردم از بوی تعفن، در خانه برادران کولیر را شکسته و وارد شد و پس از بیرون آوردن چند تن زباله ازخانه آنها، جسد هومر را در خانه در حالی پیدا کرد که بر اثر گرسنگی و تشنگی جان باخته بود. پس از جست‌وجوی بیشتر، جسد لانگلی سه متر آن طرف‌تر پیدا شد؛ در حالی که در یکی از تله‌هایی که خودش ساخته بود‌گیر افتاده بود. او در حالی به استقبال مرگ رفته بود که سینی غذای هومر در دستش بود.

خواهران برقی

در سال ۱۹۹۱ یوکت پائن ۵۷ ساله در حال قدم زدن و سرکشی به زمین‌ها و گاوهایش بود که ناگهان روی زمینی گلی پا گذاشت و لیز خورد؛ اما این پایان ماجرا نبود، زن بخت‌برگشته درست روی سیم برقی افتاد که زیر گل و لای باغ پنهان شده بود. سیم بریده شده بود و او بر اثر برق گرفتگی جان خود را از دست داد.

پس از گذشت چند روز از خاکسپاری یوکت، خواهر ۵۲ ساله او به باغ خواهرش رفته و برای جواب دادن به سوال همسایه‌ها درمورد چگونگی مرگ یوکت خواست صحنه را دوباره بازسازی کند که او هم لیز خورد و به وسیله همان سیم دچار برق گرفتگی شده و از دنیا رفت.

مرگ جان سخت

گریگوری راسپوتین یکی از مبلغان دینی روسی بود که ادعا می شود توانست با دعا و نیایش، فرزندش نیکلای دوم را که تمام پزشکان از درمان او ناامید شده بودند، شفا دهد و به همین خاطر در درباره شاه جایگاه خاصی پیدا کرد. مخالفان درصدد کشتن او برآمدند و برای این منظور ابتدا از پشت سر تیری به او شلیک کردند اما چون اثری نداشت سه بار دیگر به او شلیک کردند و او همچنان زنده بود. سپس با چماقی بزرگ بر سر او کوبیدند اما باز هم او زنده بود و در آخر به پای او سنگی بزرگ بسته و در رودخانه یخی نوا اندختند و به این ترتیب او براثر خفگی و سرما جان خود را از دست داد.

خبرآنلاین:‌ گربه‌ها معمولا به صفت‌های خوبی معروف نیستند! خیلی‌ها بر این باورند که گربه فقط برای گرفتن غذا و توجه به صاحبش اهمیت می‌دهد و رابطه‌اش با انسان فراتر از این‌ها نمی‌رود. اما به نظر می‌رسد که این افراد سخت در اشتباه هستند و رابطه گربه‌ها با انسان‌ها خیلی پیچیده است. به خصوص اگر صاحب گربه زن باشد، این رابطه خیلی جدی‌تر هم می‌شود.

به گزارش دیسکاوری،‌ مطالعات جدید محققین نشان می‌دهد که دلبستگی گربه‌ها به انسان‌ها و به خصوص به زن‌ها، به عنوان یک شریک اجتماعی، خیلی فراتر از یک تلاش ساده برای دریافت غذا است. این مطالعه،‌ اولین مطالعه‌ای که جزییات پویایی‌های زیرین ارتباط گربه و انسان را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که این روابط چه‌قدر به روابط انسانی شبیه هستند،‌ تا جایی که می‌توان گفت گربه‌ها در بسیاری از موارد درست مثل کودک انسان رفتار می‌کنند.

جان دی،‌ از محققین مرکز تغذیه حیوانات خانگی والثم،‌ در این مطالعه شرکت داشته است و در این‌باره می‌نویسد:‌ «معمولا از غذا به عنوان پاداش رفتار محبت‌آمیز استفاده می‌شود و ارتباط انسان‌ها و گربه‌ها در مورد غذا، خیلی به ارتباط نوزادانی که زبان باز نکرده‌اند با مراقبینشان شبیه است. هم گربه‌ها و هم نوزادان دست‌کم با زمان غذا خوردن و نوع غذا تحت کنترل مراقب در می‌آیند.»

برای این مطالعه که به سرپرستی کرت کوترشال از دانشگاه وین انجام شد،‌ ارتباط 41 گربه با صاحبانشان ضبط و بررسی شد. سپس در دوره‌های زمان‌بندی شده مشخصی، رفتار گربه و مراقبش مورد بررسی قرار گرفت. حتی شخصیت مراقب و گربه هم در یک آزمایش جداگانه سنجیده شد. فکر می‌کنید شخصیت گربه را چه‌طور سنجیدند؟ در واقع محققین گربه را در شرایطی قرار دادند که تنها بود و یک عروسک جغد از بالای دیوار با چشمان باز و بزرگ به او نگاه می‌کرد. آن‌ها گربه را غافل‌گیر می‌کردند و عکس‌العمل‌های او را ثبت می‌کردند.

در بین مردان،‌گربه طرفداران زیادی دارد. اما به نظر می‌رسد که گربه‌ها، چه نر باشند و چه ماده، زن‌ها را ترجیح می‌دهند. یکی از نتایج جالب این مطالعه این است که گربه‌ها بیشتر به مراقبین زن خود نزدیک می‌شوند و رفتارهایی مثل این که روی پاهای مراقب بپرند را بیشتر در مورد زن‌ها انجام می‌دهند. از طرف دیگر هم زن‌ها در مقایسه با مردها،‌ رابطه قوی‌تری با گربه‌هایشان دارند.

همچنین به نظر می‌رسد که گربه‌ها محبت را فراموش نمی‌کنند و اگر به آن‌ها لطفی کنید، ‌بعدا جبران می‌کنند. بنابراین اگر با خواسته‌های گربه راه بیایید و به نیازهایش آن‌طور که دوست دارد رسیدگی کنید، در زمان دیگری گربه سعی می‌کند مطابق میل شما رفتار کند. البته گربه‌ها معمولا در برقراری ارتباط مرزی دارند در حالی که مراقبین دوست دارند با گربه یک ارتباط اجتماعی داشته باشند.

در نهایت نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که گربه به راحتی می‌تواند هم برای مردان و هم برای زنان دوست خوبی باشد. رابطه گربه و انسان ویژگی‌هایی مثل جذابیت دوطرفه،‌ سازگاری شخصیتی،‌ تسهیل تعامل،‌ ابراز محبت و ایجاد حس اجتماعی را شامل می‌شود. یک انسان و یک گربه می‌توانند کاملا دو طرفه تعاملات خاص و پیچیده‌ای بین خود برقرار کنند و درک متقابلی از تمایلات و ترجیحات یکدیگر نشان بدهند.

همشهری: مادر بودن موهبتی شگفت‌انگیز است و شاید پیچیده‌ترین، مشکل‌ترین و در عین حال خاص‌ترین واقعه زندگی هر زن باشد.

 البته اگر به این موضوع، احساسات ناشی از تنهاگذاشتن کودک در خانه و بازگشت به کار را هم بیفزایید، آنگاه سختی و عظمت مادری شاغل‌بودن بیشتر نمایان می‌شود. این کار در واقع هنری است که مستلزم شهامت و جسارت خاصی نیز هست.

هر مادر شاغلی پس از تولد فرزند خود و در آستانه بازگشت به کار با سؤالاتی مانند اینها رو‌به‌رو خواهد شد: آیا می‌توانم به خوبی به فرزندم رسیدگی کنم؟ آیا قادر خواهم بود همزمان از عهده وظایف خانوادگی و کاری خود برآیم؟ این موضوع چه تأثیری بر فرزند و همچنین روند کاری‌ام در محل کار خواهد گذاشت؟ آیا فرزندم آزرده‌خاطر نخواهد شد؟ و... .

