• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 141
تعداد نظرات : 8
زمان آخرین مطلب : 3576روز قبل
پوست و مو
 
شاید باور نکنید که ریزش مو کودکان را هم درگیر می کند. برخلاف برخی انواع ریزش مو در بزرگسالان که با استرس و تنش در ارتباط است، ریزش مو در کودکان بیشتر به وضعیت جسمی کودک مربوط است که باید به موقع تشخیص داده شده و درمان شود. واقعیت این است که ریزش موی روزانه در بزرگسالان در مورد کودکان صدق نمی کند و آنها از سنین کمی بزرگ تر شروع به ریزش موی روزانه می کنند البته والدین باید توجه داشته باشند که برخـی از نوزادان با موهای بسیار کم و سری صاف و براق به دنیا می آیند. بنابراین چنین وضعیتی نباید باعث نگرانی آنها شود زیرا قرار نیست این نوزادان در آینده طاس شوند.

 

  

 

سندرم آناژن

این عارضه از حدود ۶ ماهگی تا ۶ سالگی ممکن است کودک را درگیر کند. سندرم آناژن در کودکان با موهای طلایی و روشن بیشتر دیده می شود. اتفاقی که در این سندرم می افتد این است که والدین ابراز می کنند موهای فرزندشان خیلی راحت و بدون درد به شکل دسته ای کنده می شود. البته پوست سر در این عارضه طبیعی است.

تشخیص

به نظر می رسد مو ها در این اختلال در قسمت پشت سر و در ناحیه نزدیک گردن رشد نکرده اند و بیشتر باعث ریزش موی منطقه ای می شوند. بنابراین ممکن است با بیماری هایی مانند ریزش موی سکه ای و تریکوتیلومانیا اشتباه شود.

درمان

درمان این عارضه تنها توسط پزشک متخصص و استفاده از داروهای مخصوص انجام می شود. اما به طور کلی نگران کننده نیست و درمان کامل اتفاق می افتد.

عفونت قارچی

عفونت قارچی یا تینه کپیتیس، بیماری قارچی است که با عفونت سطح پوست سر، ابرو و مژه ها همراه است. کودکان مبتلا به این بیماری معمولا ریزش موهای تکراری یا موهای خرد شده در بالای سطح سر را دارند. قسمت ها و تکه های بدون مو معمولا گرد یا بیضی و اغلب نامنظم هستند. گاهی اوقات دیده می شود که موها دقیقا روی پوست خرد می شوند و به شکل نقاط سیاهی روی پوست سر به نظر می آیند.

تشخیص

تشخیص این بیماری در درجه اول براساس ظاهر پوست سر است. این بیماری کودکان زیر سن بلوغ را بیشتر درگیر می کند و براساس نوع قارچ درجه التهاب، عفونت و پوسته ریزی متفاوت خواهد بود. اگر پزشک به این نوع ریزش مو در کودک مشکوک شود، آزمایش های میکروسکوپی تجویز می کند تا به تشخیص خود مطمئن شود.

درمان

این بیماری با یک داروی ضد قارچ به مدت هشت هفته به علاوه شامپوی مخصوص قابل درمان است. این شامپو دو تا سه بار در هفته باید استفاده شود. این بیماری متاسفانه مسری است، بنابراین کودک بدون درمان نمی تواند به مدرسه یا مهدکودک وارد شود. اگر کودک به مدرسه می رود و البته تحت درمان دارویی قرار دارد، نیازی به ممانعت از ورود او به مدرسه نیست.

استرس

ریزش مو در این کودکان به صورت تکه تکه و موهای شکسته شده با طول های متفاوت است. این حالت ممکن است به دلیل این باشد که کودک در معرض استرس های زیادی قرار دارد. استرس هایی مانند طلاق والدین، از دست دادن والدین یا پدر بزرگ و مادربزرگ، به دنیا آمدن خواهر و برادر دیگر و... .

تشخیص

در اغلب موارد گرفتن شرح حال کامل از بیمار و بررسی مسائل و مشکلات می تواند پزشک را به تشخیص قطعی برساند. البته در راه تشخیص باید والدین نیز نقش داشته باشند و شرایطی را کودک در آن قرار دارد، خوب شرح دهند.

درمان

اگر متوجه این نوع ریزش مو در کودک خود شدید، سعی نکنید او را سرزنش کنید، زیرا سرزنش سودمند نیست، بلکه علت دقیق استرس کودک را تشخیص داده و نسبت به رفع آن اقدام کنید.

اختلالات هورمونی

کودکانی که از اختلال عملکرد تیروئید رنج می برند، اغلب به ریزش مو دچار می شوند. وقتی که غده تیروئید کودک پرکار یا کم کار است، سوخت وساز بدن نامنظم می شود.

تشخیص

با یک آزمایش خون ساده می توان اختلال عملکرد تیروئید را تشخیص داد. توجه داشته باشید که به طور کلی موهای نوزادان پس از تولد دچار ریزش می شود و موهای جدیدی جایگزین آن می شود و این امر کاملا طبیعی است. بیش از حد شانه زدن یا شستن موها نیز موجب شکستگی و تضعیف ریشه موها می شود.

درمان

هرگاه کودک شما دچار ریزش مو شد وحشت نکنید چرا که در اکثر موارد این شرایط موقتی خواهد بود و پس از مدت کوتاهی برطرف می شود. فقط کافی است پیگیر باشید و البته اصول اولیه بهداشت را به کودکان خود بیاموزید.

اختلال وسواسی جبری

از حدود ۱۲ ۱۰ سالگی ممکن است کودک به طور ناخودآگاه اقدام به کندن موهای خود کند. مناطق ریزش نامنظم با حدود مشخص همراه با شکستگی یا ساییدگی تنه مو و خراشیدگی پوست سر است. اختلال وسواسی جبری در این کودکان یکی از علل این عارضه است که با تعدیل رفتار و مشاوره روانپزشکی بهبود می یابد. ضایعات تکه ای و به صورت موهای خرد شده در اندازه های مختلف در سطح آن است. برخی کودکان مبتلا به تریکوتیلوماینا، دچار تریکوفاژی نیز می شوند، که عبارت است از کندن موها و سپس خوردن آنها که پس از مدتی گلوله های مو در معده این کودکان انباشته می شود. چنانچه این آسیب ها طولانی نباشد، با درمان، موها قابل برگشت خواهد بود.

تشخیص

پیش آگهی این نوع ریزش مو در کودکان خوب است. چون در اغلب موارد کودک تحت یک استرس روحی_ روانی استیا مبتلا به بیماری های روانپزشکی مثل وسواس، افسردگی و... است.

درمان

اولین قدم در درمان این نوع ریزش مو، مراجعه به روانپزشک یا مشاور و درمان استرس کودک است.

آلوپسی

بروز ناگهانی تکه های گرد و بیضی طاسی روی سر به نام آلوپسی معروف است. این تکه ها کاملا صاف و بدون مو و بدون التهاب و پوسته هستند. این بیماری معمولا ظرف یک شب یا حداکثر چند روز ظاهر می شود. در آلوپسی سیستم ایمنی بدن به فولیکول مو حمله می کند.

تشخیص

حدود پنج درصد از کودکان مبتلا به آلوپسی آره تا فرم پیشرفته تری از بیماری را نشان می دهند که شامل از دست رفتن همه مووهای سر است. برای تشخیص این بیماری آزمایش خاصی وجود ندارد و متخصصان پوست اغلب این بیماری را با رد سایر علل طاسی و بررسی تکه های طاسی از نزدیک تشخیص می دهند. البته آزمایش کشیدن موها در اطراف ضایعه کمک کننده است. اگر موها به راحتی کنده شود، نشان می دهد ضایعه فعال بوده و باید منتظر ادامه طاسی بود اما به طور کلی درمان مشخصی برای این بیماری وجود ندارد. هرچند از برخی داروها برای رویش مجدد مو استفاده می شود اما این داروها از ایجاد ضایعات جدید جلوگیری نمی کند.

درمان

اگر ریزش مو در حد یکی دو تکه کوچک باشد و تکه ها به هم متصل نشده و ناحیه وسیعی را در برنگرفته باشند، به راحتی قابل درمان است اما در صورتی که این ریزش منتشر شده باشد و موهای ابرو و مژه و بدن را نیز درگیر کرده باشد، درمان به سختی انجام می شود اما به طور کلی با درمان مناسب درصد بالایی از بیماران تمامی موهای از دست رفته خود را ظرف مدت یک سال باز می یابند. البته در برخی بیماران این بازگشت زودتر اتفاق می افتد. این کودکان باید فقط و فقط تحت نظر متخصص پوست درمان شوند.

منبع: مجله سیب سبز
پنج شنبه 9/5/1393 - 17:13
خانواده
 
این روزها مسائل مالی در زندگی ها آنقدر مهم شده که گاهی همان ابتدای زندگی مشترک پای مسائل مالی و اقتصادی به میان می آید و گاه تا جایی پیش می رود که از شرایط تعیین کننده در مسیر همسرگزینی و ازدواج می شود...

اگرچه نمی توان گفت پول خوشبختی به همراه می آورد و نمی توان پذیرفت که مسائل مالی و اقتصادی در همه زندگی ها نقش کلیدی دارند اما نمی توان منکر شد که میزان رضایت مندی زوج از وضعیت اقتصادی و مالی شان نقش مهمی در شکل گیری روابط موفق آنها ایفا می کند.

 

  

 

تاثیر پول، این برگه های کاغذی، به اینجا ختم نمی شود و هر فردی استرس هایی با طعم اسکناس را حتما تجربه کرده و این استرس ها فقط محدود به رضایت زوج از وضعیت اقتصادی و مالی نیست، بلکه دامنه تصمیم های او را هم محدود کرده؛ تصمیمی که می تواند نوید تولد دوباره از وجودت باشد. به طورکلی، مواردی که در تصمیم گیری والدین برای فرزنددارشدن تاثیر می گذارد، در مجموع به دو دسته تقسیم می شوند؛ یکی عوامل اجتماعی اقتصادی است که می تواند موثر باشد. این عوامل ناآگاهانه در تصمیم گیری خانواده ها تاثیر دارد و ممکن است خانواده ها از آن تصویر واضح و شفافی نداشته باشند؛ مثلا تبلیغات تلویزیون و دسته دوم، مواردی است که به طور آگاهانه بر این تصمیم گیری اثر می گذارد، مانند درآمد خانواده ها که آن را باید با عامل هزینه بچه ها در نظر گرفت. اگر هزینه بچه ها نسبت به درآمد خانوار بالا برود، احتمال دارد خانواده ها بچه دارشدن را به تعویق بیندازند تا زمانی که وضعیت اقتصادی آنها بهتر شود. مسائلی در مورد بچه ها وجود دارد که روی تصمیم گیری زن و مرد دراین باره موثر است. مثل اینکه می خواهند فرزندشان را با چه کیفیتی بار بیاورند، یعنی آن مقدار هزینه ای که خانواده ها صرف جنبه های مختلف بچه ها می کنند، مثلا برای تحصیلاتشان می خواهند چقدر هزینه کنند یا برای سلامتشان و... این مساله مقدار زیادی هم برمی گردد به ارزش های والدین که چه باورها و ارزش هایی دارند.

پول لازم است ولی کافی نیست

هرچند یکی از مهم ترین عوامل در عدم تمایل به فرزندآوری، مسائل اقتصادی است اما همه چیز به آن منتهی نمی شود. کسی منکر این مساله نیست که برای تربیت و بزرگ کردن کودک به پول نیاز است و فرد باید از نظر مالی به حدی برسد که توانایی هزینه کردن برای کودکش را داشته باشد درغیر این صورت به دنیا آمدن کودک می تواند مشکلات را برای زوج بیشتر کند اما اینکه صرفا بخواهیم به دلیل اینکه در شرایط اقتصادی خوبی نیستیم، بچه دار نشویم هم کمی بزرگ نمایی در این مساله است. گاهی زوجی هم که در وضعیت معیشتی خوبی هستند، تصمیم به بچه دارشدن ندارند. علاوه بر این، خیلی از خانواده ها وضعیت مالی خوبی دارند اما کودکشان در شرایط نامناسبی پرورش می یابد حال آنکه خانواده ای هم با آنکه شرایط خوبی ندارند، فرزندش را به درستی تربیت و بزرگ می کند. پس اینکه صرفا بخواهیم علت را به مشکلات اقتصادی محدود کنیم، درست نیست. زن و مرد هر زمان که خواستند و توانستند، می توانند بچه دار شوند. البته این«توانستن» باید از جنبه های مختلف بررسی شود و جدای از بحث مالی ببینند که از نظر عاطفی و روانی، مسئولیت پذیری، صرف وقت و... توانایی بزرگ کردن بچه را دارند یا نه!

