تبیان، دستیار زندگی

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، ​مهارت «نه گفتن​» چیزی نیست که امروز برای اولین بار به گوشتان خورده باشد، شاید شما هم جزو کسانی باشید که این نوشته را تا آخر می‌خوانید، اما همچنان در مقابل توقعات و خواسته‌های نابه‌جای دیگران سکوت می‌کنید.

کمی تلخ و شاید بدبینانه باشد اگر بگویم تا زمانی که واقعا از بهره‌کشی از سوی دیگران خسته نشده باشید، این نوشته و ده‌ها نوشته دیگر هم نمی‌تواند این مهارت را برایتان به ارمغان آورد، پس با خودتان روراست باشید، چقدر از این‌که خواسته‌ها و آرزوهای دیگران را به قیمت عقب ماندن خودتان، برآورده می‌کنید ناراضی هستید؟!

چرا «نه گفتن» سخت است؟

یکی از دلایل تسلیم شدن در برابر خواسته‌های دیگران «ترس از تنها شدن» است، کسی که به قیمت حفظ کردن ارتباط دوستانه‌اش با دیگران، نقش رفیق بامرام را بازی می‌کند، بدون این‌که خودش بداند، در حال باج دادن به دیگران است.

کم‌کم این باج دادن‌های مکرر، این حس را در فرد ایجاد می‌کند که در برابر دیگران مسئول است و نباید آنها را تنها بگذارد، حتی اگر به قیمت قربانی کردن برنامه‌ها و خواسته‌های خودش باشد. از سوی دیگر برخی افراد گمان می‌کنند، تنها خودشان هستند که توانایی انجام دادن خواسته‌های دیگران را دارند، یعنی خود را چنان بزرگ و مهم می‌دانند که گمان می‌کنند به دلیل همین توانایی خاص است که مدام از آنها درخواست می‌شود. بعضی دیگر هم به دلیل ترس از ناراحت کردن دیگران یا ترس از مجازات شدن است که با دیگران هماهنگ می‌شوند.‌

راه‌های متفاوت «نه گفتن» منطقی

برای رد کردن یک درخواست نابه‌جا راه‌های مختلفی وجود دارد، مثل این‌که بدون تعارف و بی‌حاشیه «نه» بگویید یا این‌که در کنار این پاسخ قاطعانه دلیلتان را هم بگویید، البته «نه» شما باید محکم‌تر از دلیلتان باشد تا طرف مقابل درصدد رفع دلیل برنیاید.

اگر پیشنهاد بهتری برای او دارید مطرح کنید مثلا در برابر درخواست رفتن به پارک بگویید: «امروز که کار دارم اما برای یک روز دیگر پیشنهاد بهتری دارم، موافقی به نمایشگاه برویم.» در این روش علاوه بر این‌که تسلیم خواسته دیگران نشده‌اید، می‌توانید به یکی از ایده‌های خودتان که می‌خواستید انجام دهید، جامه عمل بپوشانید.

یکی دیگر از راه‌های رد کردن درخواست دیگران این است که در صورت توانایی، خودتان به او راهکار بدهید، مثلا وقتی از شما می‌خواهد برایش فلان کتاب را بخرید بگویید: کتابفروشی فلان جا هم این کتاب را دارد، خودت را معطل من نکن، ممکن است من تا هفته آینده هم وقت نداشته باشم.

راه‌هایی برای تقویت مهارت «نه» گفتن

هدفمند باشید: تا زمانی که شما برای زندگیتان اولویت‌بندی نکرده باشید، در خودتان نیازی به این مهارت حس نمی‌کنید. به این ترتیب برنامه دیگران خود به خود برنامه شما می‌شود. بیکار بودن سبب می‌شود دیگران برایتان کار جور کنند، اما نه کاری که به درد شما بخورد؛ کاری که به درد آنها می‌خورد!

پس شما مجبور می‌شوید پرستار خواهرزاده و برادرزاده‌تان بشوید، وقتی دوستتان دلش گرفته است، ساعت‌ها به درددلش گوش دهید و انرژی خودتان را از بین ببرید، وقتی همکلاسی‌تان هوس سینما رفتن کرده است او را همراهی کنید و...

گول برچسب‌ها را نخورید: گاهی اوقات خانواده یا دوستان، شما را براساس آنچه خودشان درک کرده‌اند، تعریف می‌کنند. مثلا وقتی در جمع دوستان هستید یکی به دیگری می‌گوید فلانی خیلی دست و دلباز است. همین تعریف، شما را مجبور می‌کند برای حفظ این صفت مثبت، حسابی دست و دلبازی کنید و هیچ‌گاه دربرابر خرج تراشی‌هایی که برای شما نفعی ندارد «نه» نگویید.

برنامه‌هایتان را برای هر کسی بازگو نکنید: وقتی برنامه کاری و درسی‌تان را برای دیگران بازگو می‌کنید، عملا اطلاعاتی را در اختیارشان قرار می‌دهید که آنها را قادر می‌کند تا برای اوقات فراغت شما برنامه بریزند و درخواست‌هایشان را به همراه این جمله امروز که کلاس نداری یا امروز که کاری نداری مطرح کنند! و این موقعیت «نه» گفتن را برای شما پرهزینه‌تر می‌کند./جام جم

مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
«وَقَالَ الرَّسُولُ یَرَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُوراً»
پیامبر (در روز قیامت از روی شکایت) می گوید: پروردگارا! قوم من این قرآن را رها کردند.

