تبیان، دستیار زندگی

رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لاَّ رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ

سوره : آل عمران  آیه شماره : 9

ریشه کلمه : وعد

فعل : وعد

معنی : وعده دادن، خبر دادن، مپده، تهديد کردن، ترساندن «تواعد» و «مواعده» وعده دادن، قرار گذاشتن «ميعاد» وعده، سررسيد، زمان وعده، مکان و محلّ وعده «وعيد» تهديد، وعده بد، هشدار، ارعاب، عذاب

توضیح : وعد در وعده خير وشر هر دو بكار رود ولى وعيد فقط در وعده شر گفته مى‏شود. «مواعده» هم براى مفرد مي آيد و هم براي قرار بين دو نفر.

رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلاَ تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادَ

سوره : آل عمران  آیه شماره : 194

ریشه کلمه : وعد

فعل : وعد

معنی : وعده دادن، خبر دادن، مپده، تهديد کردن، ترساندن «تواعد» و «مواعده» وعده دادن، قرار گذاشتن «ميعاد» وعده، سررسيد، زمان وعده، مکان و محلّ وعده «وعيد» تهديد، وعده بد، هشدار، ارعاب، عذاب

توضیح : وعد در وعده خير وشر هر دو بكار رود ولى وعيد فقط در وعده شر گفته مى‏شود. «مواعده» هم براى مفرد مي آيد و هم براي قرار بين دو نفر.

وَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَى بَل لِّلّهِ الأَمْرُ جَمِيعًا أَفَلَمْ يَيْأَسِ الَّذِينَ آمَنُواْ أَن لَّوْ يَشَاء اللّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعًا وَلاَ يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُواْ تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِيبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّى يَأْتِيَ وَعْدُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ

سوره : الرعد  آیه شماره : 31

ریشه کلمه : وعد

فعل : وعد

معنی : وعده دادن، خبر دادن، مپده، تهديد کردن، ترساندن «تواعد» و «مواعده» وعده دادن، قرار گذاشتن «ميعاد» وعده، سررسيد، زمان وعده، مکان و محلّ وعده «وعيد» تهديد، وعده بد، هشدار، ارعاب، عذاب

توضیح : وعد در وعده خير وشر هر دو بكار رود ولى وعيد فقط در وعده شر گفته مى‏شود. «مواعده» هم براى مفرد مي آيد و هم براي قرار بين دو نفر.

لَكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِّن فَوْقِهَا غُرَفٌ مَّبْنِيَّةٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ الْمِيعَادَ

سوره : الزمر  آیه شماره : 20

ریشه کلمه : وعد

فعل : وعد

معنی : وعده دادن، خبر دادن، مپده، تهديد کردن، ترساندن «تواعد» و «مواعده» وعده دادن، قرار گذاشتن «ميعاد» وعده، سررسيد، زمان وعده، مکان و محلّ وعده «وعيد» تهديد، وعده بد، هشدار، ارعاب، عذاب

توضیح : وعد در وعده خير وشر هر دو بكار رود ولى وعيد فقط در وعده شر گفته مى‏شود. «مواعده» هم براى مفرد مي آيد و هم براي قرار بين دو نفر.