هنگام تصمیم‌گیری درباره کارکردن، عوامل گوناگونی مانند ارزش و معنای شغل، استفاده از مهدکودک یا پرستار بچه، سپردن فرزند به خویشاوندان و همچنین احساسات و عقاید ، در مورد نقش مادر به میان می‌آید. اما آنچه مهم است این است که بتوانیم با توجه به شرایط موجود بهترین راه را انتخاب کنیم؛ به‌گونه‌ای که نه فرزندمان آسیب زیادی ببیند و نه به کارمان لطمه جدی‌ای وارد شود.در واقع شما بهترین کسی هستید که می‌توانید درباره کیفیت نگهداری از فرزندتان تصمیم بگیرید و خوب می‌دانید که تصمیم‌تان چه اندازه در آینده او و خودتان مؤثر خواهد بود.

بازگشت به کار پس از به‌دنیاآوردن یک نوزاد، فصل تازه‌ای در زندگی شما به وجود خواهد آورد. پس از تولد فرزند، احتمالا احساس متفاوتی نسبت به شغل خود خواهید داشت.

بعضی مادران آن‌قدر شیفته کارشان هستند که علاقه زیادی به ماندن در منزل و نگهداری از فرزندشان ندارند و دوست دارند بیشتر در کارهای اجتماعی بیرون از منزل موفق باشند تا اینکه صرفا به عنوان مادر شناخته شوند. اما عده‌ای دیگر از مادران هم هنگامی که برای اولین بار پس از مرخصی به محل کارشان برمی‌گردند احساس خاصی دارند و به نظرشان می‌رسد میان انتخاب ماندن در منزل و برگشت مجدد به محل کار در نوسان هستند. در واقع هرگونه هم که فکر کنید، تنها گذاشتن نوزاد در این شرایط یکی از دشوارترین کارهایی است که با آن روبه‌رو می‌شوید. به علاوه مشکل زمانی بیشتر نمایان می‌شود که فرزندتان چهاردست و پا راه می‌رود و گاهی هنگام خداحافظی تا مدت‌ها صدای گریه‌اش در گوش‌تان می‌پیچد! همچنین ممکن است وقتی به سن و سال مدرسه می‌رسد سختی‌های دیگری به وجود بیاید و فرزندان از این وضعیت شکایت کنند و بخواهند شما زمان بیشتری را به آنها اختصاص دهید.

در این هنگام بهتر است نیازهای کودکان و موقعیت خود و آنها را بسنجید، درباره‌اش با همسرتان گفت‌وگو کنید و تصمیم بگیرید چه چیزی به نفع همگی‌تان خواهد بود و آرامش بیشتری به شما می‌دهد.ممکن است اطرافیان هم عقاید مختلفی داشته باشند و حتی خانواده یا دوستان و همکارانتان اصرار داشته باشند که مبادا شغل به این خوبی را فدای وظایف خانه‌داری و نگهداری از فرزندتان کنید. البته خوب است که نظر همه را بشنوید و از تجربیاتشان استفاده کنید ولی فراموش نکنید این تصمیم‌گیری کاملا شخصی و خصوصی است و به وضعیت و احساس خاص خودتان و همسرتان مربوط می‌شود.

تصمیم‌گیری

هنگام بازگشت به کار می‌توانید احتمالاتی را برای خود در نظر بگیرید و در صورت امکان در چند ماه اول- تا زمانی که فرزندتان به نبود شما عادت کند- شرایط را به گونه‌ای تغییر دهید. شما ببینید آیا کارفرمایان شما مایلند تا ساعت کاری متغیری را برای شما درنظر بگیرند. این را حتما از آنها سؤال کنید. زمان کاری متغیر، این امکان را برای شما فراهم می‌سازد تا اوقات شروع و پایان کار و استراحت‌تان را خودتان تعیین کنید. بنابراین در مدتی معین و ساعاتی که توافق کرده‌اید در محل کار خود حاضر خواهید بود. شاید بتوانید ساعات کارتان را فشرده‌تر کنید، یعنی تعداد روزهای کمتری سرکار بروید ولی آن را به‌گونه‌ای در روزهای دیگر جبران کنید؛ برای مثال 4روز در هفته به صورت تمام‌وقت یا 9روز در هر 2هفته، با یک روز تعطیل.به علاوه شاید بتوانید ترتیبی فراهم آورید که حداقل چند روز از هفته را در خانه کار کنید. به این ترتیب در زمان رفت‌وآمد به محل کار صرفه‌جویی می‌کنید و می‌توانید با انعطاف بیشتری کار کنید. انتخاب کار پاره‌وقت نیز گزینه مناسبی است و راه‌حل ایده‌آلی برای معضل ترکیب کار و خانواده به حساب می‌آید زیرا بدین‌ترتیب هم کارتان را ترک نمی‌کنید و هم درآمدی خواهید داشت، به علاوه از سایر مزایای زندگی افراد شاغل نظیر جنب‌وجوش‌های کاری، فعالیت‌های اجتماعی و همکاری با دیگران هم بهره‌مند می‌شوید.

از همه مهم‌تر، اینکه وقت بیشتری دارید تا با فرزندتان باشید و کمی هم به کارهای خانه برسید در ضمن بتوانید بیشتر مطالعه و استراحت کنید؛ بدون آنکه مجبور باشید با وجود خستگی، همه کارها را طی چند ساعت (بعد از پایان کار تمام‌وقت) یا تعطیلات آخر هفته به صورت فشرده سروسامان دهید.

البته این موضوع مستلزم آن است که بتوانید کاری نیمه‌وقت پیدا کنید. در بعضی کارها این موضوع چندان سخت نیست اما در بعضی دیگر امکان کارکردن به طور نیمه‌وقت وجود ندارد.

کار در خانه نیز موضوعی است که در این شرایط می‌توانید به آن فکر کنید اما آیا واقعا امکان چنین کاری وجود دارد؟! کسی که آشنایی کمی هم با وظایف نگهداری از کودکان داشته باشد می‌داند که این موضوع به سادگی امکان‌پذیر نیست!

فکر نکنید که مادرتان یا شخص دیگری می‌تواند از فرزندتان مراقبت کند تا شما در خانه کار اداری‌تان را انجام دهید. نشستن پشت میز کامپیوتر و نادیده گرفتن آنچه بیرون از اتاق شما می‌گذرد کاری بسیار سخت به‌نظر می‌آید! در بسیاری از مواقع اگر کودک‌تان بداند که شما در خانه هستید ترجیح می‌دهد در کنار شما بماند، نه کس دیگر. به این ترتیب تنها کاری که می‌شود کرد این است که او را به جایی بیرون از خانه- خانه والدین یا خویشاوندان- ببرید که البته در آن صورت هم باید ذهن‌تان را به‌گونه‌ای روی کار متمرکز کنید که نخواهید دائم نگران فرزندتان باشید که این هم چندان آسان به نظر نمی‌رسد.البته مزیت کار در منزل آن است که از مزاحمت‌های وقت و بی‌وقت اطرافیان، رفت‌وآمدهای محل کار، حضور در جلسات بیهوده و... آزاد هستید و هر زمان دوست داشته باشید می‌توانید کار کنید. اما اگر واقعا تصمیم دارید که کارتان را ترک کنید و در خانه کار کنید، باید تمامی شرایط را در نظر بگیرید و بعد اقدام به چنین کاری کنید. برای مثال بهتر است قبل از تصمیم‌گیری نهایی، چند وقتی آن را امتحان کنید.

نگهداری از کودک

بعد از بازگشت به کار، مهم‌ترین موضوع پیدا کردن مهدکودکی مناسب برای نوزادتان است. شاید هم می‌خواهید فرزندتان را به دوست یا یکی از خویشاوندتان بسپارید. در هر صورت فراموش نکنید که هزینه نگهداری از کودک در چند سال آینده یکی از مخارج اصلی شما خواهد بود. یکی دیگر از مشکلات موجود برای مادران، بی‌خوابی فرزندانشان است. اگر فرزندتان دوست ندارد شب‌ها بخوابد به این موارد توجه کنید:

- هنگام شب محیط خانه را آرام و لذت‌بخش کنید تا فرزندتان بداند که زمان خواب رسیده است. همچنین استحمام، شیردادن، لالایی خواندن و قصه گفتن و بوسه شب‌به‌خیر را نیز فراموش نکنید.

