سوره :
الصافات
آیه شماره :
125
ریشه کلمه :
بعل
فعل :
بَعل
معنی :
شوهر، نام معبود و بتى در زمان حضرت الياس.
توضیح :
به درختى كه بزرگ شده و رطوبت زمين را به وسيله ريشه هايش جذب مىكند به جهت استعلا بَعل گفتهاند.
همچنين به معبود و بتي كه به وسيله آن به خدا تقرب مىجويند، بعل مي گويند.
