تبیان، دستیار زندگی

شعر ساخته ی خودم

در این برهوت من چه کنم ای تبیان

ثبت مطلب یا که چت یا چه میدانم بلا

ثبت مطلب میکنم من اندرین سایت جلا

مینویسم مینویسم تا کنم یک روز جواب

من برای تو تبیان میشوم اخر خراب

پس کمک کن تو مرا تا من بگیرم سکه را

انچنان مطلب ندارم که بگیرم سکه را

اما همیشه استثنا وجود داره...

شاید باورتان نشود وی من فقط به علت مشکلی که وجود داشت و در مطلب قبلی نوشتم به تبیان امدم.

به امید دیدار همتونو دوست دارم

با سلام به دوستان تبیانی

شاید عده ای از شما ها فهمیده باشید که تعداد نظرات من یکهو رفته بالا.

من این کار را مخصوصا کردم البته خودم نه من به چند تا از دوستام گفته بودم که به طور ناشناس به من نظر های کوتاه و بسیاری بدهند.به این دلیل که:

بفهمم ایا میشود ادمی به خودش نظر بدهد یا نه که فهمیدم میشود.

من به دوستانم گفتم این کار را تا یکی دو روز انجام دهند.و امروز که امدم از کاربری خودم دیدن کنم فهمیدم که این واقعیت صحت دارد.

و من از این فرصت یک استفاده ی ویژه و به نفع تمام تبیانی ها انجام دادم که بگم ای مسئولان تبیان چرا هر کی که بخواد میتواند به خودش نظر بدهد

و خواستم بگم که ای اقایان و مسئولان تبیان لطفا سایت را طوری قراردهید که هر کس تا وقتی لاگین نشده نتواند نظر بدهد.

و این کار خوبیه و هر کس بخواهد به کاربری نظر بدهد اگر دلش بخواهد عضو می شود.

پس لطفا تبیانی ها راجع من احساس بدی نداشته باشند.

و اگر بشود نظرهای ناشناس را از قسمت نظرات من حذف کرد ممنون میشوم.

لطفا پیگیری کنید.

تولد

مهدی کروبی زاده سال ۱۳۱۶ در شهرستان الیگودرز در استان لرستان است.

کروبی، تحصیل کرده حوزه و دانشگاه است. او در آغاز دهه ۱۳۳۰ خورشیدی، وارد حوزه علمیه شد و سپس به دانشگاه تهران رفت و در دانشکده الهیات این دانشگاه، به تحصیل پرداخت.

 زندگی سیاسی

او در سال ۱۳۵۸، در انتخابات نخستین دوره مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و به عنوان نماینده زادگاهش الیگودرز، وارد این مجلس شد.

وی در دور دوم، خود را از تهران کاندید کرد و توانست به مقام نایب رئیسی مجلس دست یابد.

 مجمع روحانیون مبارز

کروبی از افرادی بود که همچون موسوی خوئینی‌ها و محمد خاتمی ، با انشعاب از جامعه روحانیت مبارز، به تشکیلات جدید التاسیس مجمع روحانیون مبارز پیوست.

مجمع روحانیون، بر خلاف جامعه روحانیت، طرفدار اقتصاد دولتی بود و نظریاتی چپ‌گرایانه‌تر داشت.

دوره چهارم مجلس شورای اسلامی، بر خلاف دور سوم، به کنترل جناح راستگرای محافظه‌کار درآمد و طیف همراه مهدی کروبی، در این دوره، در اقلیت قرار گرفتند.

 دوران اصلاحات

با پیروزی اصلاح طلبان در هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران و انتخاب محمد خاتمی، بخت مهدی کروبی برای بازگشت به سیاست باز شد.

او پس از انتخابات سال ۱۳۷۸ خورشیدی، دوباره وارد مجلس شورای اسلامی شد و این بار نیز، ریاست مجلس را به عهده گرفت.

