• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
عضویت در خبرنامه
برای مشاهده معانی و تفاسیر هر آیه بر روی متن آیه کلیک نمایید.
سوره : البقرة  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 20
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 72
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 73
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 74
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 76
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 80
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
ثُمَّ أَنتُمْ هَـؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقاً مِّنكُم مِّن دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِم بِالإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِن يَأتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
سوره : البقرة  آیه شماره : 85
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 90
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 90
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 91
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 95
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 96
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 105
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 105
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 109
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 116
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 118
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 137
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 140
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 140
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 143
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 143
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 144
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 148
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 149
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 159
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 164
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 167
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 170
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 174
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 174
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 185
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّيَامَ إِلَى الَّليْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ
سوره : البقرة  آیه شماره : 187
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّيَامَ إِلَى الَّليْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ
سوره : البقرة  آیه شماره : 187
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّيَامَ إِلَى الَّليْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ
سوره : البقرة  آیه شماره : 187
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 197
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 202
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 205
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 207
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 210
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 212
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
سوره : البقرة  آیه شماره : 213
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
سوره : البقرة  آیه شماره : 213
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
سوره : البقرة  آیه شماره : 213
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 216
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 218
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 219
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 220
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 220
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 221
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 222
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 224
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 225
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 225
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 228
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 228
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 232
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 234
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 235
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 240
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 242
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 243
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 245
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِيٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَمَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَارِنَا وَأَبْنَآئِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِيلاً مِّنْهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ
سوره : البقرة  آیه شماره : 246
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 247
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 247
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِيكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَن لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِيلاً مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنودِهِ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ
سوره : البقرة  آیه شماره : 249
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 251
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَـكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَـكِنَّ اللّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ
سوره : البقرة  آیه شماره : 253
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَـكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَـكِنَّ اللّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ
سوره : البقرة  آیه شماره : 253
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَـكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَـكِنَّ اللّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ
سوره : البقرة  آیه شماره : 253
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 255
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 256
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 257
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 258
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 258
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ يُحْيِـي هَـَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
سوره : البقرة  آیه شماره : 259
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ يُحْيِـي هَـَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
سوره : البقرة  آیه شماره : 259
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 261
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 261
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 263
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 264
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 265
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 266
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 268
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 268
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 271
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 275
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 276
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 276
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا فَإن كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لاَ يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِيدَيْنِ من رِّجَالِكُمْ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ يَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَكْتُبُوْهُ صَغِيرًا أَو كَبِيرًا إِلَى أَجَلِهِ ذَلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَكْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَايَعْتُمْ وَلاَ يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَلاَ شَهِيدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
سوره : البقرة  آیه شماره : 282
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا فَإن كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لاَ يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِيدَيْنِ من رِّجَالِكُمْ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ يَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَكْتُبُوْهُ صَغِيرًا أَو كَبِيرًا إِلَى أَجَلِهِ ذَلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَكْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَايَعْتُمْ وَلاَ يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَلاَ شَهِيدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
سوره : البقرة  آیه شماره : 282
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا فَإن كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لاَ يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِيدَيْنِ من رِّجَالِكُمْ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ يَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَكْتُبُوْهُ صَغِيرًا أَو كَبِيرًا إِلَى أَجَلِهِ ذَلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَكْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَايَعْتُمْ وَلاَ يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَلاَ شَهِيدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
سوره : البقرة  آیه شماره : 282
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 283
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 284
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 284
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 286
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 2
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 13
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 14
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 18
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 20
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 28
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 30
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 30
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 34
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 36
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 47
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 54
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 54
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 55
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 57
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 62
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 66
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 68
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 73
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 74
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 77
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 79
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 81
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 86
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 86
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 95
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 98
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 99
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 103
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 108
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 115
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 117
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 121
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 122
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 123
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 126
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 129
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 134
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 135
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 140
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 140
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 141
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 142
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 144
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 146
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 148
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 148
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 150
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 152
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 152
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 153
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا يَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَطَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنفُسِهِم مَّا لاَ يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيَبْتَلِيَ اللّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيُمَحَّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
سوره : آل عمران  آیه شماره : 154
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا يَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَطَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنفُسِهِم مَّا لاَ يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيَبْتَلِيَ اللّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيُمَحَّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
سوره : آل عمران  آیه شماره : 154
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 155
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 156
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 156
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 156
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 160
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 163
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 164
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 167
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 170
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 173
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 174
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 176
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 179
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 179
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 180
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 180
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 181
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 187
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 189
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : آل عمران  آیه شماره : 195
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 5
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يُوصِيكُمُ اللّهُ فِي أَوْلاَدِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ فَإِن كُنَّ نِسَاء فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ وَإِن كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَلأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِن كَانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِن لَّمْ يَكُن لَّهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِن كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلأُمِّهِ السُّدُسُ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ آبَآؤُكُمْ وَأَبناؤُكُمْ لاَ تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعاً فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيما حَكِيمًا
سوره : النساء  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِن لَّمْ يَكُن لَّهُنَّ وَلَدٌ فَإِن كَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِينَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِن لَّمْ يَكُن لَّكُمْ وَلَدٌ فَإِن كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُم مِّن بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ وَإِن كَانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلاَلَةً أَو امْرَأَةٌ وَلَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ فَإِن كَانُوَاْ أَكْثَرَ مِن ذَلِكَ فَهُمْ شُرَكَاء فِي الثُّلُثِ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصَى بِهَآ أَوْ دَيْنٍ غَيْرَ مُضَآرٍّ وَصِيَّةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَلِيمٌ
سوره : النساء  آیه شماره : 12
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلاً أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَن تَصْبِرُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
سوره : النساء  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلاً أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَن تَصْبِرُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
سوره : النساء  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 28
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 32
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 34
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 34
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 37
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 39
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 39
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 45
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 46
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 49
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 52
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 52
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 54
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 61
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 63
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 69
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 72
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 81
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 84
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 84
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 85
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 87
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 88
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 88
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 88
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 90
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 90
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلاَّ خَطَئًا وَمَن قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَئًا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ إِلاَّ أَن يَصَّدَّقُواْ فَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَهُوَ مْؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِّيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةً فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللّهِ وَكَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا
سوره : النساء  آیه شماره : 92
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 93
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 94
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 95
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 95
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 95
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 96
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 99
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 99
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 100
