لەنامەکانی ئیمام عەلی (ع) بۆ موعاویه

هۆزی قورەیش ویستان پێغەمبەر مان بکوژن و ریشەی ئیمه لە بنەوە هەڵکەنن و له بارە ئیمه گەلێ بیریان کردەوە و گەلێ کاریان ئەنجامدا.
له ژیان ئیمەیان لادا و خستمانیانە ناو پەژاره و نیگەرانی و نا چارمانیان کرد تا روو بکەینە  کێوێکی هەڵەت و ئاوری شەڕیان بۆمان هەلگیرسان ؛ بەڵام خوا ویستی تا ئیمه پاسەوانی ئایین بین و دوژمن له خومان دوور کەینەوه.
پارێزگاری ئیمه به هیوای پاداشت بوو کەچی بێ بڕوا هۆزەکەی خۆی ئه پاراست و له هۆزی قورەیش ئەوەی بووە موسڵمان ئازادێک که به ئیمه ئەگەیشت ؛ چونکه ئەو یا سوێندی بۆیان خوارد یوو ، و یا خزمایەتی ئەبووه هۆی ئەوە زیانی لێ نەکەوێ. که وابوو ئەو لە کوژران ئەپارێزرا.

سەرم سووڕ ئەمێنێ لەم رۆزگاره که منی کرده هاوتای کەسێک که له یارمەتی دینا هاوتام نەبوو, و ئەوەنده خەباتی نەکرد,نه وەکوو من ئیسلامی کۆنەو نه پێشینەیێکی  وایه هەیه,جگه لەوەی پڕوپاگەنده بۆ خۆی دروست ئەکاو نه من ئەیناسم و نه خوا.سپاس بۆ خوا لەهەر کوێ و له هەر شوێنێک بێ.
بەڵام کوژەرەکانی عوسمان که دوات لێم کرد بوو پێتی بسپێرم,من لەمه بیرم کردەوه و دیم که ناتوانم ئەوان بسپێرمه تۆ و نه به هیچ کەسی تر.سوێند به گیانی خۆم,ئەگەر تۆله گومڕایی دەست نەکێشی و بەم جیاوازی یه کۆتایی نەهێنێ, بەزوویی ئەوانه ئەناسی که له دوویتۆدان و ئیرئەرکی دەریا و وشکی و کێو و دەشت بۆ پەیدا کردنی تۆ ناکێشن , بەڵام ئەم ویسته بۆ تۆ  زۆر ناخۆشه.و سڵاو بۆ ئەوانەی که شیاوی سڵاون.