ردپای دایی پر رنگ تر از بدشانسی

هفته هفته از لیگ چهاردهم می گذرد و پرسپولیس کماکان بردی را در خانه دشت نکرده.آنها شامگاه جمعه پس از مدت ها در ورزشگاه آزادی به تراکتورسازی باختند تا مشخص شود مشکل شان فراتر از بدشانسی و بهانه هایی است که سرمربی این تیم پای آنها را بی جهت به وسط می کشد.

تلاش دایی برای برون رفت پرسپولیس از این وضعیت نتیجه ای ندارد و احتمالا با این فرمان كه پیش می رود تا پایان فصل هم نخواهد داشت. شاید به زعم عده ای این نگاهِ بدبینانه ای باشد اما قطعا مبتنی بر سلسله تجارب پیشین است. از تجربه پروین گرفته تا سوبل،دنیزلی،مانوئل ژوزه و حتی خود دایی.

اینك مهم نیست سوشا درون دروازه باشد یا نیلسون.خط دفاعی ثبات پیشین را ندارد، آنچه قرمزها از دست دادن تنها سید جلال حسینی نبود آنها عمود خیمه دفاع خود را واگذار كردند و حالا می‌خواهند استوار بمانند روی ستون نامرئی.

باید واقع بینانه به قضیه نگاه كرد،نه وقت انتقام از دایی است و نه هنگامه خالی كردن عقده های انباشته. اما سرمربی پرسپولیس باید اعتراف به اشتباهش كند. اعتماد به جوانان و بازیكنان لیگ یكی روشی سازنده است كه خیلی از مربیان ما بخاطر نتیجه گرایی آن را ریسک می‌دانند اما دایی حالا از این سوی بام در حال سقوط است.او می داند چرا ناگهان در ظرف بیست دقیقه، بازی یك بر صفر برده را سه بر یك باخت؟ اگر به جواب سوال نرسد قطعا پایان فصل را نخواهد دید حتی به پشتوانه آن تركمنچای كه رویانیان پشت قباله اش را امضا كرد و رفت.

دایی دوباره به تعویض هایش نگاه كند، مجددا ببیند چگونه گام به گام تجربه تیمش را پایین آورد. تراكتورسازی كه تا قبل از گل نخست تقریبا موقعیت مهم و تاثیر گذاری نداشت با یك اشتباه از سوی بنگر و سپس مكانی به گل رسید.اینجا بود كه بی تجربه بودن خودش را نشان داد.به این اسامی توجه كنید؛نورالهی،اسماعیل زاده،طارمی و عباس زاده.این جمع روی هم رفته چند دقیقه سابقه حضور در لیگ برتر را دارد؟ دایی با بیرون كشیدن محمد نوری و به زمین فرستادن اسماعیل زاده همان كاری را كرد كه تراكتور آرزویش را داشت.

تیمی كه در خانه نبرد برده را می بازد یعنی عنصر تجربه را به هیچ انگاشته و نكته قابل تامل اینكه دایی برای فرار از بحران روز به روز بیشتر سراغ گزینه های ناشناخته تر می رود و این خودش امتداد خط آشفتگی است.

فقط بدشانس بودند یا...؟

آنچه شكست سه بر یك مقابل تراكتورسازی را برای هواداران پرسپولیس تلخ تر می كند موقعیت هایی بود كه یك به یك برای قرمزها از دست رفت. بدون تردید در صورت حضور یك مهاجم تمام كنند مثل ادینیو(در صحنه گل دوم) شاگردان دایی یك پیروزی پرگل را صید می كردند. شانس و بدشانسی یك بهانه است برای بازنده ها.حمله وران پرسپولیس بدشانس نبودند كه آن همه موقعیت را به راحتی از دست دادند آنها همانی بودند كه پیش از این می شناختیم.(از آنجایی كه اصولا تیم دایی زیاد صاحب موقعیت نمی شود این نقیصه به چشم نمی آمد)

سوای محمد نوری كه مشخص است كاملا از مدار واقعی خودش دور افتاده، از امثال عالیشاه،اسماعیل زاده،عباس زاده و حتی طارمی نمی شود انتظار بیش از این داشت. آنچه دایی باید از آن بترسد و نه به اسم بدشانسی بی تفاوت از كنارش عبور كند فقر گلزن است. محمد عباس زاده به گواه بسیاری از بازیكنان پرسپولیس، در این فصل برخلاف نیمفصل دوم لیگ قبل كه یك بازیكن ناشناخته و سر به زیر بود، حالا بیشتر حواسش به سمت و سوی "دیگر" است و همین موجب شده پدیده به سرعت نور ناپدید شود. طارمی خوب است اما نه آن اندازه كه ناگهان از راه نرسیده آقای گل لیگ برتر شود.امید عالیشاه تنها می دود و  گویی در وظایف سازمانی اش گل زنی تعریف نشده و مشخص نیست سه سال تمرین كردن زیر نظر مهاجمی مثل دایی كی او را بهتر می كند؟

اینها همه موجب شده تا پرسپولیس در غیاب رضا نوروزی كه فرصت طلب ترین مهره هجومی این تیم بشمار می رفت،به یك مشكل جدی بر بخورد. دایی كماكان درهای درفشی فر را به روی خبرنگاران می بندد اما مگر تكرار تاكتیك پرتاب اوت دستی، محتاج این همه پنهان كاری است؟

ایثاری كه دایی می توانست و نكرد

نجات این تیم محتاج چند منجی بود كه دایی  به هر دلیلی نخواست آنها ظاهر شوند.رقم قرارداد او علی رغم اینكه گران ترین بین همه مربیان و بازیكنان لیگ برتر محسوب می شود اما در ازای دارایی های اش ناچیز است از این رو می توانست فداکارانه با كم كردن سهم خویش از این قرارداد دو میلیارد و یكصد میلیون تومانی، سید جلال را حفظ كند،خلعتبری را نگه دارد و اینها همانند فصل قبل از آبروی دایی و تیمش محافظت كنند. شاید دایی بگوید این قیمت من است اما چرا نگران برندش نبود و نیست؟

این نخستین اشتباه تاكتیكی دایی بود؛ او شطرنج را بدون وزیر شروع كرد و حالا می خواهد با رو كردن بازیكنان جوان و لیگ یكی جبران مافات كند اما اگر روال قرمزها این باشد كه امروز هست، پایان پدیده هایش همانند عباس زاده و كفشگری خواهد بود؛جوانمرگی و پژمرده شدن قبل شكفتن كامل.

مهدی طاهر خانی