فرودگاه بین المللی کوالالامپور

تاریخچه

طرح احداث فرودگاه بین المللی کوالالامپور(KLIA ) در سال 1990 و هنگامی که دولت مالزی دریافت فرودگاه بین المللی سوبانگ(موسوم به فرودگاه سلطان عبدالعزیزصالح) پاسخ گوی نیازهای آینده صنعت هوانوردی مالزی نخواهد بود,آغاز شد.ماهاتیر ,نخست وزیر مالزی اولین کسی بود که اجرای این طرح را با جدیت پی گیری کرد.این تصمیم موجب شروع مباحث مهمی در زمینه های مختلف شد.محل احداث فرودگاه که در 50 کیلومتری فرودگاه سویانگ واقع شده,چندان خوشایند نبود.گروهی دیگر با اشاره به هزینه سنگین احداث این فرودگاه,نظر دولت را به انتقاد گرفته معتقد بودند که فرودگاه سوبانگ با هزینه ای کمتر قابل توسعه است. در واقع همزمان با آغاز پروژه احداث KLIA ,طرح توسعه فرودگاه سوبانگ نیز به اجرا درآمد.در دسامبر سال 1993 ترمینال شماره 3 فرودگاه سوبانگ نیز به اجرا در آمد.در سال 1995 ترمینال شماره 2 بازسازی و سه سال بعد فرودگاه بین المللی کوالالامپور افتتاح شد.

نخستین روز افتتاح فرودگاه بین المللی کوالالامپوردر 27 ژوئن 1998(یک روز قبل از افتتاح فرودگاه بین المللی هنگ کنگ)با مشکلاتی جدی همراه بود.  برخی سیستم ها نظیر Aerobridge و Bay Allocation از کار افتاد وصفوف طولانی در محوطه داخلی وخارجی فرودگاه ایجاد شد. نقاله بارنیز به شدید ترین وضع ممکن خراب شد,کیف ها گم شدند و مسافران حدود 5 ساعت معطل ماندند. اغلب این مشکلات سر انجام رفع شد,اما سیستم نقاله بار مسافر همچنان خراب ماند تا اینکه در سال 2006 نقاله جدیدی به طور کامل جایگزین آن شد.

همزمان با این مشکلات, فرودگاه چالش جدیدی که همانا بحران مالی شرق آسیا بود را تجربه کرد.شیوع بیماری سارس وآنفولانزای مرغی نیز به کاهش ده درصدی مسافران در مالزی و کل منطقه منجر شد. بحران مالی شرق آسیا و پس از آن کاهش پروازها از طرف شرکت های هواپیمایی آل نیپون ایرویز, بریتیش ایرویز, لوفت هانزاونورث وست که امکانات فرودگاهی را نا مناسب تشخیص داده بودند, باعث رشد منفی تعدادمسافران فرودگاه شد. نخستین فاز فرودگاه برای جابجایی سالانه 25 میلیون مسافر طراحی شده بود, اما در نخستین سال عملیات فرودگاهی درسال 1999,تنها 13.2 میلیون مسافر از این فرودگاه جا بجا شدند. در هر حال,تعداد مسافران در سال 2004 به 21.1 میلیون نفر رسید و سال بعد ,این تعداد به 23.2 میلیون نفر افزایش یافت که البته کماکان کمتر از تخمین های قبلی بود.

از سال 2000,KLIA جوایز متعددی را در زمینه صنعت هوانوردی از آن خود کرد.در سال 2006 از سوی موسسه AETRA بهترین فرودگاه جهان در رده فرودگاه های دارای مسافر 15 تا 25 میلیون نفری در طی یک سال و رتبه سوم بهترین فرودگاه جهان و بهترین فرودگاه در منطقه آسیا واقیانوس آرام شناخته شد. در سال 2007 نیز KLIA این عنوان را حفظ کرد.فرودگاه اینچان کره جنوبی و فرودگاه بین المللی هنگ کنگ نیز در رده های بعدی قرار داشتند.

