خواص معجزه آسا ی سیب (1)

سیب یکی از میوه‌هایی است که قبل از دیگر میوه‌ها شناخته شد. تمدن انسان از دیر باز با سیب پیوند خورده است. سیب نشانه‌ی عشق و باروری، دوستی، زیبایی، خوش‌بختی، تندرستی، دانایی، خوشی، نیرومندی و ... می‌باشد. سیب  دارای انواع بسیار متفاوتی است.

افرادی که به طور منظم سیب می‌خورند، میزان تندرستی خود را افزایش می‌دهند و علاوه بر آن از بروز بیماری‌های متعددی که به‌دلیل کمبود عناصر حیاتی پیش می‌آید جلوگیری می‌نمایند.

همه‌ی سیب ها مانند هم نیستند. اندازه، رنگ، بو و مزه‌ی متفاوت در گونه‌های مختلف، تعیین کننده‌ی نوع مصرف آن‌ها است. مواد مغذی موجود در یک سیب به اندازه‌ی آن بستگی دارد، نه نوع آن. انواع سیب پس از مرکبات ( پرتقال ، نارنگی ، لیموشیرین، لیموترش  و گریپ فروت) و موز ، عمده‌ترین میوه‌ی‌ پرورشی در سطح دنیا است.

سیب سرشار از ویتامین‌ها، تانن، مواد معدنی و فیبر (سلولز گیاهی) می‌باشد. ترکیبات شیمیایی موجود در میوه‌ی سیب بر حسب نژادهای گوناگون آن متفاوت است.

از جمله فواید سیب می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.

سیب در حفظ طراوت و شادابی پوست موثر است

با استفاده از سیب می‌توان ناراحتی‌های شایعی مانند خشکی پوست، ترک خوردگی پوست، رنگ پریدگی و بسیاری از بیماری‌های پوستی  طولانی و مزمن را از بین برد یا نشانه‌های آن‌ها را کاهش داد.

لازم به ذکر است که این قابلیت سیب به دلیل وجود ریبوفلاوین (ویتامین B2)، ویتامین C و A ، مواد معدنی مانند آهن، منیزیم، کلسیم  و پتاسیم می‌باشد.

فشارخون را منظم می‌کند

خوردن سیب و حتی بو کردن سیب باعث کاهش فشار خون  می‌شود. بررسی انجام شده توسط دانشگاه ییل (YALE) نشان داد که تنها یک بار بو کشیدن سیب، فشارخون بیماران را پایین می‌آورد.

برای دندان‌ها و لثه‌ها مفید است

اسیدهای موجود در سیب،هنگام جویدن باکتری‌های دهان  را از بین برده و دندان‌ها و لثه‌ها را تمیز می‌کنند. جویدن یک سیب مانند این است که از یک مسواک طبیعی استفاده کنیم. مطالعات نشان می‌دهند که سیب قادر است ذرات غذایی باقی مانده در پشت دندان‌ها و لثه‌ها را پاک کرده و فساد دندان و بیماری‌های لثه را از شما دور سازد. حتی کسانی که در گذشته از بیماری‌های لثه رنج برده‌اند، خواهند توانست از فواید ناشی از غنی بودن سیب از ویتامینC بهره‌مند شوند.

مواد مغذی موجود در سیب باعث تقویت ساختار دندان‌ها می‌گردد. مینای دندان را محکم‌تر می‌سازد و از جرم گرفتن دندان‌ها پیشگیری می‌کند.

اسیدهای موجود درسیب،اثر ضدالتهاب و باکتری‌کش بر دندان‌ها و لثه دارند. پژوهش‌های علمی نشان داده است که یک ربع ساعت پس از خوردن آهسته‌ی یک عدد سیب ترش حدود 90 درصد و بعد از یک ساعت تقریباً تمامی ذرات میکروبی موجود در دهان از بین می‌روند.

جویدن سیب؛عضلات فک را قوی‌تر می‌سازد. آب سیب تازه بدون هر مکملی به دلیل اثرات ضد التهاب مواد موجود در آن، دهان شویه‌ای ساده و طبیعی محسوب می‌شود.