* این آیه، از گلایه‌ی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله سخن می گوید و آن حضرت چون «رحمة للعالمین» است نفرین نمی کند.
* امام رضا علیه السلام فرمود: دلیل آن که در نماز، قرآن می خوانیم آن است که قرآن از مهجوریّت خارج شود. (تفسیر نورالثقلین)
* در روایات آمده است: هر روز پنجاه آیه از قرآن را بخوانید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد، آرام بخوانید و دل خود را با تلاوت قرآن تکان دهید و هرگاه فتنه ها همچون شب تاریک به شما هجوم آوردند، به قرآن پناه برید. (تفسیر نورالثقلین)
* «هِجر»، جدایی با عمل، بدن، زبان و قلب را شامل می شود. (مفردات راغب)
* رابطه‌ی میان انسان و کتاب آسمانی، باید دائمی و در تمام زمینه ها باشد، زیرا کلمه‌ی «هجر» در جایی به کار می رود که میان انسان و آن چیز رابطه باشد. (التحقیق فی کلمات القرآن)
بنابراین باید تلاشی همه جانبه داشته باشیم تا قرآن را از مهجوریّت در آوریم و آن را در همه‌ی ابعاد زندگی، محور علمی و عملی خود قرار دهیم تا رضایت پیامبر عزیز اسلام را جلب کنیم.
* نخواندن قرآن، ترجیح غیر قرآن بر قرآن، محور قرار ندادن آن، تدبّر نکردن در آن، تعلیم ندادنش به دیگران و عمل نکردن به آن، از مصادیق مهجور کردن قرآن است. حتّی کسی که قرآن را فرا گیرد ولی آن را کنار گذارد و به آن نگاه نکند و تعهّدی نداشته باشد، او نیز قرآن را مهجور کرده است.(تفسیر المنیر.)

* در قیامت یکی از شاکیان، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است. (و قال الرسول)
* انتقاد از کسانی است که آگاهانه قرآن را کنار می گذارند. (اتّخذوا...) و نفرمود: «کان عندهم مهجورا»
* جمع آوری و تدوین قرآن، در زمان شخص پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله انجام شده و لذا مورد اشاره و خطاب قرار گرفته است. (هذَا القرآن)
* مهجوریّت قرآن و گلایه‌ی پیامبر و مسئولیّت ما قطعی است. («قال» فعل ماضی نشانه‌ی حتمی بودن است)

برترین ها: کیفیت رابطه را بطور کلی میزان رضایت فرد از رابطه و اینکه دو طرف چگونه با هم تعامل دارند، تعریف می‌کنند. کم‌شمارند افرادی که از دغدغه رابطه بدور یا فارغ باشند. داشتن یک رابطه عاشقانه مطلوب در کنار پول و شغل مهمترین دغدغه زندگی است.

با یک رابطه باکیفیت می‌شود تا حدی غم نان و شغل کم‌پاداش را تاب آورد، اما حتی جیب پر پول و کار مطلوب نمی‌تواند کیفیت زندگی کسی را که در رابطه‌ای بی‌کیفیت گرفتار شده بهتر کنند.

اما گاهی آنقدر که خودِ برقراری رابطه ذهن افراد را اشغال می‌کند به کیفیت رابطه توجه کافی نمی‌شود: اینکه یک زوج چگونه با یکدیگر تعامل دارند، در مواقع اختلاف چه رفتاری نشان می‌دهند و رضایت و شادی خود را از زندگی، چگونه در ارتباط با رابطه‌شان تعریف می‌کنند.

پیش از این گفته می‌شد نفس ازدواج باعث سلامت و سعادت فرد می‌شود، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهند که صرف رابطه کافی نیست، بلکه رابطه باکیفیت است که بر سلامت و سعادت فرد تاثیر مثبت می‌گذارد.

با این حال سوالی که برای همه مطرح می‌شود این است که آیا رابطه خوبی دارند یا نه، با تمام بالا و پایین‌ها و خوب و بدها، معیار کیفیت رابطه چیست؟

رابطه سالم بر چهار «الف» استوار است: ارتباط، احترام، اشتراک، اعتماد

اخیرا یک موسسه غیرانتفاعی در بریتانیا که بطور تخصصی در مورد رابطه زوج‌ها کار می‌کند، تحقیقاتی را که در سالهای اخیر در این زمینه انجام شده بررسی و سعی کرده شواهد موجود را در زمینه «کیفیت رابطه» گردآوری کند.

نویسندگان این گزارش می‌نویسند: «کیفیت رابطه جزو اصطلاحات متداول در زندگی روزمره نیست و حتی ممکن است با این اصطلاح چندان آشنا نباشیم، اما کیفیت رابطه اساس زندگی روزمره ماست.»

با این حال به نظر می‌رسد که «آگاهی از اهمیت یک رابطه خوب رو به افزایش است» و کیفیت رابطه «معیار خوبی است برای سلامت جامعه.»


کیفیت رابطه و زمان

بررسی‌ها نشان می‌دهدکه وقتی رابطه‌ای با کیفیت بالا شروع شود شانس دوام بیشتری دارد و احتمال اینکه در درازمدت رضایت‌بخش باشد بیشتر است؛ اما رابطه‌ای که با کیفیت پایین شروع شود، ممکن است بسرعت رو به فروپاشی برود.

بنابراین کیفیت رابطه با دوام و ثبات آن رابطه مستقیم دارد.

تحقیقات نشان می‌دهند که بطور کلی کیفیت رابطه به مرور زمان افت می‌کند، اما نکته مهم سرعت و شدت این افت کیفی است.

بعضی تحقیقات نشان می‌دهدکه زوال رابطه امری تدریجی است، اما برخی مطالعات دیگر حاکی از این است که بعد از ده سال، رابطه بسرعت کیفیت خود را از دست می‌دهد.


تاثیر کیفیت رابطه بر کودکان

کیفیت رابطه زوج ها تاثیر مستقیم بر رفتار کودکان دارد، فارغ از اینکه تحصیلات و قومیت والدین چیست یا خود فرزند طلاق هستند یا نه. مشکلات رفتاری کودکان از جمله بیش فعالی و کم تمرکزی به کیفیت رابطه والدین ارتباط دارد.