تاثیر شرایط شغلی

از دیگر عللی که علاوه بر مسائل اقتصادی، مانع تصمیم گیری زوج برای بچه دارشدن می شود، شرایط شغلی خانم یا آقاست. در این شرایط، زن و مرد با هم قرار می گذارند که مثلا ۳ یا ۵ سال بعد بچه دار شوند. گاهی هر دو در این زمینه با هم به توافق می رسند اما گاهی هم یکی از طرفین چندان از این تصمیم دل خوشی ندارد. از ایرادهایی که می توان به چنین تصمیم هایی گرفت، این است که گاهی فرد وقتی تصمیم به بچه دارشدن می گیرد که مشخص می شود یکی از طرفین یا شاید هر دو دچار مشکلاتی در باروری هستند. از سوی دیگر، گاهی زمان طلایی برای بارداری خانم از دست می رود. قطعا در این شرایط، چه زن و چه مرد، از نظر روانی تحت فشار خواهند بود و همین مساله تبعاتی را در زندگی مشترک برایشان خواهد داشت. گاهی یکی از طرفین، این شرایط را می پذیرد اما گاهی نارضایتی از این مساله خود را در قالب خشم، عصبانیت، بی تفاوتی به یکدیگر و... نشان می دهد.

بچه دار نشدن توافقی

برای همه پیش آمده در طول زندگی تصمیم هایی گرفته ایم که پس از گذشت چند سال، با خود گفته ایم اگر زمان به عقب بازمی گشت، در آن تجدیدنظر می کردیم. این مساله درخصوص زندگی زوجی که تصمیم به بچه دارشدن ندارند هم صدق می کند. با گذشت زمان، ممکن است هر دو یا یکی از طرفین، از تصمیمی که برای بچه دارنشدن گرفته پشیمان شوند. متاسفانه گاهی شاهد هستیم فرد با آنکه از این تصمیم پشیمان شده، آن را بیان نمی کند و پنهان ماندن این راز به تدریج می تواند باعث بروز طلاق عاطفی شود.

تاثیر سن همسران

در ارتباط با سن والدین، سن زن خانواده، تاثیرگذار است زیرا زنان فقط در محدوده سنی خاصی می توانند بچه دار شوند. البته در سنین خیلی پایین و خیلی بالا هم مشکلاتی برای بچه دارشدن وجود دارد. اگر به واسطه تحصیلات ازدواج عقب بیفتد و زن در سنین بالاتری ازدواج کند، طول مدتی که می تواند بچه دار شود کاهش پیدا می کند اما مردان به طور کلی، در سنین پایین تمایل کمی به بچه دارشدن دارند ولی بعدها این تمایل افزایش پیدا می کند.

فرزندپروری یک مهارت است

در مقابل این مثل که«هر آن کس که دندان دهد، نان دهد» ضرب المثل«از تو حرکت از خدا برکت» هم وجود دارد. شکی نیست که خدایی هست که به همه ما کمک می کند و توجه او شامل حال همه ماست اما زمانی چنین جمله ای معنی می گیرد که فرد توانایی و از آن مهم تر وقت کافی برای تربیت بچه داشته باشد. برخلاف تصور برخی افراد، فقط پول نقشی در تصمیم گیری افراد برای بچه دارشدن یا نشدن ندارد. مهم تر از آن صرف کردن زمانی برای تربیت کودک است. مساله ای که شاید کمرنگ تر از دیگر مسائل به چشم می خورد و کمتر به آن توجه می شود. زوج ها باید قبل از بچه دارشدن به این موارد فکر کنند؛ اینکه با بچه دارشدن نقش زن و مرد، به پدر و مادر بودن هم تغییر می یابد و با مسئولیت هایی همراه است، اینکه بدانند از نظر عاطفی و روانی با کودک چگونه برخورد کنند و چقدر وقت برای تربیت او بگذارند، آیا توانایی و آگاهی های لازم برای تربیتش را دارند یا نه؟ و...

کودک به این نیاز دارد که مادر و پدر هر کدام، وقتی را برای تربیت و بودن در کنار او در نظر بگیرند. بی توجهی به همین مساله باعث می شود کودک در سنین پایین، بداخلاق، تندگو، پرخاشگر، سرکش، بی نزاکت و... بار بیاید و همین مسائل در بزرگسالی زمینه را برای روی آوردن او به اعتیاد، بزهکاری و... فراهم می کند.

از طرف دیگر، این نکته را فراموش نکنید که تولد فرزند عاملی برای ثبات پایه های زندگی و روابط بهتر زوجین نیست. اگر زن و مردی در زندگی مشترک دچار مشکلاتی هستند، نباید تولد فرزند را راه حلی برای مشکلات بدانند. در چنین شرایطی تولد فرزند ممکن است باعث ایجاد مشکلات ارتباطی بیشتر شود. مثلا اگر زوجی زمانی را برای یکدیگر صرف نمی کردند، حالا با تولد کودک ممکن است اصلا برای هم وقتی نگذارند و بیشتر توجه شان به کودک باشد. ممکن است با تولد کودک زندگی چنین زوجی ادامه پیدا و کمتر هم با هم دعوا کنند اما به چه قیمتی! در این شرایط، علاوه بر این که کودک هم به خوبی تربیت نمی شود، زن این تصور را دارد که مرد فقط بچه را دوست دارد و دیگر برای او مهم نیست. عکس این قضیه هم صدق می کند. زوج ها باید قبل از اینکه صاحب فرزندی شوند خود و همسرشان را به خوبی بشناسند و رابطه میان آنها صمیمانه و کاملا باثبات باشد. در غیر این صورت ورود یک تازه وارد بر مشکلات ارتباطی می افزاید.

نویسنده: دکتر حامد محمدی‌کنگرانی

منبع: روزنامه سلامت
پنج شنبه 9/5/1393 - 17:13
پوست و مو
 
این روزها که انواع و اقسام روش ها برای جوان نگه داشتن پوست صورت بیداد می کند و دیگر تشخیص سن افراد بسیار مشکل شده گاهی اعضایی از بدن هستند که با وجود همه رسیدگی ها به پوست صورت، اما سن واقعی آدم ها را فاش می کنند. موضوع بر سر پوست دست و گردن است که گاهی کاملا غافلگیرکننده از راز سن و سال افراد پرده برداری می کند. این موضوع به خصوص برای خانم ها که حتی در ۳۰ سالگی هم ترغیبی به اعلام عدد واقعی سن خود ندارند اصلا خوشایند نخواهد بود. در همین راستا در مطلب پیش رو راهکارهایی را به شما ارائه می دهیم تا در صورتی که با چنین مشکلی مواجه شدید بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید. نگران نباشید چرا که روش هایی هستند که می توانند دست ها و البته گردن شما را حسابی جوان کنند و راز سن واقعی تان را برای همیشه مخفی نگه دارند. دکتر بیتا پاک طینت متخصص پوست درباره راه های درمان و پیشگیری چین و چروک گردن توضیح می دهد.

 

  

 

اصلی ترین عوامل چین و چروک چیست؟ به طور قطع به یقین اصلی ترین عامل ایجاد چین و چروک روی پوست گردن و دست و البته سایر قسمت های مختلف بدن بالا رفتن سن خواهد بود. به این ترتیب که سلول های فیبروپلاست که مسئول کلاژن سازی در پوست هستند دراکثر افراد به مرور زمان و در برخی دیگر به صورت سرشتی تنبل می شوند. درنتیجه ساخت کلاژن مانند دوران جوانی اتفاق نمی افتد و در این پروسه اختلال ایجاد می شود. بنابراین ظهور چین و چروک روی پوست بدن اجتناب ناپذیر خواهد بود. نور خورشید اما یکی دیگر از عوامل اصلی چین و چروک پوست بدن است. از همین روست که توصیه های اکیدی مبنی بر استفاده از کرم های ضدآفتاب همواره از سوی متخصصان مطرح شده است. البته نور خورشید به جز ایجاد چروک باعث بروز لک و پیس هایی هم به خصوص روی سطح دست می شود که درواقع به پیر شدن دست تعبیر می شود. این دوعامل را می توان از مهم ترین علل چین و چروک دانست، ضمن اینکه نداشتن یک تغذیه صحیح که سبب کاهش میزان ویتامین ها و مینرال های ضروری در بدن می شود را نباید به عنوان فاکتوری تاثیرگذار نادیده گرفت.

دردسر چروک های سرشتی

گاهی عضلات زیر پوست گردن به صورت خطوط افقی به چشم می آیند و مشکل صرفا درسطح پوست گردن خلاصه نمی شود. این شکل خاص عضلات، بعضی اوقات حالت سرشتی دارد، یعنی اینکه فرد موردنظر بدون بالا رفتن سن که مشخص ترین عامل ظهور چین و چروک هاست، خطوطی را روی پوست گردن خود می بیند که منشا آن شکل عضلات گردن است. وقتی چنین اتفاقی سرشتی است بروز خطوط روی گردن حتی در سن پایین هم اجتناب ناپذیر است. حالا موضوع اینجاست که چنین شرایطی را می توان تا حدودی با تزریق بوتاکس رفع و رجوع کرد چون به هر حال قرار است روی عضله ها کار شود و خود پوست به طور مستقیم با مشکل خاصی مواجه نیست.

تکنیک های مراقبت همزمان از پوست صورت و گردن

روش هایی که کلاژن سازی را تحریک می کند، متفاوت است. برخی از این روش ها تهاجمی هستند و برخی دیگر به روش های غیرتهاجمی مشهورند. از روش های غیرتهاجمی می توانیم به استفاده از امواج رادیو فرکانسی اشاره کنیم به خصوص در دستگاه های جدید که امواج مادون قرمز هم به آنها اضافه شده است؛ به این ترتیب امواج رادیو فرکانسی این توانایی را دارند که پیری پوست گردن را تا حد امکان کاهش دهد. این دستگاه ها چون خاصیت کولینگ یعنی سرد کردن دارند میزان تحمل بیمار را بالا می برند و در نتیجه این امکان وجود دارد که امواج رادیو فرکانسی بیشتری به پوست بیمار منتقل شود. عمق نفوذ این امواج تا حدی است که می تواند سلول های کلاژن ساز را تحریک کند. در نتیجه این امواج رادیو فرکانسی از جمله راهکارهایی هستند که برای جوان سازی پوست گردن واقعا جواب می دهند و آن لیفتینگ و کششی را که انتظار می رود به وجود می آورند. یک نکته را هم نباید فراموش کرد که استفاده از امواج رادیو فرکانسی سن وسال خاصی ندارد به خصوص در افرادی که در دوران جوانی و به دلایل سرشتی دچار مشکل چین و چروک شده اند، می توانند طبق تشخیص پزشک از این نوع درمان استفاده کنند.

غیرتهاجمی امن تر ازتهاجمی

باتوجه به حساسیت عروق گردن گاهی استرس استفاده از روش های مختلف برای جوان سازی پوست این قسمت از بدن نگران کننده به نظر می رسد در حالی که در روش های غیرتهاجمی هیچ سوزنی وارد گردن نمی شود. بعضی روش ها هستند که استفاده از سوزن در آنها دخیل است و اگر قرار است چیزی به پوست گردن برسد از طریق وارد شدن سوزن به آن اتفاق می افتد اما در روش های غیرتهاجمی به واسطه اینکه سوزنی وارد گردن نمی شود نباید نگرانی برای آسیب دیدگی عروق حساس داخل گردن وجود داشته باشد چون معمولا در روش های غیرتهاجمی این سطح خود پوست است که مورد توجه قرار می گیرد و سایر اندام های زیر پوستی مانند عروق، عضلات و ماهیچه تحت تاثیر قرار نخواهند گرفت. تنها موضوع حائزاهمیت این است که روش های غیرتهاجمی زمان بر هستند، در نتیجه جلسات کار به وسیله این تکنیک ها باید در فواصل خاصی اتفاق بیفتد چون باید به سلول های کلاژن ساز فرصت داد فعالیت شان را شروع کنند که این موضوع به خودی خود حداقل ۳ هفته طول خواهد کشید.

جراحی در سنین پایین ممنوع

روش های دیگری هم برای جوان سازی پوست گردن وجود دارد اما برخی از آنها تهاجمی است. مثلا لیفت پوست گردن یکی از این روش هاست که به هر حال باتوجه به اینکه پای جراحی در میان است معایب و خطرات خودش را دارد چون موضوع ریسک عمل هم در چنین شرایطی به میان می آید. البته مهم ترین قسمت ماجرا در چنین روش هایی جای برش خط جراحی است. هرچند ویژگی چنین روشی این است که به هر حال پوست اضافه برداشته و پوست کشیده می شود و بیمار می تواند اثر عمل را خیلی زود مشاهده کند، اما موضوع این است که چنین راهی برای جوان سازی پوست برای سنین پایین اصلا توصیه نمی شود. استفاده از جراحی معمولا برای سنین خیلی بالا تجویز می شود.