از بروز بیماری نقرس و درد مفاصل پیشگیری می‌کند

یکی از بیماری‌هایی که به‌طور مشخص به علت پرخوری و مصرف مداوم منابع حیوانی (گوشت قرمز و چربی) و الکل بروز می‌کند، درد مفاصل و نقرس است. البته آمادگی ابتلا به این بیماری ارثی است. در موارد شدید، بیمار با دارو و کمپرس سرد درمان می‌شود. برای جلوگیری از گسترش و طولانی شدن بیماری پیروی از برنامه‌ی غذایی فاقد گوشت و چربی، لازم است. هم‌چنین سیب میوه‌ای بسیار باارزش است؛ چرا که هم‌چربی چندانی ندارد و هم موجب کاهش اوره می‌گردد.

سیب خام یا پخته مانع تشکیل اسید اوریک در بدن می‌شود و پس از مصرف آن مقدار کلی اسیدهای ادرار، به ویژه اسید فرمیک افزایش می‌یابد. از این رو مصرف آن برای مبتلایان به درد مفاصل  و نقرس توصیه می‌گردد.

مقوی مغز است

سیب مقوی مغز است. به همین جهت برای کسانی که کارهای فکری انجام می‌دهند مفید می‌باشد. به طور کلی سیب به علت داشتن فسفر،  اعصاب و مغز را تقویت می‌کند.

اثر آرام بخشی دارد

دم کرده ی پوست سیب که با اندکی عسل  شیرین شده باشد، نوشیدنی آرام بخشی است. خوردن سیب خام نیز تأثیر آرام بخشی بر دستگاه اعصاب دارد. علاوه بر ویتامین‌های گروه B، منیزیم و فسفر و برخی عناصر دیگر موجود درسیب اثر آرام بخشی بر اعصاب دارد. هم‌چنین شیرینی سیب و جویدن آن باعث انبساط عضلات منقبض صورت می‌شود.

نویسنده و پژوهشگر: وحید عرفانی- کارشناس بهداشت

به هجران رفت کردی اسیرم

به دربارت حقیرو هم فقیرم

***

ندارم جز ظهورت آرزویی

همی ترسم نیایی من بمیرم

***

تو آن مولای من صاحب زمانی

به دربار ولایت مستجیرم

***

خدا خواهد در این ایام نزدیک

عنایات تو گردد دست گیرم

***

تویی آن آفتاب ابر غیبت

بیا ای شمس تابان منیرم

***

دلم خون شد در این ایام غیبت

غمت از زندگانی کرده سیرم

***

ندارم جز خیالت آشنایی

خیالت را به جان و دل پذیرم

***

به زندان غمت کردی اسیرم

غمت از زندگانی کرده سیرم

***

بیا تا این نفس در سینه باقی است

غم و رنج فراقت کرد پیرم

***

گفته بودی شب تو با من راز کن

بی نیازا آمدم در باز کن

آنقدر در میزنم این خانه را

تا ببینم روی صاحبخانه را

آنقدر می نالم اندر پشت در

تا به صاحبخانه بگذارم اثر

خانه ات را حلقه بردر میزنم

پشت درب خانه برسر میزنم

آنقدر دردل کشم آه و خروش

تا محیط رحمتت آید به جوش

گر سگی بر خانه ای فریاد کرد

صاحب آن خانه ازاو یاد کرد

وقت مردن جان به جانان می دهم

یا بن الزهراء گویم و جان می دهم

شهادت اما سجاد(ع) را به پیشگاه مقدس حضرت ولیعصر (عج) و دست اندرکاران سایت تبیان و دوستان عزیزم تسلیت عرض میکنم امیدوارم که خداوند به حق سجده های امام سجاد(ع)  ظهور امام زمان را نزدیک کند انشاءالله

یاحق 

 امام محمد باقر علیه‌السلام فرمود:  

• پدرم، هیچ یک از نعمت‏های الهی را یاد نمی‏کرد، مگر آنکه سر به سجده می‏نهاد.
• هیچ حادثه ناگواری از او رد نمی‏شد، جز آنکه سجده می‏کرد.
• هیچ نیرنگ حیله‏گری از او دفع نمی‏گردید، مگر آنکه سر به سجده می‏نهاد.
• از هیچ نماز واجبی فراغت نمی‏یافت، مگر اینکه به سجود می‏رفت.
• هرگز موفق به اصلاح و آشتی بین دو نفر نمی‏شد، جز آنکه سجده شکر به جای می‏آورد.