- شب‌ها را تا حد امکان از روزها متفاوت سازید تا کودک‌تان متوجه این تفاوت شود و بداند شب‌ها باید استراحت کند. برای مثال وقتی او را در تخت‌اش می‌گذارید تا بخوابد دوباره او را بیرون نیاورید تا مشغول بازی‌کردن شود.

- کودک‌تان را در رختخواب بخوابانید و موسیقی یا داستان مورد علاقه‌اش را برایش بخوانید. چراغ‌ها را خاموش کنید. احتمالا او قبل از اتمام قصه یا موسیقی به خواب می‌رود.

چگونه زمان را مدیریت کنیم

شاید یکی از چیزهایی که زنان بیش از هر چیز دیگری به آن احتیاج دارند این است که از طرف دیگران- به ویژه همسر خود- درک شوند. آنها فکر می‌کنند در واقع اگر کسی در خانه به امور خانه و بچه‌ها رسیدگی می‌کرد یا حداقل تنها نبود و همه کارها را یک تنه برعهده نمی‌گرفت، چقدر خوب می‌شد. اما می‌دانیم که متأسفانه در اکثر مواقع مادر تنها می‌ماند و علاوه بر انجام کار بیرون، باید بیشتر کارها را نیز خود به تنهایی انجام دهد ولی بسیاری از مادران شاغل خیلی زود در مدیریت زمان تبحر پیدا می‌کنند. اما پیشنهادهایی هم وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر بتوانید از وقت باارزش‌تان استفاده کنید.

- یادداشت کنید. هنگامی که مشغله زیادی دارید و می‌ترسید که بعضی از کارهای مهم‌تان از قلم بیفتد حتما آنها را به ترتیب اولویت، زمان‌بندی و یادداشت، کنید. یادداشت‌کردن موضوعات مهم افراد خانواده در تقویم یا تابلوی یادداشت‌ها موجب می‌شود که موضوعات آن در دسترس همه باشد و بدین‌ترتیب کاری فراموش نشود.

- از قبل آماده باشید. گفتن این موضوع آسان‌تر از عمل کردن به آن است. سعی کنید از شب قبل موارد مورد نیاز خود را برای روز بعد آماده کنید. به کارهای فرزندتان هم از شب قبل رسیدگی کنید اما بعدها که بزرگ‌ترها شد، به او بگویید که انجام این وظایف برعهده خود اوست. فراموش نکنید به محض آنکه تقویم سال جدید را تهیه می‌کنید فهرست تاریخ‌تولدهایی که برایتان مهم‌ هستند در آن یادداشت کنید و نگذارید هیچ چیز مهمی از قلم بیفتد.

- زمان‌تان را در محل کار مدیریت کنید. شاید به کاری اشتغال داشته باشید که ساعات مشخصی دارد و می‌توانید رأس ساعت معین، کارتان را ترک کنید. در هر صورت مادری شاغل‌بودن ذهن شما را به‌گونه‌ای تمرکز می‌دهد تا در‌یابید که دیگر تمایلی به امور بی‌حاصل و بیهوده ندارید و سعی می‌کنید هرچه زودتر کارهایتان را در محل کار انجام دهید و به خانه برگردید.در واقع همه ما می‌توانیم با برنامه‌ریزی صحیح در زندگی، زمانمان را به‌گونه‌ای مؤثرتر اداره کنیم.

- در وقت لزوم «نه» بگویید. هنگامی که کسی از شما می‌خواهد تا پروژه‌ای اضافی را قبول کنید، تا دیر وقت کار کنید یا به جای شخص دیگری در محیط کار خود باشید، قبول نکردن کار سختی به‌نظر می‌رسد اما سعی کنید پس از این، بدون فکر فورا موافقت نکنید تا بعدا از این کار پشیمان نشوید. حالا دیگر وقت شما فقط به خودتان اختصاص ندارد و فرزند‌تان در خانه منتظر شماست تا هرچه زودتر شما را ببیند. پس در چنین شرایطی به خود وقت دهید تا بتوانید درست تصمیم بگیرید که آیا واقعا می‌خواهید این کار را قبول کنید یا نه.

- استراحت را فراموش نکنید! هنگامی که کارتان خیلی زیاد است و تحت فشار قرار دارید و می‌ترسید که نتوانید به خوبی به همه کارهایتان رسیدگی کنید شاید وسوسه شوید که حتی در ساعات ناهار هم کار کنید. ولی این کار را فراموش کنید و نگذارید سختی کار زیاد، سلامت‌تان را به خطر بیندازد. اگر هم خودتان را زیاد از حد خسته کرده‌اید بهتر است حتما چند روز استراحت کنید و مرخصی بگیرید تا دوباره با انرژی بیشتر سرکار حاضر شوید.

دانشمندی با ابداع فرمولی جالب توجه به محاسبه نقدی قیمت سیاره زمین پرداخته و در نهایت قیمت این سیاره را که زیستگاه میلیاردها موجود زنده است را سه هزار تریلیون پاوند تخمین زده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، "گرگ لافلین" فیزیک اخترشناسی از دانشگاه کالیفرنیا سانتاکروز است که با جمع زدن سن، ابعاد، حرارت، جرم و دیگر آمار اساسی سیاره زمین فرمولی را برای محاسبه قیمت سیاره ارائه کرده است که حاصل این فرمول قیمتی بسیار گزاف است: 3,000,000,000,000,000 پاوند!

بر اساس این فرمول قیمت مریخ 10 هزار پاوند است و سیاره زهره یک پنی بیشتر نمی ارزد! همچنین در میان هزار و 235 سیاره دیگری که در جهان شناسایی شده اند، برچسب قیمت بیشتر آنها قیمت چندان بزرگی را نشان نمی دهد زیرا شرایط اقلیمی بر روی این سیاره ها آنها را غیر قابل سکونت ساخته است.

سیاره ونوس با قیمت یک پنی!

لافلین این معادله جالب را که برای ارزشیابی اکتشافاتی که توسط تلسکوپ 600 میلیون پاوندی کپلر صورت می گیرند، ابداع کرده است. پس از آغاز ماموریت کپلر، لافلین تصمیم گرفت بر روی تمامی سیاره هایی که توسط این تلسکوپ کشف می شود، برچسب قیمتی بزند.

در حال حاضر سیاره شبه زمینی G581c که تا به حال شبیه ترین سیاره جهان به زمین شناخته شده است، 100 پاوند قیمت دارد در حالی که سیاره KOI326.01 قیمتی برابر 150 هزار پاوند دارد. لافلین می گوید: "همواره فکر می کردم عبارت "سیاره شبه زمینی در قلمرو قابل سکونت" عبارتی بسیار ارزشمند است و از این رو تصمیم گرفتم ارزش رقمی این سیاره ها را تعیین کنم. این شیوه ای است برای تعیین کیفیت یافته های علمی تا بدانم درباره کدامیک بیشتر هیجان زده شوم."

سیاره زمین با قیمت 3000،000،000،000،000 پاوند

هرچه سیاره قدیمی تر باشد، ارزش آن بیشتر است زیرا فرصت تکامل یافتن را داشته است، سپس جرم سیاره نیز در قیمت آن تاثیرگذار شده و به طور کلی اگر ابعاد سیاره برابر ابعاد زمین باشد می تواند گزینه ای مناسب برای پشتیبانی از شکل گیری حیات باشد.

لافلین مقدار انرژی که ستاره ها تولید می کنند و اینکه آیا این انرژی می تواند به شکل گیری حیات بر روی سیاره ها کمک کند یا نه، نیز توجه کرده و آنها را محاسبه می کند. نتایج نهایی مطالعات وی نشان می دهد سیاره هایی که قیمت آنها 60 میلیون پاوند باشد ارزش مطالعه کردن را دارند اما سیاره های ارزانتر ارزشی ندارند.

