تبیان، دستیار زندگی

این برادر كه چنین سعادت بزرگی داشت، به نماز جماعت خیلی اهمیت میداد. در جزیره مجنون كه بودیم، یك روز دیدیم مریض شده است. بعد از شهادت ایشان بود كه فهمیدیم، علت تب و مریضی او چیست. قضیه از این قرار بود كه روز قبلش، موقع نماز جماعت، مسئول او بهش گفته بود، یك پلاكارد ضروری و فوری هست كه باید نوشته شود. و آن روز نتوانسته بود در نماز جماعت شركت كند.

امام فرموده بودند پتو به پنجره ها وصل كنیم تا نور بیرون نرود و دشمن مناطق مسكونی را شناسایی نكند.

یك شب در بیت امام(ره) بودیم كه صدای آژیر كشیده شد. همه رفتیم داخل حیاط. بعضی ها خودشان را به پناهگاه رساندند.

حضرت امام(ره) داشتند نماز می خواندند. خودم را رساندم پشت پنجره. صدای امام(ره) داشت می امد.

همه به جنب و جوش افتاده بودند، اما من پشت پنجره بودم.

امام(ره) خیلی آرام نمازشان را ادامه دادند. صدای آژیر هنوز پخش می شد.

تا وقتی آژیر سفید كشیده شد، حضرت امام(ره) به نمازشان ادامه دادند. بعد آمدند بیرون و فرمودند: (( ما مزاحمت كه ایجاد نمی كنیم؟ نور اتاق كه بیرون نمی آید؟ )).

حیران مانده بودم. خودشان تو اتاق مانده بودند و نمازشان را ادامه داده بودند، اما به فكر مردم بودند.

گفتم:(( نه آقا، قربانت بشم. ما اینجا هستیم. اگر قرار بشه كاری انجام بشه، اول ما هستیم. ))

فرمودند:(( نه پسر جان. شما بچه های خوب این مملكت اید. شما ارزش دارید. ))

و باز هم ما را مورد تفقد قرار دادند.

راوی: برادر موسی نقی بخشایش ـ توپخانه سپاه. 

وقتی در بیست و سوم خرداد ماه شصت و هفت در شلمچه اسیر شدم، یك روز نگهمان داشتند توی بصره، بعد منتقلمان كردند پادگان (( الرشید )) بغداد و توی سلولهای خیلی تنگی جامان دادند. بیست نفر را میریختند توی سلولها دو در دو یا دو در دو و نیم. آن قدر جا تنگ بود كه بچه ها حتی نمی توانستند پایشان را دراز كنند. با این حال، نماز جماعت بچه ها ترك نمی شد. وقتی مامور عراقی می امد، آمار می گرفت و می رفت، ما تازه كارمان شروع می شد. می رفتیم سراغ برنامه های نماز و دعا.

برای هر سلول، سطل آبی می گذاشتند و یك لیوان، تا اگر كسی تشنه شد، آب داشته باشد. صبحها هم در را برای بچه ها باز نمی كردند كه بروند دستشویی، وضو بگیرند و نماز بخوانند. همه از همان آبی كه برای خوردن گذاشته بودند استفاده می كردند. صورتشان را كه می شستند، برای اینكه سلول بیشتر خیس نشود، دستها را از لای میله ها می بردند بیرون و می شستند. هر طور بود، نماز جماعت در بین بچه ها ترك نمی شد.

بعد از هشت روز منتقل شدیم به اردوگاه دوازده تكریت. همان اول، حسابی كتكمان زدند. بعد توی هر آسایشگاه، صد و پنجاه نفر را جا دادند كه می شود گفت به هر نفر یك وجب و چهار انگشت جا رسید. نماز جماعت هم ممنوع شد. حتی گفتند:(( جمع شدن سه چهار نفر با همدیگر ممنوع است. ))

داشتن مهر هم ممنوع شد. یك عده از بچه ها از قبل با خودشان مهر داشتند، اما اكثریت مهر نداشتند. برای همین مجبور شدیم از سنگ استفاده كنیم. روز كه می رفتیم هواخوری، می گشتیم و سنگهایی كه برای مهر مناسب بود، برمیداشتیم. وقتی عراقیها این را دیدند، گفتند:(( هیچ كس حق ندارد از توی حیاط همراه خودش سنگ ببرد توی آسایشگاه. ))