از بچگی مراقب پوست تان باشید

مراقبت از پوست حالا چه پوست گردن که موضوع این بحث است و چه پوست سایر قسمت های بدن اصلا سن خاصی ندارد. یعنی این طور نیست که شما بخواهید از سن خاصی مراقبت از پوست را آغاز کنید. فراموش نکنید که پوست نیازهای خاص خودش را دارد که ما باید این نیازها را برطرف کنیم. مهم ترین نیاز پوست هم محافظت از آن در برابر نور خورشید است. ما توصیه می کنیم که این مراقبت حتی برای بچه ها هم اعمال شود. به هر حال امواج مختلفی که در اشعه های خورشید وجود دارد اثرات نامطلوب خود را از همان بچگی می گذارد. اکسیدان های آزاد ناشی از نور خورشید می توانند مضرات خود را از همان بچگی روی پوست افراد بگذارند و پوست دست و صورت و گردن را کاملا تحت تاثیر قرار دهند، بنابراین توصیه ما این است که اگر نیار به مراقبتی هست که اتفاقا الزام است باید از همان بچگی این مراقبت آغاز شود. حالا کرم های ضدآفتاب و پوشش ها مناسب، آستین های بلند برای بچه ها و پوشاندن گردن آنها و استفاده از کلاه های لبه دار برای محافظت از پوست آنها در برابر نور خورشید توصیه هایی است که باید آنها را از همان بچگی جدی گرفت تا در بزرگسالی روال عادی پیری پوست به دلیل چنین صدماتی تشدید و تسریع نشود. حالا تفاوتی هم ندارد که موضوع پوست صورت است یا گردن.

در هر سنی کرم های آبرسان را جدی بگیرید

یکی از مهم ترین مراقبت های پوستی برای گردن و دست و صورت توسط کرم ها، به جز ضدآفتاب ها، استفاده از کرم های آبرسان و مرطوب کننده است. کرم های آبرسان و مرطوب کننده ها که معمولا حاوی روغن های خاصی هستند که البته انواع آنها مختلف است و همراه ویتامین E ترکیب شده اند و حتی می توانند در قالب ماسک ها هم باشند، مانع از خشکی پوست خواهند شد و اگر پوستی به طور کلی خشک است سبب بهبود آن می شوند. نتیجه هم کاملا واضح است. پوستی که خشک نباشد و آبرسانی آن به خوبی انجام شده باشد قطعا دیرتر چروک خواهد خورد. استفاده از کرم های آبرسان و مرطوب کننده هم رده سنی ندارد و وقتی احساس می شود پوستی خشک است باید از این کرم ها برای بهبود آن استفاده کرد البته کنار این روش های مرسوم تغذیه صحیح هم نباید از قلم بیفتد چه اینکه همه این مراقبت ها درنهایت کنار یکدیگر افراد را به نتیجه دلخواه می رسانند. حتی کرم های حاوی ویتامین و املاح هم رده سنی ندارند چون مملو از آنتی اکسیدان هستند و آنتی اکسیدان هم برای سلامت پوست ضروری است اگرچه این میان هستند انواع کرم هایی که کلاژن سازی می کنند و خب طبیعــی اسـت که برای این کرم ها موضوع محدودیت سنی به میان می آید. اما برای ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها جز در موارد خاص محدودیت سنی وجود ندارد، ضمن اینکه بهتر است کرم مرطوب کننده ای که انتخاب می کنید طبق تجویز پزشک و شرایط پوستی شما تهیه شده باشد.

منبع: مجله سیب سبز
پنج شنبه 9/5/1393 - 17:13
كودك
 
اسهال و استفراغ کودکان در فصل گرما بیماری شایع و در عین حال خطرناکی است که اگر زود درمان نشود، ممکن است بدن کودک را دچار کمبود آب و مواد معدنی کند و جان کودک را به خطر بیندازد. متاسفانه دما و رطوبت مناسب برای رشد و تکثیر فزاینده میکروب ها در تابستان از یک سو و خطاهای بهداشتی از سوی دیگر، اوضاع را برای تاخت و تاز بیماری های گوارشی کودکان فراهم می کند.

 

  

 

اسهال و استفراغ کودکان در تابستان از چه نوعی است؟ اسهال و استفراغ کودکان عمدتا از نوع ویروسی یا میکروبی است. در فصل گرما عوامل زیادی دست به دست هم می دهند و باعث بیماری های گوارشی در کودکان می شوند. مثلا میکروب هایی که از طریق غذای آلوده یا فاسدشده به بدن کودک وارد می شود، مسمومیت غذایی ایجاد می کند. حساسیت های غذایی نیز در تابستان زیاد می شود. البته نقص دستگاه ایمنی کودک(نقص دستگاه ایمنی در کودکانی با کمبود روی، ویتامینA، بیماری سرخک، سرطان های کودک و...) نیز تشدیدکننده بیماری است.

معمولا این بیماری با چه علائمی آغاز می شود؟ علائمش فرق می کند؛ از اسهال خفیف و ساده گرفته تا اسهال شدید توام با استفراغ، دل درد، تب و حتی خون در مدفوع. البته ممکن است اسهال های معمولی هم که در اثر خوردن میوه آلوده ایجاد می شود زیاد دیده شود. این نوع از اسهال با دل پیچه و چند بار «شکم روی» همراه است که خودبه خود یا با همان درمان های خانگی برطرف می شود. ولی میکروب هایی هستند که بیماری را تشدید می کنند؛ میکروب هایی مانند ژیاردیا یا آمیب های موجود در آب آلوده باعث اسهال عفونی می شوند. اسهال عفونی علائمی شدید تر بروز می دهند و حتما به اقدامات پزشکی نیاز دارند. این نوع اسهال در تابستان بسرعت شکل اپیدمی(همه گیر) پیدا می کند. نوع دیگر هم اسهال مسافرتی است که به دلیل ناآشنایی به محیط جدید و عدم رعایت بهداشت درست در سفر اتفاق می افتد. مهم ترین نکته ای که والدین باید به آن توجه کنند جبران آب بدن است. با اسهال و استفراغ حجم زیادی از آب بدن دفع می شود. بهترین راه دادن پودر او. آر. اس به کودک است. اسهال عفونی چند روز طول می کشد تا بهبود یابد. در این مدت فقط باید آب بدن کودک تامین شود. در بسیاری موارد حتی نیاز به آنتی بیوتیک(پادتن) هم نیست. فقط وقتی اسهال همراه با خون است، استفاده از آنتی بیوتیک ضرورت می یابد.

آیا درمان با داروهایی که اسهال را قطع می کنند، درست است؟ داروهایی که حرکات روده را کمتر کند به هیچ وجه توصیه نمی شود. حرکات زیاد روده و اسهال در واقع واکنش دفاعی بدن برای دفع میکروب از روده هاست. دادن داروهای کاهنده حرکات روده باعث می شود میکروب در سطح شکمی پخش و وارد خون شود. بنابراین مصرف دارو فقط باید با نظر پزشک باشد. امروزه از داروهای دیگری به نام پروبیوتیک نیز استفاده می شود که اثر درمانی خوبی دارد.

پروبیوتیک چه نوع دارویی است؟ میکروب هایی است که باید به طور طبیعی در روده وجود داشته باشد. در اثر مصرف آنتی بیوتیک های مختلف این وضع فیزیولوژیک به هم می خورد. در نتیجه، ما پروبیوتیک را از خارج وارد بدن می کنیم و به این ترتیب به محیط روده تعادل می دهیم و اجازه تکثیر میکروب های بیماری زا را می گیریم. دادن روی (zinc)نیز اثر خوبی در ترمیم مخاط روده ها دارد و حتی دوره بیماری را کوتاه تر می کند. البته باید دقت کنیم کودک دچار کمبود ویتامین A نباشد. گویا این کودکان بیشتر مستعد ابتلا به اسهال هستند.

پزشکان روی او . آر. اس تاکید می کنند. گاهی کودک دچار استفراغ است و نمی تواند هیچ ماده غذایی یا نوشیدنی را ببلعد، در این شرایط چه باید کرد؟ استفراغ معمولا با کمک داروهای ضدتهوع در عرض چهار ساعت درمان می شود. به محض این که کودک توانایی بلع را پیدا کرد، محلول پودر او .آر. اس را به تدریج هر بار یک قاشق غذاخوری، باید به کودک داد.

آیا هنگام اسهال غذا یا شیر مادر باید قطع شود؟ شیر مادر در کودکان مبتلا به اسهال قطع نمی شود. غذاهایی که باعث دل درد نشود، مانند کته ماست و میوه تمیز مانند سیب را هم می توان تا بهبودی کامل بیماری به کودک خوراند. تا یکی دو روز پس از بیماری و ترمیم مخاط های روده و کاهش درد اغلب کودکان اشتهای چندانی به غذا ندارند و اصرار برای خوراندن غذا نباید زیاد باشد. به هر حال بهترین راه مقابله با اسهال و استفراغ این است که نگذاریم آب بدن کم شود. با هر بار اسهال لازم است ۲۰ تا ۳۰ سی سی پودر او. آر. اس داده شود.

توصیه پزشکان به خانواده ها چیست؟ در وهله اول باید بهداشت مواد غذایی را رعایت کنند. میوه ها، سبزیجات و کاهو حتما باید با ماده ضدعفونی کننده شسته شود و خوب آبکشی شوند. انگل هایی که روی صیفی جات هستند، با آب معمولی تمیز نمی شوند. از خریدن مایعات مشکوک و پلمب نشده و مواد غذایی فاسدشدنی در بین راه یا کنار خیابان یا سرو کردن غذا در رستوران های بین راهی که نمی شناسند، خودداری کنند.

نویسنده: سودابه رضایی

منبع: روزنامه جام جم
پنج شنبه 9/5/1393 - 17:13
اقتصاد
 
دستیابی به سبک زندگی مالی بی نقص و حتی تلاش برای رفع عیوب مان در جهت دستیابی به این هدف، اموری هستند که تمام جنبه های زندگی مالی روزمره ما را تحت الشعاع قرار خواهد داد. همان طور که زندگی شخصی تان متحول خواهد شد، زندگی حرفه ای و خانوادگی تان نیز دستخوش تغییر خواهند شد.

 

  

 

تمام ماجرا با میل به ایجاد یک لیست ساده شروع می شود. برای همه پیش می آید که یک روز درحالی که مشغول انجام دادن وظایف روزانه مان هستیم، درحالی که تازه از خواب بیدار شده ایم یا درحالی که خسته از کار به خانه برگشته ایم، دلمان بخواهد که یک لیست تهیه کنیم. یک قلم و کاغذ برمی داریم و روی آن لیستی از کارهایی می نویسیم که باید فردا انجام دهیم، گاهی لیستی از اهداف مان برای سال جدید یا ماه آینده تهیه می کنیم و گاهی که روحیه بهتری داریم لیستی از آرزوها یا نیازها تهیه می کنیم. برای رسیدن به کمال مالی به روحیه آن لحظات نیاز داریم، لحظاتی که از شور و شوق لبریز هستیم و عزم مان را جزم کرده ایم که تغییر کنیم. لحظاتی که آماده ایم فهرستی از اموری که لازم است انجام شوند تهیه کنیم و برای دستیابی به آن پیش برویم. برای این منظور ابتدا لیستی از تمام نیازهایی تهیه کنید که در زندگی تان دارید و در زندگی فعلی تان برآورده نشده اند، این نیازها ممکن است صرفا مالی یا به نحوی مرتبط به امور مالی باشند. سپس تصمیم بگیرید که این نیازها را محقق کنید. چیزی که از همه مهم تر است این است که شما نه تنها قصد و انگیزه دستیابی به این اهداف را داشته باشید، بلکه این انگیزه را با شهامت تمام اعلام کنید. وقتی که حتی خودتان از اعلان عمومی برنامه هایتان هراس دارید، باید نسبت به تحقق پذیری این برنامه ها مشکوک بود. در گام بعدی باید مطمئن شوید که شما از سطح بالایی از مسوولیت پذیری نسبت به اهداف تان برخوردارید، چند توصیه کلی زیر را بخوانید تا بهتر پیش بروید.

