تبیان، دستیار زندگی

 

 

 

كدام را بیشتر ترجیح می‌دهی؟ برای ترجیح دادن البته اول باید خودت را بهتر بشناسی. و اگر دوست‌ داری خودت را بشناسی ، به این سؤال‌ها پاسخ بده.

 

با خود حرف‌زدن...

الف- هرگز با خودم حرف نمی‌زنم.

ب- بیشتر وقت‌ها با خودم حرف می‌زنم.

ج- به این‌كار عادت ندارم اما گاهی برایم پیش می‌آید.

 

یك دوست صمیمی برایت در مورد تعطیلاتی كه گذرانده صحبت می‌كند...

الف. جمله‌ها را به‌جایش تمام می‌كنی.

ب- از مكث‌هایش استفاده‌می‌كنی تا ماجرای تعطیلات خودت را تعریف‌كنی.

ج- در سكوت به حرف‌هایش گوش می‌‌سپاری.

 

از بین این شغل‌ها یكی را انتخاب‌كن:

الف- كمدین

ب- یك مرد یا زن سیاست‌مدار

ج- بازیگر پانتومیم

 

هنگام صرف غذا با خانواده...

الف- مثل همیشه غذا می‌خوری تا زمان بگذرد.

ب- در تمام مدت صرف غذا، ماجراهای عجیب و شگفت‌انگیزی را برای بقیه تعریف‌می‌كنی.

ج- در همه بحث‌ها شركت می‌كنی.

 

در گروه دوستانت تو بیشتر وقت‌ها...

الف- نظاره‌گر هستی.

ب- در زمانی كوتاه كلی جوك و ماجرای بامزه تعریف می‌كنی.

ج- در حال صحبت‌كردنی و دیگران به حرف‌هایت گوش‌می‌كنند.

 

می‌خواهی یك شعر بخوانی. كدام یك از این‌ كارها را انجام می‌دهی...

الف- با حالتی شاعرانه سعی می‌كنی كلمات را بكشی.

ب- خیلی سریع می‌خوانی. انگار در حال روزنامه‌خواندن هستی.

ج- ادای شاعرهای كاركشته را درمی‌آوری و شعر را می‌خوانی. اصلاً انگار كه خودت آن را سروده باشی.

 

معلم از تو می‌خواهد برای درس ‌جواب دادن پای تخته بیایی...

الف- حتی سؤال‌هایی را هم كه بلد نیستی بی‌پاسخ نمی‌گذاری.

ب- سریع به همه سؤال‌ها جواب‌می‌دهی، اما جواب‌های تقریباً بی‌ربط.

ج- كمی استرس داری، به همین دلیل من و من می‌كنی و جواب خیلی از سؤال‌ها یادت می‌رود.

 

 

در كلاس درس همیشه در جاهایی می‌نشینی كه...

الف- دنج باشد و به راحتی دیده‌نشوی.

ب- وسط‌های كلاس باشد تا بتوانی

ج- به راحتی و آرامی با بغل‌دستی‌هایت پچ‌پچ كنی.میز اول می‌نشینی تا بتوانی مدام با معلم تبادل‌نظر كنی.

 

 

لكنت زبان

الف- متأسفانه گاهی دچار این حالت می‌شوی.

ب- هیچ‌وقت دچار این حالت نمی‌شوی.

ج- بله، خیلی‌زیاد پیش می‌آید.

 

بعدها دوست‌داری كدام یك از اینها باشی:

الف- طراح یا نقاش

ب-كمدین

ج- خواننده

 

اگر بیشتر پاسخ‌ها «ج» باشد: تقریباً پرحرف

همیشه به راحتی كلمه‌ای را كه لازم داری تا از یك شنونده تبدیل به گوینده شوی، پیدامی‌كنی.در مواقعی كه خطایی در حرف‌هایت پیدا شود قابلیت این را داری تا با حرف‌های جدید شنونده را به گوش دادن علاقه‌مند كنی. آفرین! این خیلی خوب‌است، اما باید قبول‌كنی كه همیشه نباید فكر كرد حرف‌هایت برای دیگران ‌هم جالب ‌است.

 

گاهی‌ وقت‌ها یك شنونده پیدا می‌كنی كه دلت می‌خواهد ساعت‌ها با او حرف بزنی. اما باید مراقب باشی كه در یك جمع دوستانه نباید مدت طولانی فقط با یك نفر حرف‌زد و به بقیه بی‌اعتنا بود. این كار بی‌ادبی‌است. شركت‌كردن در بحث فقط صحبت‌كردن نیست. گاهی فقط باید گوش‌كرد.

 

اگر بیشتر پاسخ‌ها «ب» باشد: وروره جادو !

« فیلم دیشب را دیدی؟ وقتی داشتند پلیس را می‌بردند زندان...»

«این گوشی‌های جدید را دیده ای؟ آنها كه درشان از بالا باز می‌شود...»

و داستان ادامه دارد... وقتی از تعریف‌ كردن فیلم فارغ می‌شوی، می‌روی سراغ آخرین مدل گوشی‌های تلفن همراه !

تو هیچ‌وقت ساكت نمی‌شوی: حرف می‌زنی و حرف می‌زنی بدون این‌كه لحظه‌ای مكث كنی. درست مثل یك وروره جادو !

خیلی ساده بگویم، به راحتی می‌توانی اسمت را در كتاب ركوردهای جهان ثبت‌كنی: به عنوان پرحرف‌ترین آدم روی زمین.

پدر و مادر، دوست‌ها و بعضی از معلم‌ها گاهی به تو می‌گویند: هیس، می شود یك لحظه ساكت‌شوی؟

اما چرا این قدر از سكوت می‌ترسی؟ سكوت همیشه به ما اجازه فكركردن می‌دهد و فقط در آرامش است كه آدم می‌تواند خوب فكركند.

 

 

اگر بیشتر پاسخ‌ها «الف» باشد: كم‌حرف با خنده‌های نخودی

خواندن شعر یا رفتن پای تخته برای تو یك شكنجه واقعی است.

