جسمی نحیف و قامتی استخوانی

علی بسطامی، فرزند رستم و هدیه، در روز اول اردیبهشت ماه سال 1342 در روستای اما از توابع شهرستان ملك شاهی در خانواده ای اصیل و معتقد به اسلام چشم به جهان گشود. با توجه به نقل مكان خانواده به شهر ایلام، تحصیلات ابتدایی را در دبستان 25 شهریور و راهنمایی را در مدرسه دهخدا و دوره ی متوسطه را در هنرستان فنی امام خمینی(فعلی) سپری كرد. در اوقات فراغت به مطالعه كتاب های مذهبی از جمله كتاب های شهیدان مطهری و بهشتی می پرداخت. به ورزش مخصوصاً تیراندازی و شكار علاقه داشت و هرگاه فرصتی داشت به كوهنوردی می رفت. او كوهنوردی و تیراندازی را از مرحوم پدرش و همچنین برادرانش به ارث برده بود.

رویارویی با انقلاب:

با آغاز انقلاب اسلامی در تظاهرات و راهپیمایی ها شركت فعال داشت و از پیش تازان این عرصه بود به طوری كه در یكی از شب ها زمانی كه قصد داشت یك حلقه لاستیك مشتعل را به گردن مجسمه شاه آویزان كند مورد حمله نیروهای رژیم قرار گرفت و در اثر تیراندازی از ناحیه پا مجروح و شبانه و به طور مخفیانه مورد مداوا قرار گرفت. بعد از این ماجرا چند شب را به خانه نرفت تا مبادا به دست مأموران ساواك گرفتار شود و همین مسئله باعث ناراحتی خانواده مخصوصاً مادرش شده بود، اما او بعد از چند روز در حالی كه از قسمت پا آسیب دیده بود و می لنگید به خانه مراجعت كرد.

بعد از انقلاب:

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی كه محاربه و جنگ گروهك های ضدانقلاب بر علیه انقلاب آغاز شده بود او آگاهانه وارد سنگر مبارزه با منافقین شد و با راه اندازی گشت های شبانه و نگهبانی های مسلحانه به مبارزه با آنها برخاست.

آغاز جنگ تحمیلی:

با آغاز جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران علی بسطامی از طریق سپاه، با هدف اطاعت از فرمان امام خمینی و بیرون راندن دشمن از میهن اسلامی به جبهه رفت و در سمت های مختلف از جمله مسئولیت حفاظت اطلاعات، جانشینی و فرماندهی گردان، معاونت اطلاعات، عملیات و همچنین فرماندهی اطلاعات عملیات صادقانه و مخلصانه خدمت نمود و در عملیات های عاشورا، والفجر 9، كربلای 1، كربلای 4، كربلای 10، نصر 4، والفجر 4، والفجر 8 و ده ها عملیات چریكی شركت داشت. علی بسطامی در عاشورای میمك به همراه همرزمان مدت 5 شبانه روز عاشقانه جنگید و آنگاه كه در محاصره قرار گرفت و تشنگی غالب شد لحظات زیبایی را در توجه به خدا گذراند و خداوند نیز بذل توجه نمود و با دریای رحمت خویش آنان را سیراب نمود. از علی بسطامی بعد از این حادثه جز جسمی نحیف و قامتی استخوانی چیزی نمانده بود تا جایی كه دوستانش به سادگی قادر به شناختن او نبودند.

خصوصیات اخلاقی:

او از دلسوزان واقعی بسیجیان بود و برای تخلیه پیكرهای پاك آنان بعد از شهادت دل به دریا می زد و در یك مورد برای آوردن پیكر شهیدان در شاخ شمیران مدت 12 ساعت در محاصره قرار گرفت. همراه همیشگی رزمندگان بود و خواب راحت را بر خود حرام كرده بود. در شب های سرد، سنگر گرم خویش را ترك می كرد و همچون بسیجیان و نگهبانان راه خدا در سرما می خوابید برای اینكه درد و رنج آنها را بهتر بفهمد. در مقابل زورگویی ها علی وار می ایستاد و برای یاری مظلومان پیش قدم بود بطوری كه همیشه مظلومان برای گرفتن حق خود به ایشان مراجعه می كردند. مقید به مسائل دینی بود. اكثر اوقات روزه مستحبی می گرفت و در مراسم دعای كمیل و زیارت عاشورا شركت می كرد. در میدان های رزم همیشه با لباس های منظم در حالی كه فانسقه اش را محكم به كمر بسته و كلاهی پلنگی به سر داشت و همچنین كلتی به كمرش بسته بود ظاهر می شد و به رزمندگان محكم بودن و منظم بودن را آموزش می داد. همیشه در مأموریت های خطرناك از جمله در میدان های مین حضور فعال داشت، او تنها كسی بود كه در ارتفاع استراتژیك "گامو" كه تا پایان جنگ فتح نشد عملیات كرد و به مواضع خصم نفوذ كرد و از موانع آن عبور نموده و همراه دو تیم عملیاتی تا فاصله 10 متری دشمن رفته بود و حتی صحبت كردن نیروهای دشمن را شنیده بود. علی بسطامی همیشه نقطه آرامش همراهانش در سخت ترین لحظه های رزم بود و اقتدار و هیبت و تجربه های او همیشه به مثابه ستون خیمه برای رفقا و همراهانش بود.

نحوه شهادت:

وی مدت 50 ماه در جبهه حضور داشت و سرانجام در یك عملیات گشت شناسایی جهت بررسی وضعیت تحرك منافقین در منطقه مهران در داخل خاك عراق، ضمن برخورد با مین والمرا در سپیده دم 7/3/1367 به همراه محمود پیرنیا و غلام رضایی نژاد به شهادت رسید و همراه دیگر ایشان به نام ابراهیم محمدزاده، به درجه جانبازی نائل آمد. پیكر پاكش پس از تشییع در بخش صالح آباد شهرستان مهران به خاك سپرده شد..