تبیان، دستیار زندگی

حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالاَتُكُمْ وَبَنَاتُ الأَخِ وَبَنَاتُ الأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللاَّتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُم مِّنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَآئِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللاَّتِي فِي حُجُورِكُم مِّن نِّسَآئِكُمُ اللاَّتِي دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَكُونُواْ دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلاَئِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلاَبِكُمْ وَأَن تَجْمَعُواْ بَيْنَ الأُخْتَيْنِ إَلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا

سوره : النساء  آیه شماره : 23

ریشه کلمه : امم

فعل : اُمّ

معنی : مادر، ريشه، اساس، اصل و پايه هر چيزى كه چيزهاى ديگر به آن منضم شود. جمع آن اُمّهات است. «اُمهات مؤمنين»، مراد زنان پيامبر «صلى الله عليه و آله» است که به منزله مادران مؤمنان شده‏اند. [احزاب:6]

توضیح : در قرآن در موارد زير استعمال شده است: 1- مادر حقيقى [قصص:7]. 2- اصل و پايه. مثل ام الكتاب در آيه [آل عمران:7]. 3- معظم شي و مراكز آن است. مثل اُمّ القرى كه به مكّه معظّمه گفته شده است.