سوره :
الملك
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
موه
فعل :
ماء
معنی :
آب، محلّ آب، نوشابه، نوشيدني، نطفه، مني ، چشمه، رودخانه،
توضیح :
راغب گفته اصل آن مَوَه است بدليل آنكه جمع آن اَمْواه و مِياه آمده و مصغرش مُوَيْه است هاء آخر را حذف و واو را مبدل به الف كردهاند. «ماء» 63 بار در قرآن كريم بكار رفته است. [نور:45]. مراد از «ماء» نطفه است مثل [فرقان:54]. ايضا [مرسلات:20].