سوره :
هود
آیه شماره :
75
ریشه کلمه :
حلم
فعل :
حليم
معنی :
بردبار، مهلت دهنده ، خودداري از خشم
«حُلم» خواب پريشان و آشفته
توضیح :
از اسماي حسناى الهي و صيغه مبالغه است.
«حليم» چاره ساز، مهلت دهنده، به گناهكاران مهلت مى دهد و در عذاب آنها عجله نمىكند. پس خدا حليم است يعنى در عقوبت عجله و در هر نادانى بنده، غضب نمىكند.
راغب گويد: بعضى حِلم را عقل گفتهاند، ولى معناى اصلى آن عقل نيست بلكه عقل از مسبّبات آن است . يعنى عقل از بردبارى است.
«احلام» ممکن است جمع حِلم به معنى بردبارى و يا جمع حُلم به معنى خواب باشد در صورت اوّل منظور تأنّى و دقّت است و در صورت دّوم منظور خيالات و خوابهاى پريشان است.