 

درست از همان لحظه‌ای كه قرار است با صدای بلند خطاب به بقیه صحبت‌كنی یا حتی زمانی كه می‌خواهی با یكی از دوست‌هایت درباره عقایدت صحبت‌كنی، زبانت می‌گیرد، گونه‌هایت سرخ‌می‌شود و جمله‌هایت ناتمام می‌ماند. لكنت زبان می‌گیری و كلمه‌ای را رهامی‌كنی تا كلمه بعدی را بگویی، آن قدر كه بیان كردن حرف‌‌هایت گاهی برایت غیرممكن می‌شود. با این حال همیشه حرف‌های جالبی برای گفتن داری. نباید برای گفتن حرف‌هایت تا این حد بترسی. اما اگر واقعاً سخت است، در یك كلاس تئاتر ثبت‌نام كن. بازی در نقش‌های كمدی كمك زیادی به تو خواهدكرد.

منبع : hamshahrionline.ir

 

 

آزمونی جالب که هم شخصیت شما را میگوید هم بیماری شما را پیش بینی میکند!

انواع و اقسام پرسشنامه های شخصیتی معتبر وجود دارند که میتوانند ته و توی شخصیت شما را بریزند روی کاغذ و شما را در شناخت بهتر خودتان یاری دهند. اما جالبی پرسشنامه زیر به این است که علاوه بر رو کردن برخی ویژگیهای شخصیتی شما، میتواند پیشبینی کند که آیا شما مستعد بیماریهای قلبی هستید یا نه! چرا؟ اول تست را بزنید؛ تا بعد!

کافی است در مقابل هر یک از 25 عبارتی که در زیر میخوانید، موافقت یا مخالفت خودتان را با «بله/خیر» مشخص کنید. تا جایی که میتوانید، از «نمیدانم» اجتناب کنید. ناسلامتی شما میخواهید شخصیت خودتان را بشناسید!



1. آیا در مکالمات روزمرهی خود روی برخی کلمات تاکید میکنید؟

بلی                  خیر                نمیدانم



2. آیا سریع غذا میخورید و سریع حرف میزنید؟

بلی                 خیر              نمیدانم



3. به نظر شما باید به کودکان آموزش داد تا همیشه بهترین باشند؟

بلی                 خیر              نمیدانم



4. آیا وقتی کسی کند و آهسته کار می کند، بیحوصلگی نشان میدهید؟

بلی                خیر              نمیدانم



5. آیا وقتی دیگران حرف میزنند، آنها را وادار به تند حرف زدن میکنید؟

بلی               خیر              نمیدانم



6.آیا وقتی احساس میکنید محدود شدهاید یا باید در رستوران، منتظر خالیشدن میز باشید، از فرط عصبانیت دیوانه میشوید؟

بلی              خیر             نمیدانم



7. آیا وقتی کسی برای شما حرف میزند، همچنان افکار شخصی خودتان را دنبال میکنید؟

بلی             خیر             نمیدانم



8. آیا سعی میکنید در حال اصلاح صورت یا آرایش، صبحانه هم بخورید؟

بلی            خیر             نمیدانم



9. آیا اتفاق میافتد که در تعطیلات نوروزی یا تابستانی کار کنید؟

بلی           خیر             نمیدانم



10. آیا همیشه مباحث مربوط به موضوعات مورد علاقهی خودتان را دنبال میکنید؟

بلی          خیر            نمیدانم



11. آیا اگر وقتگذرانی کنید، خودتان را گنهکار میدانید؟

بلی          خیر          نمیدانم



12. آیا آن قدر مشغول کار هستید که متوجه اطراف خودتان یا مثلا متوجه تغییر دکوراسیون خانه نمیشوید؟

بلی         خیر            نمیدانم



13. آیا با مادیات بیشتر از مسایل اجتماعی درگیر هستید؟

بلی       خیر              نمیدانم

 

14. آیا سعی میکنید فعالیتهای خود را در کمترین زمان برنامه ریزی کنید؟

بلی           خیر         نمیدانم

15. آیا همیشه به موقع سر قرار حاضر میشوید؟

بلی          خیر          نمیدانم

 

16. آیا اتفاق افتاده است که برای بیان نظر خودتان مشت گره کنید یا مشت بزنید؟

بلی          خیر          نمیدانم



17. آیا موفقیتهای خود را به توانایی سریع کار کردنتان نسبت میدهید؟

بلی         خیر         نمیدانم



18. آیا احساس میکنید کارها باید همین حالا و خیلی سریع انجام گیرد؟

بلی          خیر        نمیدانم



19. آیا برای انجام دادن کارهای خود، همیشه سعی میکنید ابزارهایی را به کار ببرید که بیشترین بازده را دارند؟

بلی          خیر        نمیدانم



20. آیا هنگام بازی، آنچه برایتان بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد، این است که برنده بازی باشید؟

بلی         خیر         نمیدانم



21. آیا معمولا حرف دیگران را قطع میکنید؟

بلی         خیر         نمیدانم



22. آیا وقتی دیگران تاخیر میکنند، عصبانی میشوید؟

بلی        خیر          نمیدانم



23. آیا پس از غذا خوردن بلافاصله از سر میز یا از سر سفره بلند میشوید؟

بلی       خیر           نمیدانم



24. آیا همیشه احساس میکنید عجله دارید؟

بلی       خیر           نمیدانم



25. آیا از عملکرد فعلی خود ناراضی هستید؟

بلی      خیر            نمیدانم

 

تفسیر آزمون

حالا با توجه به جدول ذیل نوع شخصیت خود را پیدا کنید.

