تبیان، دستیار زندگی

هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُواْ بِهَا جَاءتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُاْ اللّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَـذِهِ لَنَكُونَنِّ مِنَ الشَّاكِرِينَ

سوره : يونس  آیه شماره : 22

ریشه کلمه : سير

فعل : سير

معنی : راه رفتن، حرکت کردن، راه بردن، «تسير» راه بردن، به حرکت در آوردن «سيرت» حالت، وضعيّت، وضع طبيعى «سيّاره» جماعت مسافر، کاروان، قافله

توضیح : در قرآن مجيد به سير و گردش در زمين بسيار سفارش شده است. گاهي براى عبرت و گردش در آثار گذشتگان مثل [انعام:11]. و گاهي براى تفكّر در امر حق و شروع خلقت. [عنكبوت:20]