 نامزد انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۴)

نوشتار اصلی: انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۴)

مهدی کروبی در انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۱۳۸۴ به رقابت با هاشمی رفسنجانی، احمدی‌نژاد، معین، قالیباف، لاریجانی و دیگران پرداخت. در نخستین دور انتخابات، از رده خارج شد. او نسبت به شمارش آرا اعتراض داشت و در اقدامی اعتراضی یک‌شبه از تمام منصب‌های حکومتی کنار رفت و از مجمع روحانیون مبارز نیز خارج شد تا مقدمات تشکیل یک حزب را فراهم کند. هاشمی رفسنجانی و مصطفی معین نیز نسبت به این دوره از انتخابات اعتراض داشتند. در این دوره از انتخابات، از میان هشت نامزد، محمود احمدی نژاد در دور دوم به ریاست جمهوری رسید.

 دیگر وظایف

حجت الاسلام مهدی کروبی، در سال ۱۳۵۸ خورشیدی، به فرمان آیت الله خمینی رهبر جمهوری اسلامی، بنیاد شهید انقلاب اسلامی را تأسیس کرد.

او همچنین در سال ۱۳۶۴ خورشیدی، سرپرستی امور حجاج ایرانی را با فرمان آیت الله خمینی به دست گرفت.

مهدی کروبی همچنین از اعضای شورای بازنگری قانون اساسی ایران در دهه ۱۳۶۰ بود.

 حزب اعتماد ملی

نوشتار اصلی: حزب اعتماد ملی

مهدی کروبی پس از شسکت در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴ خورشیدی، ، از دبیری مجمع روحانیون مبارزه کناره گیری کرد و حزب تازه‌ای به نام حزب اعتماد ملی تأسیس کرد.

ببخشید که مطالبم زیادی طولانی میشه و بعضی جاها برای اینکه طولانی نشه به چند قسمت تبدیل کرده ام

آیت الله العظمی محمد بهجت فومنی در اواخر سال 1334 ه.ق. در خانواده ای دیندار و تقوا پیشه، در شهر مذهبی فومن واقع دراستان گیلان، چشم به جهان گشود. هنوز 16 ماه از عمرش نگذشته بود که مادرش را از دست داد و از اوان کودکی طعم تلخ یتیمی را چشید.

درباره نام آیت الله بهجت خاطره ای شیرین از یکی از نزدیکان آقا نقل شده است که ذکر آن در اینجا جالب می‌نماید، و آن اینکه:

پدر آیت الله بهجت در سن 16-17 سالگی بر اثر بیماری وبا در بستر بیماری می افتد و حالش بد می شود به گونه ای که امید زنده ماندن او از بین می رود وی می گفت: در آن حال ناگهان صدایی شنیدم که گفت:
 

« با ایشان کاری نداشته باشید، زیرا ایشان پدر محمد تقی است. »
 

تا اینکه با آن حالت خوابش می برد و مادرش که در بالین او نشسته بود گمان می کند وی از دنیا رفته، اما بعد از مدتی پدر آقای بهجت از خواب بیدار می شود و حالش رو به بهبودی می رود و بالاخره کاملاً شفا می یابد.
چند سال پس از این ماجرا تصمیم به ازدواج می گیرد و سخنی را که در حال بیماری به او گفته شده بود کاملاً از یاد می برد.
بعد از ازدواج نام اولین فرزند خود را به نام پدرش مهدی می گذارد، فرزند دومی دختر بوده، وقتی فرزند سومین را خدا به او می دهد، اسمش را « محمد حسین» می گذارد، و هنگامی که خداوند چهارمین فرزند را به او عنایت می کند به یاد آن سخن که در دوران بیماری اش شنیده بود می افتد، و وی را « محمد تقی » نام می نهد، ولی وی در کودکی در حوض آب می افتد و از دنیا می رود، تا اینکه سرانجام پنجمین فرزند را دوباره « محمد تقی » نام می گذارد، و بدینسان نام آیت الله بهجت مشخص می گردد.