تعداد بله=بیشتر از 20 تیپ شخصیتی=A

ویژگیهای اخلاقی=خیلی مبارزهجو، رقابت طلب، بیحوصله، پرخاشگر، خصومتجو، تحمل ندارید دیگری کار شما را انجام دهد، حاضر به مشاوره نیستید

مستعد بیماری قلبی و عروقی



تعداد بله=کمتر از 5 تیپ شخصیتی=B

آرام، آسانگیر، کیفیت زندگی برای شما مهمتر از کمیت آن است

در معرض بیماری قلبی نیستید



تعداد بله= 20-13 متمایل به تیپ A

تعداد بله= 13-5 متمایل به تیپ B

این را هم درگوشی از ما داشته باشید که اگر شما مثل آدمهای تیپ A فکر میکنید اما مثل افراد تیپ B رفتار میکنید، روانشناسان به شما میگویند تیپC. یعنی اینکه شما دوست دارید مثل تیپ A رفتار کنید اما حرص میخورید و به قول معروف، میریزید توی خودتان. شما مستعد بیماری سرطانید. پس بهتر است شما هم سری به یک روانشناس بزنید

بررسی علل و عوامل گرایش به دروغگویی

 

چند درصد از ما در پاسخ به این سؤال بی‌درنگ جواب درست می‌دهیم و چند درصد ترجیح می‌دهیم حتی از جواب به این سؤال هم طفره برویم یا اقرار کنیم که حتما مواردی بوده که خودمان هم دروغ گفته‌ایم؟! اما به‌راستی ما چرا دروغ می‌گوییم؟ آیا دلایلی مانند موجه‌بودن بعضی از دروغ‌ها، مجبورشدن و به مصلحت‌بودن، دلیل کافی برای این است که بتوانیم دروغ بگوییم؟ ولی چه شخصیت‌هایی بیشتر دروغ می‌گویند و چرا کودکان خیلی کمتر از بزرگ‌ترها دروغ می‌گویند؟ آیا می‌توان گفت که دروغ رفتاری اکتسابی است که به مرور فرزندان آن را از اطرافیان خود می‌آموزند؟

درواقع باید بپذیریم که تقریبا همه افراد به شیوه‌های متفاوتی در زندگی دروغ می‌گویند. بسیاری از آنها معتقدند که قرارگرفتن در بعضی شرایط آنها را وادار به دروغگویی می‌کند. در بعضی موارد دیگر، افراد برای حفظ منافع و علایق شخصی خود دروغ می‌گویند. اما بعضی افراد هم برای گول‌زدن دیگران دروغ می‌گویند و کم‌کم به آن عادت می‌کنند و ترجیح می‌دهند کمتر صداقت داشته باشند و راست بگویند! عده‌ای دیگر هم دروغ می‌گویند چون به واقعیت وجودی خود ایمان ندارند، اعتمادبه‌نفس‌شان پایین است و از اینکه در جامعه مورد انتقاد دیگران واقع شوند می‌ترسند. بسیاری از ما حتی بدون اینکه لحظه‌ای فکر کنیم دروغ می‌گوییم و حتی گاهی خودمان هم دلیلش را نمی‌دانیم. البته معمولا اشخاص برای اینکه نظر دیگران را از موضوعی که واقعیت دارد منحرف کنند یا بیشتر جلب‌توجه کنند دروغ می‌گویند. عده‌ای دیگر هم به‌دلیل نداشتن اعتمادبه‌نفس لازم مجبور می‌شوند در بسیاری از موارد راجع به‌خود دروغ بگویند.

چرا دروغ می‌گوییم؟

در واقع دروغ به‌عنوان یک ابزار دفاعی نامطمئن به شخص کمک می‌کند تا به جای برطرف‌کردن بعضی مشکلاتش مانند خودکم‌بینی، احساس حقارت، نیاز به تأیید دیگران، حسادت، ترس و... که از مهم‌ترین عوامل دروغ گفتن هستند، از این مشکلات فرار کند و خود را به نوعی مطلوب دیگران جلوه دهد. اما زمانی مشکل حاد می‌شود که شخص دروغگو، کم‌کم خودش هم این دروغ‌ها را باور می‌کند.

معمولا افراد در سنین نوجوانی برای اینکه خود را بیشتر مطرح کنند و به دیگران نشان دهند که دیگر بزرگ‌شده‌اند شروع به دروغگویی می‌کنند؛ به دوستانشان در مورد مسائل شخصی و خانوادگی خود دروغ می‌گویند، یا گاهی به خانواده‌شان در مورد دوستانشان، نمره‌هایشان و علایقشان دروغ می‌گویند. در این هنگام اگر بزرگ‌ترها بتوانند آنها را درک کنند و برخورد درستی داشته باشند این مشکل به‌تدریج کمرنگ می‌شود، در غیراین صورت در وجود شخص باقی می‌ماند و حتی در بزرگسالی هم به دروغگویی ادامه می‌دهد؛ بدین‌‌ترتیب دروغگویی در او شکل می‌گیرد و از او شخصیت کاذبی می‌سازد.فرد دروغگو از ارتباطات اجتماعی برای بازسازی وجهه شخصیتی و اعتباری خود تلاش می‌کند و به‌همین‌خاطر در گفتار و رفتار دچار فریب و نیرنگ می‌شود.

البته گاهی نیز دروغ به نیت و قصد بدی نیست؛ مثلا برای اینکه شخصی کسی را نرنجاند مجبور می‌شود دروغ بگوید. بنابراین هدف فرد از این نوع دروغ گفتن این است که رابطه خود را با دیگران حفظ کند. ما در این مواقع راست نمی‌گوییم چون می‌ترسیم دیگران را برنجانیم و آنها دیگر دوستمان نداشته باشند. البته شاید واقعا درک این موضوع که چرا افراد هنگام برقراری ارتباط با یکدیگر دروغ می‌گویند زیاد آسان نباشد ولی به‌نظر می‌رسد یکی از دلایل آن می‌تواند این باشد که آنها می‌ترسند اگر راز خود را فاش کنند، مورد بی‌مهری واقع شده یا ترک شوند.

بسیاری افراد نمی‌توانند اشتباهات خودشان را در روابط گذشته بپذیرند و دوست ندارند دیگران در روابطشان دخالت کنند. علت دروغگویی این اشخاص این است که آنها اعتماد لازم را به‌خود و کار خود ندارند و به همین‌خاطر هم تمایلی ندارند دیگران در رابطه با آن چیزی بدانند؛ در واقع علت اصلی دروغگویی آنها ترس است.

چرا دروغ می‌گوییم؟

فراموش نکنید که یکی از مهم‌ترین عوامل برای حفظ یک ارتباط صحیح و برای برخورداری از یک دوستی لذتبخش این است که دو طرف واقعا صداقت داشته باشند. بسیاری از ما در مورد اهمیت صداقت در روابط خود بسیار سخن می‌گوییم و از لزوم آن کاملا آگاهیم اما واقعا چند نفر از ما در ارتباطات اجتماعی یا کاری خود صادقانه برخورد می‌کنیم.