از این رو اهمیت اینکه رابطه در شروع کیفیت بالایی داشته بیشتر مشخص می‌شود، رابطه کم‌کیفیت خیلی سریع‌تر فاقد کیفیت می‌شود.

تحقیقات نشان‌ می‌دهندکه زوج‌هایی که در چند سال اول رابطه‌ای بسیار با کیفیت دارند یا دچار افت کیفی نمی‌شوند یا این افت شدید نیست.

زوج‌هایی که رابطه را با کیفیت بالا شروع می‌کنند شانس بیشتری دارند که کیفیت رابطه را بالا نگه دارند اما در مورد آنها که وارد رابطه بی‌کیفیت می‌شوند، وضع بر عکس است.

از مهمترین عواملی که در تعیین کیفیت رابطه در شروع آن نقش دارند می‌توان به سازگاری (قابلیت توافق)، روان‌رنجوری (Neuroticism)، منفی‌گرایی، زودخشمی و تندخویی و عزت نفس پایین اشاره کرد.

کیفیت رابطه به سن و پیری هم ارتباط دارد. برخی معتقدند افزایش سن باعث افت مستمر و نسبی کیفیت رابطه می‌شود.

بدیهی است که هر چه عمر رابطه بیشتر شود طبیعتا سن طرفین رابطه هم بیشتر می‌شود اما باید عمر رابطه را از روند پیری جدا در نظر گرفت.

معیارهای رابطه باکیفیت

•    تعهد: نگاه درازمدت به رابطه، استقامت در برابر مشکلات، تعادل بین نیازهای فردی و مشترک، احساس ما بودن، دوستی، ارزشهای مشترک

•    ارتباط سازنده: مثبت و محترمانه، به همراه شوخی و سازگاری

•    حل اختلاف: درک اینکه بعضی تضادها اجتناب ناپذیرند، عادلانه دعوا کردن، پرهیز از دعوا بر سر موضوعات کم‌اهمیت، پرهیز مطلق از خشونت (کلامی و رفتاری)

•    تعامل و وقت‌گذراندن با یکدیگر: لذت بردن از همراهی با یکدیگر، کیفیت و کمیت هر دو بسیار مهمند.

•    صمیمت و حمایت عاطفی: صمیمیت جسمانی و بویژه صمیمیت روانی محور اصلی رابطه سالم است. با غلبه بر مشکلات و به مرور زمان این صمیمیت می‌تواند تقویت شود. دوستی، احترام متقابل و شناخت آنچه دیگری دوست دارد یا ندارد. زوج‌های خوشبخت عواطف خود را هر روز و به روش‌های مختلف به هم نشان می‌دهند.

برای مثال با افزایش سن پختگی و توان کنترل عواطف بیشتر می شود بنابراین بگو و مگو و جر و بحث کم می‌شود.

اما از طرف دیگر ممکن است آنها که سالیان سال با هم زندگی کرده‌اند احساس خلاء ارتباطی کنند و علائق مشترکی برایشان باقی نمانده باشد.


عوامل موثر در کیفیت رابطه

مشارکت، حق برابر و نگاه غیر جنسیتی در تصمیم‌گیری، کیفیت رابطه را بهتر می‌کند؛ استثنای آن امور خانه و زندگی است. به نظر می‌رسد افزایش سهم شوهران از کارِ خانه کیفیت رابطه را برای آنها کاهش می‌دهد در عوض کیفیت رابطه همسرانشان افزایش پیدا می‎کند.

بطور کلی امور خانه و زندگی یکی از رایج‌ترین دلایل بگو مگو و اختلاف بین زوج‌هاست. اختلاف و جر و بحث در مورد کارهای خانه ممکن است نشان‌دهنده این باشد که یک طرف احساس می‌کند به حال خود گذاشته شده و حمایت و توجه کافی به او نمی‌شود.

برخی عوامل بر کیفیت رابطه تاثیر فراوان دارند، از جمله شخصیت افراد، تجربیات گذشته، اتفاقات اضطراب آور زندگی و نحوه ارتباط و تطبیق زوج‌ها بخصوص در دوران سختی و مشقت.

تحقیقات نشان می‌دهند باورهای مذهبی در کیفیت رابطه تاثیر مثبت می‌گذارند بویژه در ارتباط زوج‌های کم درآمد

زمینه خانوادگی هم در کیفیت رابطه نقش مهمی دارد. نحوه ارتباط و تعامل با همسر، در کودکی از والدین آموخته می‌شود، و این تجربه کودکی، به زندگی بزرگسالی آورده می‌شود.

باورها و عقاید نیز بر کیفیت رابطه تاثیر می‌گذارند، بویژه باورهایی که به حق تصمیم‌گیری و نقش‌های جنسیتی (زنانه و مردانه) ربط دارند.

اتفاقات اضطراب آور زندگی

از جمله دشواری‌هایی که به کیفیت رابطه لطمه می‌زند می‌توان به تولد فرزند، استرس کاری، مشکلات مالی و بیماری شدید همسر یا فرزند اشاره کرد.


نگرش بالنده به رابطه

تحقیقات نشان ‌می‌دهند زوج‌ها را از نظر نگرش، رویکرد و باورها به رابطه به دو دسته می‌توان تقسیم کرد:

نگرش بالنده:

•    این زوج‌ها برای گفتگو حتی در مورد مسائلی که گفتگو درباره آنها ناراحت‌کننده است پیشقدم می‌شوند.

•    از تجربیات دشوار گذشته درس می‌گیرند

•    نارضایتی خود را ابراز می‌کنند

•    دعوایشان با هم سازنده است

•    رابطه خود را با نزدیکی، وقت گذراندن با هم، استقلال، حمایت از یکدیگر و ارتباط موثر محافظت می‌کنند.

•    انگیزه زیادی برای حفظ رابطه دارند.

