امام بزرگوار یك كلامی دارد، من به تازگی روی این كلام فكر كردم.
راجع به مردها این جمله گفته نشده است كه مضمون روایت هم هست.
زن نـــامـــوس خـــداســـت.
امام می‌گوید: اگر زن‌ها به كرامتشان توجه نكنند،
مردها حق دارند، نه حق شرعی،
حق عرفی دارندكه از آنها سوء استفاده كنند.
لذا یك دلیل این است كه من نگاه خودم گم می‌كنم.
یك روز آقای رئیس اداره شوخی‌اش گرفته است.
می‌آید جلوی در اداره به جای نگهبان می‌ایستد.
مثلاً آقای نگهبان رفته و یك كاری داشته است.
یك ارباب رجوع می‌آید، می‌گوید:
آقا ببخشید این میله را بالا بده، من داخل بروم.
می‌تواند بگوید: آقا تو خجات نمی‌كشی،
من رئیس هستم، به من چنین حرفی می‌زنی؟
می‌گوید: ببخشید، شما در چه جایگاهی نشستید؟
یكبار هم یك نیروی خدمانی در اتاق رئیس رفت چای ببرد،
می‌بیند آقای رئیس نیست.
می‌رود یك دقیقه پشت صندلی رئیس می‌نشیند و كیف می‌كند.
ارباب رجوع می‌آید، می‌گوید: آقای رئیس میشود امضا كنید.
می‌گوید: من اصلاً سواد ندارم.
می‌گوید: ببخشید مگر شما رئیس نیستید؟ جای رئیس نشستی.
كسی كه جای ناموس خدا ننشسته باشد،
به جای یك عروسك نشسته باشد، باید با او بازی كنند.
یك دلیلش این است.
یعنی من كرامت خودم را گم كردم، جایی كه خدا گفته ننشستم،
آمدم جایی نشستم كه مردها حق دارند از من استفاده ابزاری كنند.
لذا الآن در دنیا از زن استفاده ابزاری میشود.
حتی در دنیا می‌گویند: شما اینقدر حجاب را سخت می‌گیرید.
در غربی‌ها حجاب را رها كردندو برایشان مشكل نیست.
گفتم: اگر رها كردند و زن برایشان جاذبه ندارد،
چرا در تبلیغاتشان از مرد استفاده نمی‌كنند؟
حجت السلام ماندگاری.