هنگامی که در ارتباط خود صداقت داشته باشیم، این اعتماد به ارتباط ما روح می‌بخشد. اما اگر این موارد را رعایت نکنیم و دائما با دروغ و ناراحتی با دیگران رفتار کنیم، نخستین مشکلات را پایه‌گذاری کرده‌ایم زیرا بدین‌ترتیب اگر نتوانیم به نزدیک‌ترین افراد در زندگی خود اعتماد کنیم، در زمان‌های سختی و بحران‌ها هم نمی‌توانیم به آنها تکیه کنیم و آنها نیز به جای اینکه به ما اعتماد کنند با تردید و دودلی ما را ترک می‌کنند.در اینجا به بعضی از مواردی اشاره می‌کنیم که افراد به دلایل مختلف دروغ می‌گویند. ترس از مورد قبول دیگران واقع نشدن؛ بسیاری افراد برای اینکه مورد تأیید دیگران واقع شوند حاضرند هر کاری بکنند ازجمله اینکه حتی دروغ بگویند.

ترس از ایجاد مشکل؛ اگر شما هم جزو آن افرادی هستید که چون می‌خواهید با دیگران روراست باشید از آنها انتقاد می‌کنید، باید بدانید که بدین‌ترتیب فرصتی به آنها می‌دهید که آنها دیگر با شما صادقانه رفتار نکنند. درواقع این جنبه منفی و معکوس باعث ایجاد مانعی برای به‌اشتراک‌گذاشتن احساسات و واکنش دیگران می‌شود زیرا در بسیاری از موارد باعث ایجاد رنجش در افراد می‌شود. ناتوانی در بیان احساسات؛ برای بعضی افراد صحبت‌کردن در مورد احساسات شخصی‌شان کار آسانی نیست. وقتی دلمان نمی‌خواهد درباره این احساسات صحبت کنیم یا اینکه نمی‌دانیم چگونه باید ارتباط مناسبی برقرار کنیم، صحبت نکردن در مورد آنها یا پنهان‌کردن احساسات واقعی برای بسیاری از ما ساده‌تر می‌شود.

ترک عادات نادرست؛ شاید برای فردی که معمولا با نداشتن صداقت یا نادیده‌گرفتن عواطف واقعی خود مشکل داشته، دروغ نگفتن کار سختی باشد. بدین‌ترتیب این موضوع کم‌کم تبدیل به یک عادت و رفتار در او می‌شود. ترک دروغگویی و در پیش گرفتن صداقت برای اینگونه افراد آسان به‌نظر نمی‌رسد. در اینگونه موارد بهتر است شخص قبل از اینکه دروغ گفتن برایش یک عادت شود آن را ترک کند زیرا هر چه زودتر این کار را بکند راحت‌تر می‌تواند با آن کنار بیاید.

انواع دروغ!

شاید هرکدام از ما برای اینکه راست نگوییم دلایل خاصی برای خود داشته باشیم که البته گاهی هم اقدام به این کار می‌تواند جنبه منفی نداشته باشد. در بعضی موارد شخص به‌خاطر مصلحت خود یا کس دیگری دروغ می‌گوید و شاید در پاره‌ای موارد قرارگرفتن شخص در بعضی شرایط باعث شود او برای متقاعدکردن دیگران به دروغ پناه ببرد. در خیلی مواقع هم یک دروغ می‌تواند به کنترل شرایطی خاص کمک کند تا مشکل از آن چیزی که هست بدتر شود. مثلا گاهی مجبور می‌شویم در مورد یک بیماری یا مشکلی که مطرح‌کردن آن هیچ دلیلی ندارد و شرایط را دشوارتر می‌کند دروغ بگوییم. البته شاید این توصیه مناسبی برای نگفتن حقیقت نباشد. درواقع فهمیدن دقیق این موضوع که از نظر روانشناسی چرا افراد دروغ می‌گویند بسیار دشوار است. با این حال نباید در مورد شخصی که دلیل موجهی برای دروغ گفتن دارد مانند کسی قضاوت کرد که دروغگویی به بخشی از رفتارهای مشخص او تبدیل شده و درواقع این صفت ناپسند در او نهادینه شده است.

اما نباید فراموش کنیم که باید تا جایی که امکان دارد از دروغ گفتن دوری کرد چون تأثیرات بد آن به‌گونه‌ای است که گاه غیرقابل جبران است و اعتماد افراد را نسبت به یکدیگر کاهش می‌دهد. مثلا وقتی افراد در مورد وضعیت خانوادگی، شغلی، تحصیلی و... خود به طرف مقابلشان دروغ می‌گویند، جلب اعتماد دوباره از سوی آنها کار بسیار سختی به‌نظر می‌رسد درصورتی که فرد هنگام دروغ گفتن اصلا به عواقب مخرب غیرقابل جبرانی که ممکن است بر رابطه‌اش تأثیر بگذارد توجهی نمی‌کند!

نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که به‌طور متوسط اغلب آدم‌ها در روز بیش از دوبار دروغ می‌گویند و البته این موضوع با توجه به شغل و مسئولیتی که هر کس دارد متغیر است و کم و زیاد می‌شود. اما چیزی که مشخص است این است که بیشتر این دروغ‌ها به‌خاطر طفره‌رفتن از جواب‌دادن به سؤالاتی است که از آنها می‌شود؛ با این هدف که تصویر خوبی از خود ارائه دهند و دیگران آنهارا بهتر از چیزی که هستند ببینند! البته بیشتر دروغ‌هایی که می‌گوییم عکس‌‌العمل و بازتاب غریزی اعمال روزانه ماست که به‌تدریج به بخشی از ارتباطات اجتماعی ما با دیگران تبدیل شده است. مثلا وقتی از همکارمان رنجیده‌ایم و از دیدار با او لذت نمی‌بریم، یا هنگامی که فکر می‌کنیم مدیرمان به‌گونه‌ای تبعیض‌‌آمیز با ما رفتار می‌کند و این برایمان غیرقابل تحمل شده، سکوت می‌کنیم و حتی ترجیح می‌دهیم هنگامی که از ما در این مورد سؤال می‌شود وانمود کنیم مشکلی وجود ندارد و اوضاع روبه‌راه است اما به راستی علت چیست؟