•    آنها برای بهبود رابطه‌شان از مشاوران حرفه‌ای کمک می‌گیرند.

نگرش غیربالنده:

•    این زوج‌ها برای اینکه مجبور به رو در رویی با هم نشوند نیازهایشان را نادیده گرفته و سرکوب می‌کنند، بنابراین نارضایتی‌شان از رابطه مستمر شده و اختلاف نظر برطرف نمی‌شود.

•    آنها باور دارند که رابطه را نمی‌توان بهترکرد و حتی نمی‌توان یاد گرفت که چگونه آن را بهتر کرد.

•    کمک گرفتن از متخصصان را بی‌فایده و نشانه آن می‌دانند که حفظ رابطه دیگر ارزشی ندارد.

تحقیقی درباره کیفیت رابطه زوج ها در ۴۵ هزار ازدواج نشان داده است اینکه زن و شوهر چه ویژگی‌ها و خصلت‌های شخصی دارند، اینکه در گذر زمان چه حوادثی پیش رویشان قرار می‌گیرد و اینکه ارتباط زن و شوهر در قبال این سختی‌ها و دشواری‌ها چگونه است و چگونه با شرایط کنار می‌آیند، تعیین کننده کیفیت رابطه هستند.

تردیدی نیست که رویدادهای استرس‌زا و ناگوار بر کیفیت رابطه تاثیر می‌گذارند.

از این رو ممکن است زوج هایی که مهارت‌های انطباقی و ارتباطی چندانی ندارند، چون با موانع بزرگ روبرو نمی شوند، از رابطه‌شان راضی باشند.

از طرف دیگر ممکن است یک سلسله اتفاقات اضطراب آور بر کیفیت رابطه زوجی که مهارت‌های انطباقی و ارتباطی بالایی دارند تاثیر بگذارد و رضایت آنها را از رابطه کاهش دهد.

با این حال، نکته مهم، توان انطباق و ارتباط است، اینکه دو طرف چگونه با تفاوت‌های هم کنار می‌آیند و رفتار یکدیگر را چگونه تفسیر می‌کنند.

عدم مدارا در مورد تفاوت‌ها و نگاه منفی به رفتارهای یکدیگر، به خودی خود می‌تواند مسبب اتفاقات اضطراب‌آور باشد، خشونت بیشتری را وارد زندگی کند و به کیفیت رابطه لطمه بزند.

حمایت از یکدیگر عامل مهم دیگری است که می‌تواند توضیح دهد چرا بعضی روابط موفقند و بعضی نه.

حمایت از همدیگر اعتماد می‌آورد و کمک می‌کند تا زوج‌ها با دیدی مثبت رفتارهای همدیگر را ارزیابی کنند، مثلا می‌توان یک اظهار نظر فکر نشده را به عوامل کوچک مثل خستگی نسبت داد نه به بدخواهی و تعمد طرف مقابل.

محققان معتقدند این مثبت‌گرایی، مثل سپری است که زوج‌ها را از تاثیر منفی رفتارهای غیرحمایتگرانه حفظ می‌کند و باعث می‌شود رضایت آنها از رابطه پردوام‌تر باشد؛ چرا که رفتارهای غیرحمایتگرانه، ممکن است گاهی از زوج‌هایی سربزند که رابطه‌ با کیفیتی دارند.


تولد فرزند

در میان اتفاقات اضطراب‌آور زندگی یکی از شایع‌ترین و مهمترین آنها بچه‎دار شدن است.

تعامل منفی و مثبت

تعامل منفی زوجها را درگیر سیکل معیوب ارتباطی می کند و احتمال جدایی/طلاق را زیاد. تعامل مثبت زوجها را در کنار یکدیگر نگه می دارد.

تعامل منفی:

•    شکایت

•    انتقاد

•    سرزنش

•    بی‌مسوولیتی

تعامل مثبت:

•    موافقت

•    خنده

•    شوخی

•    لبخند

تحقیقاتی که کیفیت رابطه زوجهای بچه دار را با زوجهای بدون بچه یا کیفیت رابطه زوج‌ها قبل و بعد از بچه دار شدن مقایسه کرده‌اند به این نتیجه رسیده‌اند که بچه‌دار شدن باعث افت کیفیت رابطه می‌شود.

اما اخیرا یک مطالعه فراتحلیلی نشان داد بین رابطه زوج‌های دارای فرزند با آنها که فرزند ندارند فرقی وجود ندارد و حتی بعضی زوج‌ها پس از بچه‌دار شدن احساس رضایت بیشتری در رابطه‌شان می کنند.

با این یافته‌های متناقض می توان گفت که تجربه زوج ها از بچه دار شدن یکسان نیست در مورد بعضی می تواند کیفیت رابطه را بهتر کند و در مورد برخی دیگر به کیفیت رابطه لطمه می زند.

با این حال می توان به این نتیجه رسید که بر خلاف باور رایج، تولد بچه الزاما به کیفیت رابطه کمک نمی‌کند و تجربه زوج‌ها از بچه دار شدن ارتباط بسیار با کیفیت رابطه‌شان دارد. بنابراین پیش از در نظر گرفتن امکانات مادی و رفاهی، مهمترین نکته برای بچه دار شدن این است که زوج ها کیفیت رابطه شان را ارزیابی کنند.

