تبیان، دستیار زندگی

استفاده اي كه مال را براي آن اجاره مي دهند چهار شرط دارد: اول : آنكه حلال باشد، بنابر اين اجاره دادن دكان براي شراب فروشي يا نگهداري شراب و كرايه دادن حيوان براي حمل و نقل شراب باطل است . دوم : پول دادن براي آن استفاده در نظرمردم بيهوده نباشد. سوم : اگر چيزي را كه اجاره مي دهند چند استفاده دارد،استفاده اي را كه مستأجر بايد از آن ببرد معين نمايد، مثلا اگر حيواني را كه سواري مي دهد و بار مي برد اجاره دهند، بايد در موقع اجاره معين كنند كه سواري يا باربري آن مال مستأجر است يا همه استفاده هاي آن . چهارم : مدت استفاده را معين نمايند و اگر مدت معلوم نباشد ولي عمل را معين كنند، مثلا با خياط قرار بگذارندكه لباس معيني را بطور مخصوصي بدوزد كافي است .

اگر ابتداي مدت اجاره را معين نكنند، ابتداي آن بعد از خواندن صيغه اجاره است .

اگر خانه اي را مثلا يك ساله اجاره دهند و ابتداي آن را يك ماه بعداز خواندن صيغه قرار دهند اجاره صحيح است ، اگرچه موقعي كه صيغه مي خوانند خانه دراجاره ديگري باشد.

اگر مدت اجاره را معلوم نكند و بگويد هر وقت در خانه نشستي اجاره آن ماهي ده تومان است اجاره صحيح نيست .

اگر به مستأجر بگويد خانه را يك ماهه به ده تومان به تو اجاره دادم و بقيه به همان قيمت ، در ماه اول صحيح است . ولي اگر بگويد هر ماهي ده تومان ، و اول و آخر آن را معين نكند، اجاره حتي براي ماه اول هم باطل است .

خانه اي را كه غريب و زوار در آن منزل مي كنند و معلوم نيست چقدر در آن مي مانند، اگر قرار بگذارند كه مثلا شبي يك تومان بدهند و صاحب خانه راضي شود،استفاده از آن خانه اشكال ندارد، ولي چون مدت اجاره را معلوم نكرده اند اجاره صحيح نيست و صاحب خانه هر وقت بخواهد مي تواند آنان را بيرون كند.