سیدعباس رفیعىپور
سند نماز غفیله
غفیله اسم مصغر از غفلت است؛یعنى غفلت كوچك و امام صادق علیهالسلام از پدرش امام باقر علیهالسلام و امام باقر علیهالسلام از پیامبر اكرم صلىاللهعلیهوآله در خصوص این نماز مستحبى چنین نقل مىكند:
«صَلُّوا فى ساعَةِ الْغَفْلَةِ وَلَوْ رَكْعَتَیْنِ فَاِنَّهُما تُورِدانِ دارَ الْكَرامة؛(1) نماز بخوانید در ساعت غفلت؛ اگرچه دو ركعت باشد، این دو ركعت نماز [شما را] به بهشت وارد مىكند.»
در روایتى دیگر چنین مىفرماید:
«تَنْفِلوُا فِى ساعَةِ الْغَفْلَةِ وَلَوْ رَكْعَتَیْنِ خَفیفَتَیْنِ فَاِنَّهُما تُورِدانِ دارَ الْكَرامَةِ قیلَ یا رسُول اللّه وَمَا ساعَةُ الْغَفْلَةِ؟ قالَ: بَیْنَ الْمَغْرِبِ وَالعِشاء؛(2) نماز مستحب به جا آورید در ساعت غفلت. اگرچه این نماز دو ركعتى خفیف [و آسان] باشد؛ چرا كه همین دو ركعت نماز [شما را] وارد بهشت مىكند. پرسیده شد اى رسول خدا! ساعت غفلت چه هنگامى است؟ فرمود: بین مغرب و عشا است.»
امام صادق علیهالسلام از قول پیامبر اكرم صلىاللهعلیهوآله نقل كرده است كه: «لا تَتْرُكُوا رَكْعَتَىِ الْغُفَیْلَةِ وَ هُما بَیْنَ الْعِشائَیْنِ؛(3) دو ركعت نماز غفیله را ـ كه بین نماز مغرب و عشاء است ـ ترك نكنید.»
كیفیت نماز غفیله
درباره كیفیت اقامه این نماز مستحبى، امام صادق علیهالسلام چنین فرموده است: كسى كه مىخواهد بین نماز مغرب و عشا دو ركعت نماز بخواند؛ در ركعت اول بعد از سوره حمد بگوید:
«وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِـباً فَـظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى فِى الظُّـلُماتِ أَنْ لا إِلـهَ إِلاّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّى كُنْتُ مِنَ الظّالِمِـینَ * فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَـجَّیْناهُ مِنَ الغَمِّ وَكَذ لِكَ نُـنْجِى المُـؤْمِنِـینَ.»(4)
و در ركعت دوم بعد از سوره حمد بگوید:
«وَعِنْدَهُ مَفاتِحُ الغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلاّ هُوَ وَیَعْلَمُ ما فِى البَرِّ وَالبَحْرِ وَما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاّ یَعْلَمُها وَلا حَبَّةٍ فِى ظُلُماتِ الأَرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا یابِسٍ إِلاّ فِى كِتابٍ مُبِـینٍ.»(5)
و پس از فراغت از قرائت، دستهایش را بلند كند و بگوید:
«اَللّهُمَّ إِنّى اَسْئَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتى لا یَعْلَمُها اِلاّ اَنْتَ اَنْ تَصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا و به جاى كذا و كذا حاجات خود را بگوید و سپس بگوید: «اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى وَالْقادِرُ عَلى طَلَبَتى تَعْلَمُ حاجَتى فَأَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمّا قَضَیْتَها لى.»
خداوند خواستههاى او را [اگر مصلحت باشد] عطا مىكند.(6)
مراجع تقلید، این نماز را یكى از نمازهاى مستحبى معرفى كردهاند و وقت انجام آن را ـ بعد از نماز مغرب تا وقتى كه سرخى طرف مغرب از بین برود ـ دانستهاند.(7) و طبق نظر امام صادق علیهالسلام فتوا دادهاند.