تاثیر پذیر باشید

حتما بارها شنیده اید که افراد تاثیرگذار مورد ستایش دیگران هستند، اما توصیه ما این است که تاثیرپذیر باشید. این به این معنا نیست که تاثیرگذار بودن خوب نیست، بلکه به این معنا است که تاثیرپذیر بودن ویژگی بسیار مثبت و سازنده ای است که همواره مورد غفلت واقع شده است، تاثیرات دیگران بر ما بسیار ضروری هستند، البته به شرطی که هسته مرکزی شخصیت و اهداف شما را خدشه دار نکنند، آنها می توانند بهترین محرک ها برای طی مسیر موفقیت باشند. به افراد دیگر اجازه دهید که ایده ها و حتی اولویت هایشان را به زندگی شما راه دهند. خودتان را با اشخاصی که ستایش شان می کنید محاصره کنید و از آنها بیاموزید. اگر شخصا قادر به معاشرت با این اشخاص نیستید، کتاب هایی از آنها یا در خصوص آنها بخوانید. فراموش نکنید هر فرد بزرگی تحت تاثیر بزرگان دیگری بوده است، فروتن باشید و از اینکه بخشی از این چرخه باشید نترسید. این چرخه ای است که در آن کمال دست به دست می چرخد؛چرخه کمال، از آن بهره مند شوید.

به خودتان قول بدهید و سر قول تان بمانید

قول دادن نخستین گام تصمیم گیری است، اگر برای امری یا هدفی تصمیمی گرفته اید، ولی هنوز قولی به خودتان در خصوص آن نداده اید، یعنی در خصوص آن زیاد جدی نیستید. وقتی به خودمان قول می دهیم که انرژی و انگیزه ای برای تحقق هدف را در خود احساس می کنیم، وقتی به خودمان قول می دهیم که می دانیم تصمیم گیری و هدف تعیین کردن نیاز به تعهد عملی دارد، پس اگر تصمیمی گرفته اید ولی هنوز نمی دانید کی عملی خواهد شد و تصورات مبهمی در مورد روزی که این تصمیم را عملی خواهید کرد دارید، به خودتان و تصمیم تان شک کنید، اما قول دادن تمام راه نیست، قول دادن آغاز راه مسوولیت پذیری است، مثلا تصور کنید هدف تان این است که در سال آینده درآمدتان را ۲۵ درصد افزایش دهید و برای تحقق این هدف به خودتان قول می دهید روزی یک ساعت بیشتر کار کنید، این قول در صورتی که به آن عمل نکنید هیچ معنایی ندارد. همان طور که بدقولی دیگران شما را ناامید می کند و اعتماد شما را نسبت به آنها سلب می کند، بدقولی خودتان نیز چنین اثری روی خودتان دارد، وقتی نسبت به قول هایتان به خودتان بی مسوولیت باشید، رفته رفته اعتماد به نفس و قدرت عمل تان را از دست خواهید داد.

در مورد اینکه چه قولی به خودتان می دهید و چه ضرورت هایی برای خودتان تعیین می کنید، مخصوصا به لحاظ زمانی حساس باشید، قولی که به خودتان می دهید باید عملی، عاقلانه و در زمان مناسب صورت پذیرد. همچنین هرگز قول هایی به خودتان ندهید که سبب شود اهداف تان تمام زندگی شما را تسخیر کند. فراموش نکنید همیشه اوضاع را به نحوی بچینید که جای کافی برای خانواده تان و کسانی که دوستشان دارید در قطاری که با آن به سوی اهداف تان می رانید، وجود داشته باشد. تعهد به وظایف و اهداف خوب است، اما فراموش نکنید که بیشتر از هرچیز نسبت به زندگی تعهد دارید، تعهد به اینکه خوب و شاد زندگی کنید و فرصت خوب و شاد زندگی کردن را برای نزدیکان تان مهیا کنید.

در روابط مالی تان صادق باشید

دستیابی به کمال مالی تنها به معنای دسترسی به چند هدف کمی در زمینه حرفه تان نیست، بیشتر از هرچیز مهم است که به سطحی از پختگی و بلوغ برسید که به عنوان فردی دارای روابط مالی صادقانه شناخته شوید، این امری است که در جهان سنت از آن به عنوان «اعتبار» یاد می شود و در بازارهای سنتی و حتی مدرن به اندازه سایر وجوه مالی اهمیت دارد. در روابط مالی تان در خصوص آنچه قصد انجامش را دارید صادق باشید و وقتی قولی را می دهید به آن عمل کنید. وقتی که در روابط مالی تان در خصوص تنگناها، ضرورت ها، دلیل اینکه امری در کارتان می تواند محقق شود و امر دیگری نمی تواند، صادق باشید، طرف های تجاری شما به شما اعتماد خواهند کرد. حتی زمانی که از تحقق یک وعده یا قول ناتوان هستید از بهانه آوردن پرهیز کنید. صادقانه دلایل این ناکامی را شرح دهید و سعی کنید در آینده از بروز آن جلوگیری کنید. تلاش برای راضی کردن همه به هر قیمتی اقدام غلط دیگری است که باید از آن پرهیز کنید، تعهد بیش از حد به ایجاد رضایت در طرف های تجاری به کمال مالی شما لطمه می زند و روابط مالی تان را به روابطی یک طرفه و بعضا مخرب بدل می کند.

خود و محیط اطراف تان را سازمان یافته و منظم نگه دارید

سازمان دهی با این گام آغاز می شود: دریابید که شما مرکز زندگی تان هستید. شما هسته مرکزی زندگی خانوادگی، مالی و شخصی تان هستید، هرکسی برای خود این گونه است. برای اینکه بتوانید بر حوزه های مختلف زندگی تان اثر بگذارید، چه زندگی مالی فرزندتان باشد چه کارمندان یا دوستان تان، باید قبل از هر چیز با هسته مرکزی این جهان یعنی خودتان آشنا باشید. خودآگاهی امری است که برای سازمان دهی به آن نیاز دارید.

کارهای کوچکی انجام دهید که فقط برای خودتان هستند، آخرین باری که وقت کردید کتاب بخوانید کی بود؟ پروژه شخصی که سه سال قبل شروع کردید چه شد؟ کارهای کوچکی که عاشق انجام دادن شان هستید ولی وقتی برایشان ندارید چه سرنوشتی در زندگی شما خواهند داشت؟

با نظم دادن و سازماندهی کردن اوقات و زندگی روزانه تان از شر چیزهای غیر ضروری خلاص شوید و فرصتی برای چیزهایی پدید آورید که از انجام دادنش لذت می برید، بدون لذت شخصی از فعالیت های انفرادی، بدون کتاب خواندن برای یادگیری چیزهای جدید و تازه، دستیابی به هیج نوعی از کمال ممکن نخواهد بود و کمال مالی نیز مسثتنی نیست.

نظم بخشیدن به زندگی تان و ایجاد فضا برای امور تازه را از میز کارتان شروع کنید، میز کارتان را نگاه کنید، چه چیزی اضافی است؟ نامه ها، کاغذها، وسایل قدیمی، از شر چیزهای اضافی خلاص شوید و به جای آنها یک یادداشت روی میزتان بگذارید، یادداشتی که روی آن لیستی از کارهایی که مایلید انجام دهید نوشته شده است.

در خانه همین کار را با همراهی همسرتان انجام دهید، اگر هر دوی شما شاغل هستید، احتمال بسیار زیادی وجود دارد که خانه تان به مکان واقعا نامرتبی تبدیل شده باشد. در اولین فرصت همه چیز را دوباره سازماندهی کنید، این به معنی تمیز کردن خانه نیست، بلکه نظمی تازه به وسایل ببخشید و تصمیم بگیرید چند فعالیت مشترک جدید با همسرتان انجام دهید. شاید به نظر برسد این امور ربطی به کمال مالی ندارند، اما وقتی هماهنگی میان نظم بیرونی و درونی را مشاهده کنید، وقتی از مطالعه شخصی و فعالیت های خلاقانه با همسرتان لذت ببرید، در زندگی مالی تان نیز موفق تر خواهید بود. هیچ چیز نمی تواند به اندازه مشاهده هماهنگی در جهان درون و بیرون انسان را دچار آرامش کند و جمله ای مشهور می گوید: میز کار مرتب نشانه ذهن مرتب است.

تمرکزتان را از دست ندهید

حتما این تجربه را در زندگی شخصی تان داشته اید که زندگی شخصی شما را از اهداف تان دور می کند، بحران های خانوادگی، دعواها، مشکلات و حتی خوشی های زندگی خانوادگی ممکن است ما را از اهداف مان دور کند. برای اینکه از اهداف تان فاصله نگیرید به یک مراقبت شخصی و سخت گیرانه نیاز دارید. مراقبت برای حفظ تمرکز بر اهداف. یافتن نقطه ثقلی که بتواند وجوه مختلف زندگی شما از زندگی خانوادگی و کاری تا تفریحات را در تعادلی در کنار هم حفظ کند، دشوار نیست. برای آنکه اهداف تان را فراموش نکنید، آنها را به اهدف میان مدت، دراز مدت و کوتاه مدت تقسیم کنید. سپس اهداف کوتاه مدت را تا حدی کوچک کنید که مقیاسی روزانه پیدا کنند. برای تحقق اهداف روزانه ابزارهای مختلفی وجود دارد، به عنوان مثال می توانید از تلفن همراه خود استفاده کنید، برای خود وظایف مشخصی تعیین کنید که در ساعت مشخصی زنگ هشدار داشته باشند. از دوستان، نزدیکان و خانواده تان نیز کمک بگیرید. توضیح دادن اهداف و ضرورت هایی که برای خود تعیین کرده اید به نزدیکانتان امری مفید است. اگر آنها از ضرورت های شما و مسوولیت هایتان مطلع باشند، می توانند کمک تان کنند تا بهتر در مسیر بمانید و تمرکزتان را از دست ندهید. شاید دوست دارید زمانی که به موفقیت رسیدید با اعلام ناگهانی موفقیت تان خانواده تان را غافل گیر کنید و بنابراین ترجیح می دهید از مسوولیت هایتان چیزی به آنها نگویید، درست است که این لحظه می تواند زیبا باشد، ولی فراموش نکنید چه قیمتی برای آن می پردازید.

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد
پنج شنبه 9/5/1393 - 17:12
خانواده
 
حتما شما هم هنگامی که همسرتان شاد و خوشحال است در کنار او از زندگی لذت می برید اما زمانی که با غم، رنج و ناراحتی ای دست و پنجه نرم می کند چطور؟

 

  

 

همدلی از هم زبونی بهتره

یک سوگ چگونه رخ می دهد؟ واکنش ما به سوگ عزیزان چگونه باید باشد؟ همدلی از هم زبونی بهترهسوگ یک پاسخ هیجانی طبیعی است که نسبت به یک فقدان روی می دهد. واکنش افراد در جریان سوگ نه تنها از شخصی به شخص دیگر فرق می کند بلکه در طول زندگی شخص هم از یک دوره به دوره دیگر می تواند متفاوت باشد. با وجود اینکه روش منحصربه فردی برای بیان سوگ وجود ندارد معمولا بیشتر افراد مراحل مشترکی را تجربه می کنند و دانستن این مراحل هم برای فرد داغدیده و هم شخصی که وظیفه حمایت از او را برعهده دارد مفید است.

۱- نخستین مرحله ای که فرد تجربه می کند مرحله انکار است و نخستین واکنش انکار ممکن است چند ساعت یا چند روز طول بکشد. ماندن در این فاز می تواند بعدها برای فرد خطرساز شود.

واکنش مناسب: در این مرحله، هم نباید با انکار او مخالفت کنید و هم نباید آن را تأیید کنید. تأیید و تکذیب انکار سبب تثبیت آن می شود.

۲- دومین مرحله خشم است. در این مرحله، فرد از یادآوری مشاجرات و بحث های ناخوشایندی که با فرد ازدست رفته داشته از خودش خشمگین می شود یا از عدم بیان احساسات و آرزوهایش با فرد متوفی احساس گناه شدیدی می کند. حتی گاهی نسبت به دیگران هم دچار خشم می شود؛ مثلا تصور می کند دیگران باعث از دست رفتن عزیزش شده اند یا خودش را عامل مرگ او می داند.

داغ را بر دل غم بگذار!

واکنش مناسب: نباید احساس گناه او را نادیده بگیرید یا صریحا به او بگویید که رفتارش غیرمنطقی است بلکه باید به او فرصت دهید خشم اش را ابراز کند و با فراهم کردن بستری مناسب به او امکان بروز هیجاناتش را بدهید؛ مثلا اگر افسوس می خورد و می گوید: «اگر می دانستم او را از دست می دهم سر فلان مسئله هرگز با او مشاجره نمی کردم» برایش توضیح دهید: «حق داری ناراحت باشی ولی دعوا و مشاجره ممکن است بین همه افراد به وجود بیاید و همه ما این اجازه را داریم که عقایدمان را بیان کنیم و ممکن است در این بین بحث و مجادله ای نیز به وجود بیاید. درست است که او الان بین ما نیست اما تو هم نباید به علت اختلاف نظری که با او داشتی خودت را نبخشی و سرزنش کنی».

۳- بعد از تخلیه خشم، فرد وارد مرحله چانه زنی می شود. چانه زنی عبارت است از تلاش فرد برای کسب یکسری توافقات یا آرزوی برگشتن به گذشته برای انجام وظیفه ای که انجام نداده است؛ مثلا فرد می گوید: «کاش فرصتی داشتم و می توانستم به گذشته برگردم و فلان کار را برای مادرم انجام بدهم».