در بسیاری از موارد فرد از ترس اینکه موقعیت کنونی خود را از دست بدهد و دیگران در موردش قضاوت درستی نکنند ترجیح می‌دهد سکوت کند یا حتی دروغ بگوید. بنابراین ریشه اغلب دروغ‌ها مانند بسیاری از مشکلات رفتاری دیگر، ترس است؛ ترس از اینکه خوب به‌نظر نرسیم، ترس از اینکه ما را فرد ضعیفی بدانند، ترس از دست دادن چیزهایی که داریم و... پس در مقابله و ریشه‌یابی بسیاری از رفتارهای ناپسند می‌توان علت آنها را در ترس‌هایی یافت که در لایه‌های زیرین ذهن ما جاگرفته‌اند. شاید این ترس‌ها از همان کودکی در وجود ما نهادینه شده باشند اما هر چه هست اگر بخواهیم می‌توانیم از شر آنها رها شویم؛ البته این کار چندان آسان هم نیست ولی واقعا لازم است زیرا ترس‌های نهان ما قبل از اینکه باعث ناراحتی برای دیگران باشند، خود ما را آزار می‌دهند. گاهی به اشتباه برای اینکه رابطه بهتری با دیگران داشته باشیم دروغ می‌گوییم؛ این کار ممکن است در کوتاه‌مدت نتیجه خوبی به ما بدهد اما مطمئنا در آینده مشکل‌ساز خواهد بود و نخستین چیزی که باعث قطع یک ارتباط می‌شود آشکارشدن همان دروغ‌های اولیه خواهد بود!

• یکی از دلایلی که افراد با وجود کمی جا میلی به خرید مبلمان تاشو ندارند، خوب نبودن شکل ظاهری آن‌هاست. کم‌تر پیش آمده این وسایل آن‌قدر قشنگ باشند که خریدار را به خود جذب کنند.
  
  نشستن روی صندلی‌های تاشوی فلزی هم راحت نیست. برای حل این مشکل، طراحان مدلی انتخاب کرده‌اند که ضمن راحتی، مشتریان خاص خود را پیدا کرده است.
  
  خریدار در صورتی که نیازی به آن‌ها نداشته باشد می‌تواند میز و صندلی‌ها را به شکل موشک جمع کرده و در گوشه‌ای قرار دهد.
  
  ممکن است این مدل عجیب‌وغریب به نظر برسد، اما بسیار کم‌جا بوده، در عین حال زیبایی خاص خود را دارد.
  
  

• کتاب‌خانه تاشو مدل سوئیسی مناسب کسانی است که به اقتضاء کاری دائم در حال جابه‌جایی هستند همچنین برای افرادی که خیلی زود از یک مدل خسته شده، مدل‌های جدید را انتخاب می‌کنند، ایده‌ال است.
  
  جابه‌جایی این کتاب‌خانه 10 برابر آسان‌تر از کتابخانه‌ای است که مجبور شوید آن را در جعبه بزرگی قرار دهید که بتواند وزن 31 کیلوگرم را تحمل کند.
  
  از ویژگی‌های این کتاب‌خانه امکان تنظیم ارتفاع طبقات آن است. به راحتی می‌توانید به خاطر حالت ارتجاعی، ارتفاع بین طبقات را به دلخواه از 28 تا 33 سانتی‌متر تنظیم کنید.

 

•  از این مدل صندلی تاشو مارپیچی در مواقع مورد نیاز استفاده کنید. جنس این صندلی بلژیکی فلزی بوده به یک محور اصلی وصل است.
  
  برخلاف مدل مشابه، جاگیر، حجیم و غیرقابل تاشو، می‌توانید این چارپایه را در صورت عدم نیاز به‌راحتی تا کرده، به شکل چتر درآورده در جای مناسب قرار دهید. مطمئنا تا زمان استفاده مجدد به خصوص در میهمانی‌ها، کم‌ترین جا را در کمد خواهند گرفت.

• این مدل با دیگر صندلی‌های تاشو که در صورت استفاده نکردن باید آن‌ها را در گوشه‌ای پنهان یا داخل کمد قرار داد، فرق می‌کند.
  
  متاسفانه بعضی مواقع مبلمان‌های تاشو زمان جمع بودن جای بیشتری اشغال می‌کنند. بعضی از آن‌ها زمخت و دست‌ و پاگیر بوده، کمکی به استفاده مفید از فضا نمی‌کنند.
  
  اما در مورد این مدل صندلی‌های تاشو وضع فرق می‌کند. آن‌ها طوری طراحی شده‌اند که بعد از استفاده به دیوار وصل می‌شوند. با باز کردن و زدن به دیوار می‌توان از آن‌ها به عنوان دکور استفاده کرد. می‌شود گفت این مدل استفاده‌ای دوجانبه داشته، در صورت هماهنگی با محیط، بیشتر به عنوان بخشی از دکوراسیون به نظر می‌آید تا صندلی.
  
  اگر آشپزخانه‌ کوچکی دارید، ما سفارش و استفاده از این نوع صندلی‌ها را پیشنهاد می‌کنیم.

 

• شاید در نگاه اول باورتان نشود که این میز سبز رنگ به تنهایی یک آشپزخانه کامل و مناسب کسانی است که از زیادی و شلوغی کابینت‌های آشپزخانه خسته شده‌اند. 
  
  فقط کافیست رویه اپن را به طرف خود بکشید و متوجه شوید که این سرویس شامل میز، سینک، اجاق، جاظرفی و حتی سطل آشغال است.
  
  اگر مجبور به زندگی در سوئیت‌های بسیار کوچک و سالن مانند هستند و یا مایلید در زیرزمین خانه آشپزخانه‌ای محقر داشته باشید، از این مدل ایده بگیرید.  