فلسفه نماز غفیله یا ذكر یونسیه
شاید یكى از دلایل توصیه به اقامه نماز غفیله و ثواب آن، این است كه: حضرت یونس علیهالسلام یك لحظه غفلت كرد و از قوم خود جدا شد و سرنوشت او با دریا و ماهى پیوند خورد و در شكم ماهى پس از انابه به درگاه خداى سبحان نجات پیدا كرد و شاید تأكید رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله بر این نماز، به لحاظ غفلتهاى كوچك و بزرگى باشد كه ما هر روز مرتكب مىشویم. تا ما هم از ظلمتهاى ظاهرى و باطنى نجات پیدا كنیم.
بزرگان گفتهاند: بالاترین ذكر در بین اذكار، ذكر یونسیه «لااله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمین» است.
نماز مستحبى دیگر
ناگفته نماند كه به غیر از نماز غفیله كه بین نماز مغرب و عشا خوانده مىشود، دستور به خواندن نمازهاى دیگرى نیز رسیده است. از جمله اینكه، هنگام وفات رسول خدا صلىاللهعلیهوآله ، امام على علیهالسلام به حضرت عرض مىكند: به ما وصیتى كنید. حضرت ختمى مرتبت صلىاللهعلیهوآله مىفرماید:
«اُوصیكُمْ بِرَكْعَتَیْنِ بَیْنَ الْمَغْرِبِ وَالْعِشاءِ الاْخِرَةِ تَقْرَءُ فِى الاُْولى اَلْحَمْدَ وَاِذا زُلْزِلَتِ الاَْرْضُ زِلْزالَها ثَلاثَ عَشَرَةَ مَرَّةً وَالثّانِیَةِ اَلْحَمْدَ وَقُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ، خَمْسینَ عَشَرَةَ مَرَّةً، فَاِنَّهُ مَنْ فَعَلَ ذلِكَ فى كُلِّ شَهْرٍ، كانَ مِنَ الْمُتَّقینَ، فَاِنْ فَعَلَ ذلِكَ فى كُلِّ سَنَةٍ كُتِبَ مِنَ الْمُحْسِنینَ، فَاِنْ فَعَلَ فى كُلِّ جُمْعَةٍ مَرَّةً كُتِبَ مِنَ الْمُصَلّینَ، فَاِنْ فَعَلَ ذلِكَ فى كُلِّ لَیْلَةٍ زاحَمَنى فِى الْجَنَّةِ وَلَمْ یَحُصَّ ثَوابَهُ اِلاَّ اللّهُ رَبُّ الْعالَمینَ جَلَّ وَ تَعالى؛(8) شما را به دو ركعت نماز توصیه مىكنم كه بین مغرب و عشاء [با این كیفیت خوانده شود]: در ركعت اول، حمد و [سپس [اذا زلزلت الارض را سیزده بار بخوانید. در ركعت دوم، حمد و [سپس] قل هو اللّه احد را پانزده مرتبه بخوانید. پس هر كه در ماه این نماز را بخواند؛ در زمره متقین قرار مىگیرد و هر كه در هر سال این نماز را بخواند در ردیف محسنین است و هر كه در هر جمعه یك بار بخواند، از نمازگزاران محسوب مىشود. و هر كه در هر شب این نماز را قرائت كند، در بهشت با من خواهد بود. (یعنى من بهشت را براى او ضمانت مىكنم) و ثواب این نماز را غیر از خداى جهانیان كسى نمىتواند شمارش كند.»
_______________________________
1. فلاح السائل، سید بن طاووس، چاپ دفتر تبلیغات اسلامى، ص244.
2. همان، ص245.3. همان، ص246.4. انبیاء/ 88 و 87.5. انعام/ 59.
6. فلاح السائل، ص245.7. توضیح المسائل شش مرجع، ص292.
8. فلاح السائل، ص246.