واکنش مناسب: به عنوان یک همسر حمایتگر به چانه زنی هایش گوش دهید. درست است که این چانه زنی ها ماهیتا غیرممکن هستند اما نباید این را صریحا به او بگویید. از دیدگاه او به قضیه نگریسته و او را درک کنید. درواقع او به این طریق سعی دارد اضطراب و غم خود را کاهش دهد و به نوعی آرامش برسد. همچنین تلاوت قرآن کریم یا پخش آن می تواند فضای آرامی برای همسرتان فراهم کند.

۴- مرحله بعد مرحله افسردگی است. هنگامی که تلاش های فرد برای جبران ناکامی ها از طریق چانه زنی به نتیجه ای نمی رسد و این مفهوم که دیگر کاری از دستش ساخته نیست در ذهنش نقش می بندد، دچار افسردگی می شود. درواقع سوگواری آنقدر فرد را ملول می کند که دیگر انرژی ای برایش باقی نمی ماند و عواطف، نگرش ها و رفتارهای فرد تحت تأثیر افسردگی قرار می گیرد.

واکنش مناسب: ابتدا نسبت به علائم افسردگی شناخت کافی پیدا کنید تا از رفتارهای او دچار سوءبرداشت نشوید. اگر همسرتان بهانه گیر شده و نسبت به همه چیز دید منفی دارد نگران نباشید چون این حالت گذرا بوده و با طی شدن مرحله افسردگی به تدریج تعدیل می شود. درباره تفسیرهای اشتباه و اغراق آمیز او از مسائل با او جروبحث نکنید. هرچه بیشتر با افکار و رفتارش به ستیز بپردازید او منزوی تر می شود. مراقب باشید در این دوران ارتباطش را با دوستان و آشنایان قطع نکند. متخصصان می گویند که افراد مذهبی کمتر دچار افسردگی می شوند. پس سعی کنید رفتارهای دینی او را تقویت کنید. حواستان به برنامه غذایی و ورزشی او هم باشد. فرزندانتان را از وضعیت همسرتان آگاه کنید تا از تغییر رفتار و نگرش او مضطرب نشوند.

۵- مرحله آخر مرحله پذیرش است. پذیرش نه به معنای احساس رضایت و خرسندی بلکه به معنای پذیرفتن مرگ عزیز برای ایجاد انطباق و سازگاری. در این مرحله معمولا علائم باقیمانده افسردگی برطرف می شود و الگوی زندگی و خواب فرد به حالت طبیعی بازمی گردد.

واکنش مناسب: شرایط را در محیط خانه طوری فراهم کنید که او بتواند در این مرحله با آسایش خاطر با خود و خدای خودش خلوت کند و برای آرامش روح عزیز از دست رفته اش دعا کند یا مثلاً واجبات دینی اش را انجام دهد از جمله خواندن قرآن، نماز قضا و ...

مرگ پایان شکیبایی نیست

برای اینکه پا به پای همسر داغدارمان حرکت کنیم چه کنیم؟

همدلی به جای همدردی

بیان جملات کلیشه ای از این دست که«تو باید قوی باشی» و«به خاطر فرزندانت نباید بی تابی کنی»، چندان بار مثبتی ندارد. از آنجا که همدردی در یک پیام کلامی متوقف می شود به عنوان یک همسر باید یک قدم فراتر گذاشته و با او همدلی کنید؛ یعنی از دیدگاه او به احساسات، عواطف، باورها، شناخت ها و رفتارهایش بنگرید. وقتی او می گوید: «من از نبود پدرم زجر می کشم» زجر کشیدن او را حس کنید و این پیام را به او انتقال دهید که درک می کنید او چگونه از این فقدان در رنج است.

عواطف او را بشناسید

برای اینکه بتوانید هنگام سوگواری با همسرتان همدلی کنید باید با عواطف و هیجانات او از قبل آشنا باشید و بدانید هنگام شادی و غم چه واکنش هایی نشان می دهد. نباید هیچ کدام از آنها را نفی یا بیش از حد تصدیق کنید. همچنین باید از مراحل سوگواری آگاه باشید و خود را برای همراهی کردن او در این مراحل آماده کنید. سپری کردن این مراحل را به عنوان تکلیفی درنظر بگیرید که مسئولیت انجام آن با شماست.

با او وقت کافی بگذرانید

در تمام طول مجالس و مراسم سوگواری در کنار او باشید به گونه ای که او حس کند وقت و انرژی کافی را برایش صرف می کنید. سعی کنید از اندیشه های وسواسی او مثل اینکه «اگر من این کار را می کردم شاید این اتفاق نمی افتاد» آگاهی پیدا کنید. آنها را کنترل کرده و به آنها نه به عنوان باورهای غیرمنطقی بلکه به عنوان افکاری که ممکن است برای هر کسی در چنین شرایطی ایجاد شود، سمت و سو دهید.

پدیده مرگ را برایش معنا کنید

برای پدیده مرگ در ذهن همسرتان معنایی پیدا کنید. مثلا ممکن است او مرگ عزیزش را اینچنین معنا کند: «بیماری او را از پا درآورد» یا «به علت آزار و اذیت های فلانی مرد» یا مثلا افرادی که عزیزی را در سانحه تصادف از دست می دهند راننده را باعث مرگ او می دانند. در این صورت باید سعی کنید معانی جدیدی مثل «هر کسی عمر معینی دارد و این دست ما نیست» و «زمان مرگ او فرا رسیده بوده» را جایگزین آن کنید.

از اهمیت موضوع نکاهید

بعضی افراد گمان می کنند با کم اهمیت جلوه دادن موضوع می توانند از شدت آن بکاهند و تحمل فرد را نسبت به آن بیشتر کنند، درصورتی که برعکس، با دست کم گرفتن اهمیت فقدان نه تنها آستانه تحمل فرد بالا نمی رود بلکه تأثیرات منفی جبران ناپذیری در روحیه او می گذارد. باید صبورانه به او اجازه و فرصت عزاداری، گریه و سوگواری را بدهید.

هنگام تخلیه هیجانی مراقب او باشید

اگر به علت هیجان زدگی زیاد، خطر آسیب زدن به خود یا خودکشی وجود دارد به هیچ وجه او را تنها نگذارید. اگر همسرتان بیش از حد بی قراری می کند به طریقی او را متوجه کنید که هیجان زیاد او باعث رنجش خاطر دیگران و اذیت شدن بیشتر خودش می شود. بعضی افراد هنگام سوگواری به قدری هیجان زده می شوند که بعدها از یادآوری آن خجالت می کشند. به همسرتان کمک کنید شخصیت و وقار خود را هنگام سوگواری حفظ کند.

خودسرانه دارو تجویز نکنید

بعضی افراد برای تحمل رنج داغدیدگی خودسرانه برای همسرشان قرص های آرامبخش و خواب آور تجویز می کنند. مصرف اینگونه داروها شاید به طور موقت او را تسکین دهد اما در طولانی مدت نه تنها اثرگذار نیست بلکه رفتارهای ناهنجار او را تقویت می کند. اگر همسر داغدیده تان بیش از حد بی قرار است یا به علت بی اشتهایی و اختلالات خواب در انجام کارها با مشکل مواجه شده حتما با یک پزشک مشورت کنید.

در انجام امور به او کمک کنید

او را یاری کنید تا زندگی منطبق شده با شرایط جدید را آغاز کند. سنگینی بار وظایف نباید سبب دشواری مراحل سوگواری شود بنابراین در انجام امور منزل و فرزندان به او یاری برسانید. البته این کمک ها نباید افراطی باشد به گونه ای که او با گذشت زمان عادت کند از قبول مسئولیت هایش شانه خالی کند. در این صورت گاهی به او گوشزد کنید که در انجام وظایف و مسئولیت هایش کنار او هستید؛ مادامی که او به بهبودی نسبی دست پیدا کند و بتواند سکان امور زندگی را خود به دست بگیرد.

طبیعی ها و غیرطبیعی ها را بشناسید

اگر همسرتان بعد از گذشت یک سال هنوز سوگوار و نسبت به انجام فعالیت های روزمره بی علاقه است برای کمک به او باید از یک متخصص بهداشت روان کمک بگیرید. این را بدانید که او عامدانه اینگونه رفتار نمی کند پس او را سرزنش اش نکنید؛ مثلا به او بگویید: «درد و رنجی که کشیده ای شدید بوده اما عوارضی که در تو ایجاد کرده غیرطبیعی است». اگر نسبت به درمان سرسخت است اهمیت مسئله را اینگونه برایش روشن کنید که نه به خاطر خلاصی خودتان از این شرایط دشوار بلکه به دلیل اهمیتی که برایش قائل هستید می خواهید او را در مسیر درمان قرار دهید. به او بگویید: «چون تو را دوست دارم، سلامت و شادابی تو برایم مهم است و نمی خواهم شاهد رنج و آسیب تو باشم. پیشنهاد می کنم به یک مشاور متخصص مراجعه کنی». اگر با وجود تلاش های شما او هنوز در برابر مراجعه به درمانگر مقاومت می کند ابتدا خودتان به متخصص مراجعه کنید تا راهکارها و مهارت های لازم را برای متقاعد کردن و هدایت او به سمت درمان دریافت کنید.

پیشنهادهایی برای خانم ها و آقایان

چون نیمکره چپ مغز خانم ها غالب تر است احساسات و هیجانات آنها شدیدتر است و تخلیه هیجانی بیشتری نشان می دهند. آقایان بیشتر سعی می کنند غرور، بزرگی و عظمت مردانه شان را حفظ کنند و معمولا دوست ندارند آدم ضعیفی جلوه کنند. اگر زن سوگوار است، همسرش باید عواطف و احساسات او را بشناسد و هنگام سوگواری به لحاظ عاطفی حمایت بیشتری از او بکند. این حمایت ها می تواند در قالب جملاتی نه تنها التیام بخش بلکه حمایت بخش باشد. اما اگر مرد سوگوار است خانم باید بداند شوهرشان به هیچ وجه دوست ندارد ضعفش هنگام سوگواری نمایان شود و تلاش می کند غرور خود را حفظ کند. بنابراین در حضور جمع نباید همدردی و ابرازهای ظاهری زیادی نشان دهید.

منبع: روزنامه همشهری
پنج شنبه 9/5/1393 - 17:12
كودك
 
آنچه این روزها درباره مشکلات استخوانی کودکان و نوجوانان می شنویم، با گذشته فرق می کند، اگر در گذشته تنها مشکل کودکان پای پرانتزی بود حالا به دلیل کم تحرکی، استفاده از کوله پشتی نامناسب و نشستن غیرمتعارف پشت میز و نیمکت ها مشکلات دیگری نیز به گروه اختلال های ساختار استخوانی کودکان اضافه شده که در صورت تشخیص دیرهنگام می تواند آسیب جسمی و هزینه مالی زیادی را برای بهبود تحمیل کند.

زانوی پرانتزی

بدشکلی های زاویه دار اندام های تحتانی در کودکان به طور شایع علت مراجعه والدین کودکان به کلینیک های ارتوپدی است. «این حالت زاویه دار شدن استخوان های ساق و ران ممکن است در سطح جلویی(به صورت واروس، کم شدن زاویه و والگوس، افزایش زاویه اتفاق بیفتد) یا به صورت زاویه دار شدن در جهت جلو و عقب یا ترکیبی از این دو حالت ایجاد شود.» پاهای پرانتزی در دوره نوزادی ۱۵ درجه است و در یک سالگی به ۱۰ درجه می رسد و در ۱۸ ماهگی تا ۲۴ ماهگی به حد طبیعی می رسد.

علت

به طور کلی پرانتزی شدن خفیف و متوسط اندام های تحتانی در داخل رحم است و زاویه دار شدن و حالت پرانتزی به علت ترکیب چرخش خارجی مفصل ران و چرخش داخلی استخوان ساق است. گاهی اوقات هم اختلالات ساختاری و کمبود ویتامین D یا کلسیم می تواند علت بروز این اختلال باشد و به همین دلیل باید بررسی های لازم توسط پزشک صورت گیرد.

تشخیص

مهم ترین مسئله در بدشکلی های زاویه دار تشخیص حالت های فیزیولوژیک و پاتولوژیک است. دکتر ملک پور روش های ارزیابی و تاریخچه طبیعی برای انجام درمان مناسب را لازم می داند.

