مثلت دایره دوستی

لایَكُونُ الصَّدیقُ صَدیقاً حَتّی یَحفَظَ اخاهُ فی ثَلاثِ : فی نَكبَتِهِ وَ غَیبَتِهِ وَ وَفاتِهِ (1)

دوست، دوست نیست مگر آن كه حقوق برادرش را در سه جایگاه نگهبان باشد: در روزگار گرفتاری، آن هنگام كه حضور ندارد و پس از مرگ.

خوب به این سه مورد دقت کنید!

اینها در واقع سه ضلع رابطه دوستی است:

1- پشتیبانی در روز گرفتاری

اگر کسی ادعای دوستی داشت باید در هنگام گرفتاری به داد دوستش برسد و الا رفاقت در رفاه هنری نیست! دوست خوب باید غم رفیق را غم خودش و شادیش را شادی خودش بداند و در بلا و گرفتاری انگار که خود او گرفتار شده است برای او تلاش کند.

دوست بند کیفی به درد خور نیست! همه جوره ضرره! یعنی تا کیفت را نبرد ول کن نیست وقتی هم برد پیداش نمی شود.

2- حمایت در پشت سر

خیلی اوقات می شود که درجمعی که شخصی حضور ندارد از او انتقاد می شود (غیبت و تهمت جای خود) گاهی اوقات انتقادی که می کنند به جاست گاهی هم نا بجا . دوست خوب دوستی است که در غیبت دوستش از او دفاع کند همانطوری که اگر خود شخص در آن جمع بود از خود دفاع می کرد.

3- و حمایت بعد از مرگ

طناب دوستی با مرگ پاره نمی شود. دوست خوب از نظر حضرت علی علیه السلام دوستی است که وقتی شخص دستش از این دنیا کوتاه شد اموری را که دیگر او قادر به انجام او نیست انجام دهد، اگر دَینی و قرضی به عهده دارد بپردازد اگر اولاد یتیمی دارد از آنها حظانت نماید و مشکلات آنها را رفع و رجوع کند و...

به این سه وظیفه ای  که امیر المومنین علی (علیه السلام) برای دوست خوب مطرح کرده اند دقت نمودید؟

اینها سه وظیفه دوستان در قبال یکدیگر است و در عین حال سه ملاک برای دوست یابی ، دوستی که با محوریت اینها انتخاب شود دوستی پایداری خواهد بود. و دیگر هر کسی لیاقت دوستی را نخواهد داشت.

راستی نظر شما در این رابطه چیست؟

1-1- نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی، حكمت 134