پاسخی که به سوالهای زیر می‌دهید می‌تواند به شما کمک کند تا حدی کیفیت رابطه‌تان را ارزیابی کنید:

•    با در نظر گرفتن تمام جوانب، چقدر از رابطه‌تان احساس رضایت می کنید؟

•    آیا شریک زندگی شما به نیازهایتان اهمیت می دهد و از آنها آگاه است؟

•    آیا همسر یا نامزدتان به حرف‌ها و نگرانی های شما گوش می‌کند و به آنها اهمیت می‌دهد؟

•    آیا حتی وقتی شریک زندگی تان با شما است احساس تنهایی می‌کنید؟

•    ایا رابطه شما پر از خوشی و لذت است؟

•    آیا آرزو می‌کنید در رابطه شما گرما و عاطفه بیشتری بود؟

•    آیا نگرانید که شاید در آستانه جدایی/طلاق باشید؟

•    اگر دوباره می‌توانستیدبه گذشته بگردید آیا:

1.    دوباره با همین فرد وارد رابطه می‌شدید؟

2.    با فرد دیگری وارد رابطه می شدید؟

3.    اصلا از رابطه صرف نظر می کردید؟

•    در موارد زیر میزان توافق یا اختلاف نظر/ رضایت یا عدم رضایت شما در رابطه با همسر یا نامزدتان چقدر است؟ (کم، متوسط، زیاد)

1.    دخل و خرج و تامین نیازهای مالی

2.    تفریح

3.    ابراز علاقه به یکدیگر

4.    انتخاب دوستان و نحوه رابطه با آنها

5.    رابطه جنسی

6.    پیروی از عرف و سنت (خوب و بد چیست؟ رفتار مناسب کدام است؟)

7.    فلسفه زندگی

8.    ارتباط با خانواده طرف مقابل

مواد لازم

•    500 گرم گوشت مغز ران گوساله  

•    3 عدد پیاز

•    3 عدد تخم مرغ

•    مقداری آرد سفید  

•    نان سفید

•    جعفری ساطوری شده  

•    نمک و فلفل سیاه

•    پیازچه


روش تهیه

1.    گوشت ران را به همراه پیاز چرخ کنید. قدری نان را خیس شده، جعفری، نمک، فلفل سیاه و زرده تخم مرغ را به مخلوط اضافه کنید و هم بزنید.

2.    آنها را در دست به شکل کوفته فرم دهید. در آد بغلتانید.

3.    روغن رادر تابه روی حرارت ملایم گرم کنید و سپس کوفته‌ها را درون آن سرخ کنید.

4.    کوفته های طلایی رادر ظرف بچینید و با جعفری و پیازچه تزئین و سرو کنید.ش

مواد لازم

•    نیم کیلوگرم بادمجان

•    یک عدد پیاز متوسط

•    دو قاشق غذاخوری روغن زیتون

•    یک حبه سیر بزرگ، رنده شده

•    یک قاشق غذاخوری ارده کنجد

•    دو قاشق غذاخوری آب لیمو ترش

•    نصف قاشق چایخوری نمک

•    فلفل سفید تازه

•    6تا 8 ورق نان پیتا یا برگ های جوان کاهوی معمولی


طرز تهیه

1.    بادمجان ها را کبابی و پوست آنها را جدا کنید. سپس آنها را ساتوری یا له کنید.

2.    پیاز و سیر را رنده یا ریز کنید و سپس با کمی روغن در تابه سرخ کنید تا طلایی شوند.

3.    تابه را از روی حرارت بردارید. ارده، بادمجان له شده، آبلیمو ترش و نمک و فلفل سفید را اضافه کنید.

4.    اگر قرار است آن را به عنوان دیپ با نان پیتا یا چیپس ذرت میل کنید، بهتر است همه مواد را داخل غذاساز بریزید و خوب هم بزنید تا پوره و نرم شود.

5.    بابا قنوش را می توانید به عنوان پیش غذا با برگ کاهو یا نان پیتا سرو کنید.

مواد لازم

•    2 فنجان برنج

•    30 گرم شکر  

•    مقداری جعفری ساطوری شده  

•    مقداری برگ مریم‌گلی  

•    250 گرم گوشت گوسفند  

•    60 گرم کشمش  

•    60 گرم بادام

•    4 فنجان آب گوشت

•    1 قاشق مرباخوری فلفل سیاه  

•    1 قاشق مرباخوری فلفل هندی  

•    نصف قاشق مرباخوری ادویه  

•    3 عدد پیاز


روش تهیه

1.     گوشت گوسفند را قطعه قطعه و در روغن سرخ کنید. سپس گوشت را از قابلمه بیرون بیاورید و پیاز خرد شده را در آن بریزید و در همان روغن، سرخ کنید. 

2.    مغز بادام کوبیده و برنج را به قابلمه اضافه کنید. مدت پنج دقیقه مخلوط را بپزید و در طول این مدت مرتب هم بزنید. سپس ادویه جات، کشمش، گوجه فرنگی خرد شده و آب به اندازه کافی بریزید و روی حرارت ملایم هم بزنید.

3.    پس از تبخیر آب گوشت، مقداری مریم گلی و جعفری اضافه کنید. سپس آن را به مدت 17 الی 20 دقیقه در جای گرم بگذارید.

مواد لازم

•    2 لیوان بلغور خیس شده

•    350 گرم گوشت چرخ کرده

•    4 عدد پیاز متوسط

•    1 استکان خلال بادام

•    1 استکان گردوی پودر شده

•    1 استکان کشمش پلویی

•    نمک، فلفل، زردچوبه به میزان لازم

•    1 قاشق غذاخوری گرد لیمو عمانی


روش تهیه

1.    برای تهیه خمیر کُبه، ابتدا 150 گرم از گوشت چرخ کرده را با بلغور خیس شده و یک عدد پیاز کوچک با هم چرخ می کنیم. نمک و زردچوبه را هم اضافه می کنیم و ورز می دهیم. برای تهیه مواد داخل کبه، سه عدد پیاز متوسط را خلال می کنیم و 200 گرم از گوشت باقیمانده را همراه با پیاز تفت می دهیم. بعد از اینکه گوشت و پیاز خوب تفت داده شد، خلال بادام، گرد لیمو عمانی و گردو را به آن اضافه می کنیم.