کربلایی محمود بهجت، پدر آیت الله بهجت از مردان مورد اعتماد شهر فومن بود و در ضمن اشتغال به کسب و کار، به رتق و فتق امور مردم می پرداخت و اسناد مهم و قباله ها به گواهی ایشان می رسید. وی اهل ادب و از ذوق سرشاری برخوردار بوده و مشتاقانه در مراثی اهل بیت علیهم السلام به ویژه حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام شعر می سرود، مرثیه های جانگدازی که اکنون پس از نیم قرن هنوز زبانزد مداحان آن سامان است.

) برای حل مشكلات زندگی 100مرتبه «یا الله» در هر روز موثر است. 2) و همچنین خواندن 1001 مرتبه «یا الله» در یک مجلس موثر است در رفع مشکلات و خطرات بزرگ زندگی. 3) 66 مرتبه، هر روز بعد از نماز صبح جهت حل مشکلات زندگی روز مرّه ذكر «یا الله» و مداومت بر این تعداد تاکید شده است. 4) و هر كه را مهمی باشد و عاجز گردد از تدبیر آن باید كه روز جمعه بعد از نماز عصر به هیچ وردی مشغول نگردد و هیچ سخن نگوید و با حضور دل متوجه قبله این هر دو اسم را تكرار كند «یا الله یا رحمن» تا زمانی كه آفتاب فرو رود و بعد از آن سر به سجده گزارد و حاجت خود را بخواهد كه برآورده می‌شود. 5) جهت مشكلات غریبه و امور كلیّه بعد از نماز عصر روز جمعه رو به قبله كنید و «بسم الله الرّحمن الّرحیم» را ورد زبان خود كنید و چون بانگ نماز شام بشنوید روی بر سجده حاجات نهد و حاجت خواهد تا مؤذّن اذان تمام كند روی و دستها را برداشته صلوات فرستد و مؤمنین و مؤمنات را فراموش نكند و آمرزش خواهد و برای هر مهم كه به این ورد مداومت كند مرادات حاصل شود. 6) هر كه به جهت فتح كارها و محفوظ بودن از بلاها و ایمن بودن از مكر شیطان در مربع چهار در چهار به این طریق نویسد و با خود دارد اما اگر در شرف آفتاب نویسد با ساعات مسعود خواص عظیم دارد. و هر كسی این مربع را با خود دارد و ورد كند و هر روز 786 نوبت تكرار كند هر طلسمی را كه بخواهد می‌تواند گشودن و همه مشكلات بر وی آسان گردد و بعد از فراغ این باید كه 132 صلوات فرستد كه مستجاب الدّعوه گردد. و روزی بر وی گشاده گردد و صفای باطن او را حاصل شود. و هیچ كاری بر وی مشكل نشود. و فتوحات به وی رسد. و دارنده این اسم و مربع باید با طهارت باشد. و این مربع را معطّر ساخته كه گناهان صغیره و كبیره قاری را محو كند و این مربع خواص زیادی دارد.     بسم الله الرحمن الرحیم الرحمن الرحیم بسم الله الرحمن الرحیم الله بسم الله بسم الرحیم الرحمن   7) هنگام گرفتاری با توجه قلبی به ربوبیت باری تعالی با یك نفس اسم «یا رب» خوانده شود. (به هر تعداد كه ممكن است). 8) جهت رفع هر گرفتاری در هر روز 124 مرتبه ذكر «یا صمد» خوانده شود. 9) برای رفع مشكلی كه از هیچ طریق حل نشده 156 مرتبه ذكر «یا قیوم» خوانده شود. 10) برای رفع موانع دنیوی و اخروی 1001 مرتبه گفته شود: «یا حَیُّ یا قَیُّومُ یا لا اله الاّ اللهُ مُحمَّد رَسُولَ اللهِ عَلِیُّ وَلِیُّ اللهِ». 11) برای جلوگیری از مشكلات، بر گفتن ذكر یا حَیُّ یا قَیّومُ به تعداد 19 مرتبه بعد از نمازهای واجب تاكید شده است. 12) برای پیدا کردن آرامش، بردباری و صبر در مقابل مشکلات، افراد و غیره در هر روز 88 مرتبه ذکر «یا حلیم» خوانده شود. 13)  هر كه هر روز پیش از آنكه سخت دنیا گوید بعد از ادای نماز صبح 7 نوبت بگوید «فَسَیَكْفیكُمُ اللهُ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ» خداوند از بركت این كلمات جمله مهمات او را در آن روز كفایت كند و اگر ورد سازد و بعد از نماز فریضه به قرائت این آیه قیام كند هرگز به هیچ چیز محتاج نگردد. 14) جهت رفع تمام دشواریها در هر روز 312 مرتبه «یا قریب» ( و یا حداقل 30 مرتبه) خوانده شود. 15) جهت نجات از زندگی نکبت بار، نوشتن اسم مبارك «الحفیظ» و بستن آن به بازو موثر است. 16) به جهت رفع گرفتاریهای دشوار که در آن درمانده شده‌اند، 21 مرتبه گفتن ذکر «یا ذَاالجلال و الاکرام» نافع است. 17) گویند از امیرالمومنین (ع) منقول است هرگاه مشكلی مرا پیش می‌آمد این كلمات بر سه پاره كاغذ می‌نوشتم و در آب روان می‌انداختم. آن مشكل حل می‌شد و آن كلمات این بود. (هو الحافظ و الكافی وحده). 18) و اگر 100 روز به این عدد اسم مبارك «یا خالق» را بخواند او را بود باطن صافیو دل خرّم و بسیاری از مشكلها كه حضرت عزّت بر دست او آسان گرداند و به هر كاری كه روی آورد از دست او برآید و اگر صنعتی دارند در آن كار یگانه عصر شود و از خلق نیز مستغنی گردد. اما باید با طهارت باشد و مربع را با خود دارد. مربع این است:   خ ا ل ق ل ق خ ا ق ل ا خ ا خ ق ل   19)  هر كه جهت آسانی هر دشواری این اسم مبارك «یا حَكیم» را بسیار گوید آن كار آسان شود. 20) چون در كاری شروع كنی اول 56 بار این اسم مبارك «یا مُبْدِئُ »  را بگو بعد از آن بر آن كار اقدام نمای البته به مراد می‌رسد.

