تبیان، دستیار زندگی

قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادةً قُلِ اللّهِ شَهِيدٌ بِيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَذَا الْقُرْآنُ لأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللّهِ آلِهَةً أُخْرَى قُل لاَّ أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَـهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ

سوره : الانعام  آیه شماره : 19

ریشه کلمه : بين

فعل : بَين

معنی : وسط ، ميان، مقابل، جلو

توضیح : «بين» براى تخلّل و وسط ميان دو چيز است. اين كلمه هم اسم و هم ظرف زمان و مكان به كار مى‏رود، «بين» آنجا به كار مى‏رود كه داراى مسافت باشد مثل [بقره:164] و يا داراى عدد باشد مثل [بقره:224] و مثل [نساء:23] و به آنچه مقتضى معناى وحدت است در صورتى اضافه مى‏شود كه مكرر باشد مثل [مائده:25]، [اعراف:89].