تعریف شبیه سازی:
در فرهنگ عمید شبیه سازی را ساختن چیزی از روی چیزی، ساختن نظیری از روی یک اثر ادبی یا ساختن شرایط مصنوعی برای انجام دادن فرآیندی تعریف کرده‌اند. شبیه سازی تقلید یک چیز واقعی یا وضعیت اجتماعی یا یک فرآیند که معمولاً متضمن وانمایاندن شماری ویژگی‌ها یا رفتارهای کلیدی در یک سامانه فیزیکی یا انتزاعی است (ویکی پدیا). به عبارتی شبیه سازی ارائه ویژگی‌های دقیق از رفتار یک سیستم فیزیکی یا انتزاعی به وسیله رفتار یک سیستم دیگر است. شبیه سازی محیطی ساختارمند، منتج شده از برخی فعالیت‌های زندگی واقعی با سطح بندی و اهداف مشخص است که به شرکت کنندگان اجازه می‌دهد مهارت‌های جهان واقعی را بدون آنکه روی افراد و فرآیندهای واقعی تأثیر گذارند تمرین کنند و بازخورد مناسب دریافت کنند. شبیهسازی یک نوع بخصوص از مدلسازی است. یک پیشگویی، یک جانشین برای یادگیری تجربی یا یک ساده سازی برای سرگرمی است.
کاربرد شبیه سازی ها:مدل‌های شبیه سازی می‌توانند به عنوان یک ابزار در سیستم آموزش، از مدرسه ابتدایی و راهنمایی تا دبیرستان و دانشگاه اجرا شوند. شبیه سازیها با اهداف سرگرمی و آموزشی و حتی برای کمک در تصمیم گیری در یک موضوع خاص می‌توانند استفاده شوند. استفاده از شبیه سازی ها یک روش طبیعی از یادگیری به وسیله انجام دادن ارائه می‌کند. شبیه سازی های کامپیوتری تحلیل موقعیت‌ها یا فرآیندهایی که برای اجرا در زندگی واقعی مشکل، غیرممکن، خطرناک، بسیار طولانی یا گران هستند را ممکن می‌سازند. شبیه سازی های کامپیوتری برای مدلسازی سیستم‌های طبیعی در فیزیک، شیمی، زیست شناسی و سیستم‌های انسانی در اقتصاد، اجتماعی و علوم اطلاعات به کار می‌روند. مدل‌های شبیه سازی می‌توانند دانش آموزان را در موقعیت‌هایی که بعداً در زندگی حرفه‌ای می‌یابند قرار دهند. دانش آموزان برای درک فرآیندهای اجتماعی متفاوت از شبیه سازی ها متنفع می‌شوند؛ برای شبیه سازی وقایع زندگی، برای توسعه راهبردهای تفکر انتقادی و تجزیه و تحلیل و سنتز اطلاعات از شبیه سازی استفاده می‌کنند. همچنین از شبیه سازی ها به عنوان یک ابزار برای برنامه ریزی سناریو استفاده می‌شود. شبیه سازی برای آزمون موفقیت راهبرد توسعه آموزش و برای پیشنهاد جایگزین‌هایی که می‌توانند به ساختن محیط‌های متغیر و پویا کمک کنند استفاده می‌شود.
*بخشی از مقاله شبیه سازی های آموزشی (دکتر محمدرضا نیلی و سمیه مهتدی)
