در حاشیه مرگ بیمار بخاطر نداشتن پول

سال گذشته ، کادر درمان بیمارستان اشرفی اصفهانی خمینی شهر از توابع استان اصفهان، به د لیل عد م بضاعت مالی خانواد ه یک بیمار خرد سال، بخیه چانه صدرای چهار ساله را شکافتند اما هنوز آن ماجرا از ذهن ها پاک نشده است که خبر اسف بار دیگری به گوش میرسد....

سال گذشته ، کاد ر د رمان بیمارستان اشرفی اصفهانی خمینی شهر از توابع استان اصفهان، به د لیل عد م بضاعت مالی خانواد ه یک بیمار خرد سال، بخیه چانه صد رای چهار ساله را شکافتند و او را با چانه شکافته شد ه و خونین روانه خانه کرد ند . شبکه استانی رسانه ملی د ر انتشار خبر این رخد اد تأسف برانگیز، ماد ر صد را را پرستار سالمند ان و پد رش را رانند ه تاکسی معرفی کرد که وضعیت مالی چند ان مناسبی ند اشتند .

انتشار گزارش اولیه این رخد اد بلافاصله واکنش مقامات استانی را د نبال د اشت و پزشک و پرستار این بیمارستان تا صد ور حکم قطعی از اشتغال د ر مراکز د رمانی ممنوع شد ند   اما هنوز آن ماجرا از ذهن ها پاک نشده است که خبر اسف بار خودکشی مرد میان سالی به دلیل نداشتن پول بیمارستان و عدم پذیرش بیمارستان به گوش میرسد!

این حادثه بعدازظهر جمعه در یکی از بیمارستان های دولتی تهران رخ داد. به گفته شاهدان، مرد میانسال درحالی که از درد به خودش می پیچید، وارد بیمارستان شد تا پذیرش شود. مسئولان پذیرش اما گفتند که تاریخ دفترچه اش منقضی شده و او باید ۳۰۰هزار تومان واریز کند تا پذیرش شود.
مرد اما پولی همراهش نبود و هر چه او و همراهانش اصرار کردند که تا واریز شدن پول، او را پذیرش کنند، کسی گوشش بدهکار نبود. لحظاتی بعد مرد از درد روی زمین افتاد و در مقابل چشمان ده ها شاهد می غلتید و فریاد می زد اما وقتی دید کسی به دادش نمی رسد، در نهایت خود را از طبقه سوم به پایین پرت کرد.
این حادثه افراد حاضر در این بیمارستان دولتی را شوکه کرد. برادر مرد میانسال ماجرای حادثه را اینطور توضیح می دهد: برادرم علی شفیعی نام دارد و در بویین زهرا زندگی می کند و راننده نیسان است. او حوالی ظهر جمعه دچار درد شدید شکم شد طوری که از شدت درد به خودش می پیچید.
۲ نفر از آشنایان به کمکش رفتند و او را با ماشین به تهران منتقل کردند تا به بیمارستان ٦ برود. وقتی به بیمارستان رسیدند، برادرم دفترچه اش را داد اما گفتند که تاریخ دفترچه گذشته و باید ۳۰۰هزار تومان پرداخت کند. برادرم گفت که بیمه است و تنها چند روز از تاریخ دفترچه گذشته و آنها می توانند از سیستم شان استعلام بگیرند.
اما حرف مسئولان پذیرش یکی بود. آنها ۳۰۰هزار تومان می خواستند. نه برادرم و نه همراهانش، پولی نداشتند. در آن زمان من برای رای گیری به روستایی دورافتاده رفته بودم و امکان این را نداشتم که این پول را کارت به کارت کنم. با خواهرم تماس گرفتند و او گفت که خودش را می رساند و پول را واریز می کند. اما با این حال برادرم هر چه اصرار کرد که تا رسیدن خواهرم او را پذیرش کنند، قبول نکردند.
ه ها نفر دیدند که چطور برادرم از شدت درد روی زمین می غلتید و فریاد می زد. آنها حال برادرم را دیدند و کاری نکردند. تحمل درد آنقدر برایش سخت شده بود که در نهایت تصمیم گرفت خودش را از طبقه سوم به پایین پرت کندبرادرش با گریه می گوید: به خاطر ۳۰۰هزار تومان، کاری کردند که برادرم چنین تصمیمی بگیرد. او متاهل است و ۲بچه زیر ۱۰سال دارد. حالا می گویند که او در کماست. یکی می گوید مرگ مغزی شده و دیگری می گوید دیگر امیدی به بازگشتش نیست. ما از بیمارستان شکایت کرده ایم و امیدواریم مسئولان به این شکایت رسیدگی کنند.

اما چرا این اتفاق می افتد؟

حسن حسنی بافرانی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس عقیده دارد سخت گیری برخی از بیمارستان ها در مسائل مادی و مالی به دور از اخلاق پزشکی است: نباید هیچ بیماری را به خاطر چنین مسائلی مانند زباله ازبیمارستان خارج کرد.

در کشور ما نباید هیچ کس به خاطر نداشتن پول کافی به چنین وضعیت اسفناکی گرفتار شود.
وزارت بهداشت باید به این مساله قطعا رسیدگی کند.
اعلام چنین خبرهای از سوی بیمارستان های جمهوری اسلامی و نظام ما بسیار تاسف آور و به دور انتظار است
در مجلس طرحی برای کمک به بیمارستان جهت درمان بیماران بی پول بررسی نمی شود؟

در برنامه پنجم و در بودجه ۲ سال اخیر، اعتبار خوبی برای حمایت از بیمارستان های مناطق محروم و بیماران خاص به وزارت بهداشت اختصاص داده شده است اما وزارت بهداشت نباید در این خصوص هیچ گونه کوتاهی انجام دهد.
باید به شدت باچنین بیمارستانهایی از سوی قوه قضاییه و قانون برخورد شود.
البته بیمارستان ها باید در چنین مواردی از سوی وزارت بهداشت، مراکز بیمه و مراکز خیریه حمایت شوند تا چنین اتفاقاتی جلوگیری شود

برای حل این مشکل چه باید کرد؟

وزارت بهداشت و بیمه مسئول هستند به بیماران کمک کنند.همچنین در بیمارستانها بخش مددکاری هم وجود دارد.
البته گرچه برخی از پزشکان متخصص و سرشناس با دریافت پول های زیرمیزی حیثیت جامعه پزشکی را خدشه دار می کنند اما هنوز پزشکانی هستند که از بیماران نیازمند پول نمی گیرند و من تعدادی از آنان را می شناسم. همچنین شنیده ام که گروه هایی اکنون در دانشگاه های علوم پزشکی مشغول تدوین اصول اخلاق پزشکی هستند اما هنوز این کار به طور رسمی و قانونی عملیاتی نشده است و بیشتر کارهایی که تاکنون در این زمینه انجام شده محدود به برگزاری سمینارهای علمی بوده است که بیشتر از سوی بسیج جامعه پزشکی برگزار شده است.