جعبه جادو با کنترل از راه دور
کنترل تلویزیون را در دست میگیرید و با بی حوصلگی شبکهها را پشت سر هم عوض میکنید. کاری که وقتی حوصلهتان سر میرود انجام میدهید.
با در نظر گرفتن شبکه های استانی چیزی حدود 30 کانال برای چرخیدن در اختیار دارید ولی در اکثر مواقع آخرش به این نتیجه میرسید که هیچ شبکهای برنامه دلخواهتان را ندارد!
در حالی که هشتاد سال قبل مردم دنیا از دیدن تصویری با کیفیت به معنای واقعی افتضاح (البته همان تصاویر افتضاح اولیه، پدر بزرگ تمام این تصاویر فول اچ دی حاضر است و احترامشان واجب!) که از این اتاق به آن اتاق توسط اولین تلویزیونها منتقل میشد حسابی ذوق زده میشدند.
فکر میکنید ایده ساخت تلویزیون کی شکل گرفت؟ 80 سال قبل؟ 90 سال قبل؟ 100 سال قبل؟ ...؟ در واقع اولین ایده ساخت تلویزیون باز میگردد به سال 1873، که به عبارتی میشود 137 سال قبل.
سال 1873 میلادی، ایرلند، یک اپراتور جوان تلگراف به نام جوزف می( Joseph May) و ویلوبی اسمیت( Willoughby Smith) متوجه خاصیت هدایت نوری سلنیوم شدند. میلههای سلنیوم در مقابل نور خورشید از خود تغییراتی نشان میدادند که با تغییر شدت نور این تغییرات نیز دگرگون میشد.آنها نتیجه گرفت با توجه به این خاصیت میتوانند نور را به سیگنال تبدیل کنند و در نهایت سیگنال را منتقل کنند.
سال 1875 میلادی، بوستون، جورج کری (George R.Carey) از خاصیت سلنیوم استفاده کرد و ایده ای بر مبنای انتقال تصویر از طریق تبدیل نور به سیگنال و تبدیل دوباره سیگنال به نور ارائه داد.
طرح او از نظر تئوری قابل اجرا بود ولی از نظر عملی خیر! در واقع او قصد داشت تصویری متشکل از سلولهای سلنیوم ایجاد کند و تغییر نور سلول ها را با سیم به صفحهی مشابهی که از لامپ تشکیل شده بود منتقل کند. همان طور که در تصویر میبینید برای ساخت این دستگاه باید هزاران سیم را به لامپها وصل کنیم و از طرفی کیفیت تصویر بدست آمده نسبت به فیلمهای همان زمان از کیفیت بسیار پایینی برخوردار بود.
سال 1884 میلادی، آلمان، پاول نیپکو (Paul Nipkow) طرح اولین سیستم انتقال تصویر بر مبنای اسکن تصویر را ارائه داد. طرح وی بسیار هوشمندانه بود و تقریبا پایه فناوری اصلی در ساخت تلویزیون به حساب می آید.
او از دو دیسک چرخان که روی سطح آنها سوراخهای مارپیچی ایجاد شده بود استفاده کرد. همان طور که در تصویر میبینید، نور به دیسک چرخان تابیده می شود و از سوراخ های ریز دیسک عبور میکند. نور از این سوراخ ها به تصویر برخورد می کند. با توجه به رنگ های تصویر، نور از تصویر با شدتهای متفاوتی عبور میکند. و نور عبوری نهایی به صفحه سلنیوم تابیده می شوند و در مرحله بعد به سیگنال تبدیل میشود.
حالا وارد مرحله تبدیل سیگنال به تصویر میشویم. اگر دیسک با همان سرعت دیسک اول بچرخد، فرآیند بالا به طور معکوس اتفاق میافتد. به این ترتیب تصویر منتقل میشود.
طرح هوشمندانه ای بود ولی با توجه به تکنولوژی آن زمان، عملا اجرای ایده ممکن نبود.
در اواخر قرن نوزده با کشف الکترون، در جدیدی به روی دانشمندان باز شد. الکترون کلید خیلی از مشکلات بود.
سال 1897 میلادی، لوله پرتو کاتدی ساخته شد. اولین لوله پرتو کاتدی فقط در جهت مستقیم حرکت میکرد. در صورتی که همه ما میدانیم با گذاشتن دو آهن ربا در اطراف لوله پرتو کاتدی می توانیم پرتو را در جهتهای افقی و عمودی حرکت دهیم. ایده گذاشتن آهنربا در لوله پرتو کاتدی اولین بار توسط مخترع آن، یکی از دانشمندان دانشگاه استراسبورگ به نام كارل فردیناند بران ( Karl Ferdinand Braun) مطرح شد و آزمایش وی نتیجه داد.
مطمئنم قدمهای بعدی را میتوانید حدس بزنید. کمی فکر کنید، اختراع تلویزیون که کار سختی نیست! بگویید قدم بعدی چیست؟
بله بله. مطمئنم همه درست حدس زدید. اگر شما هم جای آنها بودید لوله پرتو کاتدی را با دیسکهای چرخان آزمایش نیپکو ادغام میکردید تا ببینید چه میشود.
سال 1907 میلادی، اتفاقا یک دانشمند روسی به نام بوریس روزینگ (Boris Rosing ) هم همین آزمایش را انجام داد و اولین تلویزیون جهان را ساخت.
سال 1925 میلادی، یک مهندس اسکاتلندی به نام جان لوجی برد (John Logie Baird) نخستین تلویزیون رنگی دنیا را ساخت. 2 اکتبر 1925، او موفق شد تصاویر را در 30 خط اسکن و با سرعت 5 فریم در ثانیه منتقل کند.
چند ماه بعد در 26 ژوئن 1926، تلویزیون خود را ارتقا و تصاویر را با سرعت 12 فریم در ثانیه انتقال داد و دستگاه را در برابر انجمن سلطنتی به نمایش گذاشت.
و سر انجام در سال 1928، اولین تلویزیون رنگی دنیا را ساخت.
تهیه و تنظیم برای تبیان: فاطمه مجدآبادی