ترفند جدید بچه ها جعبه های تاید بود كه وقتی تمام می شد، كاغذش را پاره می كردند تا به عنوان مهر استفاده كنند. باز سر و صدای ماموران عراقی درآمد. هر كس كاغذ داشت تنبیه می شد. مجبور شدیم كار دیگری بكنیم؛ كاغذ ها را نگه داریم توی دستهایمان تا وقتی می رویم سجده، آن را بگذاریم جای مهر و دوباره وقتی سر از سجده بر میداریم، كاغذ را بگیریم توی دستمان. بعضی از بچه ها هنوز همراه خودشان سنگ می آوردند و از همین شیوه استفاده می كردند تا ماموران متوجه نشوند.

چند بار بین بچه ها و عراقیها درگیری پیش آمد. هر بار، مامور ها مهر بچه ها را می گرفتند، تنبیهشان می كردند و حسابی كتكشان می زدند؛ اما بچه ها دست بردار نبودند. دوباره چیزی پیدا می كردند تا به جای مهر از آن استفاده كنند. این وضعیت یكی دو هفته ای ادامه داشت تا اینكه ماموران عراقی خسته شدند. وقتی دیدند در زمینه نماز حریف ما نمی شوند، مجبور شدند آزادمان بگذارند.

راوی: برادر محمود گشتاسبی ـ گردان مالك اشتر، لشگر ۲۷ حضرت رسول(ص).

  آن دسته از افرادی كه راس ساعت مقرری به رختخواب می‌روند و حاضر نیستند به هیچ بهانه‌‌ای از موضع خود عقب نشینی كنند،
انسان‌های به شدت منظم محسوب می‌شوند اما عده‌ای آنها را به وسواس بیش از حد متهم می‌كنند. 

 تازه‌ترین تحقیقات نشان داده است كه این افراد دقیقا درست عمل می‌كنند.
به گفته كارشناسان، بهترین شیوه خوابیدن این است كه هر شب راس ساعت مقرری
در رختخواب باشید. 

 این در حالی است كه در صورتی كه این ساعت قبل از نیمه شب باشد، فواید خواب برای بدن و مغز چند برابر می‌شود؛ 

 به عبارت بهتر در فاصله چند ساعت مانده به نیمه‌شب، سطح كورتیزول خون
كاهش پیدا می كند و در صورتی كه در این زمان به خواب برویم، صبح راحت‌تر و
با هوشیاری بیشتری از خواب بیدار می‌شویم. 

 از سوی دیگر ،هرساعت خواب قبل از نیمه شب، دو برابر خوابیدن پس از
نیمه‌شب ارزش دارد. همچنین در صورتی كه كمتر از 7 ساعت در شب بخوابیم، سطح
گلوكز خون بالا می‌رود. به همین دلیل در صورتی كه این امكان وجود داشته
باشد، خوابیدن 8 ساعت در طول شب توصیه می‌شود 

اگه کمی و فقط کمی بخواهیم از زندگی لذت ببریم و نگاهمان را کمی بهتر کنیم بسیاری از لذت ها نه وقت زیادی می خواهد و نه پول زیاد. پس منتظر تغییرات زیاد در یک روزی که معلوم نیست کی باشد نباشیم ، 40 مورد زیر را بخوانید تایید خواهید کرد...

عصابم خورده، بدهکارم ، گرفتارم و ...
اگه کمی و فقط کمی بخواهیم از زندگی لذت ببریم و نگاهمان را کمی بهتر کنیم بسیاری از لذت ها نه وقت زیادی می خواهد و نه پول زیاد. پس منتظر تغییرات زیاد در یک روزی که معلوم نیست کی باشد نباشیم ، 40 مورد زیر را بخوانید تایید خواهید کرد.