1) اگر دعا بر زبانش بگذرد و توفیق یابد كه دست انبات به درگاه حضرت غزّت بردارد و دعا كند باید در اول یا در آخر دعا «یا سَمیع یا بَصیر» بگوید البته دعای او به اجابت مقرون گرداند.

 2) برای استجابت دعا قبل از اذان صبح یا بعد از نماز نافله صبح (بعد از اذان) 180 مرتبه ذکر «یا سمیع» خوانده شود. تعداد کبیر این ذکر 180 و تعداد وسیط آن 18 و تعداد صغیر آن 9 می‌باشد.

3) و اگر كس این اسم مبارك «یا سمیع» را روز پنجشنبه بعد از نماز 500 بار بخواند هر دعا و حاجتی كه خواهد روا گردد. و اگر قاری به این قیام كند مستجاب الدوة گردد. و هر روز به طریق اوراد چهارصد و دو نوبت بخواند «یا سَمیعُ یا بَصیر» هرگز به هیچ چیز محتاج نشود و رسوا نگردد و دعاهای او مستجاب شود و صفای باطن او را حاصل گردد.

14) هر كه در وقت دعا 70 بار این اسم مبارك «یا بدیع» را بخواند دعای وی مستجاب شود.

15) و اگر كسی بعد از فراغ از نماز دستها را بردارد و هفت نوبت این اسم  مبارك «یا وهاب» را بخواند و حاجت بخواهد البته دعای او مستجاب است.

16) مداومت بر این اسم مقدس « سمیع الدعا و مجیب الدعا» موجب استجابت دعاست.

17) جهت رفع حاجات هر روز 350 مرتبه ذكر «نعم المولی و نعم النصیر» خوانده شود.