2.    سپس نمک، فلفل و ادویه را به میزان لازم اضافه می کنیم. در آخر کشمش شسته شده را با آن می افزاییم.

3.    مواد داخل کبه آماده است. طرز پیچیدن کبه از خمیر کبه به اندازه یک گردو برمی داریم. آن را پهن می کنیم و وسط آن از مواد داخل کبه می گذاریم.

4.    روی مواد را با خمیر می پوشانیم و کبّه را در دست گرد می کنیم. سپس کبه های آماده شده را در روغن سرخ می کنیم.

مواد لازم

•    ۵۰۰ گرم نخود

•    یک لیوان روغن کنجد

•    یک بوته سیر

•    نمک به قدر کافی

•    ۲عدد لیموترش

•    زیتون سیاه به مقدار لازم

•    نصف قاشق سوپخوری پاپریکا


طرز تهیه

1.    نخود را چند ساعت قبل خیس کنید و پوست بگیرید. نخود پوست گرفته را با مقداری آب و یک بوته سیر پوست کنده و نصف قاشق نمک کاملا بپزید و آنها را چرخ کنید تا کاملا پوره شوند.

2.     نخود باید طوری پخته باشد که پس از چرخ کردن، هیچ زبری نداشته باشد. سپس روغن کنجد را کم کم داخل پوره نخود بریزید و هم بزنید تا روغن کاملا جذب نخود شود. آب یک عدد لیموترش را بگیرید و با پوره مخلوط کنید. مخلوط را مزه و نمک آن را اندازه کنید.

3.    «حمص» بدست آمده را در یک ظرف گود بلورین بریزید، روی آن را با پشت قاشق صاف کنید و فلفل پاپریکا را روی آن بپاشید.

4.    یک دانه لیموی دیگر را حلقه حلقه برش دهید. با این حلقه ها و مقداری زیتون سیاه روی حمص را تزئین کنید.

سلامت: یکی از شایع‌ترین مشکلاتی که معمولا با شروع روزهای گرم سال برای افراد پیش می‌آید، ناراحتی‌های پوستی ناشی از تماس مداوم با نور آفتاب یا تعریق بیش از اندازه، به‌خصوص در ناحیه پاهاست.

ضرورت توجه به بهداشت پا در فصل تابستان

دکتر محمد شهیدی دادرس - متخصص پوست، استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

بسیاری از خانم‌ها و آقایان عادت دارند در فصل تابستان، کفش یا صندل خود را بدون جوراب بپوشند، در حالی که به این 8 دلیل، پوشیدن کفش و صندل بدون جوراب توصیه نمی‌شود:

1. جنس پوست پا به‌گونه‌ای نیست که برخورد سطحی نور آفتاب با آن چندان نگران‌كننده باشد اما اگر تماس نور آفتاب با پوست روی پا زیاد و مداوم باشد، جذب اشعه‌های مضر نور خورشید می‌تواند برای پوست دردسرساز شود.

2. قرار گرفتن پوست روی پا و کناره‌های آن در معرض آفتاب می‌تواند باعث تیره و خشک شدن تدریجی پوست این قسمت‌های بدن شود.

3. وقتی کفش یا صندل خود را بدون جوراب پا می‌کنید، تماس انواع آلاینده‌ها، آلودگی‌های محیطی و گرد و خاک با پوست پا بیشتر می‌شود و در نتیجه، پاها نیاز بیشتری به شستشو در طول روز پیدا می‌کنند. شستن مکرر و بیش از اندازه پاها، به‌خصوص در افرادی که پوست خشکی دارند هم باعث خشک و زشت شدن پوست آن می‌شود.

4. نپوشیدن جوراب باعث افزایش تماس پوست کف پا با مواد مصنوعی کف کفش می‌شود. این مساله می‌تواند زبری و ترک پوست کف پا و پاشنه‌ها را در افرادی که مستعد ترک و خشکی هستند، به دنبال داشته باشد.

5. ابتلا به آلرژی‌های تماسی در اثر تماس مستقیم پوست پا با رنگ و مواد مصنوعی کفش‌ها هم می‌تواند از دیگر عوارض نپوشیدن جوراب باشد.

6. استفاده از جوراب‌های نخی بدون رنگ، می‌تواند هم باعث جذب عرق پا و پیشگیری از خیس شدن پاها و کفش‌ها شود، هم جلوی تماس مستقیم پوست با مواد و رنگ‌های موجود در کفش‌ها و آلرژی تماسی ناشی از آن را بگیرد و هم از تابش مستقیم نور آفتاب به سطح پاها پیشگیری کند.

7. رسیدگی به پوست پاها در فصل تابستان با شستن و نرم کردن آنها با کرم‌های نرم‌کننده هم می‌تواند کمک زیادی به حفظ سلامت و زیبایی پاها کند.

8. افرادی که در فصل تابستان کمتر جوراب می‌پوشند و عادت به دوزانو یا چهارزانو نشستن دارند، بیشتر در معرض پینه و ضخیم‌شدن پوست قوزک پا قرارمی‌گیرند. برای پیشگیری از ایجاد این مشکل، پوشیدن جوراب، چرب کردن پوست قوزک پا با کرم‌های نرم‌کننده و پرهیز از ایجاد تماس و اصطکاک مداوم بین پوست قوزک پا با فرش و موکت توصیه می‌شود. البته ضخیم شدن پوست آرنج و زانوها در اثر پوشیدن شلوارهای کوتاه یا بلوزهای آستین‌کوتاه در فصل تابستان هم بیشتر می‌شود. به‌همین دلیل در منزل، لباس‌های نخی و سبک که زانوها و آرنج‌هایتان را هم پوشش بدهد، بپوشید. چرب نگه داشتن پوست آرنج و زانوها و گاهی استفاده از کرم‌های لایه‌بردار بسیار سبک هم می‌تواند جلوی ضخیم شدن پوست را بگیرد.


