تبیان، دستیار زندگی

وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ عِلْمًا وَقَالَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنَا عَلَى كَثِيرٍ مِّنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ

سوره : النمل  آیه شماره : 15

ریشه کلمه : فضل

فعل : فضل

معنی : زيادت، برترى، افزوني، عطّيه، احسان، رحمت «تفضيل» برتري دادن، رجيح، مقدم داشتن، برتر شمردن «تفضّل» برتري جستن، ادعاي برتري

توضیح : هر عطيه‏اى را كه بر معطى لازم نيست فضل گويند. يعنى احسان و رحمت و عطائى كه خدا بر بندگان مى‏كند لازم نيست بلكه از روى لطف و كرم مى‏كند لذا به آن فضل گوئيم كه زيادت است وگرنه بندگان حقى در نزد خدا ندارند.