• این صندلی‌های ساده و کم‌جا به راحتی و خیلی سریع در موقع لزوم قابل استفاده‌اند

از ویژگی این صندلی، دو کاره بودن آن یا به عبارتی امکان استفاده از آن به عنوان پارتیشن است. از پارتیشن می‌توانید برای جدا کردن دو قسمت یا پوشاندن پنجره‌ها در شب استفاده کنید.

می‌توانید به سلیقه خود طرح خاصی روی صندلی کشیده، آن را تزیین کنید.

برای احساس راحتی، هنگام استفاده، روی صندلی‌ها را با کوسن پر کنید.

- میز مخصوص خوردن چای یا قهوه و 4 کوسن قابل نصب روی دیوار

اگر می‌خواهید طرحی ابتکاری یا به عبارتی اثری هنری در آپارتمان کوچک خود داشته باشید و در موقع لزوم به عنوان میز از آن استفاده کنید، فقط کافیست از این طرح ایده بگیرید.

هریک از کوسن‌ها، رویه و پایه‌های میز قابل نصب روی دیوار هستند.

می‌توانید رنگ، طرح و جنس قطعات را به سلیقه خود و با توجه به دکوراسیون سایر وسایل انتخاب کنید. مطمئنا میهمان‌ها از تبدیل قطعات هنری روی دیوار به میز و کوسن به خصوص هنگام پذیرایی با یک نوشیدنی گرم متعجب خواهند شد.

- اگر میز و صندلی‌هایی می‌خواهید که قابل تبدیل به هم باشند، مدل پیشنهادی زیر مناسب است. در واقع دو صندلی طوری طراحی شده‌اند که با تغییر وضعیت پایه‌ها تبدیل به میز می‌شوند.

در صورت داشتن میهمان‌های اضافه از دو صندلی استفاده کنید و در صورت نیاز به فضایی اضافی برای سرو، آن را تبدیل به میز کنید. اانتخاب با شماست.

هر وقت احساس کردید نیازی به هیچ کدام از آن‌ها ندارید، به راحتی آن‌ها را کنار بگذارید. صندلی‌ها طوری طراحی شده‌اند که به راحتی جمع شده، داخل هم رفته و کم‌ترین جا را اشغال می‌کنند.

 

- اگر از کار روزانه خسته شده‌اید و در دفتر کار خود وقت استراحتی کوتاه دارید، مایلید در چه وضعی باشید؟

با خرید یک دست مبل اداری، از زمان استراحت خود بهترین استفاده را برده، رفع خستگی کنید.

این مدل مبلمان از قطعات محکم و تکه‌‌های فوم راحت ساخته شده و قابل تبدیل به هر وضعی از نشستن و خوابیدن که تصور کنید، است. (از حالت نشسته گرفته تا نیمه نشسته و حتی خوابیده).

کاری ابتکاری که با آن وضعیت پا و سر به‌راحتی آن‌قدر قابل تغییر است که احساس راحتی کنید.

کافیست امتحان کنید.

- با این جعبه جادویی تمام وسایل یک اتاق‌خواب برای شما فراهم می‌شود.

این جعبه کوچک به ابعاد 120x80 سانتی‌متر ظرف 10 دقیقه بدون نیاز به هیچ وسیله‌ای تبدیل به میز، سه تا عسلی، تخت‌خواب، کتاب‌خانه 6 طبقه و گنجه می‌شود.

به این ترتیب استفاده از فضا، در هر زمان برای هر منظور دیگر، به راحتی امکان‌پذیر است.

- اگر مایلید مبلی سه کاره داشته باشید، مدل زیر مناسب به نظر می‌رسد. مبلی یکنفره که به راحتی تبدیل به کاناپه و مبل سه‌نفره می‌شود.

رنگ مبل را با توجه به دکوراسیون سایر وسایل انتخاب کنید.

مبل کاملا نرم بوده و هیچگونه فلز یا ماده سختی در آن به کار نرفته است.

- شاید در نگاه اول برای میهمان‌ها باورکردنی نباشد که از این کاناپه بتوان به عنوان تختی یکنفره و دو نفره هم استفاده کرد.

به‌راحتی از این وسیله بدون گرفتن جای اضافی استفاده‌ای دو جانبه کنید و مشکل رختخواب‌های حجیم و جاگیر برای میهمان را در خانه‌های کوچک حل کنید.

رنگ و جنس رویه کاناپه را به سلیقه خود سفارش دهید.

- مبلمان لگویی

با خرید مبلمان لگویی، رویای بازی‌های زمان کودکی تکرار می‌شود.

کافیست لگوسازی کنید و میز، صندلی، عسلی، کاناپه، میز تحریر و غیره را به سلیقه خود بسازید. تنها چیزی که نیاز دارید یک شیشه و کوسن اضافیست.

حافظه کوتاه مدت اطلاعاتی که تنها به مدت کوتاهی مورد نیاز است را در خود جای می دهد. این نوع از حافظه برای یادآوری مواردی که در فهرست کارهای روزانه خود یادداشت کرده ایم و یا در هنگام وارد کردن یک سری اطلاعات از روی کاغذ به یک نرم افزار به کار گرفته می شود. متاسفانه خیلی ها از حافظه کوتاه مدت ضعیفی برخوردارند.  ضعیف بودن حافظه کوتاه مدت می تواند سبب بروز مشکلاتی از جمله تاثر منفی بر شغل و یا رابطه با اطرافیان گردد. با این حال روش هایی برای تقویت حافظه کوتاه مدت وجود دارد که در ادامه به آن می پردازیم.

 

گام اول

وقتی که می خواهید جزییات حرف های یک دوست یا همکار را به خاطر بسپارید، تمرکز بیشتری کنید. خودتان را وادار به گوش دادن کنید. حرف هایی که مخاطب می زند را در ذهن خود تکرار کنید. چند دقیقه ای بر روی این حرف ها تمرکز کنید و سپس به کارهای دیگر بپردازید.

گام دوم

منظم بودن نقش مهمی در تقویت حافظه کوتاه مدت دارد. محیط کار و یا خانه خود را مرتب و منظم سازید تا انباشتگی و بهم ریختگی محیط سبب پرت شدن حواس تان نگردد. تا جایی که ممکن است محیط خانه یا کار خود را از نظم دهید تا بدین شکل ذهن تان آماده دریافت اطلاعات و فراخوانی موفق آن گردد.