18) جهت رفع حوائج مهم (یک یا چند حاجت)، کمی بعد از طلوع آفتاب روز جمعه یا در صورت موفق نشدن، بعد از نماز ظهر و عصر روز جمعه، 1001 مرتبه خواندن اسم مبارك «المجیب» بسیار مجرب است.

19) هر کس 1001 مرتبه اسم مبارك «المجیب» بگوید و به درگاه خداوند عرض حاجت نماید، مأیوس نگردد.

20) بعضی گفته اند هر کس در آخر هر دعایی 26 مرتبه بگوید «یا سَریعُ یا مُجیبُ» دعایش به اجابت می رسد.

21) هر كه 110 بار این اسم مبارك «المجیب» را بگوید و حاجت خود را بخواهد حاجاتش برآورده شود و هر كه دایم مداومت كند ایمن ماند از نكبات دنیا.

22) اگر مهمی داری در یك مجلس 90000 بار این اسم را بخوان كه دعای شما مستجاب خواهد شد. و اگر میسّر نشد بایستیكه 19000 بار این اسم را بخواند.

23) هر كه خواهد مستجاب الدّعوه شود هر روز 66 بار این اسم را بگوید و در آخر این دعا را بخواند: «اِسْتَجِبْ دَعَواتی كُلّها یا ذَالجَلالِ وَ اْلاِكْرام» همه دعاهای او مستجاب گردد.

24) هر كه هر شب این اسم مبارك «باقی» را 100 بار بخواند و شب جمعه 1000 بار بخواند خداوند دعای او را مستجاب سازد.

25) به جهت استجابت دعا، آن را با «یا ذالجلال والاکرام» ختم نمایید.

26) هر كه در سجده 21 مرتبه نام مقدس «یا ذوالجلال و الاكرام» را بگوید و حاجت بخواهد روا می‌شود.

27) به جهت برآورده شدن حوائج، مداومت بر ذکر «یا ذالجلال و الاکرام» به تعداد حداقل 9 مرتبه در روز فراموش نشود.

28) هر كه در خواب رود و این اسم مبارك «یا كَریم» را چندان بگوید كه در خواب رود ملائكه بر وی دعا كنند و دعای ملائكه سریع الاجابت است.

 29)  هر كه هر روز 130 بار «یا دَلیلَ الْمُتَحَیّرینَ وَ یا غِیاثَ الْمُستَغیثینَ اَغْثِنی» بگوید و باز بر سر دعوت رود چون تمام كند دو ركعت نماز حاجت بگذارد و طلب مراد كند خداوند حاجتش را روا كند.

منتقم

«منتقِم» از دیگر لقب‏های حضرت مهدی(عج) است. حضرت رسول اکرم(ص) در این‏باره فرمودند: از جمله اوصاف مهدی آل محمّد(عج) این است که انتقام مظلومان را از ستم‏گران خواهد گرفت. افزون بر این، خود امام عصر(عج) به احمد بن اسحاق نوشتند: من از دشمنان خداوند، انتقام خواهم گرفت.

وارث

در بعضی دعاها و سخنان ائمه علیهم‏السلام ، از حضرت مهدی(عج) با عنوان وارث یاد شده است. پیامبر اکرم(ص) در خطبه غدیریه می‏فرمایند: آن حضرت، وارث علوم، کمالات، مقامات و منزلت‏های همه انبیا و اوصیا و پدران بزرگوارش خواهد بود. به عبارت دیگر، همه آن‏چه انبیا و اوصیا داشته‏اند، او یک‏جا خواهد داشت.

موعود

موعود یکی از نام‏های مشهور آن حضرت است که تقریبا در همه ادیان آسمانی به آن معروف است. امام سجاد علیه‏السلام در تفسیر آیه وَ ما تُوعَدُون، دلیل این نام‏گذاری را چنین بیان می‏فرمایند: مقصود، قیام قائم آل محمد(ص) است که وعده ظهور او به همه پیامبران و امت‏های گذشته داده شده است. بنابراین، در زیارت آن حضرت آمده است: سلام بر آن مهدی که خداوند وعده داده است که به واسطه او بین همه مردم، وحدت و یکپارچگی ایجاد کند.

