یک خشونت لجام گسیخته

نگاهی به فیلم "بران" Drive

یک پسر جوان (رایان گاسلینگ) که کاراکتر بدون نامی است و همه او را با لقب راننده می شناسند، کارش تعمیرات ماشین و انجام بدلکاری برای فیلم های در دست ساخت هالیوود است. اما در پایان روز، این راننده به سراغ همکاری با گروه های خلافکار شهر می رود تا بتواند به وسیله مهارتی که در رانندگی دارد آنها را سریعاً از محل ارتکاب جنایت فراری دهد. راننده شخصیتی به شدت مرموز دارد . تنها کسی که او علاقه ای به ارتباط با آن دارد ، همسایه اش به نام ارین (کری مولیگان) است. همسر ارین در حال حاضر در زندان بسر می برد و وی به همراه پسرش تنها زندگی می کنند. راننده عاشقانه این خانواده را دوست دارد اما می داند که همسر ارین بزودی از زندان آزاد می شود و او باید به دنبال زندگی شخصی خود برود. این امر مدتی بعد اتفاق می افتد و شوهر ارین از زندان آزاد می شود. و...

فیلم در سکانس ابتدایی با تصویر مهارت های راننده سعی دارد نشان دهد که با اکشنی سروکار داریم که از جنس فیلم های روز نیست. در عین حال بعد از گذشت ده دقیقه می توان به قدرت فیلمسازی ویندینگ رفن پی برد. مهمترین فاکتور در «بران» نوع روایت آرام فیلم است که به یکباره سرشار از خشونت می شود. در این فیلم خبری از کات های سریع و تدوین های عجیب و غریب نیست و به همین دلیل بیننده فرصت کافی دارد تا با شخصیت راننده پله پله آشنا شود.

راننده در این فیلم شبیه به قهرمان فیلم های اکشن سینمای کلاسیک است؛ مردی بدون شناسنامه درست و حسابی ، که بر خلاف ظاهر آرام و کم حرفش به شدت عصبی و مرموز است. یکی از بارزترین خصوصیات اخلاقی کاراکتر راننده خشونت فوق العاده ای است که در پشت چهره خونسرد و آرام او موج می زند. در یکی از سکانس ها، وی با پاشنه کفش چنان خشونتی را تصویر می کند که حیرت بر انگیز است . درست است که تصویر خشونت به طرز آزاردهنده ای در فیلم های روز آمریکا بالا رفته است اما می توان گفت ویندینگ رفن در «بران» از خشونت، بهترین استفاده را برده است. با این حال باید این هشدار را داد که «بران » واقعاً فیلم خشنی است. و با همه خشونتی که در فیلم موج می زند، رفن به زیبایی با استفاده از سایه، سکانس نهایی را تصویر کرده است.

به غیر از اکشن خوب فیلم رابطه عاطفی بین دو کاراکتر اصلی راننده و ارین خوب از کار درآمده است استفاده از نگاه به جای بیان دیالوگ کاربرد بسیار خوبی در تصویر این رابطه عاطفی داشته است. بازی رایان گاسلینگ و کری مولیگان در این صحنه ها قابل قبول است. بازی گاسلینگ در نقش راننده تصویری کامل از یک راننده بی هویت است . او با استفاده از قدرت نگاهش ، سکوت و تلخی این شخصیت را پیاده کرده است و به نظر می رسد نیم نگاهی به اسکار داشته باشد. گاسلینگ در سالهای اخیر بازی های بسیار درخشانی از خود نشان داده است. (بازی تحسین برانگیز او در فیلم « ولنتاین غم انگیز » را بخاطر بیاورید.)

در آخر می توان عنوان کرد «بران» یکی از بهترین اکشن های سال 2011 است. البته نباید از نام حسین امینی به عنوان فیلم نامه نویس این کار چشم پوشید که با نگاهی به سینمای اکشن کلاسیک، فیلم نامه ای قابل قبول را به رشته تحریر درآورده است.

بران Drive

کارگردان: نیکلاس ویندینگ رفن

نویسنده: حسین امینی براساس کتابی از جیمز سالیس

بازیگران: رایان گاسلینگ، کری مولیگان، برایان کرانستن،

موسیقی: کلیف مارتینز

مدیر فیلمبرداری: نیوتون تامس سیگل

بودجه تولید: 15 میلیون دلار

فروش در سینماهای آمریکا تا 4 دسامبر 2011: 6/34 میلیون دلار

شروع اکران در آمریکا: 16 دسامبر 2011،

محصول: آمریکا

زمان: 100دقیقه