بر اساس گزارش دیلی میل، وی همچنین می گوید این فرمول می تواند بخشی از ارزش حقیقی زمین را به ما نشان دهد با این امید که بتوانیم در محافظت از سیاره زمین حرکتی انجام دهیم.

لیست قیمت سیاره ها

نام سیاره	قیمت
زمین	3000 تریلیون پاوند
KOI326.01	150 هزار پاوند
مریخ	10 هزار پاوند
Gilese 581c	100 پاوند
زهره	1 پنی

دکتر منصور رضایی گفت: موز به دلیل داشتن فیبر و پتاسیم زیاد ضدسرطان بوده و منبع بسیار خوبی برای ماهیچه‌ها است.دکتر منصور رضایی در گفت و گو با شبکه ایران اظهار داشت: موز خواص بسیاری دارد زیرا در موز پیش‌ساز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین، نوراپی تفرین، دوپامین و کاته کولامین وجود دارد.

وی با اشاره به اینکه قندی که در موز وجود دارد به سرعت قابل جذب است، افزود: موز خون را غلیظ کرده و انرژی زیادی تولید می‌کند و نیز به دلیل نرمی غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن است.

به گفته این متخصص تغذیه، این میوه خوشمزه ملین بوده و درمان اسهال و اسهال خونی است؛ همچنین به دلیل آنکه خون‌ساز است برای افراد کم‌خون توصیه می‌شود.
دکتر رضایی عنوان کرد: این میوه به علت دارابودن ویتامین B6، تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.

وی با اشاره به اینکه موز تقویت‌کننده معده و نیروی جنسی است، اظهار کرد: این میوه که خوشبختانه در اکثر فصول در دسترس مردم است، داروی خوبی برای پائین‌آوردن کلسترول بوده و سبب کاهش علائم زخم و التهاب معده و روده می‌‌شود.

رضایی با تاکید بر اینکه موز به سبب دارابودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند، گفت: مصرف زیاد این میوه موجب نفخ معده می‌شود و زیادخوردن آن به ویژه در افراد سردمزاج تولید گاز معده می‌کند که برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد.

این متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی به افراد لاغر که دارای ضعف بدنی هستند، توصیه کرد تا موز را با عسل بخورند.

درحالی كه كمتر از یك ماه به تعطیلات نوروز و شروع سال جدید باقی‌ مانده است، برخی شبكه‌های تلویزیونی هنوز به طور قطعی اعلام نكرده‌اند كه چه سریالی را برای نوروز روی آنتن خواهند فرستاد.

به گزارش ایسنا، این نخستین بار است كه شبكه‌های سیما در ایام نوروز تولید چند سریال را برای پخش در دستور كار خود قرار داده‌اند‌ و یك پروژه را به عنوان سریال نوروزی معرفی نكرده‌اند.

شبكه اول سیما

شبكه اول سیما اوایل پاییز امسال «توطئه فامیلی» به كارگردانی رامبد جوان و تهیه‌كنندگی مجید اوجی را به عنوان سریال نوروزی خود اعلام كرد. این در حالی است كه محسن تنابنده نیز در گفت‌وگویی با ایسنا از نگارش «پایتخت» به عنوان سریال نوروزی شبكه اول خبر داده بود.

این شبكه در سایت رسمی خود، سریال‌های «پایتخت» به كارگردانی سیروس مقدم و تهیه‌كنندگی الهام غفوری و «خوابگاه» به تهیه‌كنندگی بهروز هاشمی را نیز به عنوان پروژه‌های نوروزی اعلام كرد.

تصویربرداری «پایتخت» سیروس مقدم همچنان ادامه دارد و الهام غفوری، از تلاش برای به پایان رساندن این سریال تا پیش از شروع سال 1390 خبر داده است. این سریال، داستان خانواده‌ای را روایت می‌كند كه قبل از تحویل سال نو تصمیم می‌گیرند به تهران مهاجرت كنند. محسن تنابنده، ریما رامین‌فر، علیرضا خمسه، سارا فوقانی‌اصل، نیكا فوقانی‌اصل، خسرو احمدی، كیانوش گرامی، حسین توشه، نعیمه نظام‌دوست، افشین سنگ‌چاپ، احمد مهران‌فر و آرش نوذری بازیكنان سریال «پایتخت» هستند.

تصویربرداری «توطئه فامیلی» نیز در حالی به پایان رسیده كه مجید اوجی پیش از این خاطرنشان كرده بود شاید با صلاحدید سازمان صدا و سیما این سریال در كنداكتور نوروزی شبكه اول قرار نگیرد. امیرجعفری، جمال اجلالی، مریم امیر جلالی، آناهیتا همتی، خسرو احمدی و سحر دولتشاهی بازیگران اصلی این مجموعه 15 قسمتی هستند. سریال «توطئه فامیلی»، درباره صاحب یك شركت بزرگ است كه تصمیم می‌گیرد قبل از مرگ نیمی از اموالش را به پسر شریك سابقش بدهد اما با مخالفت‌ها و موانعی مواجه می‌شود.

همچنین تهیه‌كننده سریال «خوابگاه» نیز در گفت‌و گویی با ایسنا اعلام كرد كه «خوابگاه» سریال نوروزی شبكه دو نیست و در مرحله پیش‌تولید به سر می‌برد و قرار است خرداد 90 روی آنتن برود. به این ترتیب یكی از گزینه‌های نوروزی شبكه اول سیما به طور قطعی حذف شد.

شبكه دو سیما

شبكه دو سیما نیز دو سریال «بچه‌ها نگاه می‌كنند» و «نامه‌های بالدار» را به عنوان مجموعه‌های نوروزی اعلام كرده است.

سریال طنز «نامه‌های بالدار» به تهیه‌كنندگی سید علیرضا سبط‌ احمدی و كارگردانی امیر فیض، داستان چند نوجوان را روایت می‌كند كه در یك اتفاق چند نامه‌ی عجیب و غریب به دستشان می‌رسد و به سفری عجیب و ماورایی می‌روند. این نوجوانان در سفرشان در مواجهه با اتفاقات، سخت‌كوش‌تر می‌شوند و برای حفظ یك میراث فرهنگی مشترك تلاش می‌كنند.

«بچه‌ها نگاه می‌كنند» به تهیه‌كنندگی محمدرضا تخت‌كشیان و كارگردانی حمیدرضا صلاحمند دیگر سریال نوروزی شبكه دو سیماست. هدایت هاشمی، شبنم مقدمی، آتیلا پسیانی، گوهر خیراندیش، سیامک صفری و سارا خوئینی‌ها از بازیگران این مجموعه طنز هستند. فیلمنامه «بچه‌ها نگاه می‌کنند» با موضوعی اجتماعی و با رگه‌های طنز به قلم علیرضا محمودی به نگارش درآمده است.

شبكه سه سیما

سریال‌های «رادررو» و «چهارچرخ» از گزینه‌های پخش شبكه سه سیما در نوروز 90 هستند.

مهران مهام ـ تهیه‌كننده رادررو به ایسنا گفت: ممكن است «رادررو» را برای نوروز نسازیم چون افراد دیگری در هم در حال تولید سریال‌های نوروزی هستند.

«رادر رو» در 15 قسمت به كارگردانی سعید آقاخانی و تهیه كنندگی مهران مهام و ایرج محمدی برای پخش از شبكه سه آماده می‌شود. این دومین همكاری آقاخانی و مهام و محمدی برای یك سریال نوروزی است كه سال گذشته مجموعه «زن‌بابا» را برای تعطیلات نوروز 88 روی آنتن شبكه سه برده بودند.

مصطفی كیایی، نویسندگی «رادر رو» را بر عهده دارد و تاكنون حضور مرجانه گلچین، مهران غفوریان، حمید لیقوانی و امیر غفارمنش در این سریال قطعی شده است.

