تبیان، دستیار زندگی

وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا

سوره : الفرقان  آیه شماره : 63

ریشه کلمه : خطب

فعل : خطب

معنی : روبرو سخن گفتن امر عظمت «مخاطبه» گفتگو، سخن گفتن، مورد خطاب قرار دادن، موعظه «فصل الخطال» حرف آخر، سخن جداکننده حق از باطل «خَطب»موضوع، مسئله، امر، کار، حال «خِطبه» خواستگاري

توضیح : خطبه (بكسر) مخصوص خواستگارى زن. و اصل خطبه (به كسر اوّل) حالتى است كه خواستگار در آن حالت است مثل نشستن. خَطب (بر وزن فلس) به معنى امر عظيم است كه در آن تخاطب بسيار مى‏شود. (مفردات). يا خطب كار بزرگى است كه شخص درباره آن رفيق خود را خطاب مى‏كند [فرقان:63]، [مؤمنون:27] مخاطبه چون با »فى» متعدى شود معنى مراجعه مى‏دهد .