طرح های توسعه فرودگاه

طبق برنامه نهم توسعه مالزی,قرار است یک باند جدید و یک ساختمان جدید برای پاسخ گویی به نیاز روز افزون مسافران در فرودگاه احداث شود.در فاز دوم فرودگاه مقرر شده است که تا پایان 2008 , تعداد مسافران به 35 میلیون نفر در سال برسد و در فاز سوم که پس از سال 2008 تا سال 2012 را در مورد نظر دارد, مقرر شده است که ظرفیت فرودگاه برای پذیرش 45 میلیون مسافردر سال توسعه یابد.در نوامبر سال 2006, دولت اعلام کرد که برنامه احداث یک خط ریلی ارتباطی میان ساختمان اصلی و ترمینال عمومی را در دستور کار خود دارد که از سال 2007 آغاز شده است.این خط , به طور مستقیم به خط اصلی راه آهن پر سرعت فرودگاه مرتبط خواهد بود.

شرکت خصوصی MAHB یا مالیشیا ایر پورتز هولدینگ براد(Malaysia Airports Holding Berhad ) نیز اعلام کرده است که به زودی طرح توسعه ترمینال پروازهای ارزان قیمت (LCCT ) را برای پاسخ گویی به نیاز روز افزون مسافران به اجرا در خواهد آورد.

مقامات مالزی معتقدند وجود فضای کافی وامکانات لازم موجب شده است تا طرح توسعه فرودگاه را برای پذیرش سالانه 100 میلیون مسافر در سال 2020 تدارک ببیند. در این طرح,چهار باند فرود و دو ابر ترمینال که به دو ساختمان اقماری فرودگاه (SATELLITE BUILDING ) متصل خواهند شد, در نظر گرفته شده است.

طراحی وزیر ساخت ها

طراحی فرودگاه توسط کیشو کوروکاوا,آرشیتکت معروف ژاپنی انجام شده است. ایده«فرودگاهی در جنگل و جنگلی در فرودگاه» در طراحی آن مورد توجه واقع شده و با همکاری موسسه مطالغات جنگلی مالزی , پروژه احداث فضای سبزدر اطراف فرودگاه به اجرا در آمده است. برای این کار تعداد زیادی از درختان جنگل های بارانی مالزی از ریشه کنده شده و یک بار دیگر در این منطقه کاشته شده است.

همچنین خطوط جاده ای به گونه ای طراحی شده اند که ترافیک انسانی را به گوشه و کنار فرودگاه منتقل کرده و ترافیک آرامی را حتی در صورت رسیدن به ظرفیت جابجایی 100 میلیون مسافر در سال فراهم می کنند.تجهیزات منطبق با استاندارد های جهانی نیز برای مسافران معلول در این فرودگاه تعبیه شده اند. به علاوه انتقال مسافران به سالن های پروازی به صورت اتوماسیون در تمام ترمینال ها انجام می شود.باند ها وساختمان های پروازی فضایی بالغ بر 100 کیلومتر مربع را شامل می شوندو در حال حاضر امکان تردد بیش از 100 هواپیما در آن واحد در مسیرهای ویژه حرکتی فراهم است.216 کانتر کنترل در 6 راهرو اصلی کنترل قرار گرفته اند.فرودگاه بین المللی کوالالامپور اولین فرودگاهی است که در آن سیستم مدیریت جامع فرودگاهی به کار گرفته شده است.

برج مراقبت پرواز

ارتفاع این برج 130 متر است ودومین برج مراقبت بلند در جهان پس از برج مراقبت فرودگاه بین المللی بانکوک به شمار می رود.شکل برج مانند مشعل المپیک است و در آن سیستم های مراقبت پرواز وتجهیزات راداری نصب شده است.

باندها

این فرودگاه دارای دو باند موازی است که هر یک حدود 4000 متر طول و 60 متر عرض دارند. هر باند همچنین 10 تاکسی وی داردکه طی آن بین 2 تا 10 دقیقه زمان می برد. در هر ساعت 120 هواپیما قادر به نشستن وبرخاستن از این باندها هستند که این مهم مدیون سیستم های خدماتی کامل باند وپرسنل ماهر برج مراقبت پرواز آن فرودگاه می باشد.

منبع:

tabriz-atc.com