 

  

 

درمان

اصولا پاهای پرانتزی تا یک سالگی ادامه داشته و فقط خیلی کم با رشد کودک اصلاح می شود. بعد از اینکه کودک شروع به راه رفتن می کند پاهای پرانتزی خود به خود اصلاح می شود. «اصلاح پاهای پرانتزی گاهی اوقات به طور طبیعی تا ۲۴ ماهگی یا بیشتر ممکن است طول بکشد. در برخی موارد پاهای پرانتزی تا سه سالگی ادامه داشته ولی در پنج سالگی بدون هیچ گونه درمان خودبه خود با رشد کودک اصلاح می شود. محققان تخمین می زنند تقریبا ۹۵ درصد کودکان با پاهای پرانتزی تا سن بلوغ به حد نرمال می رسند و اصولا تا ۱۰الی ۱۳ سالگی هیچ گونه درمان جراحی توصیه نمی شود.

زانوی ضربدری

در این حالت وقتی زانوها به هم چسبیده اند، قوزک پاها بیش از دو سانتی متر از هم فاصله دارند. ممکن است تا چهار سالگی زانوها به طور طبیعی حالت ضربدری داشته باشند اما تا شش سالگی برطرف می شود.

علت

زانوی ضربدری به علت انحراف در مسیر حرکت کشکک، می تواند باعث درد زانو شود. این وضعیت در صورتی که خیلی شدید نبوده یا بیمارگونه تشخیص داده نشود، مشکلی به حساب نمی آید.

تشخیص

معاینه و ارزیابی پزشک مهم ترین راه تشخیص اولیه است. اما دکتر ملک پور عقیده دارد عکسبرداری نیز برای تشخیص میزان زاویه انحراف در موارد شدید لازم است.

درمان

درمان این حالت بستگی به علت آن دارد. در نوع طبیعی احتیاجی به درمان خاصی نیست اما در مواردی که درد زانو ایجاد شود یا موارد شدید از کفش مخصوص یا حتی جراحی برای درمان استفاده می شود. «اگر بعد از سنین رشد زاویه زیاد باشد برای پیشگیری از آرتروز باید جراحی انجام شود و ورزش نمی تواند کمک کند.»

صافی کف پا

یکی دیگراز اختلال هایی که والدین ممکن است با آن مواجه شوند صافی پای کودک است این اختلال غالبا بعد از ۵ سالگی و زمانی که پا ساختار طبیعی خود را پیدا می کند، نمایان می شود. «در کف پای انسان به طور طبیعی سه قوس اصلی وجود دارد که شامل قوس طولی داخلی، قوس طولی خارجی و قوس عرضی است. اصطلاح کف پای صاف زمانی به کار برده می شود که قوس طولی داخلی کاهش پیدا کرده باشد.»

علت

برخلاف تصور کلی، کف پای صاف فقط در برخی موارد زمینه ارثی دارد. «کف پای صاف دو نوع طبقه بندی دارد؛ در نوع اول که به آن فرم تکاملی گفته می شود، با راه افتادن کودک و تکامل ساختارهای شکل دهنده کف پا اصلاح می شود. نوع دوم اکتسابی است که به دلیل اختلال عضلات پا یا بیماری های عصبی ایجاد می شود. در نوع دوم طبقه بندی صافی کف پا به دو صورت انعطاف پذیر و ثابت است. در فرم انعطاف پذیر اختلال استخوانی وجود ندارد و در بیشتر موارد با سیر تکامل برطرف می شود. اما در فرم ثابت به دلیل اتصالات غیرطبیعی استخوان های مچ پا قابل برطرف شدن به صورت طبیعی نیست و اغلب نیاز به اقدامات درمانی دارد. خیلی از کودکان وقتی راه می افتند دچار چرخش کف پا به خارج می شوند که در ظاهر کف پای صاف را ایجاد می کند. شلی رباط ها علت دیگری است که در بسیاری از افراد به صورت ژنتیک ایجاد می شود و به خصوص در دوران کودکی می تواند باعث به وجودآوردن فرم فیزیولوژیک کف پای صاف شود.»

تشخیص

پزشک، کودک را درحالی که بدون کفش و جوراب ایستاده معاینه می کند و نحوه قرارگیری کف پا از بالا و پهلوها بررسی می شود. چسبیدن لبه داخلی پا به زمین مشخصه کف پای صاف محسوب می شود. در بیشتر موارد پاشنه این افراد به سمت خارج چرخش یافته و با بلند شدن فرد روی انگشتان چنانچه قوس های کف پا تشکیل شود، می توان نوع انعطاف پذیر را از فرم ثابت تشخیص داد.

درمان

خوشبختانه در بسیاری از این موارد با رشد کودک و تکامل او تا ۱۰ سالگی صافی کف پا برطرف می شود و جای هیچ گونه نگرانی برای والدین وجود ندارد. «اگر صافی کف پا به تنهایی وجود داشته و مشکل خاصی ایجاد نکرده باشد، اصلاح کفش و استفاده از کفی های خاص و همچنین ورزش هایی که پزشک توصیه می کند وضعیت را بهبود می بخشد ولی اگر درد ساق پا و کمر درد نیز همراه با صافی کف پا وجود داشته باشد، باید اقدامات جدی تری انجام شود.» با وجود آنکه صافی کف پا در سنین بالاتر هم می تواند دیده شود اما بیماری خطرناکی محسوب نمی شود و با یک کفی مناسب فرد می تواند راحت راه برود و مشکلی برایش پیش نیاید. دکتر الیاس پور اضافه می کند در این اختلال راهکار این نیست که صافی کف پا کامل بهبود پیدا کند بلکه روش های درمانی به این منظور است که کودک راحت راه برود.

انحراف کف پا به داخل و خارج

یکی دیگر از مشکلات شایع چرخش پا به داخل و خارج است که دلایل مختلفی می تواند داشته باشد. چرخش یا از ناحیه مچ پا به وجود می آید یا خیلی اوقات از ناحیه استخوان ران ایجاد می شود: زاویه استخوان ران شرایطی را دارد که چرخش ایجاد می شود.

علت

در مورد انحراف کف پا به داخل و خارج این احتمال وجود دارد که ساختمان اسکلتی و استخوانی مشکل داشته باشند. چرخش پا به داخل ربط مستقیمی به آناتومی لگن ندارد و مربوط به استخوان ران است.

تشخیص

تشخیص این اختلال از روی معاینه و زمانی است که انگشتان به سمت داخل انحراف داشته باشند و نوک انگشتان پا هنگام راه رفتن به هم نزدیک شوند.

درمان

درمان موثر در مورد این نوع چرخش جراحی است. اگر مشکل شل بودن رباط و مفصل باشد با افزایش سن بهتر می شود و با رشد وضعیت انحراف بهبود می یابد. پوشیدن کفش برعکس در مورد پنجه پا مفید است اما اگر استخوان ران چرخش داشته باشد موثر نیست. «در چرخش جلو پنجه به داخل بهتر است تقویت عضلات بازکننده انگشتان انجام شود و در چرخش درشتنی به خارج تقویت عضلات به خارج چرخاننده پا انجام شود.»

منبع: مجله سیب سبز
پنج شنبه 9/5/1393 - 17:11
تغذیه و تناسب اندام
 
برای اینکه در برنامه کاهش وزن خود موفق باشید نباید توسط این اشتباهات از مسیر کاهش وزن خود منحرف شوید.

۱- کالری ها محاسبه نمی شوند!این اولین و رایج ترین اشتباهی است که افراد در برنامه کاهش وزن خود مرتکب می شوند. مطمئن باشید تمام کالری مصرفی در برنامه کاهش وزنتان محاسبه می شود. برای اینکه نیم کیلو گرم لاغر شوید باید در هفته ۳۵۰۰ کالری از میزان کالری مصرفی خود را کم کنید. هرچند در یک برنامه کم چرب که حاوی پروتئین مناسب و متوسط و کربوهیدرات های پیچیده است دیگر نیازی به محاسبه کالری ها نیست. زیرا این رژیم خود به خود کم کالری است.

 

  

 

۲- رژیم خود را ناگهان عوض کنید تا سریع تر لاغر شوید!این کار بدترین روش برای شروع رژیم غذایی است زیرا در این نوع رژیم ها میزان کربوهیدرات ها را کاهش می دهیم در نتیجه به سرعت مایع زیادی را از دست می دهیم. کاهش مایعات به میزان مایعات دریافتی بستگی ندارد بلکه مستقیماً به توانایی بدن در نگهداری مایعات ارتباط دارد. در این برنامه ها چربی بدن کاهش نمی یابد بلکه در واقع تنها پروتئین از دست می رود که برای کلیه ها بسیار خطرناک است. هنگامی که این نوع رژیم ها را کنار بگذاریم مجدداً با افزایش وزن به صورت چربی مواجه می شویم. و اغلب می بینیم که فرد حتی چاق تر از زمان قبل از رژیم شده است.

۳- ورزش برای کاهش وزن لازم نیست!هیچ ادعایی توخالی تر از این وجود ندارد. ورزش منظم کلید کاهش وزن طولانی مدت و حفظ وزن مطلوب است. ورزش تنها کالری نمی سوزاند بلکه توان تنظیم اشتها را نیز دارد. ورزش بر متابولیسم بدن تاثیر مثبتی می گذارد، فشارخون، کلسترول و قند خون را تنظیم و به طور کلی سلامتی را تضمین می کند. داشتن فعالیت بدنی و نگه داشتن وزن ایده آل هر دو برای حفظ سلامت لازم است. افراد می توانند سلامت خود را با ورزش ارتقاء دهند و نیز تفریحی سالم داشته باشند. ۳۰ دقیقه فعالیت بدنی روزانه می تواند به سلامت بیشتر شما کمک کند. اینکه چه نوع ورزشی انتخاب نمایید چندان تفاوتی ندارد، شما می توانید ورزش را یک بار در روز یا دو بار در روز با زمان کمتر انجام دهید.

۴- هرچه شب هنگام بخورید به چربی مبدل می شود!فرقی ندارد چه ساعتی غذا بخورید. میزان کل کالری روزانه در برابر تعداد کالری که می سوزانید تعیین کننده کاهش یا افزایش وزن است. بدن شما کالری شب یا روز را تشخیص نمی دهد. تنها میزان کالری ها دریک روز مطرح است. تنها نکته منفی خوردن غذا در شب این است که ممکن است دچار مشکلی به نام بازگشت اسید شوید که در این صورت دچار سوزش سر دل خواهید شد. اگر این مشکل را دارید باید حتماً به پزشک مراجعه نمایید.

۵- برخی غذاها می توانند کالری ها را بسوزانند!بعضی از غذاها، کمی بیشتر از سایر غذاها برای هضم انرژی لازم دارند. ولی هیچ غذایی وجود ندارد که هنگام هضم آنقدر انرژی مصرف کند که شما بدون تغییر در عادت های غذایی یا ورزش، کاهش وزن داشته باشید.

۶- سرعت غذا خوردن تفاوتی نمی کند!آرام غذا خوردن و جویدن غذا باعث تنظیم مرکز کنترل اشتهای مغز می شود. بنابراین آنچه خورده اید اشتهایتان را کم می کند و با غذای کمتر زودتر سیر می شوید. غذا خوردن سریع خود به خود چاق نمی کند ولی از آنجایی که افرادی که سریع غذا می خورند به مکانیزم تنظیم اشتهایشان زمان کافی نمی دهند تا کار کند آنگاه بیشتر از میزان لازم غذا می خورند.

۷- چون گوشت حاوی پروتئین زیادی است باعث افزایش وزن نمی شود!پروتئین ها و کربوهیدرات ها بدون توجه به منبع آنها، در هر گرم ۴ کالری دارند. چربی نیز در هر گرم ۹ کالری دارد، یعنی بیشتر از دو برابر پروتئین و کربوهیدرات. گوشت نه تنها در هر گرم چهار کالری دارد بلکه هر گرم چربی گوشت ۹ کالری دارد. هرچه میزان چربی گوشت بیشتر باشد کالری آن نیز بیشتر خواهد شد و چون مصرف کالری زیاد باعث افزایش ذخیره سازی چربی می شود، در نتیجه خوردن گوشت نه تنها باعث افزایش وزن می شود، بلکه بیشتر آن را به صورت چربی ذخیره می کند.

۸- تا زمانی که ویتامین های لازم را مصرف کنید، هرچه بخورید اشکالی ندارد!مکمل های ویتامینی تمام مایحتاج شما ازجمله پروتئین، کربوهیدرات، املاح، اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب مورد نیاز را برآورده نمی کند، بلکه این بارو غلط در مورد تغذیه و رژیم است. بسیاری از افرادی که دارای رژیم کم کالری به همراه مکمل های غذایی پروتئینی و ویتامینی هستند دچار مشکلاتی شده اند که به علت عدم توانایی بدن جهت تنظیم متابولیسم بوده است مخصوصاً کلیه ها و کبد که نمی توانند به این نوع رژیم سازگار شوند.