1-گاهی به تماشای غروب آفتاب بنشینیم.
- 2 سعی کنیم بیشتر بخندیم.
3- تلاش کنیم کمتر گله کنیم.
4 - رنگها را بشناسیم و از آنها لذت ببریم .
5 -گاهی هدیه‌هایی که گرفته‌ایم را بیرون بیاوریم و تماشا کنیم.
6 - بیشتر ورزش کنیم.
7 -با حیوانات و سایر جانداران مهربان باشیم.
8- هر از گاهی نفس عمیق بکشیم.
9-از تفکردرباره تناقضات لذت ببریم.
10- قدر این که پایمان نشکسته است را بدانیم.

11- زیر دوش آواز بخوانیم.
12-سعی کنیم با حداقل یک ویژگی منحصر به فرد با بقیه فرق داشته باشیم .
13- گاهی به دنیای بالای سرمان خیره شویم.
14- در داخل آسانسور و راه پله و... باآدمها صحبت کنیم.
15- برای انجام کارهایی که ماهها مانده و انجام نشده در آخر همین هفته برنامه‌ریزی کنیم!
16-- لذت عطسه کردن را حس کنیم.
17- برای کارهایمان برنامه‌ریزی کنیم و آن را طبق برنامه انجام دهیم. البته کار مشکلی است!
18- مجموعه‌ای از یک چیز (تمبر، برگ، سنگ، کتاب و... برای خودمان جمع‌آوری کنیم.
19- در یک روز برفی با خانواده آدم برفی بسازیم.
20- گاهی در حوض یا استخر شنا کنیم، البته اگر کنار ماهی‌ها باشد چه بهتر.
21- گاهی از درخت بالا برویم.
22- احساس خود را در باره زیبایی ها به دیگران بگوئیم.
23- گاهی کمی پابرهنه راه برویم!.
24- بدون آن که مقصد خاصی داشته باشیم پیاده روی کنیم.
25- وقتی کارمان را خوب انجام دادیم مثلا امتحاناتمان تمام شد، برای خودمان یک بستنی بخریم و با لذت بخوریم
26- در جلوی آینه بایستیم وخودمان را تماشا کنیم.
27- سعی کنیم فقط نشنویم، بلکه به طور فعال گوش کنیم.
28- با تلفن کردن به یک دوست قدیمی، او را غافلگیر کنیم.
29- وقتی از خواب بیدار می‌شویم، زنده بودن را حس کنیم.
30- زیر باران راه برویم.
31- کمتر حرف بزنیم و بیشترگوش کنیم ..
32- قبل از آن که مجبور به رژیم گرفتن بشویم، ورزش کنیم و مراقب تغذیه خود باشیم .
33- چند بازی و سرگرمی مانند شطرنج و... را یاد بگیریم.
34- اگر توانستیم گاهی کنار رودخانه بنشینیم و در سکوت به صدای آب گوش کنیم.
35- هرگز شوخ طبعی خود را از دست ندهیم.
36- احترام به اطرافیان را هرگز فراموش نکنیم.
37- به دنیای شعر و ادبیات نزدیک تر شویم.
38- گاهی از دیدن یک فیلم در کنار همه اعضای خانواده لذت ببریم.
39- تماشای گل و گیاه را به چشمان خود هدیه کنیم.
40- از هر آنچه که داریم خود و دیگران استفاده کنیم ممکن است فردا دیر باشد.

نماز هدیه مومن است بسوی پروردگار پس هدایای خود را نیكو كنید تا جوایز شما نیكو باشد . امام محمد باقر (ع)

نماز گناهان انسان را می زداید چنانكه برگ از درخت بزدایند علی (ع)

امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود

سورة فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود بخوانید، كه آن سورة امام حسین ـ علیه السّلام ـ است.

«ابو اُسامه» كه در مجلس حاضر بود پرسید: چگونه این سوره به حسین بن علی اختصاص دارد؟ فرمود: آیا آن سخن را نشنیده‌ای كه خدا فرمود:

«یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ» منظور خداوند از نفس مطمئنّه، حسین بن علی است كه دارای روح آرام یافته‌ای است و هم خدا از او راضی است و هم او از خدا راضی است.