تصویربرداری «چهارچرخ»، دیگر گزینه سریال نوروزی شبكه سه با اتمام حدود نیمی از مراحل تصویربرداری در لوكیشن اصلی این سریال در خیابان بهار ادامه دارد. «چهارچرخ» در 15 قسمت 35 دقیقه‌ای توسط محمدرضا فاضلی نوشته‌ شده و درباره‌ی مردی به نام ذبیح است كه سال‌ها آرزوی خرید یك ماشین را دارد، اما در زمانی كه قصد خرید ماشین را دارد، اتفاقات دیگری رخ می‌دهد. حمید لولایی، مریم امیرجلالی، بهنوش بختیاری، محسن قاضی‌مرادی، شهرام قائدی، مجید یاسر، مصطفی طاری و اصغر سمسار‌زاده از جمله بازیگران «چهار چرخ» هستند. «چهارچرخ» را محمدرضا شجاعی تهیه‌كنندگی می‌كند و درحالی كه اصغر نعیمی حدود نیمی از سریال را كارگردانی كرده بود، كارگردانی نیمه دوم «چهارچرخ» به جواد مزدآبادی سپرده شده است.

شبكه تهران

شبكه تهران تنها شبكه سیماست كه فقط یك پروژه را به عنوان سریال نوروزی اعلام كرده است. «موج و صخره» را مجید صالحی برای شبكه تهران می‌سازد. «موج و صخره» با نام قبلی «سفر، كیش، مات» به كارگردانی مجید صالحی و تهیه‌كنندگی سید محمود رضوی، مضمونی طنز دارد. متن این سریال توسط امیرعباس پیام نوشته شده و بخش عمده‌ای از آن در كیش تصویربرداری می‌شود. تهران، بندر لنگه و بندر عباس از دیگر لوكیشن‌های این سریال هستند.

دنیای اقتصاد: در این نوشتار، به سوالی می‌پردازیم که بسیاری از سازمان‌ها و مدیران با آن درگیر هستند.‌اینکه مشکلاتی که دسترسی به‌اینترنت در شرکت‌های دولتی می‌تواند به وجود بیاورد چه چیز‌هایی هستند.

مشکل

من یک مدیر دولتی هستم که مجبور هستم برای کارکنانم دسترسی به‌اینترنت را فراهم کنم. در حال حاضر کارکنان می‌توانند در‌اینترنت بگردند و نامه‌‌های الکترونیکی‌شان را چک کنند. ما متوجه شده‌ایم که یکی از کارکنانمان زمان بسیار زیادی را به جست‌وجو کردن در‌اینترنت می‌گذراند و به ما خبر رسیده است که او در زمان کار به سراغ برخی بازی‌ها و فیلم‌های ‌اینترنتی می‌رود.‌ آیا پیشنهادی برای ما دارید؟

پاسخ

هر روزه سازمان‌های دولتی بسیاری دسترسی به‌اینترنت را برای کارکنانشان فراهم می‌کنند. بنابراین این سوال مساله‌ای است که هر روز سازمان‌های دولتی بیشتری با آن مواجه می‌شوند. چگونه می‌توان دسترسی به ‌اینترنت را به گونه‌ای قانونمند کرد که در عین حال‌این تکنولوژی کاربری خود را از دست ندهد؟ در واقع سوال ‌این است که چه حدی از قانون‌گذاری برای ‌اینترنت مطلوب است؟

در مجموع بیایید به یاد داشته باشیم که ‌اینترنت اجازه برقراری ارتباط و تحقیق کردن را از درون خود اداره برای کارکنان فراهم می‌کند. ثانیا، یکی دیگر از مزایای داشتن ‌اینترنت در محل کار‌ این است که کارکنان می‌توانند با یکدیگر و با افراد خارج از اداره با سهولت بیشتری ارتباط برقرار کنند. متاسفانه برای پاسخ دادن به‌ این سوال قوانین مشخص و از پیش تعیین شده‌ای که به صورت کامل مشکل را از میان بردارند وجود ندارد. در موقعیت شرح داده شده در بالا، مسائل بسیاری به چشم می‌خورند.

شاید بزرگ‌ترین مشکل ‌این است که کارمند مذکور از‌ اینترنت برای دسترسی به برخی سایت‌های غیراخلاقی استفاده می‌کند. مساله‌ای که مخصوصا در سازمان‌های دولتی اهمیت فراوانی می‌یابد. در عین ‌اینکه افراد کمی ‌از ‌این موضوع اطلاع دارند، کارکنان باید بدانند که سایت‌هایی که آنها به سراغ‌شان می‌روند را به سادگی می‌توان تحت نظارت قرار داد و صاحب وب سایتی که ‌ایشان به آن سر می‌زنند، می‌تواند از ‌این اطلاعات که چه کسی به سایتش سر زده است، استفاده فراوانی بکند.

از آنجایی که بسیاری از کارکنان دولتی مشخصه‌هایی دارند که نشان می‌دهد آنها کارکنان دولت هستند، باید بدانیم که چنین رفتار‌هایی در محل کار به صورت راز باقی نمی‌ماند. احتمال وقوع اتفاقاتی که منجر به‌ ایجاد شرم ساری در جامعه باشد، وجود دارد. به همین دلایل حتی زمانی که مسائل اخلاقی را کنار بگذاریم هم، کارکنان باید بدانند که استفاده کردن از‌اینترنت برای آنها مسوولیت به همراه می‌آورد. ما پیشنهاد می‌کنیم که یک دفترچه قوانین استفاده از‌ اینترنت در سازمان‌ها‌ ایجاد شود و هر سیاستی هم که در‌این زمینه پیش گرفته می‌شود، کارکنان باید به روشنی بدانند که چه رفتار‌هایی رفتار‌های پسندیده در محیط کار در زمان استفاده از ‌اینترنت است و چه رفتار‌هایی در مورد استفاده از‌اینترنت غیرقانونی است. شاید‌این مساله روشن‌ترین نکته در زمان مواجهه با مساله‌ای باشد که پیش رو داریم.

مساله دیگری که در ‌این زمینه وجود دارد، کاهش بهره‌وری در ساعات کاری در صورتی است که کارکنان زمانی بیش از حد را در‌ اینترنت بگذرانند. در مورد خاصی که در ‌این مقاله به آن اشاره شده است، فرد مورد نظر روزانه سه ساعت از زمان کاری خود را در‌ اینترنت می‌گذراند و آن طور که به نظر می‌رسد، در ‌این مدت کارهایی که در ‌اینترنت می‌کنند، ربطی به کار و وظایف کاری‌اش ندارد. برخی از افراد حامی ‌این دیدگاه هستند که در ‌این مورد سازمان باید با استفاده از برخی نرم‌افزار‌های خاص سایت‌هایی که کارمندان به آنها سر می‌زنند را مانیتور کنند و در مورد سایت‌های خاص قوانین بسیار شدیدی‌ ایجاد شود.

برخی افراد دیگر هم عقیده دارند که زمانی که کارکنان وقت زیادی را در‌اینترنت می‌گذرانند، ریشه مشکل جای دیگری است و تنها گذاشتن قوانین بازدارنده در مورد استفاده از‌اینترنت، مشکلی را حل نمی‌کند. سوالی که در ‌این میان به ذهن می‌رسد‌این است که‌ آیا آن کارمند خاص با وجود گذراندن مدت زمانی که گفته شد،‌ بهره‌وری کاری‌اش کاهش پیدا می‌کند یا می‌تواند وظایفش را به همان نحوی که از او انتظار می‌رود انجام دهد؟ اگر پاسخ‌این سوال ‌این است که بهره‌وری فرد مذکور در ‌این میان کاهش پیدا کرده است، در ‌این صورت باید روی کارهایی که او انجامشان نداده است و مهلت‌های زمانی انجام وظایف، که به آنها نرسیده است، تمرکز کرد. در ‌این مورد باید بدانیم که استفاده بیش از حد از‌اینترنت روی فرد همان تاثیری را گذاشته است که صحبت کردن طولانی با تلفن با افرادی که به کار ربطی ندارند، می‌گذارد.

