برنامه 3 ساله با فرمول معکوس!

یک برنامه ایده‌آل که البته با توجه به وضعیت کنونی استقلال تا حدودی هم می‌تواند رویاپردازانه باشد. زمانی که یورگن کلوپ در سال 2008 سکان هدایت دورتموند را در دست گرفت چنین جملات مشابهی را بر زبان آورد.

او از سهمیه اروپایی به عنوان هدف اولش نام برد و بعد از آن مدعی شد که دورتموند با یک برنامه 3 ساله می‌تواند به رقیب اصلی بایرن در بوندس‌لیگا تبدیل شود و به عنوان قهرمانی هم برسد. زمانی که کلوپ به عنوان سرمربی جدید دورتموند معرفی شد میانگین سنی این تیم 26.6 سال بود.

حضور بازیکنانی مثل روبرت کواچ 33 ساله، کریستین وورنز 35 ساله، کلیموویچ 33 ساله و مارک زیگلر 34 ساله باعث شده بود تا میانگین سنی دورتموند از 26 سال هم عبور کند. کلوپ برای عملی کردن برنامه 3 ساله خود در اولین اقدام دست به جوانگرایی زد و با کنار گذاشتن قدیمی‌های دورتموند فرصت خوبی را برای درخشش بازیکنان جوان‌تر فراهم کرد. وایدن فلر که در آن زمان 26 سال سن داشت جای زیگلر با تجربه را در درون دروازه گرفت. نوون سوبوتیچ و متس هوملز 19 ساله و اشملتزر 20 ساله به ارکان اصلی خط دفاعی تیم کلوپ تبدیل شدند. با اضافه شدن بازیکنانی مثل محمد زیدان، کوین بواتنگ، بلاژیکوفسکی و نوری شاهین؛ سرمربی خوش‌ذوق زردها توانست میانگین خط میانی تیمش را از 25.4 سال به 23.8 سال برساند.

با این جوانگرایی بود که کلوپ پروژه 3 ساله خود را کلید زد و در نهایت هم تمامی وعده‌های خود را محقق کرد. در تورین هم شاهد چنین اتفاق مشابهی بودیم. زمانی که در سال 2011 آنتونیو کونته تیم رده هفتمی یوونتوس را تحویل گرفت، به هواداران این تیم قول داد که تیمشان بار دیگر در ایتالیا بی‌رقیب می‌شود. چنین هدفی برای تیمی که تازه از توفان کالچوپولی عبور کرده و دیگر مثل سابق ستاره ندارد بیشتر شبیه به یک شوخی بود اما سرمربی جوان یوونتوس هم مثل کلوپ توانست با یک برنامه حساب شده، برنامه 3 ساله خود را عملی کند. قدم اول کونته هم جوانگرایی بود. او تیمی را تحویل گرفته بود که با میانگین سنی 27.3 یک تیم پیر اروپایی محسوب می‌شد. شروع دوران کونته در یووه با پایان عصر بازیکنانی مثل بارزاگلی، فابیو کروسو و باریه‌لو بود که همگی بالای 30 سال بودند.

حتی الکس دل‌پیرو، اسطوره یوونتوس هم در این پروژه قربانی موفقیت‌های باشگاه شد و مجبور شد بعد از سال‌ها از تیم محبوبش دل بکند تا جا برای بازیکنان جوان‌تری مثل ویدال، بونوچی، کاسرس و پوگبا باز شود. این تغییرات، میانگین سنی یوونتوس را در زمان کونته به 24 سال رساند.

در فوتبال اروپا چنین مواردی را می‌توان به وفور پیدا کرد و نکته قابل تامل اینجاست که جوانگرایی به عنوان نقطه مشترک کاملا به چشم می‌آید. اما به نظر می‌رسد در صورت عملی شدن برنامه‌های پرویز مظلومی در بازار نقل‌وانتقالات باید در این زمینه از استقلال به عنوان یک استثنا نام بیریم. تیمی که یک برنامه 3 ساله برای فتح لیگ قهرمانان آسیا و رقابت با تیم‌های قدرتمند شرقی دارد و برای رسیدن به این هدف 3 ساله از یک فرمول معکوس استفاده می‌کند؛ پیرگرایی به جای جوانگرایی!

مظلومی تیمی را تحویل گرفته که با میانگین سنی نزدیک به 27 سال تیم جوانی محسوب نمی‌شود و نیاز به جوانگرایی در این تیم کاملا احساس می‌شود. هر چند که همه چیز در حال حاضر در حد گمانه‌زنی است اما از رحمتی، نکونام و آندو به عنوان مثلث اصلی سرمربی آبی‌ها در بازار نقل‌وانتقالات تابستانی نام می‌برند و این یعنی خرید 3 بازیکن با میانگین سنی 32.6 !

گفته می‌شود نام بازیکنانی مثل ادینهو 33 ساله و میداوودی 30 ساله هم در لیست مظلومی دیده می‌شود و جذب چنین بازیکنانی می‌تواند میانگین سنی خریدهای تابستانی استقلال را به 33 سال هم برساند! اضافه شدن این بازیکنان به استقلالی که در حال حاضر میانگین سنی 27 سال را دارد با برنامه‌های 3 ساله مظلومی مغایرت دارد و در صورت نهایی شدن چنین انتقالاتی باید کارت زرد اول را برای پرویز مظلومی از جیب بیرون بیاوریم!