کفش‌های ممنوعه از منظر پزشکی

دکتر احمد باقری‌مقدم - متخصص پزشکی ورزشی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

معمولا بیشتر خانم‌ها در فصل تابستان، تمایل دارند کفش‌های کاملا تخت و عروسکی یا صندل‌های پاشنه‌دار بپوشند اما نوع کفش‌ها می‌توانند باعث به خطر افتادن سلامت پاها شوند. در ادامه به برخی از رایج‌ترین این مشکل‌ها اشاره می‌کنیم:

کفش عروسکی و 5 نکته

1. کف پای بیشتر خانم‌ها بافت نرم و شلی دارد و برخی هم از صافی کف پا رنج می‌برند. پوشیدن کفش‌های تخت در آنهایی که بافت کف پایشان نرم یا صاف است، باعث می‌شود حمایت مناسبی از کف پا با تخت کفش صورت نگیرد و در نتیجه، درد و مشکلات کف پا برای فرد به وجود بیاید.

2. چرخش مچ پا به سمت داخل و ایجاد دردهای مزمن در این ناحیه می‌تواند از عوارض پوشیدن کفش‌های تخت و عروسکی باشد.

3. به هم خوردن راستا و انحنای اندام تحتانی مانند زانوها و حتی لگن از دیگر عوارض پوشیدن مدام کفش‌های تخت است.

4. ابتلا به هالوکس والگوس (بیرون‌زدگی استخوان شست پا که دردناک هم است) یا برجستگی و برآمده شدن استخوان داخل مچ پا هم جزو عوارض استفاده مستمر از کفش‌های عروسکی تخت با پنجه‌های کوتاه و باریک است.

5. خارپاشنه از دیگر مشکلاتی است که با پوشیدن مداوم کفش‌های تخت ایجاد و در صورت بروز، علایم آن تشدید می‌شوند.

صندل‌های پاشنه‌دار و 3 نکته

1. صندل‌های نامناسب و پاشنه‌دار می‌توانند باعث آسیب و تحریک تاندون آشیل ناحیه انگشت‌های جلوی پا شوند و درد کف پا، چرخش مچ پا و ابتلا به هالوکس والگوس را به دنبال داشته باشد.

2. صندل‌های پاشنه‌دار می‌توانند باعث ایجاد تغییرات آرتروزی در ناحیه استخوان‌های کف پا در ناحیه جلو شوند و آسیب آشیل پشت پا را هم به دنبال داشته باشند.

3. ایجاد تغییر زاویه در زانوها، دردهای جلوی زانو و ایجاد بیماری‌های غضروفی کشکک زانو در ناحیه جلویی آن هم از دیگر مشکلات ناشی از پوشیدن صندل‌های پاشنه‌دار است.

چاره چیست؟

بهتر است به‌جای خرید کفش‌های عروسکی یا صندل‌های نامناسب و پاشنه‌دار برای تابستان،‌ کفشی که حداقل 2 سانتی‌متر پاشنه به‌صورت لژ از پنجه تا پاشنه داشته باشد، خریداری کنید. بد نیست بدانید که پا، محل انتقال نیرو است. زمانی که می‌دویم، 6 برابر وزنمان نیرو از زمین به کف پاهایمان وارد می‌شود. این نیرو در حالت راه رفتن، 1 تا 2 برابر وزن بدن است. به‌همین دلیل استمرار پوشیدن کفش‌های نامناسب می‌تواند باعث وارد شدن نیروهای نامتعادل به پا و آسیب کف پا شود.

شلوارهای ممنوعه از منظر پزشکی

دکتر بهروز باریک‌بین - متخصص پوست، قائم مقام مرکز تحقیقات لیزر

شلوار چسبان و تیرگی کشاله ران

در فصل تابستان از پوشیدن شلوارهای پلاستیکی،‌ تنگ و چسبان خودداری کنید. پوشیدن این نوع شلوارها باعث تعریق بیشتر و مرطوب ماندن پوست پا، به‌خصوص در ناحیه کشاله ران می‌شود. این محیط گرم و تاریک و مرطوب می‌تواند به‌سادگی زمینه بروز برخی مشکلات پوستی مانند ایجاد لکه‌های قهوه‌ای یا قارچ‌های پوستی را فراهم کند. به‌همین دلیل خیلی از افراد، در فصل تابستان با تیرگی کشاله ران مواجه می‌شوند و نمی‌دانند که مشکل آنها، از پوشیدن شلوارهای نامناسب است.

شلوار رنگی و آلرژی تماسی

پوشیدن شلوارهای رنگی تنگ که باعث تماس بیشتر و مستقیم پوست عرق‌کرده با رنگ و مواد مصنوعی موجود در این محصولات می‌شود، می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک تماسی شود و علایمی مانند خارش، التهاب و قرمزی پوست پا را به دنبال داشته باشد. شلوارهای نخی که چسبان نباشند (لزومی به گشاد بودن آنها نیست) و رنگ و مواد پلاستیکی زیادی هم در آنها به‌کار نرفته باشد، بهترین گزینه برای تابستان هستند.

دامن و عرق‌سوز

عرق‌سوز شدن کشاله ران، یکی دیگر از مشکلات ناشی از تعریق بیش از حد در تابستان است. این مشکل در افراد چاق و آنهایی که اندام تحتانی درشت‌تری دارند، بیشتر دیده می‌شود. افرادی که مستعد عرق‌سوز شدن ران‌هایشان هستند، باید برای به‌حداقل رساندن مشکل خود، دور پوشیدن دامن را خط بکشند تا ایجاد تماس بین پوست ران‌های آنها کمتر شود. شلوارهای نخی و سبک می‌تواند انتخاب خوبی برای چنین افرادی باشند. همیشه در فصل تابستان و بعد از استحمام یا شستن پاهایتان، آنها را خوب خشک کنید و سپس شلوار خود را بپوشید. هرچه سطح پاها خشک‌تر بمانند، امکان عرق‌سوز شدن، ایجاد لک‌های پوستی یا حتی قارچ‌های پوستی کمتر خواهد شد.