اگر کارمند مورد نظر می‌تواند همه کارهایش را به خوبی انجام دهد و هنوز هم به اندازه کافی زمان داشته باشد که آن را در اینترنت تلف کند، در‌ این صورت سوالی که باقی می‌ماند‌ این است که‌ آیا فرد مورد نظر به اندازه کافی کار برای انجام دادن دارد؟ و‌ این سوال مساله‌ای است که ربطی به مورد استفاده بیش از حد از‌اینترنت ندارد.

در‌اینجا برخی مسائل دیگر هم به ذهن می‌رسند. یکی از مسائل عجیب در مورد‌ اینترنت ‌این است که برخی تحقیقات ارزشمند را می‌توان به صورت تصادفی در آن کشف کرد. بسیاری از موارد و اطلاعات ارزشمندی که در‌ اینترنت به دست می‌آید، در نتیجه بازی کردن صرف و تلف کردن وقت در ‌اینترنت به دست می‌آید. در عین‌ اینکه ‌این موضوع به ‌این معنا نیست که کارکنان باید آزاد باشند که کل روزشان را در‌اینترنت هدر بدهند، در عین حال نباید با برخی قوانین دست و پا گیر آنها را بیشتر از آنچه لازم است محدود کنیم. مشخص کردن ‌این موضوع که‌ آیا زمانی که فرد در ‌اینترنت می‌گذراند و فعالیت‌هایی که انجام می‌دهد ربطی به کارش دارند یا خیر، موضوع پیچیده‌ای است. هر چه محدودیت‌هایی که در‌ این مورد روی کارمندان گذاشته می‌شود بیشتر باشد، انرژی و منابع بیشتری هم برای فهمیدن‌ اینکه چه کسی از حدود مجاز فراتر می‌رود لازم خواهد بود. با کنار گذاشتن مورد‌های مشخص سوءاستفاده کردن از‌ اینترنت، کاری که می‌توان انجام داد، مشخص کردن یک سیاست ساده و روشن برای کارکنان در مورد استفاده کردن از‌اینترنت و سپس اعتماد کردن به آنها در مورد استفاده درست از آن و تبعیت کردن از قانونی است که در‌این میان گذاشته شده است.

مانیتور کردن کارهایی که افراد در‌اینترنت انجام می‌دهند، هیچ منفعتی برای سازمان ندارد و حتی ممکن است شرایطی را به وجود بیاورد که کارکنان حتی در زمان‌هایی که می‌خواهند از‌اینترنت به صورت قانونمند استفاده کنند هم از ‌این کار وحشت داشته باشند.

در موارد حدی مانند سر زدن به سایت‌های غیراخلاقی، سوءاستفاده کردن از سایر کاربران‌ اینترنت یا انجام برخی فعالیت‌های سیاسی، باید از شیوه‌های سخت‌گیرانه‌تری استفاده کرد. شیوه‌هایی مانند مانیتور کردن فایل‌های لاگ کارکنان و سپس انجام دادن برخی فعالیت‌های تنبیهی به منظور پیشگیری. در سایر موارد که مربوط به هدر دادن وقت در‌ اینترنت است، پیشنهادی که می‌توان داد‌ این است که با‌ این مورد هم درست همانند مورد‌هایی مانند استفاده کردن بیش از حد از تلفن برای کارهای غیرضروری و... برخورد شود. در نهایت‌ اینکه به جای اندازه گرفتن مدت زمانی که فرد مورد نظر در‌ اینترنت می‌گذراند، بهتر است به بهره‌وری کارمند مذکور توجه کرد.

آیا او کارش را انجام می‌دهد؟ اگر خیر، باید از روند‌های معمول استفاده کرد. اگر کار مورد نظر را به خوبی انجام می‌دهد، در‌ این صورت شاید ‌این کار باید گسترش پیدا کند تا کارمند مذکور ‌این همه وقت برای تلف کردن نداشته باشد. شاید زمانی که فرد مذکور در‌ اینترنت هدر می‌دهد، ناشی از بیکاری و بی‌حوصلگی باشد، درست همانند وقتی که کارکنان زمانشان را به روزنامه خواندن اختصاص می‌دهند. نتیجه کلی در ‌این میان ‌این است که بخش‌های مختلف سازمان باید در مورد استفاده کردن از ‌اینترنت سیاست‌های روشن داشته باشند و کارکنان هم از ‌این قوانین و سیاست‌ها به خوبی آگاه باشند. همان طور که قبلا هم اشاره کردیم،‌ این سیاست‌ها باید هر زمان که امکانش وجود داشت، به کمک خود کارکنان تهیه شوند.

اگر شما جزو دسته‌ای هستید که عقیده دارند کارکنان باید بر اساس کاری که انجام می‌دهند و بهره‌وری‌ای که دارند ارزیابی شوند و نه بر اساس زمانی که به انجام دادن کارشان تخصیص می‌دهند، در‌این صورت بهتر است به جای اندازه‌گیری زمانی که فرد مذکور در‌اینترنت می‌گذراند، به اندازه‌گیری بهره‌وری کاری که انجام می‌دهد بپردازید.

مشخص است که با گذشتن زمان هر روزه به سازمان‌هایی که با مشکل وقت تلف کردن کارکنانشان در ‌اینترنت مواجه هستند افزوده می‌شود و مدیران بیشتری باید در مورد سیاست‌هایی که مایلند در مورد استفاده مجاز از ‌اینترنت در پیش بگیرند تصمیم‌گیری کنند. در صورتی که شما از قبل برای مواجهه با‌ این قبیل مشکلات آماده باشید، در‌ این صورت مجبور نخواهید بود با گذشت زمان به قوانین و سیاست‌های سازمانتان اضافه کنید. اگر رویکردی که پیش می‌گیرید رویکرد ارزیابی کارکنان بر اساس زمانی است که صرف کارشان می‌کنند، در‌این صورت با احتمال بالایی مشکلی که شما در سازمانتان دارید، بیشتر سر و کار داشتن با بدن‌هایی است که ذهنشان جای دیگری است تا کارکنانی که وقت‌شان را در ‌اینترنت تلف می‌کنند.

در هر حال بهترین کار قبل از پیش گرفتن هر راهی یافتن ریشه مساله‌ای است که سازمان با آن رو به رو است تا در نهایت متوجه نشوید که ساعت‌ها وقت و منابع بسیاری را صرف مبارزه با علائم یک مشکل کرده‌اید و ریشه مشکل در جای دیگری غیر از آنجایی است که شما به آن توجه داشته‌اید.

دی‌نا: بالا رفتن سن ازدواج در سال‌های اخیر به خصوص در مورد دختران یکی از مشکلاتی است که دغدغه بسیاری از دختران را به دنبال داشته است. در با خانم شفایی، روان‌شناس و مشاور خانواده دلایل و راهکارهای آن را بررسی کرده است.

دختران دانشجو نیاز به ازدواج دارند ولی شرایط ازدواج فراهم نیست، خود دختران چگونه می‌توانند به بهبود این وضعیت کمک کنند؟

در واقع کل سیستم جامعه است که باید به این وضعیت بهبود ببخشد و خانواده‌ها نیز هستند که به بهبود این وضعیت کمک می‌کنند و این اتقاق برای همهٔ دختران ما در حال رخ دادن است نه تنها دختران دانشجوی ما شامل حال پسر‌ها هم می‌شود، بنابر این مسئله‌ای که وجود دارد نه تنها دختر‌ها تن به ازدواج نمی‌دهند بلکه پسر‌ها نیز از این دایره مستثنی نیستند و در کل نرخ ازدواج برای جوانان پایین آمده است.
 
