دعاى آن حضرت در مناجات

خدايا! از تو امان امان مى خواهم در روزى كه مال و فرزندان سود ندهد، جز آنكه قلب سليمى خداوند به او عطا كرده باشد، و از تو امان امان مى خواهم در روزى كه ستمگر دست خود را مى گزد و مى گويد: اى كاش راهى را براى پيروى از پيامبر برگزيده بودم.

و از تو امان امان مى خواهم در روزى كه ستمكاران از چهره هايشان شناخته مى شوند، و با سر و پا گرفته مى شوند، و از تو امان امان مى خواهم در روزى كه پدرى در مقابل فرزند و فرزندى در مقابل پدر جزا داده نشود، و وعده الهى حق است، و از تو امان امان مى خواهم در روزى كه پشيمانى ستمكاران به آنان سودى ندهد و از رحمت الهى دور بوده و عاقبت بدى براى آنانست.

و از تو امان امان مى خواهم در روزى كه كسى مالك چيزى از خود نيست و تمامى امور بدست خداوند است، و از تو امان امان مى خواهم در روزى كه انسان از برادر و مادر و پدر و دوست و فرزندانش فرار مى كند، و هر كس در آنروز كارى دارد آنگونه كه او را از رسيدگى به كار ديگران بى نياز مى كند.

و از تو امان امان مى خواهم در روزى كه گناهكار دوست دارد كه فرزندان و دوست و برادر و خويشاوندى كه به او پناه مى دهد و هر كه در روى زمين است را بدهد تا او را نجات دهد، اما اينگونه نيست همانا آتش جهنم شراره اى است كه پوست را مى كند.

مولايم مولايم تو مولى و من بنده هستم و آيا بنده را جز مولى مورد رحمت قرار ميدهد، مولايم مولايم تو مالك و من مملوكم و آيا مملوك را جز مالك مشمول رحمت قرار ميدهد، مولايم مولايم تو عزيز و من ذليلم و آيا ذليل را جز عزيز مورد رحمت قرار ميدهد.

مولايم مولايم تو آفريدگار و من آفريده شده ام، و آيا آفريده شده را جز آفريدگار مشمول رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو عظيم و من حقيرم، و آيا حقير و ناچيز را جز عظيم و بزرگ مشمول رحمت قرار مى دهد.

مولايم مولايم تو نيرومند و من ناتوانم، و آيا ناتوان را جز نيرومند مشمول رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو بى نياز و من فقيرم، و آيا فقير را جز بى نياز مشمول رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو دهنده و من خواستارم، و آيا خواهنده را جز عطا كننده مشمول رحمت قرار مى دهد.

مولايم مولايم تو زنده و من مرده ام، و آيا مرده را جز زنده مورد رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو باقى و من فنا پذيرم، و آيا فناپذير را جز آنكه هميشه باقى است مشمول رحمت قرار مى دهد.

مولايم مولايم تو جاودانه و من زوال پذيرم، و آيا زوال پذير را جز آنكه جاودانه است مشمول رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو روزى دهنده و من روزى خورم، و آيا روزى خور را جز روزى دهنده مشمول رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو بخشنده و من بخيلم، و آيا بخيل را جز بخشنده مشمول رحمت قرار مى دهد.

مولايم مولايم تو سالم و من بيمارم، و آيا بيمار را جز سالم مورد رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو بزرگ و من كوچكم، و آيا كوچك را جز بزرگ مورد رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو هدايتگر و من گمراهم، و آيا گمراه را جز هدايتگر مورد رحمت قرار مى دهد.

مولايم مولايم تو رحم كننده و من رحم شده ام، و آيا رحم شده را جز رحم كننده مورد رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو سلطان و من امتحان شده ام، و آيا امتحان شده را جز سلطان مورد رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو راهنما و من سرگردانم، و آيا سرگردان را جز راهنما مورد رحمت قرار مى دهد.

مولايم مولايم تو آمرزنده و من گناهكارم، و آيا گناهكار را جز آمرزنده مورد رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو غالب و من مغلوبم، و آيا مغلوب را جز غالب مورد رحمت قرار مى دهد، مولايم مولايم تو پروردگار و من پرورده شده ام، و آيا پرورده شده را جز پروردگار مورد رحمت قرار مى دهد.

مولايم مولايم تو متكبر و من خاشعم، و آيا خاشع را جز متكبر مورد رحمت قرار مى دهد، اى مولايم اى مولايم مرا مشمول رحمتت قرار ده، و به جود و كرمت خشنود ساز، اى صاحب بخشش و احسان و فضل و امتنان، اى مهربانترين مهربانان، و درود خدا بر پبامبر ما محمد و خاندان او باد.

دعاؤه في المناجاة

يا نَفْساهُ اِنْ قُضِيَتِ الْحَوائِجُ وَ حاجَتي باقِيَةٌ لَمْ تُقْضَ، يا نَفْساهُ مِنَ الْكِتابِ وَ مااَحْصى وَ مِنَ الْقَلَمِ وَ ما جَرى، وانَفْساهُ مِنْ مَوْقِفي بَيْنَ يَدَىِ الرَّحْمانِ في مَوْقِفٍ غَداً، وانَفْساهُ مِنْ يَوْمٍ يُشْتَغَلُ فيهِ عَنِ الْاُمَّهاتِ وَ الْاباءِ.

