خیلی از پروانه ها فقط یک روز عمر می کنند. به همین دلیل وقت را بهتر از آدمها
می فهمند. اگر بنا بود آدمها هم صبح تولد شوند و غروب با رتن خورشید بمیرند
حتماْ برای هر ثانیه شان خیالتی داشتند.
اما اغلب آدمها با اینکه هزاران طلوع و غروب خورشید را تلف می کنند باز به وقت
مرگ به بهانه آرزویی محال می خواهند یک روز بیشتر زنده بمانند.
- ارزش یک سال را از دانش آموزی بپرس که در امتحانات آخر سال رد شده و قرار
است یک سال دیگرکتابهای تکراری را ورق بزند
- ارزش یک ماه را از مادری بپرس که طفل نارسش فقط یک ماه زودتر به دنیا آمده و
حالا چکیده ۸ ماه آرزو های طلایی اش زیر چادر اکسیژن تلف شده است.
- ارزش یک هفته را از نویسنده هفته نامه ای بپرس که همه هفته گذشته سرش
شلوغ بوده و در آغاز هفته جدید باید گزارشش روی میز سر دبیر باشد.
- ارزش یک ساعت را از دو چشم انتظاری بپرس که برای دیدن هم سر قرار لحظه
شماری می کنند.
- ارزش یک دقیقه را از مسافر جا مانده ای بپرس که یک دقیقه پیش قطارش بدون او
راه افتاد.
- ارزش یک ثانیه را از کسی بپرس که فقط یک ثانیه ترمزش دیر گرفت و حالا به
جسدی کف خیابان خیره شده است.
- ارزش یک صدم ثانه را از دونده ای بپرس که در المپیک نقره گرفت.
هر دقیقه را مثل گنج ذخیره کن زمان برای کسی صبر نمی کند.