موضوع در دو حوزه قابل بررسی است، اول مبحث خانواده هاست که مهم‌ترین آن سختگیری‌ها و در خواست‌های نامعقول و بیش از حدی است که جوانان را با آن مواجهه می‌کنند که تحت عناوین مختلفی است، که یکی از آن‌ها کلاس گذاشتن است بر فرض مثال کلاس ما به این نوع از سبک ازدواج نمی‌خورد، کلاس ما به فلان دختر یا پسر نمی‌خورد و بحث طبقه اجتماعی است که خانواده‌ها مطرح می‌کنند و در جایی دیگر با بالا بردن نرخ مهریه برای پسران و جهیزیه آنچنانی برای دختران مشکلاتی را سر راه جوانان قرار می‌دهند و می‌بینیم که پسرهای ما این موضوع را مطرح می‌کنند که حتما دختری که با آن ازدواج می‌کنیم می‌بایست که مال واموال هنگفتی داشته باشد و ما را تا آخر عمر حمایت کند تا نیازی به زحمت و چند شیفت کار کردن نداشته باشیم و طبق این روال حرکت کردن امکان ندارد چون همچین دخترانی در جامعه ما بسیار کم است.
 
مسئله دیگر که از سوی خانواده‌ها مطرح می‌شود بحث معنویات است که رنگ و شکل خودش را از دست داده و بیشتر خانواده‌ها خوبی را در چارچوب ماشین، خونه و سهم الارث پدری در نظر می‌گیرند و این باعث می‌شود که آمار طلاق و اختلافات خانوادگی رو به بالا باشد.

چه راهکاری را برای جهت دهی درست افکار دختران وجود دارد و ذهن دختران را در چه مسیری باید حرکت کند؟

این طرز تفکر در پسران ما کمتر شکل می‌گیرد چون آن‌ها حق انتخاب دارند بنابراین دختران ما می‌خواهند به کار ببرند که احتمال انتخاب شدن را بالا ببرند و از نمونه کار‌هایی که انجام می‌دهند این است که اگر چادری هستند مانتویی می‌شوند، سبک حجاب‌های آن‌ها عوض می‌شود و استفاده کردن از آرایش‌های صورت ودر کنار آن داشتن ارتباط با پسر‌ها و به قول خودشان امل بازی را کنار بگذارند. چون جامعه دیگر آن تیپ را نمی‌پسندد، بنابراین روش خود را عوض می‌کنند و آن‌هایی که نمی‌توانند این کار را بکنند خودشون را محکوم به فنا می‌دانند.
 
با این اوصاف راهکارهایی که می‌توان ارائه کرد این است که ازدواج‌های سنتی دیگر جواب گو نیست به خاطر اینکه جوانانی که ارتباطاتشان در جامعه گسترش پیدا کرده دیگر به این نوع ازدواج‌ها تن نمی‌دهند و می‌بینیم که ازدواج‌های سنتی ما هم که صورت گرفته نیز محکوم به فنا شده است علت آن هم این است که چون خانواده‌ها آن شخص را انتخاب کرده است احساس علاقه و عشقی در بین آن‌ها وجود ندارد و ازدواج‌هایی، که در حال حاضر باب شده است هم نیز آینده خوبی ندارند.
 
برای حل این مشکل خانواده‌های ما باید خودشان را به روز کنند و این مشکلات ما ایرانیان است که یا دیروز هستیم یا فردا پس بهتر است که تلفیقی باشیم از سنت و امروزی بودن یعنی ما نمی‌توانیم جوانان رو در خانه نگه داریم تا کسی پیدا شود و آن‌ها با هم ازدواج کنند ما می‌توانیم با ارتباط آن‌ها با محیط‌های سالمی که آن‌ها در جامعه می‌توانند در آن قرار داشته باشند به مهارت ارتباط با جنس مخالف دست پیدا کنند، و مشکل دیگر که وجود دارد این است که مهارت ارتباط با جنس مخالف را بلد نیستند مثلا در دانشگاه سال اول که وارد می‌شویم می‌گوییم من معذب هستم و نمی‌توانم ارتباط برقرار کنم و در سال دوم اینقدر با جنس مخالف راحت هستیم که دیگر به درس گوش نمی‌دهیم و در هر دو صورت زیاده روی می‌کنیم و بهتر است که ما این ارتباطات را به شکل سالم در دانشگا ه‌ها که مرجع قدرت قانونی و اجتماعی هستند آموزش بدهند.

و نیز نگرش منفی که اخیرا مطرح می‌شود این است که دختران خوب ما بدون همسر می‌مانند و در مقابل دختر‌هایی که خوب نیستند و حریم‌ها را حفظ نمی‌کنند وآزادی‌های بیشتری دارند احتمال انتخاب کردن بیشتری دارند اما، آیا دوام این طور زندگی‌ها هم برای آن‌ها بیشتر خواهد بود.

دانش آموزان دختر سوالات زیادی دربارهٔ مسایل جنسی می‌پرسند، چرا این اتفاق افتاده، آیا این دغدغه‌ها نتیجه اقتضائات سنی است یا شرایط اجتماعی بیشترین سهم را دارد؟

نیاز به تشکیل خانواده یک نیاز غریزی است. همانطور که در بین حیوانات وجود دارد در انسان‌ها نیز نیاز به تشکیل خانواده وجود دارد و نیاز به یک ارتباط جنسی صحیح و هم چنین استقلال فکری و منطقی نیز یک غریزه است و این استقلال با استقلالی که خانواده‌های ما بیان کرده‌اند فرق دارد.
 
خانواده‌ها اسقلال را در ازدواج کردن می‌بینند در صورتی که این کاملا اشتباه است و یکی از دلایل اختلافات و طلاق‌های ما همین می‌باشد که ما ازدواج را رسیدن به استقلال و آزادی می‌دانیم، در واقع این استقلال به این معنی است که آزادانه بتوانیم کسانی را درست تحت حمایت و سرپرستی خود بگیرم نه به معنای اینکه هر کاری می‌خواهیم بکنیم و نه هرج و مرج طلبی در واقع وابستگی خود را به ریشه خانوادگیمان فراموش نکنیم و با توجه به این مسئله ارتباط‌های بعدی را رقم بزنیم.
 
اما در حال حاضر می‌بینیم که ذهنیت فرزندان ما قطع ارتباط با هر نوع وابستگی است و زیر شاخه تشکیل دادن برای آن‌ها معنا و مفهومی ندارد و یک هرج و مرج طلبی مطلق رو برای خودشون به وجود آورده‌اند و با پایه گذاری‌های نادرستی که خانواده‌های ما مسبب آن می‌باشند که مانع برآورده شدن برخی نیازهای غریزی آن‌ها می‌شویم.
 
البته من به طور کل مادیت را نفی نمی‌کنم مادیات جای خود را دارد و معنویات هم جای خود را دارد و نبایست که با ازدواج با کسی که از نظر مادی از ما بالا‌تر است کمبود‌های خود را در زندگی برطرف کنیم و جوانان ما با هم‌کفو خود ازدواج می‌کنند‌‌ همان طور که می‌بینید، سن بلوغ در فرزندان ما پایین آمده در گذشته رنج بلوغ جنسی و فکری از ۹ تا ۱۵ سالگی بوده که آن زمان تا آن سن ۱۵ سالگی دختر‌ها را شوهر می‌دادند به طور مثال اگر آب می‌خواستی تا حس آب خواستن به وجود می‌آمد یک لیوان پر آب رو به دستت می‌دادند و نیاز بلافاصله برطرف می‌شد و قبل از اینکه نیاز به وجود بیاد اون‌ها ازدواج کرده بودند و بنابراین چون سن ازدواج بالا رفته به اقتضای سنی که بالا رفته باعث می‌شود که آن‌ها سوال بپرسند و در گذشته مخفیانه‌تر سوالات پرسیده می‌شد اما حالا دوستانه‌تر و راحت‌تر می‌پرسند.
 