گام سوم

بین اطلاعات جدید و اطلاعاتی که در گذشته داشته اید ارتباط برقرا کنید. به عنوان مثال اگر قرار است نشانی یک موسسه یا فروشگاه را حفظ کنید، نشانی جدید را به نشانی جایی که در آن نزدیکی است و از گذشته آن را می شناختید در هم آمیزید. به عنوان مثال اگر نام یک خیابان «اکبری» است می توانید آن را به دوستی قدیمی که چنین نامی دارد مربوط سازید.

گام چهارم

برای به یادآوری اطلاعات جدید، از الگوی ویژه ای برای یادگیری استفاده کنید. به عنوان مثال اگر بیشتر با دیدن یاد می گیرید، می بایست تصویری از اطلاعات جدید در ذهن خود تجسم کنید. اگر با شنیدن بیشتر می آموزید، می توانید اطلاعات مربوطه را گفته و حرف های خود را ضبط کرده و آن را برای خود پخش کنید. همچنین می توانید اطلاعات را به صورت صدایی در ذهن خود پخش کرده تا بدین شکل بهتر آن را به خاطر بسپارید. اگر با انجام عملی کارها بیشتر یاد می گیرید، می توانید از وسایلی که قابل لمس هستند نظیر فلش کارت استفاده کنید.

گام پنجم

آن چه می آموزید را به کلامی دیگر بازگو کنید. اطلاعاتی که به دست آورده اید را در قالب واژگان و کلمات خود بیان کنید تا بدین شکل آن را بهتر بیاموزید.

گام ششم

فهرستی از اطلاعاتی که باید به خاطر آورید تهیه کنید. می توانید از یک سالنامه یا نرم افزار گوشی همراه برای یادداشت کارهای روزانه استفاده کنید. حتی نوشتن اطلاعات روی کاغذ و یا وارد کردن آن در رایانه نیز می تواند به یادآوری بهتر آن کمک کند.

گام هفتم

یک روش ویژه برای حفظ کردن برخی اطلاعات بیابید. به عنوان مثال می توان از کنار هم قرار دادن حرف اول نام ها و یا کلمات و نیز تبدیل آن به یک سری جملات موزون و آهنگین بهره جست. به عنوان مثال «بنا سز نق» می تواند یادآور رنگ های رنگین کمان (بنفش، نیلی، آبی، سبز، زرد، نارنجی و قرمز) باشد.

گام هشتم

اطلاعات مشابه را در یک دسته قرار دهید. به عنوان مثال برای یادآوری یک عدد بزرگ می توان آن را به صورت گروهی یاد گرفت. مثلاً عدد 368253421 می تواند به صورت 21،34،25،368 باشد

 

 

گفت وگو در بهترین حالتش، موقعیتی است که دو نفر کنار هم می نشینند و درباره مسائلی با هم صحبت می کنند؛ ممکن است نظر یا عقایدشان موافق یا مخالف یکدیگر باشد و حتی با هم بحث کنند اما فقط قصد دارند عقیده شان را مطرح کنند و با نگاهی دوباره به موضوع و تشکیک در فرضیات، به نتیجه ای برسند اما...

 

 

 

در گفت وگوهایی که به دعوا و مجادله منتهی می شود، شرایط به گونه ای دیگر پیش می رود. در واقع در این نوع گفت وگوها هیچ کس واقعا نمی خواهد در مورد خود موضوع صحبت کند، بلکه هدف برنده شدن تحت هر شرایطی است؛ هر دو طرف می خواهند ثابت کنند در هر موردی حق با آنهاست.

 

دعوا گفت وگویی است که در آن برنده همه چیز را به چنگ می آورد. همیشه حق با اوست و این دیگری است که اشتباه می کند. آنها مدام تلاش می کنند خطایی در صحبت های طرف مقابل خود بیابند و ثابت کنند او شخصیتی خطاپذیر دارد، ولی خودشان عاری از هر نوع اشتباهی هستند و به این وسیله فرض را بر همیشگی بودن این شرایط بگذارند. معمولا در مجادله ها هیچ یک از طرفین نمی توانند حتی کوچک ترین اشتباه یکدیگر را تحمل کنند.

 

بعضی مواقع هم دوست داریم دیگران درست مانند ما فکر کنند و به همین دلیل گفت وگوهایمان به دعوا منجر می شود.

 

در این گونه مواقع ما گرفتار سندرم «مثل من باش» می شویم. این سندرم در واقع نوعی بیماری خطرناک ذهنی است و بویژه در افرادی که تنها زندگی می کنند و آنهایی که هر چیزی را می خواهند به دست می آورند و هر کاری را که دوست دارند انجام می دهند، شیوع دارد. در این بیماری فرد به ورطه نفس گرایی سقوط می کند.

 

او فقط و فقط خودش را باور دارد و وقتی با کسی صحبت می کند، مدام می خواهد آن فرد مانند او فکر و عمل کند. در غیر این صورت، عصبانی می شود و رفتارش احساسات طرف مقابل را جریحه دار کرده و او را وارد حالتی تدافعی و حتی تلافی می کند.

 

در این هنگام حملات شخصی، سرزنش، انتقاد و حتی صدمه زدن به شخصیت طرف مقابل شروع شده و دعوای سختی را موجب می شود.

 

برای این که به این سندرم مبتلا نشویم بهتر است بدون هیچ تعصبی به حرف های دیگران گوش کنیم و بدانیم انسان جایزالخطاست.

 

هیچ کدام از ما نمی توانیم قاضی و داور نهایی باشیم و حکم به درست یا غلط بودن چیزی بدهیم و هیچ کدام بر دیگری برتری نداریم. هر چیزی که می گوییم صرفا عقیده ای است که احتمال دارد خلافش ثابت شود و به این معنا نیست عقاید دیگران صحیح نیست.

 

اگر هنگام گفت وگو مراقب این مسائل باشیم می توانیم گفت وگوی مناسبی داشته باشیم. هرگز نباید خطاهای یکدیگر را پی در پی تذکر دهیم.

