تبیان، دستیار زندگی

وَدَخَلَ الْمَدِينَةَ عَلَى حِينِ غَفْلَةٍ مِّنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَذَا مِن شِيعَتِهِ وَهَذَا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِن شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَى فَقَضَى عَلَيْهِ قَالَ هَذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِينٌ

سوره : القصص  آیه شماره : 15

ریشه کلمه : حين

فعل : حين

معنی : وقت، زمان، مدّت، وقت مبهم، زمان دراز ، فرصت «حينئذ» در آن زمان

توضیح : راغب گويد: حين: وقت رسيدن و حصول شى‏ء است و آن مبهم است و با مضاف اليه معلوم مى‏گردد. به معنى مدت و سال و ان و مطلق زمان مى‏آيد.