مورد دیگری که به این جریان کمک می‌کند شرایط اجتماعی و وجود ماهواره هاست که مواجه شدن با این شرایط باعث می‌شود که هورمون‌های جنسی آن‌ها رشد بیشتری داشته باشند هما نطور که می‌بینید نسل جدید نسبت به نسل قدیم رشد ظاهری بیشتری داشته‌اند و باز این جریان به خانواده‌ها باز می‌گردد و مورد دیگر هم تلفن‌های همراه و رایانه‌ها است که بدون آموزش صحیح در اختیار نوجوانان وجوانان قرار می‌گیرد و در ادامه این امکانات آن‌ها با افراد بزرگ‌تر از خودشان ارتباط برقرار می‌کنندچون می‌ترسند که با کوچک‌تر از خودشون ارتباط برقرار بکنند.
 
غیر از یک قشر خاصی که ازاین وسایل در جهت کار استفاده می‌کنند، برای خیلی از خانواده‌ها استفاده درست از آن هنوز جا نیفتاده است. ما امکانات را خیلی سریع می‌گیریم اما فرهنگ صحیح استفاده از آن رو یاد نمی‌گیریم و تنها در حد چت کردن و ایمیل زدن به هم دیگر یاد گرفته‌ایم اما استفاده کاربردی از آن را بلد نیستیم و بسیاری از مشکلات روحی و خودکشی‌هایی که بوجود آمده ناشی از همین ارتباط‌هایی است که جوانان ما تیشه به ریشهٔ خود می‌زنند تایک ارتباط خیالی رو بدست بیاورند. حاضرند ارتباط مستحکم خانوادگی را قربانی کنند بنابرین رابطه‌ای صحیح است که هر زمانی که خواست آن ارتبط قطع بشود طرفین احساس سرخوردگی و بازندگی نداشته باشند.

خبرآنلاین: در دایره لغت این افراد، رازداری بعد از ازدواج جایی ندارد و معتقدند که زن و شوهر هیچ چیز را نباید از هم مخفی نگه دارند.
 
خیلی‌ها فکر می‌کنند که درست از لحظه‌ای که خطبه عقد جاری شد، دیگر تمام مرز‌ها از بین می‌رود و زن و شوهر باید بدون هیچ حرف ناگفته‌ای زندگی عاشقانه‌شان را شروع کنند! در دایره لغت این افراد، رازداری بعد از ازدواج جایی ندارد و معتقدند که زن و شوهر هیچ چیز را نباید از هم مخفی نگه دارند.

این صداقت خالصانه خیلی ستودنی است اما وقتی رنگ و بوی افراط و صداقت محض به خود می‌گیرد، کم کم شبیه یک ساده لوحی پردردسر می‌شود که ممکن است مشکلات زیادی برایتان به وجود آورد.‌‌ همان طور که در مثل داریم:
 
 جز راست نباید گفت *** هر راست نشاید گفت
 
دلخوری‌های مربوط به خانواده همسر که شما بدون هیچ ملاحظه‌ای با همسرتان در میان می‌گذارید، مصداق بارز همین رازگویی‌هایی است که فایده چندانی ندارند. فرض کنید که شما به دلایلی از مادر شوهرتان رفتار ناخوشایندی دیده‌اید و هنوز از او دلخورید. بعد‌‌ همان زمان همسرتان شروع به تعریف و تمجید از مادرش می‌کند که چقدر زن فهمیده، درستکار و محترمی است.
 
ازدواج

در این شرایط اصلا لازم نیست مقابل همسرتان جبهه بگیرید و شروع کنید به نقض کردن گفته‌های او و حتی بد‌تر از آن پرونده تمام حرف‌هایی را که مادرشوهرتان به شما زده و شما را آزرده، باز کنید. بگذارید این مسائل بین شما و مادرشوهرتان به شکلی منطقی و باگذشت حل شود و روی روابط شما با همسرتان سایه نیندازد.
 
بد‌تر از آن وقتی است که شما از خانواده نامزدتان دلخورید و اتفاقا ماجرایی پیش می‌آید که نامزدتان هم از یکی از اعضای خانواده‌اش دلخور می‌شود و این دلخوری را با شما درمیان می‌گذارد. بعد از آن شما شروع به برشمردن تمام بدی‌های آن فرد می‌کنید و باز داستان دلخوری‌هایتان را از او سر می‌دهید و حتی کاسه داغ‌تر از آش می‌شوید و از خود همسرتان هم بیشتر بد طرف مقابل را می‌گویید!
 
یادتان باشد که همسر شما هر قدر هم که در آن لحظه عصبانی باشد، دوست ندارد از زبان نفر سومی مثل شما خطاهای خانواده‌اش را بشنود. این لحظات در ذهن همسر شما ثبت می‌شود و اگر زمینه تلافی کردن او را فراهم نکند، قطعا او را از شما دل چرکین می‌کند و باعث می‌شود دفعات بعدی درد دل‌هایش را با شما در میان نگذارد.
 
برعکس این هم اشتباه است. لازم نیست در این شرایط دایه مهربان‌تر از مادر شوید و شروع کنید به خوب گویی افراطی از کسی که همسرتان را دلخور کرده! شما فقط شنونده باشید و سعی کنید همسرتان را آرام کنید. بعد از آن هم، وقتی عصبانیت همسرتان فروکش کرد، هرگز این مشکل و دلخوری را به یاد او نیاورید و از آن به عنوان ابزاری برای مظلوم نمایی خودتان استفاده نکنید.

گفت‌و‌گو

اگر در خانواده شما یا همسرتان، کسی پشت سر همسر شما بدگویی کرد، لازم نیست عین همین حرف‌ها را کف دست همسرتان بگذارید. در غیر این صورت، آتشی در می‌گیرد که خودتان در آن خواهید سوخت.

اگر موضوع خیلی اهمیت داشت و پای اشتباهات همسرتان در میان بود، سعی کنید به نرم‌ترین حالت ممکن، جوری که همسرتان ذره‌ای متوجه بدگویی دیگری از خودش نشود، ماجرا را با او در میان بگذارید. فقط در حدی که درباره اشتباهش به او هشدار داده باشید و در صورت نیاز، او را متوجه دلخوری طرف دیگر از همسرتان کرده باشید. آن هم با نیت اینکه همسرتان را به دلجویی از آن شخص ترغیب کنید.
 
مشکلات اعضای خانواده شما با هم، مشکلات شخصی خواهر شما با همسرش یا حتی رازهایی که یک دوست به عنوان درد دل با شما در میان می‌گذارد، چیزی نیست که بخواهید به همسرتان انتقال دهید. البته قرار نیست چیزی را هم مخفی کنید اما از این مسائل در حدی با او صحبت کنید که اگر بعد‌ها در جمعی کسی راجع به این مشکل چیزی گفت، همسر شما بی‌خبر نباشد. همین و بس. دانستن جزئیات هیچ ضرورتی ندارد و کمکی به زندگی دو نفره شما نخواهد کرد.

قلب بانمک

اینکه تمام پسرهای فامیل و دوست و آشنا روزی آرزوی ازدواج با شما را داشته‌اند (خانم محترم!) یا مادر شما به محض تمام شدن سربازیتان یک لیست بلند بالا از دختران دم بخت در اختیارتان قرار داده که از قضا همه‌شان علاقه‌مند ازدواج با شما بوده‌اند (آقای محترم!)، چیزی نیست که بخواهید با نامزدتان در میان بگذارید. مگر آنکه بخواهید پای بی‌اعتمادی، سرخوردگی، تحقیر و احساس ناامنی را به زندگیتان باز کنید. همه موارد این چنینی را پشت در محضر جا بگذارید و زندگی جدیدتان را تنها با فکر همین یک نفری که با او سر سفره عقد نشسته‌اید شروع کنید.
 
اینکه در خیابان کسی مزاحم شما شده است، یا آرایشگر جدید محله‌تان که از نامزد داشتن شما خبر نداشته، برایتان خواستگار پیدا کرده است (خانم محترم) موردی است که نه تنها نباید به همسرتان بگویید بلکه خودتان هم در‌‌ همان لحظه باید فراموشش کنید. گفتن از این مسائل این حس را در همسر شما به وجود می‌آورد که هر زمان ممکن است شما را از دست بدهد و این اصلا حس خوشایندی نیست.