 

اگر به واقع می خواهیم ارتباط کلامی سالم و ایمنی با دیگران داشته باشیم بهتر است گاهی هم به خود شک کنیم، شاید این ما هستیم که در اشتباهیم. البته گاهی اوقات وقتی موضوعی را می دانیم صد درصد درست است باید دلایل قانع کننده بیاوریم و در عین حال طرف مقابل را وادار به پذیرفتن نظرمان نکنیم.

 

بعضی مواقع هم باهم دعوا می کنیم که چه کسی دعوا را شروع کرده است. در واقع باید هنگام گفت وگو مراقب این مشکلات باشیم تا از همنشینی هایمان لذت ببریم.

 

 

 

سالهای نوجوانی سرشار از همه گونه مشکلات است، از اعتماد به نفس پایین و فشار گروه همسالان گرفته تا کمبود انگیزه و بی نظمی شدید. پدر و مادرها در این میان می توانند نقشی مهم و حیاتی در بهبود وضعیت جاری و موفقیت نوجوان خود داشته باشند. در ادامه به بررسی چند تا از اصلی ترین مشکلات نوجوانان و راه حل های موجود می پردازیم.

 

اعتماد بنفس

یکی از بزرگترین نگرانی های نوجوانان، نگرانی از ظاهر خود است. تغییر در شکل بدن، رویش ناخواسته مو در برخی از نواحی بدن و جوشهای صورت. هیچ شکی نیست که نوجوانان وقت زیادی را در جلوی آیینه میگذرانند.

اگر نوجوان تان از آنچه در آیینه می بیند ناراضی است – که در واقع عده کمی در این موقعیت راضی هستند – این مساله می تواند آسیبی به اعتماد بنفس او باشد.

سعی کنید از تمسخر ظاهر نوجوانتان خودداری نمایید – حتی اگر قصد بدی نداشته باشید و به صورت غیر جدی و ملایم آنرا مطرح نموده باشید. همچنین تمسخر چیزی که موجب نگرانی نوجوان تان است نیز کاری خطاست، حتی اگر آن مساله برایتان چیزی احمقانه و بی ارزش باشد.

سعی کنید به نوجوانتان توضیح دهید که سایر افراد بندرت متوجه جزئیاتی میشوند که خودمان متوجه آنها هستیم.

هر قدر نوجوانتان در مورد خود احساس مطلوب تری داشته باشد، اعتماد به نفس بیشتری خواهد داشت و توانایی بیشتری برای رویارویی با این مشکلات موقتی خواهد یافت.

 

 مواجه با شکست

بعضی از نوجوانان در مسیر خود متحمل شکست می­شوند – خواه در ورزش، امتحانات و یا روابط اجتماعی – ولی نسبتاً سریع دوباره بر اوضاع مسلط میشوند، ولی برای برخی دیگر از نوجوانان، این مساله یک فاجعه است. اگر فرزندتان به شکست واکنش بدی نشان داد، نیاز است تا قبل از کمک به او برای رویارویی موثر با شکست، او را یاری نمایید تا با احساسات خود به خوبی مواجه شود.

باید به او اطمینان خاطر دهید که عشق و حمایت شما از او، متناسب با نمراتش در امتحان نیست. اگر نوجوانتان نمره مورد انتظار را بدست نیاورد، به او کمک کنید تا آن مشکل را بررسی نماید – هر کسی در زندگی با شکستهایی روبرو میشود. او همیشه می­تواند دوباره در امتحانات شرکت نماید. به او اطمینان خاطر دهید که صد در صد پشتیبان او هستید و به او کمک می کنید تا تمامی گزینه های فرا روی خود را بررسی نماید.

 

رویارویی با احساسات

برخی از نوجوانان – به ویژه پسرها – مهارت کمتری در بیان احساسات دارند. خجالت، آزردگی و نا امیدی، احساساتی هستند که واکنش دادن به آنها دشوار است و خشم راهی است که برخی از نوجوانان برای بیان احساسات خود از آن بهره میبرند.

اگر نوجوان تان در شناسایی و تشریح احساساتش دچار مشکل است، پرسیدن اینکه «کمی عصبانی هستی.نه؟» میتواند هم به شما و هم به او برای شناسایی نوع و میزان احساس او و یافتن پاسخ مناسب کمک نماید.

 

بی نظمی

بی نظمی و ریخت و پاش یکی از اصلی ترین موضوعات در گیری میان والدین و نوجوان است. اگر شما بخاطر کتی که در خانه بر روی زمین افتاده و یا حوله های خیسی که در حمام رها شده عصبانی هستید، تنها نیستید.

 

به خودتان یاد آور شوید که:

• او این کار را برای عصبانی نمودن شما انجام نمی دهد. این وضعیت نشانه آن است که فکر او در اکثر موارد در جایی دیگر است.
• اتاق یک نوجوان محدوده خصوصی اوست و می بایست به این حوزه خصوصی احترام نهاد – حتی بی نظم ترین نوجوان هم از در هم ریختگی خسته میشود و احتمالاً تصمیم می گیرد تا بالاخره آنجا را مرتب سازد.

 

چگونه به نوجوان تان کمک کنید

• به او توضیح دهید که همه نوجوانان نگران وضعیت ظاهری خود هستند و تعداد اندکی – اگر واقعاً موجود باشد – راضی می باشند.
• به تمجید در مورد ظاهر و رفتار نوجوانتان ادامه دهید.

هرگز نوجوانتان را با گفتن حرفهایی نظیر «بهت گفتم که اتاقت رو مرتب کن! » و یا «مطمئناً قصد نداری که اونو بپوشی! » در جلوی دوستانش سر افکنده نکنید.

• برای او روشن کنید که به شنیدن حرفهای او درباره مدرسه، دوستان و سرگرمی هایش علاقمند هستید – اگر این کار را نکردید، از اینکه او با شما در مورد چیزی صحبت نمی کند شکایت نکنید.
• هر کاری از دستتان بر می آید انجام دهید تا مسیر ارتباط با نوجوانتان را باز نگه دارید – به افکار فرزندتان احترام بگذارید و نشان دهید که احساسات را می توان بدون هدایت آن به سمت مشاجره بیان نمود