با سلام
موضوع جالبیه.
دلتنگی سراغم میاد وقتی یادم میفته چه فرصتهائی رو برای خوب بودن از دست دادم. دلم تنگ میشه وقتی یادم میاد چند سالمه و چه قدر كار خوب نكردم.
چقدر نیكی كردن بلد نبودم. چقدر نمیدونستم كی هستم و چی كار باید بكنم. دلم تنگه از اینكه تا حالا نمیدونستم ، یا نمی دیدم كه خدا چقدر بزرگه. چقدر داناست. چقدر تواناست.
دلتنگیم از خودمه. اما یه چیزای خوبم یاد گرفتم. اینكه موقع دلتنگی بگم بسم الله الرحمن الرحیم. بگم خدایا به تو پناه میبرم. یاد خدا آرامش میده به دلها.
من وقتی دلم میگیره، قرآن میخونم. فكر میكنم به آیه هائی كه خوندم. سعی میكنم بفهمم درسی كه میخواد بده. بعد میگم خدایا شكرت. و اینجاست كه دلتنگی میره.