نشانه‏های سجود در تمام اندام سجده‏اش آشکار بود. از این رو ایشان را (سجاد) نامیدند .

(علل الشرایع، ص 88)

حضرت امام سجاد (ع) فرمودند:

القتل لنا عاده و كرامتنا الشهاده.

كشته شدن عادت ما و شهادت كرامت ماست.

بحار الانوار، ج45، حدیث118

هیچ خانه ای نیست که در آن دختران باشند، جز این که هر روز دوازده برکت و رحمت از آسمان بر آن فرود می آید، دیدار فرشتگان از خانه قطع نمی شود و هر روز و شب برای پدر آنان عبادت یک سال را می‌ نویسن

مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ج8، ص92.د. 8

الاای گل کجایی جان فدایت

چه باشد گر که گردم خاک پایت

***

به رویم از وفا پایت گذاری

شوم پا مالت اندر راه یاری

***

امان از دوریت شاه زمانه

به پایان میرسد این هجر یا نه

***

الا محبوب ما تا کی جدایی

به قربان سرت برگو کجایی

***

زِدرد انتظارت جان به لب شد

تن فرسوده اندر تاب و تب شد

***

بسی رفتند و مردند از فراقت

ندیده در جهان آن روی ماهت

***

زِ چشمان اشک ریزان جمله مردند

به یادت روز و شب در ناله بودند

***

گلی گم کرده ام می جویم اورا

به هر گل میرسم می بویم اورا

***

به امیدی که باشد او گل من

کند سرسبز این پژمرده گلشن

***

گل من نِی بود این و نه آن است

گل من مهدی صاحب زمان است

*** 

دلم اندر هوایش میزند پر

شرر افکنده بر جانم چوآذر

*** 

خوش آن روزی که بینم روی اورا

رُخِ مَه طلعت دلجوی اورا

*** 

خوش آن روزی که باشم یاوراو

همانند گدایان بردر او

*** 

خوش آن روزی که جان سازم فدایش

خوش آن روزی شوم قربان برایش

*** 

خوش آن روزی که من پروانه باشم

فدای آن گلِ یکدانه باشم

*** 

خوش آن روزی که من بر عهدِ دیرین

نثاراو کنم این جانِ شیرین

*** 

خوش آن روزی که در راهش دهم جان

به راه یاریش گردم چو قربان

*** 

چه خوش باشد که آید در برِ من

میان خاک و خون گیرد سرِ من

*** 

دوچشمم بر جمال او شود باز

نُماید روح من از شوق پرواز

*** 

سعادتمندم و فرخنده احوال

بمیرم در برش خندان وخوشحال

*** 

دوستان شرح گرفتاری من گوش کنید

داستان من و بیماری من گوش کنید

***

شرح آشفتگی و خواری من گوش کنید

قصه ی سوزِدل و زاری من گوش کنید

***

شرح این آتشِ جان سوز نگفتن تاکی

سوختم سوختم این سوز نهفتن تاکی

***

روزگاری دلِ من شیفته یاری بود

عاشق خال و جمالِ رخ دلداری بود

***

خیره و مات زِ یک پرتورخساری بود

فاش گویم که اسیری و گرفتاری بود

***

بوددر پای دل از عشق رُخَش سلسله ای

وَزجمالش به فضای دلِ من وَلوله ای

***

چون بُوَد حال اسیری که به پازنجیراست

چون بُوَدحال غزالی که به پا نَخجیراست

***

حال مرغی که به پا بند و به بالش تیر است

همدم زاری و هم درد و غم شبگیر است

***

 چه کسی این حال من و داره یه یا مهدی ادرکنی بگه

یا اباصالح دیگر طاقت دوری ندارم