خاتم الاوصی

از جمله لقب‏های حضرت مهدی(عج)، خاتم‏الاوصیاست؛ زیرا آن حضرت، آخرین وصی پیامبر اکرم(ص) و آخرین امام معصومند که با ظهور خود، نظام عدل اسلامی را در سرتاسر جهان، حاکمیت خواهند بخشید. از خدمت‏گزار امام عسکری علیه‏السلام نقل شده است که وقتی به حضور حضرت مهدی(عج) رسیدم، حضرت، خود را با این تعبیرها به من معرفی کردند: منم خاتم الاوصیا که خداوند تبارک و تعالی به واسطه من، بلاها و فتنه‏ها را از خاندان و شیعیانم، برطرف خواهد ساخت.

داعی

در یکی از زیارت‏ها با تعبیر «داعِیَ اللّه» از امام مهدی(عج) یاد شده است: اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا داعِیَ اللّه. درباره دلیل این نام‏گذاری نقل شده است که آن حضرت از جانب خداوند متعال مأموریت دارند تا مردم را به سوی پروردگارشان فرا خوانند. ایشان در این راه، به اندازه‏ای تلاش خواهند کرد تا آیین الهی در سرتاسر جهان حاکمیّت پیدا کند و جز دین خدا، هیچ مکتب و تفکری، ادعای جهان داری و راهنمایی بشر را نداشته باشد.

برای امام زمان(عج) بیش از سیصد لقب ذکر شده که هر یک بر بعد خاصی از شخصیت و ویژگی‏های اخلاقی و روحی آن حضرت دلالت دارد. از جمله آنهاست: مهدی، منصور، قائم، حجت‏الله، صاحب‏الامر، خلف صالح، بقیة‏الله، منتقم، موعود، خاتم‏الاوصیا، داعی، باسط، ثائر، صاحب‏الزمان، ولی‏اللّه، خلیفة‏الرحمان، برهان، سیّد و منتظر.

باسط

یکی از لقب‏های امام زمان(عج) باسط است. باسط یعنی کسی که نعمت و برکات را گسترده می‏سازد. در زمان حکومت آن حضرت داد در همه جا گسترده خواهد شد. همه مخلوقات در سایه عدالت آن بزرگوار به آرامش و آسایش دست می‏یابند و از نعمت‏های الهی بهره‏مند خواهند شد. همچنین احکام حیات‏بخش اسلام در سرتاسر عالم مورد توجه قرار گرفته، زمینه تشکیل حکومت واحد جهانی بر اساس قوانین الهی فراهم خواهد آمد. زمین و آسمان برکات خود را در زمان حضرت به مردم ارزانی خواهند داشت. اساس کفر و شرک از بین می‏رود و همه مردم در سایه آن حضرت تسلیم آیین الهی خواهند شد و حتی درندگان نیز خوی درندگی خویش را کنار خواهند گذاشت.

تمام

هر یک از لقب‏های حضرت مهدی(عج) بر گوشه‏ای از ویژگی‏های شخصیّت بی‏نظیر آن‏حضرت دلالت دارد. یکی از لقب‏های آن حضرت «تمام» است. امام مهدی(عج) را از آن جهت لقب تمام داده‏اند که آن حضرت در کمالات اخلاقی، سجایای انسانی، شرافت نسب و خاندان، شوکت و عظمت، رأفت و محبّت و قدرت و سلطنت تام و بی‏عیب است و احدی از انبیا و اولیا به آن حدّ دست نیافته‏اند و توفیقی که امام زمان(عج) در اجرای احکام الهی پیدا کرده هیچ یک از پیامبران و اوصیا پیدا نکرده است. همچنین می‏توان گفت: آن حضرت را تمام نامیده‏اند چون وی متمّم و کامل کننده خلافت و حکومت الهی و نیز علوم و کمالات در روی زمین است و از طریق رهنمودها و برنامه‏های تربیتی و اخلاقی آن حضرت است که بشر به بالاترین درجات کمال روحی و عرفانی دست خواهد یافت.