وانَفْساهُ مِنْ اَهْوالِ يَوْمِ الْقِيامَةِ وَ شَدائِدَ شَتَّى، وانَفْساهُ لَوْ كانَ هَوْلٌ واحِدٌ لَكَفى، وانَفْساهُ مِنْ نارٍ حَرُّها لايُهْدى، وَ جَديدُها لايَبْلى.

وانَفْساهُ مِنْ نارٍ دُخانُها لايَنْقَطِعُ، وَ جَمْرُها لايُطْفى، وانَفْساهُ مِنْ نارٍ تُحْرِقُ الْجُلُودَ وَ تُنْضِجُ الْكُلى، وانَفْساهُ مِنْ نارٍ تَدْعُو مَنْ اَدْبَرَ وَ تَوَلّى، وانَفْساهُ مِنْ نارٍ تَحْطِمُ الرِّجالَ وَ النِّساءَ.

وانَفْساهُ مِنْ نارٍ لايُطْفَئُ حَرُّها اَبَداً، وانَفْساهُ مِنْ نارٍ الزَّقُّومُ اُكُلُها اَبَداً، وانَفْساهُ مِنْ نارٍ عَذابُها دائِمٌ لا يَفْنى، وانَفْساهُ مِنْ نارٍ الْكَبيرُ وَ الصَّغيرُ فيها سِوى.

وانَفْساهُ مِنْ نارٍ لاتَرْحَمُ كَهْلاً وَ لا فَتىً، وانَفْساهُ مِنْ نارٍ كَسيرُها لا يُجْبَرُ اَبَداً، وانَفْساهُ مِنْ نارٍ شَرابُها الصَّديدُ بَعْدَ الدِّماءِ، وانَفْساهُ مِنْ نارٍ الْعَيْشُ فيها لايَلَذُّ يَوْماً، وانَفْساهُ مِنْ جَسَدٍ يَطُولُ مَكْثُهُ تَحْتَ اَطْباقِ الثَّرى.

وانَفْساهُ مِنْ نارٍ تُنْضِجُ الْاَكْبادَ وَ الْكُلى، وانَفْساهُ مِنْ كِتابٍ قَدِ امْتَلَى ءَ ذُنُوباً وَ خَطايا، وانَفْساهُ مِنْ اَعْضاءٍ تُهَدُّ فِي النَّارِ غَداً، وانَفْساهُ مِنْ جَمْرَةٍ تَتَوَقَّدُ فَما تُطْفى، وانَفْساهُ مِنْ غَفْلَةٍ فيهَا الشُّخُوصُ وَ الْمَنايا.

وانَفْساهُ مِنْ ذُنُوبٍ كَثيرَةٍ لاتُحْصى، وانَفْساهُ مِنْ يَوْمٍ تَزِلُّ فيهِ قَدَمٌ وَ تَثْبُتُ اُخْرى، وانَفْساهُ اِنْ حُرِمْتُ مُنادَمَةَ الصَّالحِينَ، وانَفْساهُ اِنْ حُرِمْتُ النَّظَرَ اِلى وَجْهِ الْمُصْطَفى.

وانَفْساهُ اِنْ كانَ مَوْتي مَمْقُوتاً في اَهْلِ السَّماءِ، وانَفْساهُ اِنْ كانَ جَذْبي اِلَى النَّارِ بِيَدي، وانَفْساهُ اِنْ كانَتْ جَهَنَّمُ الْمُقامَ وَ الْمَأْوى، وانَفْساهُ اِنْ سُقيتُ الْحَميمَ وَ الصَّديدَ فِي النَّارِ غَداً، وانَفْساهُ اِنْ حُشِرْتُ اَعْمى وَ هَوَيْتُ فِي النَّارِ مَعَ مَنْ هَوى.

وانَفْساهُ اِنْ سَلَّمُوني اِلى مُنْكَرٍ وَ نَكيرٍ غَداً، وانَفْساهُ اِنْ سَحَبَتْنِي الْمَلائِكَةُ عَلى وَجْهي فِي النَّار غَداً، وانَفْساهُ اِنْ لَمْ تَرْحَمْني في عِبادِكَ الْمَوْتى، وانَفْساهُ لَوْ قُبِلَ مِنِّي الْفِداءُ لَفَدَيْتُ بِاَهْلِ الدُّنْيا وَ لكِنْ لايُقْبَلُ مِنْ شَيْخٍ وَ لا فَتىً، وانَفْساهُ مِنْ نَفْسٍ مَطْرُوحَةٍ في مَحَلِّ الْمَوتى، وانَفْساهُ مِنْ جِسْمٍ يُتَّخَذُ الْقَبْرُ لَهُ مَنْزِلاً وَ مَأْوى.

يا رَبِّ وَ ما تَصْنَعُ بِعَذابي وَ رَحْمَتُكَ وَسِعَتْ كُلَّ شَىْ ءٍ وَ اَنَا شَيْ ءٌ فَلْتَسَعْني رَحْمَتُكَ، يا رَبِّ وَ ما عَلَيْكَ اَنْ تُعْطِيَني ما سَأَلْتُكَ وَ اَنْتَ لِكُلِّ خَيْرٍ، يا خَيْرَ مَنْ شُخِصَ اِلَيْهِ بَصَري، وَ يا خَيْرَ مَنْ بَسَطْتُ اِلَيْهِ كَفّي، وَ يا خَيْرَ مَنْ رَفَعْتُ اِلَيْهِ يَدي صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ وَ اغْفِرْ لي ذُنُوبي وَ تَجاوَزْ عَنْ سَيِّئاتي، اِنَّكَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ، الْواحِدُ الْبارُّ الْكَريمُ، وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ.