تبیان، دستیار زندگی

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ

سوره : القمر  آیه شماره : 31

ریشه کلمه : حظر

فعل : حظر

معنی : منع کردن، بازداشتن، محدود کردن

توضیح : محتظر، كسى است كه براى باغ و يا گوسفندان خود محلّى مى‏سازد، اين شخص چوبها و علفهاى خشكيده را جمع كرده و در ساختن آن محل به كار مى‏برد مثلا آغلى از چوب و علف مى‏سازد. «محظور» ممنوع