۹- اگر صبحانه نخورید و ناهار و شام بخورید لاغر می شوید!مهم نیست که چه زمانی از ۲۴ ساعت کالری مصرف می کنید، نتیجه نهایی یکی است. فرمول پایه این است کالری مصرفی در برابر کالری که می سوزانید. اگر در روز سه بار و هر بار چهارصد کالری بخورید یا ۱۲۰۰ کالری را در یک وعده مصرف کنید، بدن شما این تفاوت را درک نمی کند. ولی فراموش نکنید حذف وعده غذایی راه مناسبی برای رژیم موفق نیست زیرا اشتهای شما را بیش از حد تحریک می کند و نه تنها شما ناهار یا شام زیادتری می خورید بلکه در طول روز هم از انواع میان وعده ها مصرف می کنید.

۱۰- برای لاغر شدن نباید غذا خورد! برخلاف تصور، گرسنه ماندن باعث می شود وزن بدن به دلیل ذخیره سازی چربی افزایش یابد. اگر هدفتان از گرسنگی کشیدن کاهش وزن است باید در برنامه رژیمی خود تجدیدنظر نمایید. به جای گرسنگی یک برنامه مناسب ورزشی برای خود تعیین کرده و بیشتر به باشگاه بروید. از میوه جات، سبزیجات، حبوبات، گوشت های کم چرب و ماهی استفاده کنید. سعی کنید چهار یا پنج بار در هفته طبق یک برنامه منظم ورزش نمایید.

۱۱- با نوشیدن آب چاق می شویم!برعکس ننوشیدن مقدار کافی آب در طول روز متابولیسم و سوخت و ساز بدن را کند کرده و ممکن است باعث اضافه وزن نیز بشود. آب ماده ای ضروری برای فعالیت های متابولیک بدن، از جمله سوزاندن کالری محسوب می شود. تا زمانی که در کویر لوت زندگی نمی کنید، آب فراوانی اطراف شما وجود داشته و باید زیاد از آن بنوشید. ۸ تا ۱۰ لیوان و اگر ورزش می کنید حتی بیشتر از این مقدار. خوردن آب به جای انواع نوشابه نیز بسیار مناسب است. نوشابه ها معمولاً زودتر احساس تشنگی را نسبت به آب از بین می برند و دارای کالری های بی ارزش بوده و باعث می شوند بعد از ۳۰ دقیقه مجدداً احساس گرسنگی نمایید.

۱۲- خوردن تنقلات هنگام گرسنگی کمتر چاق می کند!خوردن تنقلات هنگام گرسنگی باعث ایجاد عادت های غذایی ناسالم می شود. با شکم سیر از خانه خارج شوید. گرسنگی ممکن است منجر به خریدن و خوردن تنقلات شود. شکلات، پفک و چیپس هیچ کدام نمی توانند جای یک صبحانه، ناهار و شام سالم و رضایت بخش را بگیرند.

پنج شنبه 9/5/1393 - 17:11
دنیای گیاهان و حیوانات
 
بسیارند کسانی که در فضای آپارتمان یا درون منزل خود گیاهان موسوم به آپارتمانی را نگهداری می کنند اما پس از گذشت چند زمانی متوجه می شوند گل یا گیاه شان رو به پژمردگی و خشکی نهاده است. اکثر گیاهان آپارتمانی در اثر ناآگاهی از شرایط نگهداری همچون مقدار آب لازم از بین می روند.

 

  

 

هوای مورد نیاز

تعویض هوای درون اتاق با بازگذاشتن پنجره ها و ورود هوای تازه سبب می شود که اکسیژن کافی و مورد نیاز به گیاه رسیده ساقۀ گیاهان قوی تر شده در مقابل بیماری ها مقاومت بیشتری یابند اما باید گیاه را از وزش مستقیم باد که به سرعت و مستقیماً به گیاه می وزد، نظیر باد کولر و کوران حفظ کنید. تغییر درجۀ حرارت ناگهانی محیط زیست گیاه نیز، باعث ریزش برگ های تحتانی آن می گردد.

نور

نور مورد نیاز گیاهان آپارتمانی نور غیر مستقیم است. گیاهان به طور معمول در تاریکی رشد نمی کنند. همچنین دیوارهای رنگ روشن(سفید) سبب رویش بهتر گیاهان می شوند. برگ ها و ساقه های گیاهان مستقر در پشت پنجره اغلب به طرف نور کشیده شده و خم می شوند. جهت جلوگیری از این نقیصه و حفظ توازن رویش بایستی گهگاهی آن را به یک طرف بچرخانید. مواظب باشید که گیاهان گلدار را هنگامی که گل ها روییده اند حرکت ندهید.

علاوه بر این، از نور فلورسنت هم می توان به عنوان منبع کمکی نور به جای نور طبیعب جهت رشد گیاهان استفاده نمود. از لامپ هایی که از خود حرارت می دهند نظیر لامپ های مدادی برای گیاهان گلدار و از مهتابی ها یا لامپ های گازی برای گیاهان بدون گل و با برگ زینتی استفاده می گردد.

بهترین وضعیت برای استفاده از نور مصنوعی در جایی که نور طبیعی کافی نباشد، استفاده از چند لامپ مهتابیِ آفتابی و سفید است. گیاهان مورد نظر باید به فاصله حدود ۲۴ سانتی متر در زیر مهتابی ها قرار بگیرند، به شرطی که لامپ ها حداقل حدود ۱۴ ساعت در روز روشن باشند. برای آسان تر شدن کار می توان از کلیدهای تایمر دار استفاده کرد. البته این تجویز برای مکان هایی است که نور غیرمستقیم به میزان بسیار کم به آنجا می رسد و فاقد نور کافی می باشد.

از طرفی چنانچه مشاهده نمودید که گیاه در ساعات گرم روز بین ساعات ده تا شانزده حالت پژمردگی پیدا کرده و برگ ها ابتدا به زردی و سپس به رنگ قهوه ای تغییر رنگ پیدا کرده مطمئن باشید که از نور زیاد رنج می برد. آن را از پنجره دور تر قرار دهید یا در اواسط روز پرده ها را بکشید.

اصولاً نور مستقیم آفتاب برای گیاهان آپارتمانی، مخصوصاً برگ های تازه جوانه زده مضر است و نبایستی نور آفتاب مستقیماً از پشت شیشۀ پنجره به آن ها بتاید. بهتر است نور از پرده کرکرۀ نیمه باز و یا پردۀ توری عبور نموده و به اصطلاح فیل تر شده باشد.

آبیاری

در مورد آبیاری گیاهان مسئلۀ مهم تنظیم فواصل آبیاری در فصول مختلف است طبق آمار به دست آمده اکثر گیاهان آپارتمانی در اثر افراط در آبیاری و عدم اطلاع مردم از نحوه آبیاری آنان از بین می روند. میزان آب در هر آبیاری باید طوری باشد که آب اضافی از گلدان خارج شود تا مطمئن شویم که آب به تمام قسمت های گلدان و ریشه ها رسیده است.

در ضمن با این روش از باز بودن سوراخ زهکش گلدان هم اطمینان حاصل می کنیم. آب جمع شده در زیر گلدانی را حتماً باید خالی کنید زیرا مانع تنفس ریشه می شود و در نهایت موجب مرگ آن می گردد. از دادن آب خیلی سرد و کلردار نیز به آنان خودداری نمایید.

زمان آب دادن گیاهان: مناسب ترین زمان آبیاری در گرم ترین ساعات روز، زمانی است که خاک گلدان رو به خشکی نهاده ولی هنوز کاملاً خشک نشده است. برای تشخیص صحیح اینکه خاک گلدان در حال خشک شدن هست یا خیر، اولاً باید سطح خاک گلدان خشک باشد و در برخی گیاهان دو نم باشد. ثانیاً هنگامی که با انگشت به گلدان ضربه می زنید باید صدای پوکی بدهد که نشانۀ خشکی خاک است و نه صدای خفه که در اثر خاک مرطوب تولید می شود.

خاک مرطوب نسبتاً چسبنده است و خاک دو نم چسبندگی کمتری دارد. خاک ۸۵ درصد گیاهان آپارتمانی بایستی همیشه مرطوب باشد. خاک مرطوب خاکی است که اگر آن را مشت کنید و فشار دهید، فرم گرفته و با یک تلنگر ذرات آن از هم جدا می شود.

عوامل مؤثر در آبیاری گیاه: چنانچه درجۀ حرارت محیط و شدت نور به هر دلیلی در آپارتمان بیشتر شود نیاز گیاه به آب طبیعتاً بیشتر می شود. گیاهانی که در گلدان های کوچک هستند یا برای مدتی خاک و یا گلدانشان تعویض نشده، نسبت به گیاهانی که در گلدان های بزرگ بوده یا خاک آن ها و گلدانشان تازه عوض شده، نیاز بیشتری به آب دارند.

در فصل تابستان تبخیر آب داخل خاک گلدان بیشتر است. پس باید اندکه به میزان آبیاری آن افزوده شود و فواصل آبیاری نیز در تعداد زیادی از این گیاهان(نه همه) زیاد تر باشد. به طور کلی گیاهان گوشتی و کاکتوس ها به فواصل آبیاری بیشتری نیاز دارند تا گونه های دارای برگ های نازک نظیر حسن یوسف و پیله آ. خلاصه اینکه هرچه گیاهان دارای برگ های پهن تر و بزرگ تر بوده و رشد سریع تر داشته باشند دفعات بیشتری به آب نیاز دارند. مطالب زیر را خوب به خاطر بسپارید و برای جلوگیری از تلف شدن گیاهانتان نکات یادآوری شده را دقیقاً به کار بندید.

۱- در هنگام آبیاری از آبی که سرد نبوده و دمای آن با درجۀ حرارت محیط زیست آن یکسان و کلر آن نیز خارج شده باشد استفاده نمایید.

۲- توجه داشته باشید جمع شدن آب در زیر گلدانی مضر است و آب اضافی بلافاصله بایستی تخلیه شود و هر چند ماه یک بار نیز اطمینان حاصل نمایید که آب از سوراخ تحتانی آن به آرامی خارج گردد.

۳- خیس نگه داشتن مداوم خاک گلدان، هوای موجود در خاک را به بیرون می راند و سبب می شود ریشه های آن در اثر عدم تنفس پوسیده و درنتیجه گیاه تلف گردد.

۴- درجۀ حرارت محیط زیست گیاهان، جنس گلدان، فصل و نوع خاک آن تأثیر مهمی در تنظیم آبیاری دارد.

۵- یکی از علائم اولیۀ افراط در آبیاری، زرد شدن برگ های تحتانی نظیر دیفن باخیا و در برخی از گیاهان مانند لیندا لَخت و شُل شدن برگ های فوقانی آن است. توجه داشته باشید افراط در آبیاری علت مرگ بیشتر گیاهان آپارتمانی است.

درجه حرارت و رطوبت هوا

یکی دیگر از عواملی که در سلامتی و طراوت گیاهان نقش عمده ای دارد میزان رطوبت و حرارت موجود در اطراف آن هاست. کمبود رطوبت محیط زیست گیاه، آب کلردار و کمبود پتاسیم موجب سوختگی نوک و حاشیۀ برگ ها و ایجاد لکه های قهوه ای رنگ در نقاط مختلف برگ ها می شود. توجه داشته باشید اگر می خواهید گیاهانتان از طراوت و شادابی خاصی برخوردار باشند، درجۀ حرارت محیط زیست آنان نباید از حدود ۲۰ تا ۲۲ درجۀ سانتی گراد کمتر باشد برخی از آنان تا ۱۰ ۱۲ درجه بالا تر از صفر حتی کمتر از آن را تحمل می نمایند ولی افسرده و کسل می شوند.

روش بالا بردن رطوبت هوای اطراف گیاه

۱- زیر گلدانی گیاهان را قدری بزرگ تر از قطر دایرۀ دهانۀ گلدان و گود تر از زیرگلدانی های معمولی، چیزی شبیه به تشت، که حدود ده سانتی م تر عمق و عرض آن از چ تر گیاه بزرگ تر باشد انتخاب کنید و کف آن را مملو از شن درشت یا پوکۀ صنعتی یا سفال خرد شده نموده و روی شن ها به آن اندازه آب بریزید که آب با ته گلدان تماس نداشته باشد که باعث پوسیدگی ریشه ها نشود. حال گلدان را روی شن ها قرار دهید. تبخیر مداوم آب درون شن ها باعث بالا رفتن میزان رطوبت در اطراف گیاه می گردد و چنانچه با رطوبت سنج آزمایش نمایید، هوای اطراف گلدان سه تا پنج مرتبه مرطوب تر از قسمت های دیگر اتاق است.

