کلمه ى «خیل» به معناى تکبّر است و در اینجا مراد از آن، «اسب» است، گویا در اسبسوارى نوعى، احساس بزرگى و تکبّر به انسان دست مىدهد. کلمه ى «بغال» به معناى «قاطر» است که از جفت شدن اسب و الاغ به وجود مىآید و کلمهى «حمیر» جمعِ «حمار» به معناى اُلاغ است.