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 104
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 105
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 108
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 111
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 113
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 118
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 125
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 126
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 127
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 130
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 130
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 131
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 133
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 134
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 137
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 141
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 143
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 146
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 147
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 147
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 148
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 148
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 152
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 155
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 158
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 158
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 164
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 165
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 166
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 168
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 170
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقِّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُواْ ثَلاَثَةٌ انتَهُواْ خَيْرًا لَّكُمْ إِنَّمَا اللّهُ إِلَـهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَفَى بِاللّهِ وَكِيلاً
سوره : النساء  آیه شماره : 171
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 176
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 176
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النساء  آیه شماره : 176
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُواْ بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَينِ وَإِن كُنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُواْ وَإِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مَّنكُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَيَمَّمُواْ صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُم مِّنْهُ مَا يُرِيدُ اللّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَـكِن يُرِيدُ لِيُطَهَّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
سوره : المائدة  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 9
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 12
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 12
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 14
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَـذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَمَن يُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَيْئًا أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
سوره : المائدة  آیه شماره : 41
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَـذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَمَن يُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَيْئًا أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
سوره : المائدة  آیه شماره : 41
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 44
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 45
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 47
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 47
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ عَمَّا جَاءكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ
سوره : المائدة  آیه شماره : 48
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ عَمَّا جَاءكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ
سوره : المائدة  آیه شماره : 48
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 49
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 49
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 49
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 52
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 54
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 54
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 55
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 60
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 61
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيْفَ يَشَاء وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ
سوره : المائدة  آیه شماره : 64
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيْفَ يَشَاء وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ
سوره : المائدة  آیه شماره : 64
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 67
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 71
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 71
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 72
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 74
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 76
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 80
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 85
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 87
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 88
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
لاَ يُؤَاخِذُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَـكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الأَيْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُواْ أَيْمَانَكُمْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
سوره : المائدة  آیه شماره : 89
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
لاَ يُؤَاخِذُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَـكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الأَيْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُواْ أَيْمَانَكُمْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
سوره : المائدة  آیه شماره : 89
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 93
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 94
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 94
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 95
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 95
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 95
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 97
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 99
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 101
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 101
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 103
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 104
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 108
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 109
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي وَتُبْرِىءُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوتَى بِإِذْنِي وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ
سوره : المائدة  آیه شماره : 110
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 115
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 116
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 119
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المائدة  آیه شماره : 119
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 36
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 39
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 46
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 53
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 53
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 58
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 64
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 71
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 90
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 91
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 91
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 93
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 95
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 102
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 107
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 111
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 124
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 125
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 125
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 128
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 137
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 140
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 142
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 144
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 148
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانعام  آیه شماره : 151
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 28
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 43
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 49
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 50
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 54
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 54
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 71
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 87
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 89
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 89
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 101
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 131
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 164
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 178
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 185
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 186
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 188
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 190
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعراف  آیه شماره : 196
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 2
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 30
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 30
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 33
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 33
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 34
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 37
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 41
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 42
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 43
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 44
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 47
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 48
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 52
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 60
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 62
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 64
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 66
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 66
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 67
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 67
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 70
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 70
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 71
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانفال  آیه شماره : 72
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 14
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 28
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 30
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 32
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 37
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 37
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 37
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 39
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 42
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 43
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 44
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 46
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 47
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 51
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 52
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 55
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 59
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 59
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 59
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 60
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 62
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 68
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 70
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 71
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 72
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 74
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 74
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 79
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 80
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 80
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 83
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 85
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 89
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 91
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 93
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 94
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 94
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 97
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 97
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 98
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 99
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 100
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 102
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 103
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 105
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 106
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 107
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 108
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 109
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 110
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 115
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 121
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 127
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التوبة  آیه شماره : 129
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 5
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 32
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 34
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 46
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 49
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 59
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 68
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 82
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 107
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يونس  آیه شماره : 109
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : هود  آیه شماره : 12
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : هود  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : هود  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : هود  آیه شماره : 33
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : هود  آیه شماره : 34
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 18
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 39
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 66
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 76
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 77
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 80
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 83
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 90
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 91
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 92
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يوسف  آیه شماره : 99
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 2
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 33
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 39
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الرعد  آیه شماره : 41
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ابراهيم  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ابراهيم  آیه شماره : 9
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ابراهيم  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ابراهيم  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ابراهيم  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ابراهيم  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ابراهيم  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ابراهيم  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ابراهيم  آیه شماره : 32
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ابراهيم  آیه شماره : 51
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 33
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 36
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 45
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 48
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 51
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 61
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 65
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 70
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 71
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 72
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 75
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 76
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 78
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 79
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 80
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 81
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 92
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 93
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 101
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 104
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 108
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 112
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 112
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النحل  آیه شماره : 114
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاسراء  آیه شماره : 33
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاسراء  آیه شماره : 94
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاسراء  آیه شماره : 97
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.