لباس زیر و عفونت

همیشه در فصل تابستان مانند سایر فصل‌های سال، از لباس زیر نخی و سفید استفاده کنید تا میزان تعریق و خطر عفونت با قارچ‌های تناسلی را به حداقل ممکن برسانید. لباس زیر در تابستان باید حداقل روزی 2 مرتبه عوض شود. اگر در فصل تابستان اصرار یا اجباری به پپوشیدن شلوارهای رنگی با الیاف مصنوعی و تحریک‌کننده پوست دارید، حتما زیر آن شلوارک نخی سفید بپوشید تا عرق پوستتان جذب آن شود و خطر ابتلا به ناراحتی‌های پوستی در پاهایتان کاهش بیابد.

7 راه مبارزه با بوی بد پا در تابستان

تعریق بیش از اندازه کف پا در تابستان و مرطوب شدن فضای داخلی کفش‌ها باعث رشد و تکثیر باکتری‌های مولد بو می‌شود. از آنجا که پاها در تابستان بیشتر از فصل‌های دیگر سال عرق می‌کنند، زودتر و بیشتر هم بو می‌گیرند، اما چاره چیست؟ اینکه به دستورالعمل زیر عمل کنید:

1. اگر می‌توانید، کفش‌های خود را در محیط کار دربیاورید و صندل‌های مناسب بپوشید.

2. اگر برایتان مقدور است، لااقل یک‌بار در محل کار خود، کفش و جوراب‌هایتان را دربیاورید و پاهایتان را بشویید. بعد از خشک کردن کف و بین انگشت‌های پا، جوراب تمیزی بپوشید و کفش‌هایتان را پا کنید.

3. همراه داشتن یکی - دو جوراب نخی اضافه در فصل تابستان‌ ضروری است.

4. همیشه جوراب‌های نخی و رنگ روشن بپوشید.

5. برای تابستان کفش‌هایی بخرید که منفذی برای ورود و خروج هوا داشته باشند.

6. کفش‌ها را در فصل‌های گرم سال ماهی یک مرتبه بشویید.

7. اگر پاهایتان بیش از اندازه عرق می‌کند یا بو می‌دهد، از محلول‌ها و اسپری‌های حاوی آلومینیوم کلراید یا آنتی‌باکتریال موجود در بازار که باعث کاهش تعریق و کاهش رشد باکتری‌های مولد بو در ناحیه پا می‌شوند، استفاده كنید.

نگاه متخصص پوست

دکتر پژمان مباشر - عضو مرکز تحقیقات پوست و سلول‏های بنیادی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران

دلیل و درمان پینه پا

«دختری جوان هستم. به دلیل پوشیدن صندل، قسمت خارجی قوزک پایم دچار خشکی و پینه شده است. از کرم‏های چرب‏کننده یا نرم‏کننده استفاده کردم اما فایده‌ای نداشت. به پزشک مراجعه کردم و کرمی دست‏ساز برایم تجویز کرد. مدتی است این کرم را روی محل آسیب‌دیده می‌زنم ولی پوستم به‌قدری نازک شده که حتی مویرگ‏های زیر آن کاملا نمایان است. آیا باید درمان را ادامه بدهم؟» در پاسخ به این پرسش خواننده «سلامت» باید بگویم که پینه پا به علت تماس مكرر پوست با جسم سخت كه در مورد شما كفش است، به‌ وجود می‏آید. هر نوع فشاری روی ناحیه پوست پا می‏تواند باعث ایجاد پینه شود مثل نشستن روی زمین و تماس مستقیم پوست با فرش یا موکت، تماس مکرر پوست بدون جوراب با وسایل ورزشی و توپ در ورزشکاران، ایستادن یا پیاده‏روی‏های طولانی و...

در بعضی موارد اشكال‌های آناتومیك پا هم می‏توانند باعث ایجاد پینه شوند كه در این موارد مشاوره با متخصص ارتوپد برای برطرف كردن این مشکل‌ها مثل هالوکس‌والگوس یا بیرون‏زدگی استخوان شست پا و وجود استخوان‏های زائد روی انگشتان پا و فشار کفش روی آنها، لازم است. تا زمانی که مشکل ارتوپدی فرد اصلاح نشود، درمان پینه به‌تنهایی بی‏فایده خواهدبود.

علت نازك شدن پوست شما ممكن است استفاده زیاد از داروهای موضعی كورتون‏دار و لایه‏بردار باشد بنابراین باید برای ادامه درمان به پزشك متخصص پوست مراجعه كنید.

یکی از کارهایی که اغلب افراد برای بهبود پینه‏ها انجام می‏دهند، خیس کردن ناحیه پینه‌بسته و کشیدن سنگ‌پا روی آن است که این کار نیز به هیچ‌وجه توصیه نمی‏شود. فقط زمانی استفاده از سنگ‌پا توصیه می‌شود که ضایعه مشاهده و برای درمان آن کرم لایه‏بردار تجویز شده باشد. در این صورت اگر بیمار برای مدتی از کرم استفاده کند، با کشیدن سنگ‌پا کار لایه‏برداری بهتر انجام خواهدشد. درمان پینه در افراد با پوست روشن یا تیره تفاوتی ندارد.

بهترین کار برای پیشگیری از ایجاد پینه، پوشیدن کفش‏های راحت و به‌خصوص در مورد شما پوشیدن جوراب است. هر شب پاهایتان را با آب و صابون بشویید و قسمت‌های تحت‌فشار را با کرم‌های چرب‏کننده چرب کنید. از گذاشتن قوزک روی زمین و فشار آوردن روی آن نیز خودداری کنید.