غائب

از جمله لقب‏هایی که برای مهدی موعود(عج) ذکر شده لقب غائب است. غائب یعنی غیرظاهر. آن گاه که ستم‏پیشه‏گان ظلمت‏پرست، نورانیّت دوازدهمین حجّت بر حقّ الهی را تاب نیاوردند و با یورش به منزل امام عسکری علیه‏السلام در صدد بر آمدند تا منجی عالم بشریت را به قتل برسانند، خداوند متعال به قدرت و حکمت لایزال خویش، زمینه غیبت آخرین حجتش را فراهم ساخت تا با حفظ جان باقی مانده سلسله امامت و سلاله نبوّت نعمت خود را بر انسان‏های ستمدیده کامل کند. از آن روز غیبت مصلح بزرگ بشر آغاز شد و امام دوازدهم هم از این‏رو به امام غائب معروف شد.

مأمول

مأمول یعنی آرزو شده و کسی که مردم به او امید بسته‏اند و چشم‏انتظار اویند. این تعبیر از جمله لقب‏های حضرت مهدی(عج) است. همه مردم دنیا چشم انتظار قیام آن منجی بزرگند تا با ظهور خویش ستم و تبعیض و تعدّی را از سرتاسر جهان برطرف ساخته، دنیا را پر از عدل و داد سازد. لقب مأمول به این حقیقت اشاره دارد که چون همه آرزوی ظهور آن حضرت را دارند به او امام مأمول می‏گویند. در قسمتی از زیارت گران‏قدر «سلام علی آل یس» آمده است: «سلام بر تو ای امام امین. درود بر تو ای مقدّم بر همه عالم که تمام مخلوقات در آرزوی تو به سر می‏برند».

ناطق

یکی از لقب‏های معروف امام زمان(عج) لقب «ناطق» است. در زیارت عاشورا آمده است: «ان یرزقنی طلب ثارکم مع امام مهدی ناطق؛ از خداوند متعال درخواست می‏کنم که توفیق انتقام گرفتن از دشمنان شما را به همراه امام و راهنمای ناطق روزی‏ام کند». لقب ناطق را رسول‏خدا(ص) به حضرت مهدی(عج) دادند و در حدیثی در معرفی تک‏تک ائمه اطهار علیهم‏السلام ، بیان فرمودند. این لقب از آن رو به امام عصر(عج) داده شده است که ائمه قبلی بر اثر تسلط دشمنان، بسیاری از امور و اسرار را نمی‏توانستند بیان کنند؛ چون خطرهای فراوانی اساس اسلام را تهدید می‏کرد. اما حضرت مهدی(عج) وقتی ظهور کنند از چنان قدرت و عظمتی برخوردار خواهند بود که تمام طاغوت‏ها را سرکوب کرده، همه علوم و معارف را بدون هیچ‏گونه نگرانی بیان، و حکم خداوند را جاری می‏فرمایند.

نور آل محمد(ص)

«نور آل محمد» از لقب‏های حضرت مهدی(عج) است که ریشه قرآنی دارد. توضیح آنکه هرچند نام امام زمان(عج) در قرآن کریم ذکر نشده است ولی در روایات مربوط به تفسیر آیات، در موارد متعدد برخی از آیات به اعمال و ویژگی‏های آن‏حضرت تفسیر یا تأویل یا تطبیق شده است؛ به عنوان مثال آیاتی چون واللّه متمّ نوره (خدا نور خودش را کامل خواهد ساخت) یا اشرقت الارض بِنور ربّها (زمین به نور پروردگارش روشن می‏گردد) و یهدی اللّه بنوره من یشاء (خداوند هرکس را که بخواهد با نور خودش هدایت می‏کند) به ولایت حضرت قائم(عج) و ظهور و ارشادات آن حضرت تفسیر شده است.