۲- روش دیگر آن است که با دستگاه آب فشان(اسپری) آب ولرم را به صورت هاله در گرم ترین ساعات روزهای تابستان به روی گیاه بپاشید. همچنین می توانید در فصل زمستان با قراردادن ظرف آب و یا کتری روی بخاری و یا قرار دادن حوله های مرطوب آغشته به اسانس اُکالیپتوس روی پره های رادیاتور شوفاژ و یا استفاده از دستگاه بُخور تا حدود زیادی رطوبت محیط آنان را بالا ببرید. توجه داشته باشید قطرات آب اسپری شده بیش از حد روی برگ ها(حباب مانند) نمانند و همچنین افراط در اسپری باعث جمع شدن آب در محل اتصال دمبرگ به ساقه در گیاهانی نظیر یوکا، دیفن باخیا و لیندا می شود که برای آنان مضر است و به تدریج باعث ایجاد لکه های قهوه ای در سطح برگ گیاه و پوسیدگی دمبرگ می گردد. برای دفع آب های اضافی روی برگ ها، گیاه را به صورت آرام تکان دهید تا آب های اضافی آن فرو ریزد.

۳- آخرین روش این است که گلدان ها را دور هم جمع کنید. چون برگ ها به طور دائم از خود بخار آب پس می دهند این رطوبت در محدوده گلدان ها جمع و متراکم شده و رطوبت محیط را بالا می برد.

کود

چه وقت کود بدهیم؟ معمولاً دادن کود شیمیایی جامع(کمپلکس) به مدت چهارماه بعد از خرید گیاه ضروری می باشد. البته اگر گیاه در گلخانه نباشد، زمان کود دادن دوران رویش و یا گل دادن گیاه است، که این دوران برای گیاهان بدون گل(برگ های زینتی) و گلدار از ماه فروردین تا آبان بوده و برای گونه های گل دهندۀ زمستانی فصل زمستان می باشد. در دوران استراحت(خواب بودن) گیاه، که رشد در آن صورت نمی گیرد و گیاه گل و برگ نمی رویاند، به آن کود ندهید چرا که سبب فشار به گیاه شده و آن را ضعیف می کند و باعث رویش نابهنگام برگ ها و ریشه ها می شود. برای کوددهی باید از کودهای محلول که تمام عناصر مورد نیاز گیاه شامل سه عنصر اصلی ازت، فسفر و پتاس و دوازده عنصر فرعی نظیر روی، آهن، مولیبدن، مس، بُر و... می باشند استفاده کرد. این کود ها، هرماه یک بار یا از طریق خاک یا روی برگ ها اسپری می شود. (طبق دستور روی جعبه کود) کمتر از مقدار توصیه شده در روی جعبۀ کود اشکالی ندارد ولی بیشتر از مقدار توصیه شده باعث مرگ گیاه می گردد.

خاک گلدان

بهترین ترکیب برای خاک گلدان گیاهان آپارتمانی به طور اعم، شامل یک قسمت ماسه و دو قسمت خاک برگ یا پیت موس می باشد. ولی برای قلمه زدن یا تکثیر از ترکیب دو قسمت ماسه و یک قسمت خاک برگ یا پی موس استفاده می گردد.

هنگامی که از خاک برگ برای تعویض خاک گلدان استفاده می نمایید نکتۀ مهم این است که نباید خاک را بسیار فشار داد. فشردگی زیاد خاک برگ سبب می شود که خاک برگ ها به هم بچسبند و از ورود هوا و تنفس ریشه، که برای رشد گیاه بسیار مهم و ضروری است، جلوگیری نماید. در صورت امکان برای قلمه زنی می توان به جای ماسه از ترکیبات معدنی پرلایت و دانۀ ریز لیکا(پوکۀ صنعتی ریز) هم استفاده نمود.

تعویض گلدان

تعویض گلدان به سه دلیل انجام می شود: خالی شدن خاک گلدان از مواد غذایی و رشد زیاد ریشه ها. به همین خاطر نشانۀ تعویض گلدان، ظهور علائم کمبود مواد غذایی است و یا خروج ریشه ها از سوراخ زهکش ته گلدان و یا متورم شدن ریشه آنان در سطح خاک گلدان و یا به صورت مارپیچ در ته خاک گلدان جمع شده باشد.

توجه: در مورد گیاهان کند رشد و گیاهانی که گلدان بزرگ دارند می توان به جای تعویض گلدان، چند سانتی متر از خاک سطحی گلدان را با خاک جدید تعویض نمود. بهترین زمان تعویض گلدان در صورت نیاز نیمۀ دوم اسفند بعد از گرم شدن هوا در محیطی سربسته می باشد. گلدان جدید بایستی فقط یک سایز از گلدان قبلی بزرگ تر باشد. زیرا اکثر گیاهان آپارتمانی در گلدانی که به نظر شما کوچک می آیند بهتر رشد می کنند.

تمیز کردن و براق نمودن برگ ها

گرد و غبار به طرق مختلفی دشمن برگ ها و گیاهان می باشند. گرد و غبار، زیبایی و درخشندگی برگ ها را از بین می برد و نیز روزنه ها و منافذ گیاه را می پوشاند. بنابراین گیاه نمی تواند به طور کامل تنفس کند. گرد و غبار لایه ای روی برگ تشکیل می دهد که جلوی جذب مؤثر نور آفتاب را می گیرد. گرد و غبار مخصوصاً در مناطق صنعتی و در شهرهای بزرگ، حاوی مواد صنعتی و شیمیایی بوده و برای گیاه زیان آور می باشد. بنابراین برگ ها باید به طور مرتب به طریقی که ذکر می شود تمیز شوند. این عمل با اسپری کردن آب یا پاک کردن برگ ها توسط یک اسفنج تمیز انجام می شود.

هرگز برگ های جوان و تازه روییده را تمیز نکنید چرا که بسیار لطیف بوده و خیلی سریع زخمی می شوند. در مواقعی که برگ ها بسیار کثیف هستند می باید که اول با دستمالی نرم خاک ها را گرفته سپس برگ ها شست وشو شوند. اگر این کار قبل از شست وشوی برگ ها انجام نپذیرد ممکن است که شستن برگ ها ایجاد لایه ای از گِل چسبنده روی برگ نمایند که به مراتب بد تر از حالت اول برگ ها گردیده و باعث مسدود شدن منافذ برگ ها و در نتیجه مرگ گیاه می گردد. در مورد کاکتوس ها و گیاهانی که برگ هایشان به آب حساس است(مثل بنفشه آفریقایی و سرخس) از اسپری آب روی برگ ها خودداری کرده و با بُرس یا قلم موی نرم مرطوب، خاک آن ها را بزدایید.

منبع: روزنامه جام جم
پنج شنبه 9/5/1393 - 17:11
سلامت و بهداشت جامعه
 
شاید در گذشته خیلی ها با عینکی بودن خود به بهانه هایی چون تیپ روشنفکری یا دکتری پیدا کردن کنار می آمدند، اما طی دو دهه اخیر با تغییر نگرش افراد از یک سو و از سوی دیگر با پیشرفت هایی که در انجام عمل های اصلاح نمره چشم با لیزر یعنی لیزیک و لازک حاصل شده است، بسیاری از افراد در صدد خداحافظی با عینک های طبی خود هستند.

اما نکته مهم درباره عمل لیزیک و لازک آن است که شرایط همه افراد برای این عمل مناسب محسوب نمی شود که مهم ترین عامل بازدارنده در این زمینه، رعایت محدوده سنی مشخصی برای به کار گیری این روش هاست که دکتر محمدرضا فرتوک زاده، فوق تخصص قرنیه در این باره می گوید: انجام عمل های رفع عیوب انکساری یعنی لیزیک و لازک برای افراد زیر ۱۸ سال و بالای ۵۰ سال مجاز نیست، چون احتمال تغییر شماره چشم در افراد زیر ۱۸ سال و در افراد بالای ۵۰ سال نیز خطر بروز آب مروارید وجود دارد.

لیزیک، عمل جراحی اصلاح نمره عینک با لیزر است که طی سال های اخیر به دلیل عوارضی که به دنبال داشت با تغییراتی مواجه و با عمل لازک جایگزین شد. در این نوع عمل جراحی که با لیزر صورت می گیرد، جراح به وسیله تیغه مخصوصی، برشی روی قرنیه ایجاد می کند و با برداشتن لایه رویی قرنیه و تراش لایه زیرین، اصلاحاتی را در میزان تحدب قرنیه ایجاد می کند. به این ترتیب شخص از گذاشتن عینک یا لنز طبی بی نیاز می شود.

 

 

 

زمان اصلاح نمره عینک با لیزر

اگر شماره چشم فرد در حال افزایش است باید انجام عمل لازک به تعویق بیفتد.یعنی جراح باید صبر کند تا زمانی که مطمئن شود بافت قرنیه از استحکام لازم برای انجام عمل لازک برخورداراست. زیرا طی این عمل از ضخامت قرنیه کاسته می شود و در صورتی که قرنیه از استحکام کافی برخوردار نباشد شخص در معرض خطر تخریب بافت قرنیه قرار خواهد گرفت.

قوز قرنیه مانعی در برابر لیزیک چشم

عکسبرداری از قرنیه برای این که شخص از نظر دارا نبودن احتمال قوز قرنیه مخفی مورد تائید قرار بگیرد، از ضرورت های انجام عمل لیزیک است. به بیان دیگر در صورت نازک بودن قرنیه یا قوزدار بودن آن، بیمار قادر به انجام عمل لیزیک و لازک نخواهد بود.

قوز قرنیه یک بیماری ژنتیکی است و معمولا در دهه دوم زندگی بروز پیدا می کند که طی آن قرنیه نازک می شود و حالت مخروطی پیدا می کند. چنین شرایطی به ایجاد نزدیک بینی، آستیگماتیسم نامنظم و در نتیجه کاهش دید منجر می شود.

از آنجا که قوز قرنیه باعث می شود استحکام بافت سازنده قرنیه کاهش پیدا کند و از نظم خود خارج شود، به نوعی به از بین رفتن و تخریب بافت قرنیه منجر می شود.در چنین شرایطی عمل لیزیک و لازک می تواند بهم ریختگی نظم بافت سازنده قرنیه را تسریع و تاری دید بیمار را تشدید کند. به همین دلیل، انجام لیزیک برای بیماران مبتلا به قوز قرنیه ممنوع است.

 

خشکی چشم، سدی در برابر لیزیک

خشکی چشم بعد از لیزیک و لازک بسیار شایع است و برای نیمی از بیماران پس از این عمل های جراحی اتفاق می افتد. البته به گفته دکتر فرتوک زاده این عارضه در اغلب مواقع، خفیف و زود گذر است و با استفاده از قطره اشک مصنوعی پس از مدتی بهبود می یابد. با این حال بهتر است کسانی که مبتلا به خشکی چشم هستند با توجه به احتمال تشدید این عارضه از انجام عمل لیزیک امتناع ورزند.

البته ناگفته نماند غربالگری هایی که پیش از عمل لیزیک صورت می گیرد به تشخیص و درمان خشکی چشم بسیار کمک می کند. اما ضروری است بیمارانی که مایل به انجام عمل های رفع عیوب انکساری چشم هستند قبل از عمل به درمان این مشکل اقدام کنند.

ممنوعیت شماره های بالا و بسیار پایین عینک

طی عمل لیزیک به ازای هر یک شماره ضعیفی چشم، حدود ۱۲ تا ۲۰ میکرون از ضخامت قرنیه با تراش لیزری کاهش پیدا می کند.اما برای موفقیت عمل لیزیک و رسیدن به نتیجه مطلوب، قرنیه باید از ضخامت اولیه قابل قبولی برخوردار باشد یعنی حداقل ۴۰۰ میکرون ضخامت داشته باشد. در حالی که ضخامت قرنیه در کسانی که شماره عینک بالا دارند از ضخامت و استقامت کافی برخوردار نیست و در نتیجه انجام عمل لیزیک برای آنها به علت احتمال ایجاد کدورت در قرنیه توصیه نمی شود.

افرادی که چشمشان کمتر از یک نمره ضعیف است نیز نباید لیزیک کنند. در واقع ضروری است کسانی که نمره عینک ۱.۵ یا ۲ دارند از هجده سالگی به بعد به مدت شش ماه تا یک سال مورد بررسی قرار بگیرند و اگر تغییری در نمره عینک شان طی این مدت اتفاق نیفتاده باشد مورد عمل لیزیک قرار بگیرند. بی شک انجام عمل لیزیک در کسانی که جراحی قرنیه داشته اند یا در مبتلایان به بیماری های زمینه ای و سیستمیک، همچنین در بیماران دیابتی که وابسته به انسولین هستند، ممنوع است. البته ناگفته نماند که عمل لیزیک در افراد بالای ۴۰ سال فقط به بهبود دوربینی کمک می کند و مشکل نزدیک بینی در آنها همچنان باقی خواهد ماند.

نویسنده: پونه شیرازی‌

منبع: روزنامه جام جم
پنج شنبه 9/5/1393 - 17:10
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته